Poliflw

Als een bom zijn ze ingeslagen bij de gemeente Haarlemmermeer: de aangekondigde rekenregels voor cumulatie van vliegtuiggeluid. Ze zouden woningbouw hier bijna onmogelijk maken. En dat klopt ook. Maar dat komt niet door de regels, dat komt erdoor dat we jarenlang Schiphol te veel zijn gang hebben laten gaan. Tijd om daar eens fermer tegen op te treden.

Geluidshinder is een sluipmoordenaar. Aldus de WHO, de organisatie die wereldwijd toeziet op de gezondheid. Uit een WHO-rapport uit 2018 blijkt dat ernstigere gezondheidseffecten van omgevingsgeluid, zoals de meest voorkomende hart- en vaatziekten, al optreden bij lagere niveaus dan aanvankelijk gedacht. Ook op bijvoorbeeld de stofwisseling heeft geluidshinder een ernstige negatieve invloed, zo blijkt.

Daarom heeft de WHO de afgelopen jaren richtlijnen opgesteld die ervoor moeten zorgen dat de geluidsniveaus beperkt worden. In RIVM-onderzoek, dat naar aanleiding van het WHO-rapport is gedaan, bleek dat het Nederlandse beleid vrijwel nergens aan deze richtlijnen voldoet. En het RIVM raadt dan ook het Nederlandse beleid te verbeteren door het aan te passen aan de nieuwe inzichten van de WHO.

Gezondheidsrisico’s hoog

In de gemeente Haarlemmermeer zijn er veel mensen die dagelijks last hebben van geluidshinder. De WHO heeft aangegeven dat gecumuleerde geluidsniveaus boven de 45 dB schadelijk zijn voor de gezondheid. Bij de NOMOS-meetpunten in Haarlemmermeer is het geluidsniveau echter constant minstens 62 dB. Het is zelfs nog erger, volgens de rekenregels in de Ontwerp-Aanvullingsregeling geluid Omgevingswet, die begin juni ter consultatie is gegaan. Volgens deze nieuwe rekenmethodiek heeft 75% van de gemeente Haarlemmermeer een (zeer) slecht akoestisch leefklimaat. Er komt hier meer dan 65 dB op de gevel, de grens voor het kunnen motiveren van ruimtelijke kwaliteit. Dat betekent dat ongeveer drie kwart van de inwoners van de gemeente meer geluid ervaart dan gezond voor ze is.

En dat komt bijvoorbeeld bovenop eerdere berichten, waaruit blijkt dat Haarlemmermeer behoort tot dodelijkste regio’s ter wereld als het aankomt op verkeersuitstoot. In Nederland overlijden jaarlijks 10- tot 15.000 mensen aan de gevolgen van vieze lucht en herrie. Vooral rond Schiphol zijn de gezondheidsrisico's hoog, blijkt uit gegevens van het RIVM. Dit deel van de Randstad is inmiddels uitgegroeid tot een van de drie meest vervuilde gebieden van de hele wereld.

Maar wat doet de gemeente?

Je zou misschien verwachten dat het gemeentebestuur geschokt reageert op deze bevindingen, en vervolgens alles in het werk stelt om dit probleem bij de wortel aan te pakken. Voor GroenLinks Haarlemmermeer is het immers zonneklaar: zo kan het niet langer. We moeten Schiphol ons niet langer de wet laten opleggen. Omwille van de luchtvaart werd al gemarchandeerd met stikstofeisen, met klimaateisen en met veiligheidseisen. Nu blijkt ook het geluid echt veel bedreigender voor de gezondheid dan vanuit rijkswege ooit is voorgesteld. Daarvoor is niet voor niets het woord ‘Schiphollen’ bedacht.

Helaas doet ons college van B&W precies het tegenovergestelde. VVD-wethouder Jurgen Nobel kruipt in de Volkskrant in de slachtofferrol over dat hij geen woningen meer kan bouwen, vanwege de strenge geluidsregels. In plaats van de bron ter discussie te stellen, moeten de regels het weer eens ontgelden. Maar die regels komen toch niet zomaar uit de lucht vallen? Die regels geven aan dat een gezond leefklimaat niet samengaat met een overdaad aan herrie. En daarover had hij als wethouder veel eerder aan de bel moeten trekken.

