Poliflw

Al geruime tijd heeft de gemeente problemen met haar eigen huisvesting. Het pand aan de Mgr. Veermanlaan is al jaren over datum, het stadskantoor aan de W. van der Knoopdreef is te krap en de huur van het vergadercentrum aan de Schepenmakersdijk loopt in juli 2021 af.

Even is er een idee geweest om een heel nieuw stadskantoor te bouwen, met kantoren en vergadercentrum op één locatie, bijvoorbeeld aan de Dijkgraaf Poschlaan. Maar met het oog op een eventuele fusie met Waterland is dat idee op de lange baan geschoven. De gemeenteraad van Waterland heeft te kennen gegeven dat ze voorshands niet met Edam-Volendam wil fuseren. Zou Edam-Volendam er niet goed aan zou doen om het heft weer in eigen hand te nemen?

De mooie Schepenmakersdijk

De voormalige HHNK-panden aan de Schepenmakersdijk zijn na veel politiek gekrakeel verkocht aan projectontwikkelaar De Vier Jaargetijden. De historische gebouwen aan de voorkant en rond de beeldentuin zullen behouden blijven en binnenkort volledig bewoond zijn. Het daarachter gelegen vergadercentrum, gebouwd in 1978, wordt momenteel nog verhuurd aan de gemeente. De eigenaar wil het gebouw slopen en er nieuwe woningen neerzetten. Is dat wel een goed idee?

Ideale vergaderlocatie

De vergaderzaal van de gemeenteraad is de plaats waar de lokale politiek zich afspeelt. Hier gaan volksvertegenwoordigers met elkaar in debat over heikele onderwerpen. Vaak komen inwoners kijken als er over cruciale zaken besloten moet worden. Onze gemeente heeft recht op een representatief huis voor de democratie. Het huidige vergadercentrum is een ideale locatie. Dat blijkt ook uit het feit dat het gebouw niet alleen gebruikt wordt door onze eigen gemeenteraad maar ook voor regionaal overleg en talloze andere vergaderingen.

Hergebruik is beter dan nieuwbouw

GroenLinks zou graag zien dat de gemeente opnieuw met de Vier Jaargetijden in gesprek gaat om te kijken of het vergadercentrum teruggekocht kan worden. Het zal verbouwd moeten worden en de ingang moet verplaatst worden. Ja, het zal geld kosten, maar het is wel een oplossing die GroenLinks veel minder duur lijkt dan een heel nieuw stadskantoor neerzetten. Gebruik maken van bestaande gebouwen is ook uit oogpunt van duurzaamheid sowieso een goede optie. Als er uitzicht is op een duurzame vergaderlocatie voor de gemeenteraad en de commissies, creëert dat meer lucht voor de ambtenarenhuisvesting. Er komen dan meer kantoorgebouwen in de gemeente in aanmerking omdat er geen grote vergaderzaal in gehuisvest hoeft te worden. Misschien volstaat door deze keuze een herinrichting van het huidige stadskantoor plus een nieuw gebouw aan de Mgr. Veermanlaan?

Debat

Tot nu toe is de verkenning van de nieuwe huisvesting puur een ambtelijke aangelegenheid geweest. GroenLinks wil met het uitbrengen van deze opinie aangeven dat het zo langzamerhand ook een politieke kwestie is geworden en ziet deze het liefst opgelost vóór de verkiezingen van 2022. Met elkaar in debat dus in plaats van opnieuw verkiezingsretoriek over de ambtenarenhuisvesting!

Nico van Straalen

Een jaar of vijf geleden hoorden wij in de gemeenteraad voor het eerst van het begrip ‘meekoppelkansen’. In het dijkversterkingsproject - teneinde de voeten van de burgers droog te houden en de minieme kans op dijkdoorbraken nog kleiner te maken - werd ons door de projectleider een keuzelijstje voorgelegd.

Een overzicht met kansen om aan te haken/koppelen aan ‘de rijdende trein’ zoals het project van HHNK metaforisch werd aangeduid. De wethouders in de collegebanken veerden op, hun ogen werden groot en glanzend. Ze bogen naar voren om de projectleider beter te kunnen verstaan en ook de raadsleden spitsten verwachtingsvol hun oren.

