Poliflw

Voorzitter, 

Het afgelopen jaar was het jaar van soms moeilijke keuzes maken.

 

Keuzes voor de burgers

Bij de Provinciale Statenverkiezingen en de Europese verkiezingen boekte GroenLinks mooie resultaten. Bij de Waterschapsverkiezingen deden we samen met D66 als de partij Water Natuurlijk mee. Dat zorgde zo af en toe voor nodige verwarring met de lokale partij WaterLAND Natuurlijk hier in deze raad.

Op 19 mei van dit jaar vierde GroenLinks als politieke partij dit jaar ook haar 30ste verjaardag

GroenLinks groeide van 4 naar 9 zetels in de Provinciale Staten, een nieuw hoogtepunt voor onze partij, het resulteerde in een mooie duurzame coalitie in de provincie. Sinds deze verkiezingen hebben we als Waterlands Statenlid Robert Zaal uit Broek in Waterland. 

 

Keuzes voor politieke partijen

Een nieuw Provinciaal bestuur werd onder leiding van GroenLinks Tweede Kamerlid Laura Bromet geformeerd. Met onze nieuwe gedeputeerden Zita Pels en Edward Stigter en een groene en linkse agenda biedt ook dit weer nieuwe mogelijkheden voor duurzame ontwikkelingen in ons mooie Waterland.

 

Keuzes voor het klimaat

Tijdens de verkiezingscampagnes gingen we als GroenLinks van deur tot deur in de verschillende kernen van Waterland, daar merkten we dat de klimaaturgentie inmiddels voelbaar was geworden bij veel mensen.

De klimaatmars in de stromende regen in Amsterdam met tienduizenden mensen maakte dat eens te meer zichtbaar. De klimaatstakingen, zoals die door Greta Thunberg in Zweden zijn begonnen, laten zien dat de wereld steeds meer klaar is voor klimaatactie.

Ook de rechter sprak zich uit, door de Programmatische Aanpak Stikstof af te wijzen en echte oplossingen te eisen.

 

Keuzes in politiek Waterland

In Waterland maken we ons zorgen over de zorg; in het sociaal domein zijn er moeilijke keuzes gemaakt. Met de klankbordgroep sociaal domein hebben we kunnen vermijden dat dit tot een politiek zwaarbeladen onderwerp is verworden. De raad beschouwt dit als een verantwoordelijkheid die we gezamenlijk hebben genomen. Complimenten daarvoor aan alle fracties en de portefeuillehouder. In de aanpak van laaggeletterdheid zou wat GroenLinks betreft een heraansluiting bij de Bibliotheek Waterland passen. Daarmee krijgt het bibliotheekwerk weer de functie van een algemene voorziening terug.

In het fysieke domein hebben we grote stappen gezet om sociale woningbouw in Waterland dichterbij te brengen. Het stadsdebat over het Galgeriet en het kwalitatief hoogstaande beeldkwaliteitsplan, hebben eraan bijgedragen dat het omgevingsplan voor dit grootse project nu is vastgesteld.

Ook bij de Kohnstamm- en Regenbooglocaties in Monnickendam zijn stappen vooruitgezet. In Broek in Waterland blijven de ontwikkelingen op de hellingweg helaas moeizaam verlopen, het zou mooi zijn als in 2020 ook daar wezenlijke stappen gezet kunnen worden. Op Marken is er beweging aan de Hoogkamplaan en op het sportcomplex gaat er waterbewust en duurzaam gebouwd worden. De dijkversterking rond Marken vindt plaats door middel van plannen met een breed draagvlak. Bij het dijkversterkingstraject tussen Amsterdam en Hoorn zijn er nog de nodige problemen, maar ook daar moet het wel tot een verantwoorde aanpak komen. 

 

Financiële keuzes

Het financiële beeld is nu beter dan verwacht, het sociaal domein is gesaneerd. Na twee beleidsarme jaren is het is nu tijd om het coalitieakkoord verder uit te voeren. Binnen een half jaar verwachten we van het college concrete voorstellen om onze gezamenlijke ambities waar te maken. Dat vraagt wat GroenLinks betreft om een substantiële invulling van een fonds voor duurzaamheid. Gelet op de opgaven die ons staan te wachten zeker geen onredelijke eis.