Het is dus nu kiezen: óf wonen, óf vliegen. Allebei tegelijk? Dat is levensbedreigend, zegt de WHO. Voor GroenLinks Haarlemmermeer is de keuze helder, zoals we recent ook hebben gevraagd in een zienswijze op de Luchtvaartnota: gezondheid en wonen zijn eerste levensbehoeftes, vliegtuigen niet. Als we willen dat mensen met genoegen in deze gemeente kunnen (blijven) wonen, zonder dat hun gezondheid in het geding komt, moet de door Schiphol veroorzaakte geluidsoverlast met tientallen procenten omlaag.

Interview

Peter Boerman was te gast bij MeerRadio om een toelichting te geven op de keuze voor woningbouw. Beluister de uitzending hieronder.

Mede naar aanleiding van het rapport van de Randstedelijke Rekenkamer over het Recreatieschap Spaarnwoude en haar lange termijn visie over de financiele situatie en het niet aanwezig zijn van strategische sturing heeft het Schap een lange termijn visie opgesteld: "Spaarnwoude Park - Van groen buiten de stad naar park tussen de steden". De gemeenteraad van Haarlemmermeer heeft op 16 april deze visie besproken. Lees hier onze bijdrage. Het is ook mogelijk om het terug te zien, Klik daarvoor hier.

We zitten midden in een crisis, een medische crisis die heel snel ook een economische crisis is geworden. Er wordt door kenners zelfs gesproken over een komende zware recessie. Het IMF en het CBP zijn erg pessimistisch. We naderen een nieuwe werkelijkheid en je moet je afvragen wat de termijn van een visie zou moeten zijn. Twintig jaar lijkt veel te lang en onoverzichtelijk. Wellicht is een pas op de plaats, lees alleen noodzakelijk onderhoud op zijn plaats. In ieder geval staat de businesscase op losse schroeven. Er zijn plannen voor grootschalige nieuwbouw van hotels, met name in de entree gebieden. De doelstellingen in de Gemeenschappelijke Regeling laat dit niet toe. En waarom zou je hotels willen bouwen in een park die bedoeld is voor de inwoners van de participerende gemeenten? Die gaan allemaal weer naar huis om te slapen.

Het huwelijkse voorwaarden afgesproken ten behoeve van de fusie tussen HLMR en HL&SP zegt expliciet iets over het bewaken en in stand houden van de Groene Buffer tussen Amsterdam en Haarlem. GroenLinks wil daarbij opmerken dat in bijlage 2 van de visie, de samenvatting van plannen en denkrichtingen, er gesproken wordt over de uitbreiding van de Amsterdamse haven in westelijke richting. Er is zelfs een verbeelding opgenomen waarin de Houtrakpolder is verdwenen. De zienswijze zou hier duidelijk stelling tegen moeten nemen.

GroenLinks vindt het van bijzonder belang dat juist de gemeente Haarlemmermeer zich meer inzet voor de natuur- en bewonersbelangen in het gebied. Immers het grootste deel van het gebied van het recreatieschap ligt in onze gemeente. Bovendien liggen juist ook de deelgebieden met de grootste natuurwaarden in onze gemeente: het weidevogelgebied Verenigde Binnenpolders en de Houtrakpolder. Nu ligt de nadruk ligt vooral op de kansen voor ondernemers. De natuurbelangen (grote delen van Spaarnwoude zijn NatuurNetwerkNederland-gebied!) dreigen daaraan ondergeschikt te raken.

Op grond van de geldende wet- en regelgeving is voor ingrijpende plannen waaronder ook deze visie een milieueffectrapportage noodzakelijk. Alle elementen van de conceptvisie moeten worden getoetst aan geldend gemeentelijk, provinciaal en rijksbeleid, waaronder het beleid voor het NatuurNetwerkNederland-gebied en biodiversiteit. Waarom wordt hier geen aandacht aan besteed in de zienswijze?

Resumerend: 1) Herijk de visie aan de werkelijkheid na de crisis. 2) Heb meer aandacht voor de bescherming van de natuurwaarden. 3) Houd iedereen aan het fusieconvenant over het behoud van de Groene Buffer en 4) start een MER procedure.

Op 13 januari ondertekenden minister van Veldhoven en 36 gemeenten en 9 provincies het Schone Lucht Akkoord. De aanleiding? 11.000 mensen in ons land overlijden vroegtijdig als gevolg van de slechte luchtkwaliteit. Een veelvoud daarvan heeft gezondheidsklachten zoals astma en COPD.

