Poliflw

Hoe doen gemeentebestuurders hun werk tijdens de coronacrisis? En hoe verloopt democratische controle als je alleen digitaal kunt vergaderen? En wat moet er allemaal nog gebeuren om Amsterdammers door deze crisis te helpen? Deze vragen komen aan bod in de nieuwe podcastserie ‘Amsterdam in tijden van quarantaine’.

Door het coronavirus is een groot deel van het openbare leven stilgelegd. Maar de stad staat niet stil, hoewel de rustige straten ons anders doen geloven. Mensen in vitale beroepen werken zich uit de naad om Amsterdam draaiende te houden. En bestuurders en politici doen er alles aan om de crisis te beheersen en de gevolgen zo veel mogelijk te beperken. Hoe gaat dat in z’n werk?

De podcast ‘Amsterdam in tijden van quarantaine’ wordt gepresenteerd door Vincent de Kom, voorzitter van GroenLinks Amsterdam. De podcast is geproduceerd door Nick van Bree (fractiebureau). Je kunt je abonneren via Apple Podcasts of Spotify. Heb je vragen voor ons? Mail naar podcast@groenlinksamsterdam.nl

 

In de eerste aflevering spreekt Vincent met onze fractievoorzitter Femke Roosma. We namen deze podcast op, op donderdagmiddag 2 april en Femke was zojuist in een bijzondere vergadering van de gemeenteraad. Ze was namelijk het enige raadslid. We vroegen haar waarom ze alleen was en wat de Amsterdamse politiek doet in tijden van crisis.Luister de podcast.

Voor de tweede aflevering brengt Vincent een bezoek aan Touria Meliani in haar stille kantoor in de Stopera. Zij is als wethouder Kunst en Cultuur dagelijks in contact met kunstpodia, culturele instellingen en kunstenaars door de hele stad om te horen wat er nu speelt en wat er straks nodig is. Vincent sprak met haar over de gevolgen van corona, het belang van kunst en het feit dat ook mensen in de culturele sector hun huur moeten kunnen betalen de komende tijd. Luister de podcast.

De komende tijd spreekt Vincent nog meer politici. Heb je vragen of verzoeken? Mail naar podcast@groenlinksamsterdam.nl

Vandaag heeft de raad ingestemd met de nieuwe regels over het woonbeleid in Amsterdam, de Huisvestingsverordening 2020. Hierdoor krijgen huurders in de stad meer rechten, blijven buurten in balans en blijft is er voor iedereen plek in Amsterdam. Er was vooral veel aandacht voor de onderdelen die gaan over woningdelen. Hieronder neemt Dorrit de Jong (raadslid wonen) je mee in onze overwegingen.

De afgelopen maanden was er veel nieuws over woningdelen. De nieuwe regels van de gemeente zouden het delen van een woning door jongeren ’onmogelijk maken’. Sommige studenten vreesden zelfs uit hun huis te worden gezet. 

Dat klopt niet. Woningdelen blijft gewoon mogelijk. Maar we gaan wel wat meer balans brengen. De afgelopen jaren werd het steeds lucratiever om woningen op te kopen, deze te verkameren en voor veel geld te verhuren aan een groep woningdelers zonder dat huurders daarbij normale huurrechten kregen. Je hebt vast wel eens gehoord over de huisjesmelkers die goed geld verdienen door vier studenten voor 600 euro per kamer in een eengezinswoning zetten. Hierdoor kwamen er steeds meer huurders zonder goede rechtspositie, en raakten sommige buurten uit balans. 

 

Verbeteringen

Daarom komen er drie verbeteringen; Allereerst krijgen huurders de huurrechten waar ze recht op hebben. Bij een nieuwe woningdeelvergunning moet elke bewoner een individueel huurcontract krijgen. 

Ten tweede zorgen we dat het wel echt mogelijk is voor verhuurders een woningdeelvergunning te krijgen, door een versoepeling van de geluidsisolatie-eis. Hierdoor kunnen bestaande woningdeelsitauties gelegaliseerd kunnen worden. 