De eerste wortel die de raad door het college werd voorgehouden was de mogelijkheid voor een weg onderlangs de Dijk. Als ze dan toch op het stuk dijk bij het Noordeinde aan het spitten waren, konden ze net zo goed die weg voor auto’s en bussen aanleggen. Bij het strandje van Wullempie zou dan een mooie afrit naar het parkeerterrein van Spaander kunnen komen. De kosten voor deze afrit waren voor de gemeente zelf. Dat was echter geen probleem: in een vloek en een zucht werd hiervoor vier ton gereserveerd. Er werd nog een aantal opties geboden: een doorlopende fietsroute vanaf Hoorn naar Amsterdam, een subsidiepotje hier, een subsidiepotje daar en uiteraard heel veel inspraak en participatie voor een ieder die zich er mee zou willen bemoeien.

Onze gemeenteraad en college van burgemeester en wethouders vonden het allang prima zo. Ze hadden de magische woorden ‘weg’, ‘afrit’ en ‘subsidie’ gehoord en hoe, wanneer en hoe grootschalig de dijk versterkt zou worden vond men niet zó boeiend. De meeste aandacht ging vanaf het prille begin uit naar de meekoppelkansen: ‘we willen graag een weg en zoeken er nog een dijk bij’. Men verdiepte zich niet of nauwelijks in bezorgde woorden van burgers die zich hadden verenigd in Stichting ‘Red de Zuyderzeedijk’. Er was geen aandacht voor inwoners die zich zorgen maakten om de aantasting van de Dijk als monument, of inwoners die vraagtekens zetten bij de voorgenomen grootschalige aanpak van de dijkversterking. Deze participerende burgers kwamen met nieuwe onderzoeken, met innovaties zoals Dijken op Veen, met pompen, dijkverankering, met onderzoek ‘Bewezen sterkte’.

In september 2016 bleek na uitkomsten van verschillende onderzoeken dat de dijk aanzienlijk minder robuust hoefde te worden versterkt. De jarenlange wens van ons gemeentebestuur (en van een aantal dijkondernemers) – een weg onderlangs de dijk, inclusief afrit – zou dus niet doorgaan.  

Dat zou je wel denken, maar die afrit (door vrijwel het gehele gemeentebestuur bijna liefkozend ‘afritje’ genoemd) staat nog steeds op de begroting en wordt beschouwd als een ‘verkeersveiligheid verhogende kans’. Om het afritproject koste wat kost door te zetten baseert het College haar onderbouwing op een verouderd onderzoek van Goudappel Coffeng uit 2010 (!!) naar het auto-, fiets- en voetgangersverkeer op het Noordeinde en Haven. De verkeerssituatie anno 2019 is echter sterk veranderd ten opzichte van 2010. Dankzij de verkeersmaatregelen in de afgelopen jaren en het gebruik van de Parallelweg voor touringcarbussen is de verkeersintensiteit op het Noordeinde en de Haven sterk afgenomen. Ieder weldenkend mens denkt: vooral houwen zo. Waarom zouden we de klok terugdraaien en opnieuw auto’s en bussen via een afrit naar een gebied vol voetgangers leiden?

Donderdag behandelen we in het raadsplein 1A het voorstel rond keuzedocument Meekoppelkansen. Opnieuw is de rode draad in het verhaal: hoe zorgen we ervoor dat we zoveel mogelijk kans maken op subsidie van de provincie? De Provincie Noord-Holland heeft bij belanghebbende gemeenten in het dijkversterkingsgebied geïnventariseerd welke ambities zij voor het gebied hebben. Welnu, onze gemeente ambieert een kwaliteitsslag voor het toeristische product. Voor Edam, Volendam en Zeevang zou het huidige toeristische product verbeterd en/of vernieuwd moeten worden met als doel het huidige aantal toeristen vast te houden en daarnaast een ander type bezoeker te trekken. Meer kwaliteitstoerisme wordt dat genoemd.

