Poliflw

Het afketsen van de deal tussen afvalinzamelaar Cure en de firma Ørsted, zoals Dong nu heet, over de bouw van een enzymenfabriek kost de drie betrokken gemeenten (Eindhoven, Geldrop-Mierlo en Valkenswaard) vooralsnog geen geld.

Woensdag werd bekend dat de deal tussen Cure en Ørsted van de baan is, maar dat er inmiddels 1,1 miljoen euro aan voorbereidingskosten is uitgegeven. Die kosten neemt de afvalinzamelaar zelf voor zijn rekening. ,,Zoals het er nu naar uitziet is daar in de lopende begroting ruimte voor", zegt de Eindhovense wethouder Rik Thijs van GroenLinks, tevens bestuursvoorzitter van Cure. ,,Maar uiteraard krijgen we daar pas bij het opmaken van de jaarrekening over 2020 definitief zicht op."

Bij de enzymenfabriek moest ook een vergistingsinstallatie komen, waar biogas zou worden geproduceerd. Nu de enzymenfabriek niet doorgaat, is ook de bouw van de vergister uitgesteld tot nader order. Die kosten bedragen 1,3 miljoen euro. ,,Dat bedrag rekenen we nu nog niet af", aldus Thijs. ,,We gaan ervan uit dat we die vergister op enig moment toch kunnen gaan bouwen. Die kosten worden dan alsnog doorberekend."

Bijkomend probleem was dat de verwerkingscapaciteit van de fabriek op 120.000 ton afval per jaar uitkwam. De drie Cure-gemeenten leveren per jaar zo'n 60.000 ton aan. Pogingen om andere gemeenten te bewegen hun afval ook aan de enzymenfabriek aan te laten leveren, liepen echter telkens spaak.

Opluchting

De VVD-fractie in de gemeenteraad van Geldrop-Mierlo reageerde gisteren in een schriftelijke verklaring opgelucht op het nieuws dat Cure de stekker uit de deal met Ørsted heeft getrokken. 'Wij wilden niet zo'n groot risico lopen met publiek geld', schrijft de de fractie, die consequent tegen alle besluiten over de enzymenfabriek heeft gestemd.

Het Eindhovense PvdA-raadslid Arnold Raaijmakers was van meet af aan een van de grootste criticasters in deze kwestie. Ook hij is opgelucht. ,,Maar eerlijk gezegd ben ik niet blij dat ik gelijk heb gekregen in deze. In feite zijn we nu weer terug bij af en weten we niet hoe we nu verder moeten."

Het nieuwe college (CDA,DGG,DPM en Groen Links ) heeft haar eerste begroting gepresenteerd en geeft meteen haar visitekaartje af: 2019 en 2020 leveren enorme tekorten op en dit moet worden goedgemaakt door de verwachtingen van 2022 en later. Het wordt dus leven op de pof. Geldrop-Mierlo gaat voor het eerst bewust voor jaren in het rood.

Het tekort moet komen uit de Algemene Reserve, een reserve die toch al aan de lage kant is. Voor dit jaar geen belastingverhoging, dat was immers een verkiezingsbelofte. Dat is slechts uitstel van executie, die verhoging komt er toch wel en zeker als je niet wil bezuinigen maar doorgaat met het royale beleid.

Het tekort moet in de toekomst worden betaald uit de opbrengsten van grondverkopen in Luchen. Dat is fundamenteel onjuist. Er kan pas worden beschikt over winsten op grond als deze zijn gemaakt en niet wanneer ze wellicht worden verwacht. Bovendien moet dan de raad nog beslissen of deze winsten kunnen worden toegevoegd aan de Algemene Middelen.

Het college neemt een voorschot op de besluitvorming van de komende jaren. En zet daardoor de besluitvorming van de Raad klem. Wanneer je nu de begroting zou goedkeuren stem je op voorhand in met het afromen van het Grondbedrijf in volgende jaren. En wat als deze winsten tegenvallen door bijv. de gevolgen van de Brexit. Of door de gevolgen die opheffing van Nuenen heeft voor onze Dienst Dommelvallei. Of de extra kredieten die nodig zullen zijn wanneer nieuwbouw van de raadszaal en het Strabrechtcollege duurder uitvallen.

Het college zet zich door deze begroting als slecht bestuurder neer. Wordt dit voor het Provinciebestuur de reden om Geldrop-Mierlo, net als Nuenen, toe te voegen aan Eindhoven? Je moet dat risico niet willen lopen.

Frits van de Mosselaar, oud raadslid/fractievoorzitter