Eind augustus had ik de eer om onze Koningin Maxima te begroeten bij haar bezoek aan de OWee. Ze sprak met studenten over mentaal welzijn vanuit haar rol als Erevoorzitter van de MindUs.
Natuurlijk was dit bezoek een hoogtepunt in mijn korte periode als wethouder. En de foto gaat in het plakboek. Maar terugkijkend over de eerste maanden zijn het andere dingen die me motiveren om de functie van wethouder vorm en inhoud te geven. Een kleine selectie:
Ik ben zeer hartelijk ontvangen in de ambtelijke organisatie. Ik tref daar hardwerkende mensen die enorm veel weten en me in alles wegwijs maken. Die met bedachte voorstellen komen om onze politieke wensen om te zetten in beleid.
Ik ontdekte hoe het is om in de raadszaal achter de collegetafel te zitten en met hulp van ambtenaren alle vragen van de raad te beantwoorden en raadsvoorstellen aangenomen te krijgen. In het reces kon ik op verschillende plekken in de stad op bezoek: ik verwonderde me bij de Delftse Vakantie Activiteiten over de hoeveelheid kinderen die daar in harmonie en begeleid door tientallen jonge vrijwilligers hele toffe vakantieweken doorbrachten. Ik mocht een dagje meelopen bij de Voedselbank en werd (opnieuw) getroffen door de professionaliteit van deze organisatie die alleen draait op vrijwilligers. Ik maakte een bijeenkomst mee in de Vijverhof en waar de verhuurder samen met bewoners nadenkt over manieren om het pand te verbeteren en meer ontmoeting tussen bewoners te bevorderen.
We hebben onlangs als college een paar dagen “op de hei” doorgebracht en ik voel me bevoorrecht dat ik met deze mooie mensen samen de stad mag dienen. En zo bezocht ik meer plekken en bijeenkomsten, ontmoette ik mensen en organisaties (als het ISF of School is Cool) en sprak met veel mensen over wat hen drijft en wat Delft en haar inwoners nodig hebben. En over wat zijn doen om daaraan bij te dragen. Als ik nadenk over wat me motiveert om de komende jaren voor en met Delft aan de slag te gaan, dan is er een gemene deler: de bevlogenheid van mensen die niet lijdzaam toezien wat er allemaal niet goed gaat in de wereld en onze stad maar doen wat hun hand vindt om te doen, mensen die Delft graag een stukje mooier en beter willen maken; Of ze nu ambtenaar, vrijwilliger of burgemeester zijn.
Want niet de foto maar het gesprek dat de koningin met studenten voerde motiveerde me om aan de slag te gaan. Zo vertelden twee internationale studenten Industrieel Ontwerpen hoe ze ontwerptechnieken gebruiken om mentale problemen bespreekbaar te maken. Een secretaris van een roeivereniging die veel leden zag afhaken vanwege mentale problemen, is workshops gaan organiseren rond mentaal welzijn. Prachtig! Zo hoop ik de komende jaren gemotiveerd aan de slag te zijn: door te zien wat nodig is, veel mensen te ontmoeten en te doen wat mijn hand vindt om te doen.
De gemeente heeft, sinds ze zelf verantwoordelijk is, de mogelijkheid om hulp en zorg aan jongeren langer door te laten lopen dan 18 jaar. Vroeger was dit door de strikte scheiding tussen jeugdhulp en WMO niet mogelijk. In de afgelopen jaren hebben we als fractie steeds aandacht gevraagd voor het soepel laten verlopen van de overgang van 18- naar 18+. Het kan niet zo zijn dat de noodzakelijke hulp acuut stopt omdat een jongere 18 jaar wordt en vervolgens een nieuw traject moet starten met een andere zorg- of hulpverlener.