 

Duurzame keuzes

Zoals Laura Bromet al in de titel van haar, begin dit jaar gepresenteerde, initiatiefnota aangaf: Veen red je niet alleen 

Dat betekent dat we samen met agrarisch ondernemers zorgen voor ons landschap, ons voedsel en onze natuur. Samen moeten we opzoek naar manieren om CO₂- en stikstofuitstoot te verminderen, om zo een probleem in een duurzame kans te veranderen door landbouw en natuurbeheer elkaar te laten versterken. Dat vergt niet alleen inzet van agrariërs, maar van ons allemaal.

In de Regionale Energie Strategie kunnen we zo ook duurzame actie ondernemen in de energietransitie, er is ruimte voor meer windenergie bij de Nes bijvoorbeeld. Vergeet niet dat 1 windturbine net zoveel stroom opwekt als 24.000 zonnepanelen. 

Als gemeente moeten we meer circulair inkopen, en elektrisch vervoer en Openbaar Vervoer voor alle dienstreizen zou de standaard moeten zijn. Om onze inwoners ook te helpen om het nemen van duurzame initiatieven mogelijk te maken, moet er, zoals ik al eerder aangaf, een duurzaamheidsfonds komen.

Samen kunnen we anders boeren, anders bouwen en anders reizen mogelijk maken. Inmiddels is het meer dan kunnen, we zullen wel moeten.

 

Ten slotte de keuze voor de toekomst van de gemeente Waterland

Dit jaar hebben we een nieuwe werkwijze van de raad op poten gezet: een van de doelen was om de bevolking meer te betrekken bij het debat en hun stem meer te laten horen. We hebben in Almere meegekeken en dat was niet echt indrukwekkend, de kwaliteit van onze raad en raadsleden is toch hoger dan gedacht. De expertbijeenkomst bestuurlijke toekomst was het beste voorbeeld van welke kant het uit zou moeten gaan met de nieuwe werkwijze, een kwalitatief hoogstaande avond waarin eenieder aan bod kwam en ook de nuance de nodige ruimte kreeg. Ook de kwaliteit van de tafelgesprekken in de kernen over de bestuurlijke toekomst was in onze ogen hoog.

De opkomst op de bestuurlijke toekomst avonden en het verloop van de niet beveiligde online stemmingen vielen helaas zwaar tegen. Ongeveer 1% van de bevolking heeft zich op de avonden uitgesproken en 2,5% via een onbeveiligd webformulier. Dit is op geen enkele wijze representatief en ook nog eens een in 2019 onverantwoorde manier om online meningen te peilen (denk aan de trollenlegers).

Vandaar dat GroenLinks pleit voor een gedegen besluit over de bestuurlijke toekomst. Dit besluit is dan, wat ons betreft, mede gebaseerd op een inwonersenquête, waarin alle Waterlanders vanaf 16 jaar de mogelijk krijgen om zich uit te spreken over de bestuurlijke toekomst in al haar variaties. Daarmee krijgen we een goed onderbouwd, representatief beeld van hoe de bevolking tegen deze belangrijkste beslissing sinds het ontstaan van de gemeente Waterland aankijkt. Net als de andere partijen in deze raad nemen wij de inwoners van onze gemeente zeer serieus, door het laten plaatsvinden van deze inwonersenquête kan de gehele raad dan ook laten zien dat ze de mening van de Waterlandse bevolking serieus neemt.

Dit zal er bovendien voor zorgen dat de raad tot een zorgvuldig afgewogen besluit zal komen, met de bereidheid van alle partijen in deze raad om samen de gevolgen daarvan te dragen.

(Now let me round of in English with a call to all parties to acknowledge the power of the people, and that, my right honourable friends, is why it is time to make sure the voice of the people is heard in this, the most profound decision in the history of this great municipality. Mrs speaker, I yield my time).