De minister wil dat de luchtkwaliteit binnen 10 jaar voldoet aan de normen die de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) stelt. In 2030 zou dit moeten leiden tot zo’n 4000 tot 5000 minder voortijdige sterfgevallen per jaar. GroenLinks gedeputeerde Edward Stigter heeft namens de provincie Noord-Holland zijn handtekening gezet onder het Schone Lucht Akkoord.

Tot onze verbazing heeft de gemeente Haarlemmermeer dit akkoord níet ondertekend.

Voor ons reden om meteen vragen te stellen aan het college. Vragen die inmiddels beantwoord zijn.

Uit de antwoorden blijkt dat het college momenteel bezig is met het opstellen van een visie op volksgezondheid en luchtkwaliteit. Daar is onze fractie blij mee, want hiermee geeft het college invulling aan ons verzoek dat wij bij de begrotingsbehandeling op 31 oktober 2019 deden en dat gesteund werd door de gemeenteraad. Deze visie zal op ons verzoek worden besproken door de gemeenteraad, waarmee dit belangrijke onderwerp éindelijk een keer politieke aandacht krijgt in onze gemeente. En dat is hard nodig, want de lucht in onze gemeente behoort tot de meest ongezonde in Nederland, onder andere dankzij de aanwezigheid van de luchthaven en diverse (snel)wegen.

Op de vraag waarom het college besloten heeft het Schone Lucht Akkoord niet te ondertekenen: ‘Op dit moment is onduidelijk wat de consequenties zijn van het deelnemen aan het Schone Lucht Akkoord. Het gaat hierbij zowel om onze capaciteit en middelen als de consequenties voor onze ambities op het gebied van onder meer mobiliteit en ruimtelijke ontwikkelingen. Ook is nog onhelder wat onze beïnvloedingsmogelijkheden zijn, gelet op het feit dat de snelwegen, het Schipholterrein en het luchtverkeer de grootste bronnen van luchtvervuiling zijn in Haarlemmermeer (…).’

Met name de zinssnede over de ambities op het gebied van vervoer en bouwen maken helder waar de prioriteit van dit college zit: vooral bij de economische belangen van Nederland, en niet bij de gezondheid van onze (huidige en toekomstige) inwoners. Een treurige conclusie, waar wij het zéker nog over zullen hebben als de gemeenteraad de visie op volksgezondheid en luchtkwaliteit bespreekt.

Voor GroenLinks Haarlemmermeer is wél duidelijk dat er veel winst is te behalen als het gaat om de luchtkwaliteit in onze gemeente. Zo vinden wij dat (ook) gezondheidsnormen voor de luchtkwaliteit cruciaal zijn als het gaat om de gesprekken over de toekomst van de luchtvaart, juist hier met Schiphol binnen onze gemeentegrenzen. En uit diezelfde gezondheidsnomen moeten blijken of het verantwoord is woningen te bouwen op bepaalde locaties in onze gemeente: heel actueel nu er gesproken worden over de bouw van tienduizenden huizen, onder andere onder de rook van Schiphol. Marchanderen met gezondheid van onze inwoners is, zeker met de kennis van nu op het gebied van ultrafijnstof, absoluut onverantwoordelijk.

Foto: Regiokaart van de Atlas Leefomgeving met aandeel Fijn Stof (PM10), Roet (2017) en Luchtkwaliteitsindex (LKI) (29 febrauri 2020).

Meer lezen?

https://nos.nl/artikel/2318429-overheden-lucht-moet-overal-nog-veel-schoner.html

https://www.longfonds.nl/nieuws/het-schone-lucht-akkoord-eerste-stap-in-de-goede-richting

https://hcnieuws.nl/lokaal/overig/groenlinks-haarlemmermeer-teleurgesteld-over-negeren-schone-lucht-akkoord-685789

Enige jaren geleden was er veel te doen rond het honkbalstadion. Buiten het zicht van de gemeenteraad bleek dat er bij de verplaatsing van het honkbalstadion voor gekozen was om een veel mooiere én duurdere accommodatie neer te zetten dan waar de gemeenteraad mee akkoord was gegaan. Het resultaat is dat Haarlemmermeer beschikt over een stadion dat in alle opzichten voldoet aan de eisen van de Major League Baseball, MLB. De exploitatie van complex kost veel geld en dat bezorgt de betrokken organisaties en het gemeentebestuur hoofdbrekens. De vraag is nog altijd: hoe moet het verder met het honkbalstadion? De gemeenteraad sprak er op 16 januari over naar aanleiding van een rapport dat het college van B & W had laten opstellen.

