Poliflw

In december 2019 bleek dat in honderdduizend tot tweehonderdduizend huizen in Nederland nog loden leidingen liggen voor drinkwater. Dit kan leiden tot een te hoog gehalte lood in het drinkwater. De wettelijk toegestane hoeveelheid lood is 10 microgram per liter drinkwater, hoewel de Gezondheidsraad adviseert om deze norm te verlagen naar 5 microgram per liter.

Een teveel aan lood in het lichaam kan een groot effect hebben op het lichaam. Vooral de hersenontwikkeling van kinderen kan het verstoren, met een verlaging van het IQ tot gevolg, Ook kan het concentratieproblemen en gedragsproblemen veroorzaken. Bij volwassenen kan het tot een hogere bloeddruk en nierproblemen leiden. Naar aanleiding hiervan heeft de fractie van GroenLinks de volgende vragen:

1. Heeft de gemeente zicht op het aantal gebouwen waar er nog loden leidingen liggen voor drinkwater? 2. Zijn er, naast huizen, andere gebouwen, zoals scholen, waar loden leidingen liggen? Zo ja, om welke gebouwen gaat het hier? 3. Is er bij deze gebouwen onlangs onderzoek gedaan naar de hoeveelheid lood in het drinkwater? Zo ja, wat was hier de uitkomst van? Zo nee, (wanneer) overweegt u dit onderzoek te gaan uitvoeren? 4. Om het gehalte lood in het drinkwater te testen, zijn er tests ontwikkeld die dit in microgrammen kunnen weergeven. Is de gemeente bereid deze tests onder de aandacht te brengen van de eigenaren van gebouwen met loden waterleidingen? Op welke termijn zou dit kunnen plaatsvinden?

Gezien de problemen die veroorzaakt kunnen worden door een teveel aan lood in het drinkwater verzoek ik Uw College om bovenstaande schriftelijke vragen mondeling te beantwoorden in de Raadsvergadering van 18 februari 2020 aanstaande.

Volgens de Jeugdwet kunnen verschillende instanties beschikkingen afgeven. Zo kan in Oosterhout een beschikking afgegeven worden door een huisarts, kinderarts of door het Sociaal WijkTeam (SWT). Met deze beschikking kan er vervolgens naar een jeugdprofessional gegaan worden, welke te vinden is op de website www.kiesjezorg.nl. Deze jeugdprofessional “verzilvert” de beschikking vervolgens bij de gemeente.

Naar aanleiding hiervan heeft de fractie van GroenLinks de volgende vragen:

1.    Welke gegevens dient een jeugdprofessional in ieder geval uit te wisselen met de gemeente?

2.    Vraagt de gemeente hiernaast ook aanvullende informatie op? Zo ja, welke?

3.    Wie zijn bevoegd om deze gegevens in te zien en te verwerken? Wat houdt de bevoegdheid in?

4.    Hoe vindt de gegevensuitwisseling tussen jeugdprofessionals en de gemeente plaats?

5.    Worden de gegevens ook voor andere doeleinden gebruikt? Zo ja, voor welke?

6.    Wat gebeurt er met de gegevens als een casus is afgerond?

7.    Hoe lang worden de gegevens bewaard?

8.    Als een wettelijk vertegenwoordiger van de jeugdige geen toestemming geeft voor uitwisseling van gegevens met de gemeente, kan er dan wel hulp geboden worden?

9.    Hoe controleert de gemeente of het gedeclareerde bedrag van de jeugdprofessional daadwerkelijk juist is?

Op 13 augustus 2019 verscheen in BN De Stem het volgende artikel: “Wijkagent uit de wijk door personeelstekort bij Politie Brabant.” De Oosterhoutse wijkagent van de wijk Oosterheide en Dorst twitterde hier op 14 augustus 2019 als volgt over: “Ook de Oosterhoutse wijkagenten hebben ernstig last van het personeelstekort, maar we blijven onze uiterste best doen voor de wijkbewoners.”

Groenlinks Oosterhout heeft bij elke gelegenheid duidelijk gemaakt dat wij constateren dat de wijkagenten steeds minder tijd hebben om zich te richten op de kerntaken van een wijkagent: aanwezig zijn in de wijk, zorgen voor korte lijntjes in de wijk en een aanspreekpunt zijn voor de wijkbewoners. Groenlinks Oosterhout is er van overtuigd dat de wijkagent een sleutelpositie heeft op probleem- en wijkgericht werken. De fractie van Groenlinks Oosterhout maakt zich zorgen over de verminderde bezetting en beschikbaarheid van de wijkagent in Oosterhout. Naar aanleiding van voornoemde berichten heeft Groenlinks Oosterhout de volgende vragen.