Wat ik in dit keuzedocument heel erg mis, is een duidelijk geformuleerde, geloofwaardige en realistische visie op het toerisme binnen onze gemeente. Vertel me bijvoorbeeld: hoe gaan we binnen het project Waterrijk Museum een ‘iconische waarde toevoegen aan de fiets/wandelverbinding’ en hoe gaan we in vredesnaam ‘de beleving optimaliseren’. De Dijk is niet zómaar een monument. Iedere week ervaar ik tijdens mijn wandeling tussen Edam en Volendam de schoonheid, de lucht en het water die iedere keer weer anders zijn. Oh, wat wonen we toch mooi! Dit gebied hoeft niet opgeleukt te worden met allerlei iconische evenementen. De dijk is al een beleving op zichzelf.

Voorwaar ik zeg u: zolang de Nota Toerismebeleid van 2015 nog (steeds) niet is herijkt, zolang onze gemeente nog volop inzet op massatoerisme, zolang er enige visie ontbreekt op waar we naar toe willen met toerisme in een übertoeristische gemeente als Edam-Volendam, zolang onze Stichting Tourist Information EV moet sappelen om het hoofd boven water te houden, zolang we nog zuinig beknibbelen op het toch al schamele aantal fte’s op afdeling Toerismebeleid … is het niet nodig om bij voorbaat zenuwachtig te worden over al dan niet gemiste meekoppelkansen. 

Gudy van den Hogen

 

Het hoogheemraadschap wil onze Dijk, het hart van Volendam, op de schop nemen. Meer dan de helft van de dijk bij het Noordeinde en nog verder tot aan het gemaal wil men afgraven en vervangen door een industriële kering verderop in het water op de slappe ondergrond die nog nooit een dijk gezien heeft. Bij het bebouwde deel wil men de kruin verdubbelen. Ook in Warder tot aan Schardam moet een groot deel van de dijk eraan geloven. Bij bewoners staat veiligheid voorop maar zij hebben grote zorgen dat de monumentale dijk onherstelbaar wordt vernietigd. Ook zijn er veel vragen over risico’s en kosten van deze monsteroperatie. Zij zijn er ook helemaal niet bij betrokken. Een derde deel van de hele dijkversterking vindt plaats in Edam-Volendam, maar waar was ons gemeentebestuur al die tijd?

Waar was de gemeente?

Tijdens voorlichtingsavonden van de gemeenteraad over de dijkversterking ging de belangstelling  vooral uit naar het meekoppelproject “afrit bij Wullempie”. Juist nu de Dijk na jaren van bestuurlijk gesteggel auto- en busluw is wil de gemeente met gemeenschapsgeld een afrit naar Spaander aanleggen die juist meer verkeer aantrekt. In haar schriftelijke zienswijze op de plannen sprak de gemeente alle vertrouwen uit in de aanpak van het hoogheemraadschap. Geen kritische noot of twijfel te bekennen. Ouwe jongens krentenbrood. Maar ook geen woord over de “afrit bij Wullempie”, want die is niet opgenomen in het projectplan. Je kon er dus ook geen bezwaar tegen maken.

Voor 500 miljoen bouwen op een tompouce

Terwijl de gemeente het dijkproject ziet als een kans om de eigen plannen voor een afrit eindelijk te verwezenlijken, zijn bewoners ongerust of er alles aan gedaan is om de monumentale dijk zoveel mogelijk te behouden. Zij worden gesteund door onafhankelijke ingenieurs van naam die de plannen zwaar overtrokken vinden en schatten dat de dijk voor de helft van de kosten veilig versterkt kan worden. 250 miljoen euro in plaats van 500 miljoen. Er hangt een waas van geheimzinnigheid over de samenwerking tussen HHNK en de aannemers: de aanbesteding, de risico- en kostenberekeningen en hoe meevallers onder hen worden verdeeld. Alles is “bedrijfsgeheim”.