 

Vincent Koerse

Fractievoorzitter 

 

Ondanks de bijeenkomsten in alle kernen heeft nog geen 3% van de Waterlanders een mening laten horen over fusie of zelfstandigheid van onze gemeente.

Dat vinden wij een te smalle basis voor zo’n belangrijke beslissing. Daarom willen wij als GroenLinks, Partij van de Arbeid en D66 Waterland een enquête houden onder alle bewoners van Waterland. De uitslag is niet bindend, maar wel representatief. Wij nemen dat serieus!

 

10 vragen over wel / niet fusie

Elke inwoner van Waterland vanaf 16 jaar ontvangt een persoonlijke uitnodiging en kan schriftelijk of digitaal op de vragenlijst reageren. De tien vragen zijn deels open, dus niet alleen ja of nee, waarbij u ook uw commentaar kwijt kunt. Er is zeker ruimte voor emotie, suggesties en alternatieve gedachten. Pak deze kans om uw stem te laten horen. Doe mee!

De gemeenteraad besluit op donderdag 7 november of de grote bewoners enquête doorgaat. De enquête wordt uitgevoerd door het onafhankelijke bureau Motivaction dat gespecialiseerd is in opdrachten voor de overheid.

De natuur en het groen van Landschap Waterland zijn uniek voor Nederland.

In Holland boven Amsterdam zie je pas het echte Holland. Maar die gebieden staan onder druk van marktpartijen die weinig moeite hebben met de verstening van landelijk groen. Daar moeten we ons tegen wapenen. Maar dat kunnen we niet alleen. Waterland heeft de hulp nodig van gemeenten als Edam-Volendam met Zeevang, Landsmeer, Wormerland en Oostzaan om datgene wat ons bindt, te beschermen. Anders wordt Waterland op termijn een buitenwijk van Amsterdam of Purmerend. Onder meer daarom vinden wij als GroenLinks Waterland fusie belangrijk. GroenLinks is een vooruitstrevende partij, maar een uniek stuk groen laten we liever met rust. Dat lukt alleen samen.

Laura Bromet is bezig de initiatiefnota ‘Veelzijdig Veen’ op te stellen, waarin voorstellen aan de minister gedaan zullen worden. Om input daarvoor op te halen organiseert ze een symposium. Kom je ook?

Symposium ‘Veelzijdig Veen’ op vrijdag 25 januari 2019 van 15:00 tot 18:00 uurin de kerk te Broek in Waterland: in het hart van het Noord-Hollandse veenweidegebied.

Het symposium is bedoeld om de vele mensen die betrokken zijn bij het veen in het landelijk gebied bij elkaar te brengen om te discussiëren over de uitdagingen die zich er afspelen: met betrekking tot het klimaat, de natuur en de toekomst van de landbouw. We zullen niet alleen spreken over veenbodemdaling en de maatregelen die genomen kunnen worden om het tegen te gaan; maar ook over de dilemma’s voor de agrarische sector en de manieren waarop boeren ondersteund kunnen worden in de verkenning van nieuwe verdienmodellen.

Programma

14:30: Inloop, koffie en thee 15:00: Introductie door Laura Bromet 15:05: Amsterdam Wetlands, Presentatie door Saline Verhoeven (Landschap Noord-Holland) 15:20: Intermezzo: Natte teelten,  Pitch door Bas van de Riet (B-ware) en Aldert van Weeren (lisdodde-teler) 15:35: Veendilemma’s, Discussie tussen veenpanel en publiek   Veenpanel: Erik Jansen (Veenweiden Innovatiecentrum), Luzette Kroon (burgemeester Waterland en lid van Metropolitaan Landschap Metropoolregio Amsterdam), Bas van de Riet (B-ware), Henk Jan  Soede (BoerenNatuur)Hans van der Werf (Friese Milieufederatie)       16:50: Afsluiting door Laura Bromet 17:00 – 18:00: Borrel

Het voornaamste doel van het symposium is om te achterhalen wat er nou concreet nodig is vanuit het Rijk om veenbodemdaling en –oxidatie grondig aan te pakken. De bevindingen van het symposium zullen gebruikt worden voor de initiatiefnota ‘de Verborgen Vervuiler waarin er voorstellen aan de minister gedaan zullen worden.