Ten derde komt er een maximum aantal vergunningen per buurt van 5% van het aantal grote woningen, zodat we gemengde en leefbare buurten houden en er genoeg woningen overblijven voor bijvoorbeeld gezinnen. 

Ik ben ervan overtuigd dat hiermee een balans is gevonden tussen grote behoefte aan woningen en de leefbaarheid in een buurt. Woningdelen is een goede manier voor veel jongeren, studenten en starters om nog enigszins betaalbaar in onze stad te wonen. Dat blijft dus gewoon mogelijk. 

 

Zekerheid

Toch weet niet iedereen dit en maken veel jonge Amsterdammers zich zorgen of ze wel kunnen blijven wonen in de stad. Ik heb daarom twee dingen geregeld. Ten eerste komt er zo snel mogelijk een goed loket waar huurders én verhuurders terecht kunnen met vragen over de regels en de vergunningen. 

Ten tweede denk ik ook dat er iets meer tijd nodig is. Sinds juni zijn er al versoepelde eisen voor een vergunning. Maar veel woningdelers en verhuurders merken nu pas dat ze echt een vergunning moet hebben. Daarom vindt GroenLinks het goed bestuur om deze verhuurders nog iets langer de tijd te geven, en de overgangstermijn met drie maanden te verlengen. Dat betekent dat het maximum per wijk pas geldt vanaf 1 april 2020. Zo zorgen we dat alle bestaande woningdelers een vergunning kunnen krijgen en iedereen in haar/zijn woning kan blijven wonen.

Tot slot vind ik het belangrijk dat bestaande woongroepen en studentenhuizen die er al jaren of zelfs decennia zijn. Het verlenen van vergunningen aan woningdelers met zeven of meer mensen is een bevoegdheid van het stadsdeel, die moet wegen of er niet teveel overlast is. Dat is nogal subjectief. Daarom heb ik gezorgd dat de stadsdelen de instructie krijgen om vergunningen voor woningdelen met 7 of meer kamers ruimhartig toe te kennen.

Mocht je hier vragen over hebben, kun je me uiteraard mailen.

Vandaag kwamen Amsterdam en de woningcorporaties met nieuwe samenwerkingsafspraken voor de komende vier jaar. Dit betekent: meer sociale huurwoningen, meer middenhuurwoningen en veel verduurzaming.

GroenLinks-woordvoerder Dorrit de Jong: “Na decennia van krimp gaat het aantal sociale en middenhuurwoningen de komende jaren flink groeien. Dit is wat de stad hard nodig heeft.” Woningcorporaties bouwen de komende vier jaar netto 3.000 sociale huurwoningen bij. Ook komen er 1.100 middeldure huurwoningen bij. Dat is veel meer dan in de vorige afspraken. Hiermee zorgen we dat iedereen in Amsterdam kan blijven wonen.

GroenLinks is daarnaast erg blij dat er voor het eerst harde afspraken gemaakt over CO2-reductie door woningcorporaties. Zij zullen de komende vier jaar 8% van hun CO2-uitstoot verminderen. Het aantal zonnepanelen zal ook flink toenemen. Hiermee pakken de corporaties hun rol om ervoor te zorgen dat Amsterdam in 2030 het doel van 55% minder CO2-uitstoot haalt.

 

Doen we het maximale om Amsterdam betaalbaar te maken?

Er kan altijd meer. En dat zou GroenLinks ook willen. De nieuwe afspraken betekenen een duidelijke trendbreuk met de afgelopen 25 jaar, maar zijn nog niet genoeg om de wooncrisis op te lossen. Naast het jarenlang uitkleden van de brede volkshuisvesting is de belangrijkste reden hiervoor een landelijke belasting: de verhuurderheffing. Amsterdamse corporaties betalen nu al bijna vier van de twaalf maanden huur die zij krijgen aan het Rijk. Met dat geld zouden ze veel meer woningen kunnen bouwen en verduurzamen.