Deskundigen wijzen verder op de risico’s van afgraven en verplaatsen van de dijk. “Bouwen op een tompouce”, zoals een bestuurder van het HHNK het zelf omschreef. Wat gebeurt er met woningen als je een paar meter verderop vele duizenden tonnen grond gaat verplaatsen? Bij dijkversterking ga je in Nederland meestal uit van behoud van de bestaande dijk. Die ligt er al eeuwen, heeft wel vaker voor langere tijd hoge waterstanden weerstaan zonder een krimp te geven en de ondergrond is goed ingeklonken. De vele alternatieve versterkingsmethoden - zoals vernageling - zijn onvoldoende onderzocht. En de bewoners zijn niet bij het ontwikkelen van de plannen betrokken. Langs de dijk geen polderoverleg.

Gemeente blij met afrit bij Wullempie

En zie: daags na de goedkeuring door Provinciale Staten ondertekenden de portefeuillehouders van onze gemeente en van het hoogheemraadschap een samenwerkingsovereenkomst over ondermeer de “afrit bij Wullempie”. Navraag over deze bijzondere timing leerde dat de tekst niet eerder klaar was voor ondertekening. Na al die jaren! Breed glimlachend poseerden beide heren achter de papieren met pen in de hand voor de foto. Het hoogheemraadschap blij, de gemeente blij. En de Volendammers en de rest van de wereld? Die wandelen straks door een bouwput, geflankeerd door auto’s en toeristenbussen.

 

John Kluessien namens GroenLinks

Bij de raadsvergadering van vorige week donderdag heeft GroenLinks de plannen van de gemeente in de begroting 2019 beoordeeld naar het verkiezingsprogramma van GroenLinks. In tegenstelling tot de coalitie hebben wij geen behoefte om ons programma tussentijds bij te stellen; we hebben er namelijk drie jaar geleden goed over nagedacht. Welke dingen moeten volgens GroenLinks prioriteit krijgen?

 

Bij elk belangrijk beleidsproces hoort tegenwoordig een participatietraject. GroenLinks is hier van harte voor, maar noteert ook haperingen en valkuilen. Het college zegt participatie – het van onderaf meedenken – belangrijk te vinden, maar we merken dat zij niet altijd gecharmeerd is van een al te kritische wijkraad of van al te kritische burgers. Een participatieproces is zelfs eenvoudig te manipuleren.

Er zijn verschillende manieren waarop de participatie vorm gegeven kan worden: via wijkraden of koepels, of via ad hoc samengestelde inspraakgroepen. Vooral de laatste methode is kwetsbaar. We zien regelmatig dat mensen die dan bij elkaar zitten het idee hebben dat hun ideeën meegenomen worden, wat dan achteraf toch niet zo blijkt omdat de gemeente meerdere belangen tegen elkaar afweegt. We denken dan bijvoorbeeld aan de inspraakrondes rond het verkeersplan oude kom Volendam en de situatie rond het Europaplein.

Er is in de begroting 30.000 euro structureel uitgetrokken voor “participatie”; er moet een nota komen, maar welke vorm dat gaat krijgen is nog erg vaag. Wij stellen voor nog eens kritisch naar dit beleidsinstrument te kijken. Met name moet je van te voren duidelijk zeggen wat je wel en wat je niet kunt meenemen en daarmee voorkomen dat inwoners teleurgesteld raken.                             

Dijkversterking

De dijkversterkingsplannen lijken nu in een cruciale fase te komen. Edam-Volendam heeft een lang stuk dijk in de gemeente, van Schardam tot Volendam. Voor HHNK en de Provincie is de kous al af, maar er volgen zeker nog bezwaarprocedures. Veel betrokkenen hebben de indruk dat ze niet serieus genomen zijn. De risico’s van grootschalige dijkverplaatsing en aanleg op een ondergrond die nog nooit een dijk gezien heeft worden weggewuifd. GroenLinks vindt dat een ernstige zaak. We maken ons ook grote zorgen over de situatie op het Noordeinde in Volendam. We weten dat volgens het meerderheidsstandpunt van de raad er een afrit komt naar het parkeerterrein achter Spaander. Dit wordt echter een privéafrit t.b.v. enkele ondernemingen, betaald met belastinggeld. Daarnaast gaat de afrit zorgen voor toename van het verkeer, terwijl het Noordeinde nu al erg druk is met wandelende toeristen.