Na een raadsonderzoek en een raadsenquête is in 2015 besloten om de exploitant van het honkbalstadion, stichting ETO, een subsidie te verlenen om het stadion te onderhouden en hiermee onze lokale honkballers in de gelegenheid te stellen om te blijven sporten in het stadion. Maar waar GroenLinks in 2015 al voor waarschuwde,  blijkt helaas waarheid te worden. De business case waarop de subsidie aan stichting ETO was gebaseerd, is veel te rooskleurig. Door financiële tegenvallers is de exploitant in grote problemen gekomen en zonder extra financiële ondersteuning vanuit de gemeente, dreigt een faillissement van stichting ETO. In dat geval zal ook een bankgarantie van meer dan een miljoen euro bij de gemeente terecht komen.

In 2015 heeft GroenLinks de motie HomeRun ingediend. Daarin hebben we gepleit voor een second opinion waarbij gekeken zou worden naar de bestuurlijke constructies rond het honkbalstadion, en waarin een aantal toekomstscenario’s zouden worden bestudeerd. Eén van die scenario’s zou wat ons betreft moeten zijn dat het stadion zo zou worden aangepast dat het alleen geschikt is voor honkbal als breedtesport. De rest van de accommodatie zou dan geschikt moeten worden gemaakt voor een ander doel, bijvoorbeeld voor een andere sportclub. GroenLinks Haarlemmermeer is namelijk van mening dat het faciliteren van topsport geen gemeentelijke prioriteit zou moeten zijn, breedtesport natuurlijk wel. Deze motie kon helaas niet op voldoende instemming rekenen.

Het rapport (zie hieronder als bijlage bij de nota van B&W) dat op 16 januari is besproken is wat GroenLinks betreft een onzorgvuldig rapport. Er is bijvoorbeeld geen ‘hoor en wederhoor’ gepleegd, niet binnen het gemeentehuis maar ook niet bij stichting ETO (zie ook de antwoorden op de informatieve vragen hieronder). Uit het rapport komen dezelfde zorgpunten naar voren die GroenLinks in 2015 al heeft benoemd. Het scenario voor een ander toekomstperspectief waarbij het stadion geschikt zou worden gemaakt voor alleen breedtesport is niet onderzocht.

In het debat heeft GroenLinks de zorgpunten uit 2015 nogmaals herhaald en nogmaals verzocht om het scenario te onderzoeken waarbij er het stadion wordt aangepast en er alleen honkbal als breedtesport wordt bedreven en het complex ook geschikt wordt gemaakt voor andere doeleinden. De wethouder gaf in het debat aan dat er nogmaals een onderzoek zal plaatsvinden naar de exploitatie van het honkbalstadion, en dat de resultaten daarvan op korte termijn aan de gemeenteraad zullen worden toegezonden.

Wordt vervolgd dus, we houden u op de hoogte.

Op donderdag 21 november werd in de gemeenteraad gesproken over de beleidsscan over het VN-verdrag Handicap (of eigenlijk: Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap). De Rekenkamercommissie (RKC) van Haarlemmermeer was één van de 47 deelnemende gemeentelijke rekenkamers. In deze beleidsscan is gekeken naar de manier waarop gemeenten het VN-verdrag in hun sociale beleid uitvoeren. De resultaten zijn bemoedigend. Eline Gumbert was namens GroenLinks woordvoerder en doet verslag.

Op voordracht van de Belangengroep Gehandicapten Haarlemmermeer (BGH) zijn wij een zogenaamde koploper-gemeente. En in de praktijk blijkt: Haarlemmermeer doet het goed. De verschillende organisaties die hieraan hebben bijgedragen kunnen trots en tevreden zijn. GroenLinks is ook trots, maar heeft wel aandacht gevraagd voor een aantal punten.

Meer geld is niet perse de beste oplossing, maar vaak kan geld beter worden besteed. Het wegvallen van bushaltes heeft bijvoorbeeld geleid tot sterke toename van het aantal mensen dat gebruik maakt van WMO-vervoer. Zo blijkt een besparing op openbaar vervoer juist voor extra kosten te zorgen. Maar vooral vermindert de zelfstandigheid van mensen met een beperking: precies wat we niet willen.