1. Bent u het met Groenlinks Oosterhout eens dat voor de wijkagent een belangrijke rol is weggelegd om het Oosterhouts (integrale) veiligheidsbeleid te realiseren, namelijk dat meer moet worden ingezet op meer aandacht voor preventieve veiligheid en samenwerking? 2. Herkent het College het beeld dat de wijkagent in Oosterhout te weinig op straat en in de wijken aanwezig is? 3. Herkent u het beeld dat de Oosterhoutse wijkagenten worden ingezet voor andere werkzaamheden (zoals noodhulp en recherchewerkzaamheden) in plaats van het eigenlijke werk van de wijkagenten in de wijk? 4. Volgens het Besluit Wijkagenten Referentiekader gebiedsgebonden politie moeten de wijkagenten minimaal 80 procent van hun arbeidstijd binnen hun wijk werkzaamheden kunnen verrichten. Hoe is deze verhouding momenteel bij de Oosterhoutse wijkagenten? Gaan de wijkagenten naar verwachting dit jaar het doel van de 80 procent wijkgebonden werkzaamheden behalen? 5. In de raadsvergadering van 25 september 2018 gaf de portefeuillehouder aan dat de Politie Dongemond er 7.2 fte bij zou gaan krijgen. Is dit inmiddels gebeurd en wat is hiervan het effect geweest voor de werkzaamheden van de wijkagent? 6. In de raadsvergadering van 25 september 2018 gaf de portefeuillehouder aan dat er voor moet worden gezorgd dat de wijkagent meer in de wijk aanwezig is. Welke concrete stappen worden op dit moment ondernomen om ervoor te zorgen dat de wijkagenten meer aanwezig zijn in de wijk en wijkgebonden werkzaamheden kunnen verrichten?

In uw brief van 9 juli 2019 (zaaknummer 185002) informeert u de raad over het door u genomen besluit over het extra benodigde krediet voor de reconstructie van de Bromtol rotonde. Dit roept bij ons, de oppositiepartijen GroenLinks, GBV, D66, Groen Brabant en PvdA, vragen op. Deels zijn dit vragen over het tot nu toe doorlopen proces, deels zijn het inhoudelijke vragen.

1. Waarom heeft het college ervoor gekozen om de raad per brief te informeren?

2. Waarom heeft het college ervoor gekozen om de raad juist aan de start van het zomerreces te informeren?

3. Kunt u uitleggen waarom in dit geval niet is gehandeld conform de financiële verordening van de gemeente Oosterhout?

Ter toelichting: In de financiële verordening staat in artikel 5 lid 5 “Voor investeringen in de loop van het begrotingsjaar die niet in de begroting zijn opgenomen, legt het college vooraf aan het aangaan van verplichtingen een investeringsvoorstel en een voorstel voor het vaststellen van een investeringskrediet aan de raad voor.” In de financiële verordening staat in artikel 18 lid 3 “De [sic] Meerjarenperspectief Cyclisch Onderhoud Openbare Ruimte dient als uitgangspunt voor de diverse documenten die worden opgesteld voor het beheer van de openbare ruimte zoals beeldkwaliteitsbestekken, beheerprogramma’s, jaarplan openbare ruimte en meerjarenplan openbare ruimte. Deze intern gehanteerde documenten worden gekoppeld aan de reguliere planning- en controlproducten (begroting, tussentijdse rapportage en jaarrekening). Sturing en beheersing van de kwaliteit van de openbare ruimte vindt door de raad middels deze planning- en controlproducten plaats.”

4. Kunt u aangeven waarom in dit geval niet is gehandeld conform de nota investerings- en afschrijvingsbeleid 2017?

Ter toelichting: In de nota staat in paragraaf 3.1 “Planning & controlcyclus’ omschreven wat de rollen van raad en college zijn bij investeringen. Op pagina 10 van deze nota staat “Delegatie vindt uiteraard plaats binnen de vooraf bepaalde budgettaire kaders. Bij mogelijke overschrijding ervan, wordt de investering alsnog voorgelegd aan de raad.

5. Kunt u aangeven waarom er in de brief niet is aangegeven welke consequenties deze overschrijdingen hebben op het jaarplan openbare ruimte? Met andere woorden: Ten koste van welk gepland onderhoud worden de meerkosten van de reconstructie Bromtol rotonde uitgevoerd?

6. Kunt u, in chronologische (tijds-)volgorde, aangeven op welk moment respectievelijk directie en college zijn geïnformeerd over het ontstane meerwerk en de ontstane meerkosten van dit project?

7. Kunt u aangeven op welk moment de coalitiepartijen formeel danwel informeel op de hoogte zijn gebracht van de kostenoverschrijdingen?

8. Kunt u de raad inzage geven in de voortgangsrapportages van de afgelopen 12 maanden van het integrale project Bromtol rotonde, inclusief het verleggen van de Stelvenseweg?

9. Gaat het college bij volgende kostenoverschrijdingen hetzelfde besluitvormingsproces volgen?

Met betrekking tot de voorbereiding en uitvoering van het project hebben we de volgende vragen:

10. Kunt u in detail aangeven wat er thans wordt aanbesteed en kunt u de raad inzage geven in de complete aanbestedingsprocedure, waaronder de selectie en beoordeling van gegadigden?

11. De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) heeft onlangs haar lang verwachte uitspraak over het Programma Aanpak Stikstof (PAS) gedaan. Welk effect heeft dit op het (integrale) project ‘Reconstructie Bromtol rotonde, inclusief het verlegging van de Stelvenseweg?

Wij willen u dringend vragen om de antwoorden op bovenstaande vragen uiterlijk 20 augustus aan de raad te sturen. Afhankelijk van de beantwoording ervan zullen we een verzoek doen om op 27 augustus 2019 een extra raadsvergadering uit te schrijven.

Met vriendelijke groeten,

Uhro van der Pluijm (GroenLinks)

Hannie Broekhoven (GBV)

Marleen Hemmer (D66)

Cees Noltee (Groen Brabant)

Anton van Opzeeland (PvdA)

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.