Met de nieuwe afspraken halen gemeente en corporaties het onderste uit de kan om meer betaalbare woningen te bouwen. Maar hiermee zijn we er nog niet. Idealer zou GroenLinks zien dat corporaties helemaal geen sociale huurwoningen meer verkopen, zeker niet op plekken waar die schaars zijn. Daar blijven we de komende jaren dan ook scherp op letten. Ook vinden we dat er afspraken moeten komen met beleggers zodat zij meer middenhuurwoningen gaan bouwen. 

 

Halen we hiermee de klimaatdoelstellingen?

De corporaties hebben toegezegd om naar 3% CO2-reductie per jaar te gaan. Onze wethouder Duurzaamheid Marieke van Doornick gaat aan de slag om ze hieraan te houden, en om via ruim 20 nieuwe projecten voor meer zonne-energie te zorgen. Zo werken we aan een duurzame en toegankelijke stad.

GroenLinks wil meer betaalbare woningen in Amsterdam. Daarom bouwen we er veel sociale huurwoningen bij. Ook maken we bij nieuwbouwprojecten afspraken over de huurprijzen. Maar afspraken uit het verleden bleken niet waterdicht, waardoor huren nu exploderen. Met jouw hulp wil ik daar wat aan doen.

Ontwikkelaars vinden steeds maar weer manieren waarmee ze de huren ineens flink omhoog kunnen doen. Huurprijzen exploderen echt. In mijn eerste jaar als gemeenteraadslid in Amsterdam ben ik veel van dat soort gevallen tegengekomen. Ook al waren de gemeente en ontwikkelaars het eens over betaalbare huur, de nieuwe woningen worden voor veel meer geld verhuurd dan bedoeld was.

Change=

Neem het project Change=, waarmee in Nieuw-West en Zuidoost betaalbare jongerenwoningen moesten komen en waar zelfs subsidie voor kwam. Door allerlei extra kosten komt de huur op 824 euro per maand, ver boven de afgesproken sociale huurprijs. Ja, op papier blijkt het allemaal wel te kloppen omdat de kale huurprijs een stuk lager ligt. Maar welke jongere kan zoveel geld betalen voor een woning van 28 m2 en is dat eerlijk? Mijn collega GroenLinks-raadslid Nienke van Renssen en ik stelden het aan de kaak bij de wethouder. Hij vertelde ons dat er gelukkig geen subsidie meer naar dit soort projecten gaat.

Rhapsody

Ook in het middensegment kan de huur exploderen. Kijk naar het project ‘Rhapsody’ in West. De woningen zouden tussen 720 en 1000 euro gaan kosten, zo was afgesproken. Maar toen er duizenden geïnteresseerden bleken te zijn werd de huur ineens snel verhoogd, nu kost een woning alles inclusief wel 1230 euro per maand. Ook dat kwam doordat er veel extra kosten werden toegevoegd: relatief hoge servicekosten en kosten voor een verplichte parkeerplaats. De wethouder zei dat dit volgens de regels die destijds golden wel mocht. Inmiddels mag dit niet meer.

Argentinië

Bij het project Argentinië in Oost ging het ook mis. De afgesproken huur was in 2012 900 euro per maand en de huur mocht in de jaren daarna ook maar beperkt stijgen. Maar in 2013 kregen nieuwe huurders ineens een huurprijs van minstens 1300 euro gepresenteerd en de huur stijgt ieder jaar flink.

De afgesproken middenhuurprijs geldt volgens de verhuurder alleen voor de ‘eerste verhuurperiode’. Als de eerste huurders na een jaar zijn vertrokken hebben de volgende huurders pech. Ook dat kan niet de bedoeling zijn. Als je huren betaalbaar wilt houden dan moet je die afspraken voor een lange periode vastleggen. Dat lijkt niet te zijn gebeurd in 2012. Wat werd er toen bedoeld met eerste verhuurperiode? Maakt de gemeente nu wel duidelijke afspraken? Hoe kunnen huurders weten welke afspraken gelden voor hu woning? Ik heb het aangekaart bij de wethouder en volgende week krijg ik antwoord.

