Poliflw

Amstelveen is een tolerant, gastvrije gemeente. Of niet? De huidige protesten tegen racisme tonen dat wij de neiging hebben om weg te kijken. Racisme is veelal ongrijpbaar.

De fractie van GroenLinks heeft daarom een aantal schriftelijke vragen aan het college van burgemeester en wethouders gesteld. De fractie wil bijvoorbeeld weten of kinderen van kleur ook in Amstelveen een lager schooladvies krijgen dan witte kinderen. Daarnaast vraagt de fractie op de werkeloosheid onder Nederlanders van kleur hier ook groter is, of er sprake is van inkomensverschillen en hoe het staat met de kansen op de woningmarkt.

Uit recent onderzoek is gebleken dat het verschil in brutosalaris tussen mannelijke en vrouwelijke ambtenaren nog steeds toeneemt. Stieneke Kruijer, raadslid van GroenLinks, vindt dit ongewenst en heeft daarom enkele vragen aan het college van B&W gesteld.

Zij heeft onder andere gevraagd of dit ook in Amstelveen speelt en als dat inderdaad het geval is of  het college dan bereid is hierop actie te ondernemen.

GroenLinks heeft tijdens de raadsvergadering van 11 december een motie ingediend, waarin wordt gevraagd om in het komend jaar voor gemeentelijke bouwprojecten een percentageregeling ten behoeve van beeldende kunst op te stellen. Bij gemeentelijke bouwprojecten, zowel nieuwbouw als renovatie, zal dan een percentage van de bouwkosten worden besteed aan beeldende kunst. De motie is unaniem aangenomen.

GroenLinks raadslid Stieneke Kruijer: ‘Een dergelijke regeling is bij de rijksoverheid heel gebruikelijk. Ook bestaat de percentageregeling  al in verschillende gemeenten.  Met dit geld kunnen kunstenaars opdrachten krijgen voor kunstwerken bij of in de gebouwen.’ In de praktijk blijkt dat een dergelijke percentageregeling een handig instrument is om beeldende kunst te financieren. Kunstwerken in de buitenruimte dragen positief bij aan de leefbaarheid van onze gemeente en de identiteit van de stad. De gemeente kan zelf beslissen vanaf welk bedrag de regeling geldt en een maximum bepalen voor de afdracht. Ook de hoogte van het percentage is een keuze van de gemeente. Deze regeling versterkt de kwaliteit van de gebouwen en bevordert de relatie tussen beeldende kunst en architectuur. De motie vraagt de positie van de Amstelveense kunstenaars binnen deze regeling te benoemen.

Er zijn te weinig sociale huurwoningen in Amstelveen.

SP en GroenLinks zetten zich al jaren in de gemeenteraad via de oppositie in om daar verandering in te brengen. Het lukt echter niet zonder steun van de inwoners van Amstelveen die zelf de nadelen ondervinden. Teken daarom de petitie, zodat we jouw stem ook aan het college kunnen laten horen.

Het bestuur van GroenLinks Amstelveen en Ouder-Amstel houdt op zaterdag 2 februari haar Algemene Ledenvergadering (ALV). Aansluitend volgt een openbaar huiskamergesprek met lijsttrekker GroenLinks Noord-Holland voor de Provinciale Statenverkiezingen, Zita Pels.

Leden en geïnteresseerden hebben zo de kans te horen wat de Provinciale Staten betekenen voor onze gemeenten en krijgen de gelegenheid in gesprek te gaan met de lijsttrekker. GroenLinks thema’s van de komende verkiezingen zijn, duurzaam, groen en sociaal. Zita over de provincie: “De provincie moet nadrukkelijker de verbinding leggen met burgers, organisaties en met lokale bestuurders en politici. Samen bouwen we aan de provincie van de toekomst.” De ledenvergadering start om 14.30, het openbare huiskamergesprek start om 16.00 uur (inloop vanaf 15.45). Locatie Amstelveens poppentheater, Wolfert van Borsselenweg 85a, 1181 PH Amstelveen.

In het culturele folderpakket van de gemeente Amstelveen ontbrak dit jaar Cultuurcentrum Griffioen. Naar aanleiding van vragen van GroenLinks heeft de wethouder samen met twee raadsleden van GroenLinks een bezoek aan deze instelling gebracht en toegezegd de Griffioen voortaan mee te nemen in de Amstelveens Cultuuragenda.

Aan het begin van het culturele seizoen ontvangen de inwoners van Amstelveen traditiegetrouw een folderpakket in de brievenbus met het complete culturele aanbod. Dit jaar ontbrak hierin Cultuurcentrum Griffioen. Bij navraag bleek deze instelling helemaal niet te zijn benaderd en dat zeer te betreuren. De wethouder Cultuur bleek de afgelopen jaren niet eenmaal te zijn langsgekomen. GroenLinks heeft de wethouder gevraagd bij de Griffioen langs te gaan en deze instelling voortaan wel in het pakket op te nemen. Naar aanleiding hiervan plande wethouder Raat een werkbezoek en nodigde GroenLinks daarbij uit. Tijdens dit werkbezoek, met een rondleiding langs theaterzaal, filmzaal en cursusruimtes, heeft de wethouder tot genoegen van GroenLinks toegezegd de Griffioen de komende jaren mee te nemen in de Amstelveense Cultuuragenda.

In Amstelveen is twee keer een discussiebijeenkomst over Het Basisinkomen georganiseerd. Bij beide bijeenkomsten was Alexander de Roo (initiatiefnemer voor het amendement Basisinkomenexperiment op de landelijke algemene GL-ledenvergadering) als gastspreker aanwezig. 

Alexander de Roo is mede-organisator van een bijeenkomst Alternatieven voor het Neoliberarisme die op 15 september plaatsvindt in de Keizersgrachtkerk in Amsterdam. Het programma van die bijeenkomst is te vinden op Donutdday.nl. Via deze website kunt u zich ook opgeven. Aanwezig zijn onder andere: Kate Raworth over De Donut economie, Harro Boven van Milieudefensie over Het Basisinkomen, Herman Wijfeels co-voorzitter van Worldconnectors en hoogleraar ‘duurzaamheid en maatschappelijke verandering’ aan de  Universiteit Utrecht. Voor verdere inlichtingen kunt u contact opnemen met Stieneke Kruijer (s.kruijer@amstelveen.nl)

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.