Na aanmelding ontvang je de praktische informatie over het symposium. Ik hoop veel van jullie daar te zien!

Laura Bromet

Tweede Kamerlid GroenLinks Woordvoerder Landbouw, Natuur en Voedsel en Economische zaken

Een jaar geleden bij de algemene beschouwingen van 2 november 2017 was er één ding waar alle partijen aan tafel het unaniem over eens waren. De uitvoering van de drie decentralisaties was een groot succes in de gemeente Waterland. Financieel verantwoord, met korte lijnen, ruimhartig uitgevoerd, dicht bij de mensen en dit alles efficiënt uitgevoerd. Geen partij liet zich onbetuigd de loftrompet luid te laten klinken.

Nog geen twee maanden later bleek er alsnog een groot spook in het sociaal domein huis te houden. De gemeentelijke financiën waren compleet uit de hand gelopen met soms incidentele maar vooral structureel ernstige gevolgen voor Waterland. 

Er kwam een onderzoek om te achterhalen hoe dit zo ver kon komen en een nieuwe gemeenteraad moest de problemen aan gaan pakken. De verkiezingsstrijd ging op datzelfde moment van start en afgelopen maart werd ons politieke landschap opnieuw ingedeeld. Waterland Natuurlijk en de PvdA kregen er een zetel bij, we namen afscheid van SP. Nu met zes fracties in de raad werd een nieuwe coalitie van vier partijen gevormd. 

Na het zomerreces kwamen we als nieuwe raad bij elkaar om de resultaten van het onderzoek naar de ontspoorde financiën tot ons te nemen. Het bleek dat al vanaf mei 2017 de zaken in het sociaal domein financieel uit de pas liepen. Het feit dat dit pas in januari 2018 aan het licht kwam, bevestigt het beeld dat we de zaken in de begroting niet voor elkaar hadden. Sterker nog, we stonden erbij en we keken ernaar, maar niemand die de omvang van de tekorten kon overzien. De raad, het college, de ambtelijke organisatie, de accountant, niemand zag in 2017 wat zich aan het voltrekken was. De betrouwbaarheid van het cijfermateriaal waar wij ons op baseren, als wij beleid maken of als wij het bij willen sturen, bleek op die avond te rusten op een wankele basis. 

Daarmee werd duidelijk dat er naast de noodzakelijke bezuinigingen ook onvermijdelijk ingegrepen moest worden in de organisatiestructuur, dit om te zorgen dat de betrouwbaarheid van de cijfers weer stevig genoeg gaat worden om het beleid erop te kunnen sturen. Bezuinigingen zijn een onontkoombare ingreep. Dat heeft ook de provincie laten weten door aanpassingen aan onze begroting te eisen. Er ligt nu dus een aangepaste begroting voor. De grootste bezuiniging is die op het sociaal domein en die zijn nog niet verregaand en specifiek genoeg ingevuld.

Wat GroenLinks betreft zullen deze ingrepen volgens het principe van solidariteit moeten plaatsvinden. Wat bedoelen we daarmee?

Solidariteit betekent volgens GroenLinks niet dat iedereen klakkeloos allemaal hetzelfde krijgt of dat cliënten zonder op budgetten te letten alles krijgen waar ze om vragen. Solidariteit is dat we er samen voor zorgen dat cliënten zoveel mogelijk krijgen wat ze basaal nodig hebben en waar men zelf niet voor kan zorgen.

Solidariteit betekent niet dat we alles wat er aan WMO-voorzieningen wordt aangevraagd blind verstrekken. Solidariteit is dat we samen kijken wat er absoluut niet op een ander manier opgelost kan worden. Dat is dan wat er wel verstrekt kan worden. Zo zorgen we er samen voor dat er voor zoveel mogelijk mensen noodzakelijke ondersteuning mogelijk is.