De RKC merkt op dat het volgens het VN-verdrag nodig is om specifieke maatregelen te nemen, gericht op vrouwen en meisjes met een handicap. Wij denken dat de Participatieraad en ook de BGH gelijk hebben dat, op dit moment en zover bekend, geen specifieke maatregelen nodig zijn. Maar het is natuurlijk heel belangrijk om open oren en ogen te hebben voor problemen in deze doelgroep, als die zich onverhoopt toch voordoen. Gelukkig waren niet alleen verschillende andere fracties maar ook de wethouder het op dit punt met ons eens.

Zorgelijke punten zijn bijvoorbeeld het gebrek aan aandacht voor jongeren. De BGH noemt het opvallend. Van de ervaringsdeskundigheid van de mensen over wie het gaat wordt nog te weinig gebruik gemaakt, vooral met betrekking tot jongeren. Ook is er meer inzet nodig voor het realiseren van zorgwoningen. GroenLinks heeft hier al eerder aandacht voor gevraagd, zoals met de motie Wonen met zorg in 2017. En ook het leerlingenvervoer van kinderen met een beperking is nog geen onverdeeld succesverhaal. Hierover hebben we vragen gesteld aan het college. Verbetering van de dienstverlening en de communicatie blijft nodig. Niet over ons, zonder ons – dat moet altijd het belangrijkste uitgangspunt zijn.

Op 11 december heeft de gemeenteraad van Haarlemmerliede en Spaarnwoude haar laatste formele vergadering gehad. Voor ons GroenLinks raadslid Gérard Wehkamp was dit de afsluiting van een voor hem en GroenLinks enerverende raadsperiode.

Gérard was al in een vroeg stadium betrokken bij de oprichting van de GroenLinks onderafdeling Haarlemmerliede c.a. Samen met de initiatiefnemer Maarten v.d. Laan en onder meer Frans Rodenburg, trok hij in 2010 de stoute schoenen aan om in de  - toch enigszins - conservatieve poldergemeente met GroenLinks mee te doen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Maarten als lijsttrekker en Gérard als 2e man.  De kiezer heeft GroenLinks in 2010 gelijk beloond en het vertrouwen gegeven  met 1 zetel (De raad in Haarlemmerliede bestond uit 11 zetels).  

Gérard had de smaak te pakken en door de steunfractie en de leden van Haarlemmerliede werd hij bij de verkiezingen in 2014 tot lijsttrekker verkozen. GroenLinks bleek bij deze verkiezingen het vertrouwen van ruim 10% van de kiesgerechtigden te hebben gewonnen. Helaas was dat net geen 2e zetel. Naast het ruime mandaat van de kiezers waren de politieke partijen in Haarlemmerliede c.a. inmiddels ook gewend aan onze progressieve groene partij. Bestuursverantwoordelijkheid gaan dragen als GroenLinks werd een reële optie. Gérard voerde als fractievoorzitter van GroenLinks de onderhandelingen met VVD en D66. Gérard wist dit tot een goed eind te brengen. GroenLinks kon gaan “regeren” in Haarlemmerliede met een ervaren wethouder.

Dat politiek ook zijn schaduwkanten kent heeft Gérard begin 2016 ervaren. Onze wethouder kreeg een breed gesteunde motie van wantrouwen te verwerken. Formeel vanwege zijn parkeerbeleid. Informeel lagen hier geheel andere redenen aan ten grondslag. Politiek kan soms snoeihard zijn. Dit was een moeilijke periode voor Gérard als raadslid. Zijn loyaliteit naar de wethouder was groot en de overtuiging dat zowel GroenLinks als de wethouder onrecht was aangedaan, raakte hem diep in zijn ziel.

Gérard kan het meest treffend worden getypeerd als een man die zichzelf ondergeschikt maakt aan zaken van het algemeen belang.  Een treffendere manier om een sociaal mens te beschrijven is er eigenlijk niet. Dit maakte dat Gérard in een innerlijke tweestrijd kwam. Uiteindelijk koos hij er toch voor zijn rug recht te houden en in de raad te blijven. Objectief gezien viel GroenLinks in het algemeen noch Gérard als raadslid in het bijzonder maar iets te verwijten. Ook al voelde het voor Gérard wel zo.

Bij het fusieproces heeft Gérard een belangrijke rol gespeeld in de gemeenteraad. Zijn argumenten hebben absoluut bijgedragen aan de bijna unanieme keuze voor de fusiepartner Haarlemmermeer. Een belangrijk uitgangspunt voor GroenLinks was dat de gemeenten Amsterdam en Haarlem niet aan elkaar verbonden mochten worden. Onderliggend feit hierbij was dat de Groene Buffer behouden moest blijven. Dit heeft Gérard maar mooi voor elkaar weten te krijgen. Het is nu aan de nieuwe gemeente Haarlemmermeer deze inspanningen van Gérard met onverminderde kracht recht te blijven doen!