Het standpunt van de gemeente in de hele discussie is niet ferm genoeg geweest (in tegenstelling tot bijvoorbeeld gemeente Koggeland). Edam-Volendam lijkt zich vooral druk te maken over de meekoppelkansen zoals de afrit. In het overzicht van investeringen zien we een bedrag van € 300.000,- voorzien in 2019, voor meekoppelprojecten. Laten we ervoor zorgen dat we daarmee niet een plan financieren dat geen maatschappelijke meerwaarde heeft.

Duurzaamheid

GroenLinks is gematigd positief over de duurzaamheidsambities van de gemeente. Er moet echter nog veel gebeuren. In 2018 hebben we besloten om fase 9 van de Broeckgouw gasvrij te bouwen, en een keuze te maken voor warmtepompsystemen geïnstalleerd per huis. Dit is een heel belangrijke beslissing geweest, al is het nog een beetje pionieren.

De aanstelling van een duurzaamheidsambtenaar heeft positief uitgepakt. Er is een groot aantal initiatieven gaande: verduurzaming van de oudbouw, Zon op Edam-Volendam, op handen zijnde regionale bronnenstudie met wijkenplan, enzovoort.

De start van elektrisch aangedreven voertuigen en de installatie van oplaadpunten heeft de aandacht maar zal binnen korte tijd, als de autofabrikanten allemaal met elektrische modellen op de markt komen, een grote inspanning vragen. De vraag is of wij hier als gemeente voldoende op voorbereid zijn. We moeten voorkomen dat een tekort aan laadpalen een beperkende factor wordt.

Ook zal de energieleverantie (stroom) onder de loep gehouden moeten worden. Liander heeft de gemeentes al gewaarschuwd dat als een belangrijk deel van de huishoudens overgaat op alles-elektrisch, er grote ingrepen moeten plaatsvinden in de infrastructuur. Er moeten dan onder andere nieuwe onderverdeelstations komen. Het kost jaren om dat te realiseren.

Het is erg belangrijk dat we ons oriënteren op het landelijke klimaatakkoord, want daaruit zullen de opgaves voor de gemeentes volgen. Intussen moet de gemeente alle initiatieven die nu spelen zoveel mogelijk ondersteunen. Ook de duidelijkheid naar de burgers is een onderwerp.

Wonen

De actualisatie van de woonvisie staat gepland voor 2021. Vooruitlopend daarop wordt een woningbehoefte-onderzoek gestart (begroot op 15.000 euro). Het college lijkt in de actualisatie van de woonvisie alleen oog te hebben voor ouderen. Dat kan niet de bedoeling zijn.  

Wij willen aandacht vragen voor jongeren:

Zij hebben minder vermogende positie Hun stem wordt minder gehoord Ze hebben voldoende aan kleinere woningen Bekeken moet worden of woonvormen met meerdere huishoudens niet een oplossing zijn

GroenLinks diende een motie waarin het college werd opgeroepen om in het komende woonbehoefteonderzoek een visie te ontwikkelen op de woonbehoefte van jongeren. De motie werd na een aanpassing op vraag van Lijst Kras, raadsbreed aangenomen.

 

Nico van Straalen

Fractie GroenLinks Edam-Volendam

Dat het proces rond de verzwaring van de Zuyderzeedijk nogal merkwaardig verloopt, weten we al langer. Na de reactie van het HHNK op de ingediende zienswijzen zijn er nog altijd vele onbeantwoorde vragen over het nut en noodzaak van de huidige plannen. Voor de najaarseditie van IJsselmeer Berichten zet Soemini Kasanmoentalib de opvallendste zaken nog eens op een rij.