Solidariteit is dat we waar mogelijk werk maken van meer algemene, in plaats van individuele voorzieningen in het sociaal domein; daar kan in samenwerking met onder meer de Bolder invulling aan gegeven worden door bijvoorbeeld huiskamerprojecten en dagbestedingsmogelijkheden.

Solidariteit betekent dat we statushouders die willen werken, helpen met taalverwerving en opleiding door werkervaringsplaatsen mogelijk te maken, door jobcoaches in te zetten voor her-instromers op de arbeidsmarkt en bijvoorbeeld via de Metropool Regio Amsterdam aan te sluiten bij het bemiddelingsloket voor grote werkgevers.

Solidariteit betekent dus niet dat iedereen een sociale huurwoning krijgt zonder enige voorwaarden maar alleen de mensen die daar recht op hebben. Als je later meer gaat verdienen lijkt ons de weg via de belastingen de beste om te zorgen dat je dan ook meer gaat betalen voor een sociale huurwoning om doorstroming te bevorderen, laten we het een solidariteitsheffing noemen, helaas hebben we lokaal geen controle over het landelijk belastingregime. En het probleem van de doorstroom blijft uitermate hardnekkig, ongeacht het aantal nieuwgebouwde sociale huurwoningen.

Wel proberen we sociale koopwoningen sociaal te houden door een recht van eerste koop bij de gemeente te waarborgen. De midden huur blijft een lastige categorie, wooncorporaties horen die niet te hebben, maar in de vrije sector zullen de prijzen zeer snel blijven stijgen en is al dat schaarse aanbod zo weer verdwenen. Met de huidige overspannen huizenmarkt schieten bijna alle bestaande sociale huurwoningen op basis van de WOZ-waarde al uit de sociale sector. In het grootste woningbouwproject sinds het ontstaan van de gemeente Waterland, op ons Galgeriet, kunnen we ervoor zorgen dat we dit vooraf goed aanpakken en trachten maximaal te beperken.

In het Galgeriet project gaan we een serieus aantal sociale woningen realiseren. De parkeergarage met naar verwachting ook de nodige oplaadinfrastructuur heeft de potentie om de binnenstad van Monnickendam wezenlijk te ontlasten.

Thermische energie uit oppervlaktewater verwarmt straks deze wijk, daarmee halen we een techniek in huis die de potentie heeft om uiteindelijk heel Waterland te verwarmen. Gelet op de reductie van het gebruik van aardgas een uitgelezen kans en een ontwikkeling die wij toejuichen. Daarmee kan dit een belangrijk onderdeel vormen van de energiestrategie die we de komende jaren op poten zullen moeten zetten. 

Die energietransitie is de grote uitdaging voor de komende jaren met al onze verschillende dorpen en kernen. Regionaal zullen we in 2019 moeten afspreken waar er op welke manier energieopwekking plaats kan vinden. Heel concreet waar kunnen windturbines bijgeplaatst worden. Wat GroenLinks betreft blijft het bijplaatsen van turbines bij de Nes de meest voor de hand liggende optie. De ontwikkelingen met coöperatieve Zonne-energieprojecten door Zon op Waterland zijn dit jaar in een stroomversnelling gekomen en ook de zonnepanelen op de bukdijk kunnen straks een mooie bijdrage aan de groene stroomopwekking in Waterland leveren.

De klimaattafels zijn klaar, het klimaatakkoord zal de komende maand gesloten gaan worden. In een warmtetransitieplan moet de gemeente per wijk aan geven welke alternatieve warmtevoorziening zij in een gebied verwacht, en op welk moment deze warmtevoorziening gerealiseerd moet zijn. Dat plan moet in 2020 klaar zijn. Wat GroenLinks betreft moet daar in 2019 hard aan gewerkt worden. Ook hier speelt solidariteit een grote rol, Huishoudens met een kleine portemonnee moeten ook mee kunnen komen in de overgang naar het gasvrij verwarmen van de woning. 