Meer voorbeelden? Stuur ze op!

Ook volgend jaar wil ik me in blijven zetten om huren in Amsterdam voor iedereen betaalbaar te houden. De gemeente kan wel afspraken maken met ontwikkelaars, maar dan moeten die wel waterdicht zijn. Nu de huren in Amsterdam ontzettend stijgen, lijken ontwikkelaars extra te willen profiteren. We werken hard om de problemen op de woningmarkt op te lossen, maar zonder harde afspraken gaat het niet.

Help je me mee? Ken je meer van dit soort voorbeelden waarbij de huur ineens veel hoger is dan verwacht, of heb je ideeën over hoe we wonen betaalbaar kunnen houden? Stuur ze dan naar me op: d.de.jong [at] amsterdam [punt] nl.

Amsterdam bouwt de komende jaren tienduizenden betaalbare woningen bij. De stad breekt bouwrecord na bouwrecord. Maar nu moet ook het kabinet in actie komen. Want om wonen betaalbaar te houden voor iedereen, kan de minister niet langer toekijken, schrijven raadsleden Dorrit de Jong (GroenLinks) en Erik Flentge (SP).

'Als ik iets voor de stad kan doen, zal ik dat doen," beloofde Kajsa Ollongren bijna plechtig in Het Parool, toen ze haar Amsterdamse wethouderschap inruilde voor een Haagse ministerspost. We zijn nu anderhalf jaar verder. Amsterdammers hebben eigenlijk niets van haar belofte gemerkt.

Ollongren zet het liberale beleid van haar voorganger - VVD'er Stef Blok - stug voort. De markt krijgt vrij baan, regulering wordt gewantrouwd. En dat is slecht nieuws voor Amsterdam. Want wonen in de stad is nog steeds veel te duur. Haags beleid jaagt de prijzen verder op. De marktprijzen draaien door.

De gevolgen zijn niet mals. Vorig jaar verlieten meer dan 40.000 Amsterdammers noodgedwongen de stad. Veel jongeren die zelfstandig willen leven, wonen eindeloos lang bij hun ouders. Vele Amsterdammers wachten met smart op een betaalbaar huis.

Tienduizenden woningen

Amsterdam levert een maximale inspanning om de vraag naar betaalbaar wonen op te lossen. De stad kent bouwrecord na bouwrecord en gaat de komende jaren nog meer bouwen dan voorheen. 

En daarbij richten we ons - meer dan ooit - op betaalbare woningen. Er is een voorzichtige groei van het aantal sociale huurwoningen.

We stellen eisen aan huurprijzen bij nieuwbouw, zodat middenhuur ook echt middenhuur blijft. Er wordt gewerkt aan maatregelen tegen de toestroom van beleggers. We beperken vakantieverhuur via platforms als Airbnb.

Sociale huurprijzen

Hulp uit Den Haag blijft echter volledig uit. En die is juist hard nodig. Want met veel nieuwbouw alleen wordt de stad niet snel betaalbaar, zeggen experts. 

We willen ook mogelijkheden om de prijzen van de bestaande woningen te beschermen. De stad kan wel wat Haagse hulp gebruiken. En dat kan eenvoudig. 

Laat de marktwaarde van woningen (de WOZ-waarde) niet meer zwaar meetellen bij de sociale huurprijzen. Stop de verhuurdersheffing. Laat de woningcorporaties met dat geld woningen bouwen en investeren in verduurzaming en het tegengaan van schimmel in hun huurwoningen. Stel een noodknop in die de huurprijzen in de vrije sector aan banden legt. 

Middenhuur

Bescherm de middenhuur tegen de marktgekte door ook daar een puntensysteem in te stellen. Stel een registratieplicht voor vakantieverhuur in, zodat illegale verhuur stopt.

De minister heeft nog alle kans om ervoor te zorgen dat haar afscheidswoorden aan de stad geen loze belofte worden. Ze moet wel haast gaan maken.

Dit is een verkorte en bewerkte versie van het opiniestuk dat in Het Parool verscheen. Lees het hele artikel hier.