 

(PC-gebruikers kunnen inzoomen door de Ctrl-toets ingedrukt te houden en gelijktijdig te scrollen)

“Aardappelsalade” staat op de menukaart. Maar zonder aardappels. En de andere smakelijke ingrediënten zitten nog in de verpakking. De chef-kok trekt geen zout. Hij is druk in gesprek met de gasten. Het “Verkeersplan Edam-Volendam” in een notendop.

 

Het Verkeersplan Edam-Volendam is na een intensief traject samen met betrokken burgers tot stand gekomen.  Maar er wordt geen richting gegeven aan de belangrijkste conclusie uit het plan: Het centrum van Volendam en ook van Edam slibt dicht en moet autoluw worden. De veiligheid van fietsers, voetgangers, ouderen en kinderen komt in het nauw. Voor een aantal  knelpunten zijn oplossingen bedacht. Sympathieke maatregelen, dat wel. Maar aan het heikele onderwerp van een vollopend centrum en het parkeerprobleem wil een meerderheid van de politieke partijen de vingers niet branden. Dat kost zetels! Decennialang al  staat de bereikbaarheid met de auto op de eerste plaats. Onze wijken en straten zijn er op ingericht. En nu lopen we tegen de grenzen aan.

Een greep uit de 29 voorgestelde oplossingen

Voorrang voor fietsers op alle rotondes; eenrichtingsverkeer in een aantal straten in het centrum van Edam; het veel te smalle fietspad aan het Bootslot wordt aangepakt; onderzoek naar overslag van lading van zware vrachtauto’s naar kleine elektrische voertuigen; extra fietsnietjes in het centrum van Volendam; voetgangersoversteekplaatsen worden veiliger gemaakt. Meteen doen.

Minder auto’s hoe doe je dat?

Maatregelen om het autoverkeer terug te dringen worden vaak geframed als “autootje pesten”. Politici willen er niet aan. Moeten we dan op onze handen blijven zitten en tijd verliezen? Er is een uitweg. Denk andersom en besef dat wie op de fiets zit niet met de auto gaat. Verleid de mensen tot het nemen van de fiets voor korte afstanden in het dorp. Een droombeeld, want als een Volendammer op nr. 21 woont en hij moet naar nr. 23 in dezelfde straat dan neemt hij de auto, wist Loek Kras te vertellen in de gemeenteraad. Maar je weet toch: verleiden doe je met een zwoele blik, een innemende oogopslag en met aandacht voor de persoon in kwestie. Wij mensen zijn vaak lui en we kiezen voor het gemak. Hou dat vast. Want wat als je in de watten wordt gelegd, je sneller bij je bestemming bent, het veiliger is en je bij aankomst goede voorzieningen aantreft? Dan lukt het misschien toch om meer mensen op de fiets te krijgen. Aan de slag.

Enkele autoluwe ideeën Pak de kaart van Volendam erbij en je ziet dat er genoeg binnendoor fietsroutes te verzinnen zijn die omrijden voorkomen. Een paar voorbeelden: van Blokgouw 8 naar de Stient via een brug over het water; van het Don Bosco College langs de voetbalvelden naar de Zonnesingel; van de Broeckgouw achter de tennisvelden langs naar de Urkerstraat; een fietsbrug over de Calkoengracht richting Havenhof. Maak mooie overdekte fietsenstallingen. Met perslucht, oplaadpunten voor e-bikes en zonnepanelen op het dak voor stroom. Zo nodig ten koste van een parkeerplaats. Deelbakfietsen (elektrisch uiteraard) voor de zwaardere boodschappen. Met een app te huren. Een centraal overslagpunt voor al uw internetbestellingen. Een groeimarkt. Met de Elektrische Bakfiets Bezorgdienst (EBB) worden de goederen thuisbezorgd. U doet zelf relaxt uw boodschappen en de supermarkt bezorgt ze met de EBB bij u thuis. Neem de fietser en voetganger als uitgangspunt als je nieuwe wijken inricht of een weg opnieuw bestraat/asfalteert. Toeristen parkeren buiten het dorp.

Mogelijkheden te over op weg naar een leefbaarder en autoluwe leefomgeving.

 

 

John Kluessien, GroenLinks Edam-Volendam