Met de komst van de Noord-Zuidlijn en de projecten van Bereikbaar Waterland halen we het maximale uit onze Openbaar Vervoerinfrastructuur. Daarnaast is dit jaar de lancering van de elektrische deelauto door stichting Duurzaam Waterland een groot succes gebleken, naast de drie auto’s in Monnickendam gaan binnenkort ook in Broek in Waterland twee auto’s geplaats worden.

Ik heb zelf mijn auto dit jaar verkocht en ben volledig overgestapt op deze elektrische deelauto’s in combinatie met het openbaar vervoer, dat is inderdaad wennen in het begin, hoe werkt de techniek, hoe boek je zo een auto. Maar het bleek een bevrijding, veel lagere kosten, rijden in een nieuwe auto, geen zorgen over het onderhoud en keuringen, geen vaste lasten en opladen met stroom van onze eigen windturbines van de Coöperatie Windenergie Waterland. Alleen door het aantal auto’s op de weg te verminderen kunnen we Waterland bereikbaar houden, dit is een van de manieren die werkt.

Op het congres van de Metropool Regio Amsterdam maakte ik kennis met de term volhoudbaarheid, dit leenwoord uit het Zuid-Afrikaans werd gepresenteerd als een soort hertaling van het woord duurzaamheid.

Het mooie is dat de term volhoudbaarheid ook heel goed toepasbaar is op de uitdagingen waar we samen voor staan. De volhoudbaarheid van de uitvoering van het sociaal domein, de volhoudbaarheid van onze financiële situatie, de volhoudbaarheid van onze huisvesting, de volhoudbaarheid van onze energievoorziening. De volhoudbaarheid van ons langetermijnbeleid. En daarmee uiteindelijk het hogere doel: de volhoudbaarheid van Waterland als bijzonder prettige leefomgeving.

Vincent Koerse

Fractievoorzitter GroenLinks Waterland

Op 9 juni 2018 organiseerde het afdelingsbestuur een excursie met oud-boswachter Ton Pieters naar Uitdam. Ton heeft hier van een particuliere eigenaar de mogelijkheid gekregen een groot gebied (uiteindelijk 150 hectare) opnieuw geschikt te maken voor weidevogels.

De aanleiding voor dit bezoek was het belang dat we hechten aan herstel van ons veenweidegebied door vernatting.

In ons verkiezingsprogramma staat: ”Veen kenmerkt het landschap van Waterland…. De daling van het veen en de CO2-uitstoot die daarmee gepaard gaat, baren zorgen. We pleiten voor hogere waterpeilen en stimuleren proeven voor behoud van het veen.

Door de intensivering van het landgebruik, de lage grondwaterstand en de steeds eenzijdiger begroeiing van het weiland loopt de weidevogelstand dramatisch terug. Het aantal grutto’s nu is nog maar 20.000 en dat is 10% van het aantal dat er dertig jaar geleden was” vertelt Ton ons.

Vernatting van het veen kan een oplossing bieden voor meer dan één probleem. Dit besef begint steeds meer door te dringen. En als GroenLinks afdeling hebben we ons als doel gesteld dit vraagstuk de komende tijd verder uit te werken: welke oplossingen zijn denkbaar, welke experimenten zijn er al, wat hebben anderen al bedacht en hoe kunnen we het politiek verder brengen.

Ton nam ons mee naar het gebied dat hij gaat ontwikkelen en voor een deel (twee percelen, zo’n 5 hectare) al mee is begonnen: Het waterpeil is verhoogd en er wordt zo weinig mogelijk tot niet bemest waardoor weer natte en bloemrijke hooilanden ontstaan die pas eind juli worden gemaaid. Feitelijk krijg je dan weer het hooiland zoals dat in de jaren vijftig ontstond als gevolg van de manier waarop toen werd geboerd. De belangen van “natuur” en agrarisch bedrijf liepen toen nog redelijk parallel.