Gérard is een recht geschapen man met een sterk ontwikkeld sociaal gevoel. Op gebied van de WMO is hij een specialist met een hoogwaardig kennisniveau waar we als GroenLinks veel voordeel van hebben ondervonden en hopelijk ook nog gaan ondervinden.

Gérard bedankt voor jouw belangrijke bijdrage aan de groene en linkse politiek in Haarlemmerliede c.a. Je was een sociaal gedreven en vasthoudend raadslid voor GroenLinks.

Tenslotte nog een woord van dank  voor de leden van de steunfractie Haarlemmerliede c.a.   De afgelopen jaren zijn, Maarten van der Laan, Frans Rodenburg, Anita Zandvliet, Noëlle Berenpoot, André van Veen en Wim Jansen een belangrijke steun en sparringpartner voor Gérard geweest. De ondersteuning van de bestuursleden afdeling Haarlemmermeer, Stephan Elst en Ineke Ebbers, is voor Gérard en de steunfractie van grote waarde geweest bij het vinden van de juiste paden in de gemeentepolitiek. Chapeau!

Wim Jansen

Foto boven: Gérard Wehkmap met de vlag van gemeente Haarlemmerliede en Spaarwoude Foto onder: Een borrel bij het afscheid van de fractie Haarlemmerliede en Spaarnwoude

De kandidatenlijst van GroenLinks voor de gemeenteraadsverkiezingen staat vol politiek talent. In een korte serie stellen we ze voor. Deze keer: Gérard Wehkamp, nummer 7 op de lijst.

Wie ben je?

“Mijn naam is Gérard Wehkamp. Sinds 1988 woon ik in Halfweg met mijn vrouw en twee kinderen. Sinds 2013 ben ik in de VUT, na bijna 37 jaar in de Jeugdzorg gewerkt te hebben als Jeugdbeschermer en begeleider pleegzorg. Als inwoner van Halfweg ben ik momenteel nog raadslid in de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude. De fusie met de gemeente Haarlemmermeer heb ik van harte ondersteund. Bij de vorige  gemeenteraadsverkiezingen had GroenLinks in Haarlemmerliede  en Spaarnwoude aan de kiezer beloofd, dat Haarlem en Amsterdam niet aan elkaar zouden gaan grenzen. Deze belofte aan onze kiezers is volledig waargemaakt en daar ben ik trots op. De slagzin: ‘Natuurlijk verbonden’ ( met Haarlemmermeer) onderschrijf ik volledig.”

Waarom heb je jezelf kandidaat gesteld?

“De afgelopen 4 jaar ben ik als raadslid betrokken geweest bij het fusieproces. In dat proces zijn veel afspraken gemaakt, die de komende raadsperiode moeten worden geeffectueerd. Ik wil van nabij volgen of en hoe die afspraken verder worden geïmplementeerd; je moet erbij blijven!  Gemeentepolitiek is zeer boeiend en staat dicht bij de burger, althans: zo moet het zijn.”

Waar sta je voor?

“Ik sta voor een democratische zorgvuldige besluitvorming, waarbij de burger vertrekpunt is. Bij GroenLinks noemen we dat ‘beginspraak’. Vervolgens moet je wel doorpakken, zodat resultaten geboekt worden.”

En waar ga je voor?

“Hoewel ik niet meer beroepsmatig in de zorg werk, heb ik nog steeds een warme belangstelling voor het wel en wee in die sector. Ik ben blij dat GroenLinks met de Kantinetour juist de “handen aan het bed” centraal heeft gesteld. Zorgbehoevenden zijn zeer gebaat bij kwalitatief goede zorgverleners, die hun werk met passie en plezier willen blijven doen en inderdaad: dat kan niet gratis! De gemeente heeft er in 2015 veel zorgtaken bijgekregen. Dat heette ‘de Transitie’. De afgelopen periode is dat nogal beperkt gebleven tot enkele nieuwe taken met bijbehorende kosten. Nu de gemeenten dat min of meer in hun vingers hebben is het tijd voor de transformatie van zorg. Wat mij betreft wordt dat een veel beter geïntegreerde praktijk van Jeugdwet, WMO en participatiewet.”

Waarom mogen kiezers op jou stemmen?

“Voor een goede toekomst van de gemeentelijke zorg!”