We kunnen niet terug naar die tijd, dat bepleit Pieters ook niet. Wel kunnen we gebieden weer op deze manier herinrichten en dan kijken hoe en door wie het beheerd kan worden en met welke economische waarden je het dan alsnog kunt combineren. Het land moet immers wel worden gemaaid, misschien twee maal per jaar. Het levert daarmee bloemrijk en kruidenrijk hooi en dat is een goed product waar vraag naar is. In bepaalde periodes kan het land worden beweid door vee etc.

Vanaf de dijk van Uitdam krijgen we zo zicht op het resultaat van een experiment dat nog maar vijf maanden geleden begonnen is: we zien een plas dras gebied waar het wemelt van grutto’s, tureluurs met hun kuikens en zelfs een zomertaling, die het een eindje verderop, als gevolg van het vroege maaien door de boeren, niet overleefd zouden hebben. Hier en daar een stukje weiland later maaien en allerlei vormen van nestbescherming t.b.v. de weidevogels leveren te weinig op. Dat blijkt wel uit de cijfers. We moeten niet alleen nesten tellen maar broedsel. Het gaat er niet om hoeveel eieren er worden gelegd maar hoeveel jongen overleven. Er moet voldoende voedsel zijn en beschutting tegen roofvogels. En daarvoor zijn grote aaneengesloten stukken nat en bloemrijk weiland nodig die laat worden gemaaid.

We zijn Ton Pieters bijzonder erkentelijk voor zijn bijdrage. Wat hier aan de dijk naar Uitdam ontwikkeld wordt verdient onze volle aandacht bij het nadenken over oplossingen voor ons landschap.

Johan Lok Namens het afdelingsbestuur

GroenLinks, CDA, PvdA en D66 hebben een akkoord gesloten voor een duurzaam, sociaal en toekomstbestendig Waterland. De GroenLinks-leden stemden er maandag mee in. Beoogd wethouder is Astrid van de Weijenberg, Vincent Koerse volgt haar op als fractievoorzitter.

De GroenLinks-leden zijn blij met het gesloten akkoord, waarin belangrijke GroenLinks-thema’s als groen houden van het groen, duurzaam bouwen en energietransitie aan bod komen.

Door deelname aan het college vindt er bij de fractie een personele verschuiving plaats. Vincent Koerse volgt Astrid van de Weijenberg op als fractievoorzitter. Astrid volgt Laura Bromet op als wethouder.

Laura Bromet verlaat de Waterlandse politiek. Van haar werd op de ledenvergadering afscheid genomen met veel mooie woorden. Zij heeft GroenLinks de afgelopen twaalf jaar (als duo-raadslid, raadslid, fractievoorzitter en wethouder) krachtig en duidelijk op de kaart gezet en ze heeft duurzaamheid in de gemeente een zichtbare impuls gegeven.

Doordat Astrid wethouder wordt, komt er ook een plek vrij in de raad. Jaap Wortel neemt die in. GroenLinks-raadslid Trudy Willig is met zwangerschapsverlof tot 13 augustus. Zij wordt waargenomen door duo-raadslid Janneke Wijman.

Woensdag 9 mei vindt de presentatie van het coalitieakkoord plaats voor de pers, dinsdag 15 mei wordt het besproken in een extra raadsvergadering. Dan worden ook de wethouders geïnstalleerd.

Drie zetels in de nieuwe raad, met een lichte winst van het aantal stemmen. We zijn tevreden dat 17 procent van de Waterlanders op GroenLinks stemden. Daarmee behoren we tot de top 20 van beste GroenLinks-gemeenten.

We hebben een vaste achterban in goede en minder goede tijden. Dank aan iedereen voor het vertrouwen.

In de raad nemen Astrid van de Weijenberg, Vincent Koerse en Trudy Wilig-Tol zitting

Als duo-raadsleden werden Jaap Wortel, Janneke Wijman en Barend Klein Haneveld benoemd.

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Niet voor alle Europeanen

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Buitengewoon beleid

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Momentum

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Dr. No

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

Natuurwet

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

Lage staatsschuld

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Gereguleerde interne markt

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

Belasting op techbedrijven

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

Nog niet stormbestendig

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.