Het thema de kloof tussen burger en politiek heeft het afgelopen jaar veel aandacht gehad. De onvoorstelbaar geachte Brexit en de nog onwaarschijnlijkere verkiezing van Trump heeft wereldwijd veel stof doen opwaaien en menig politici krabde zich achter de oren. De wereld leek enkel nog te bestaan uit ‘elitaire politici’ en ‘boze witte mannen’.
Inmiddels is er veel gezegd en geschreven over het ontstaan van deze kloof. Het antwoord hierop is volgens mij niet zo ingewikkeld. De kloof ontstaat door gebrek aan vertrouwen. Dit wantrouwen ontstaat mede doordat politici hun beloftes en afspraken niet nakomen. Niet alleen wereldleiders en landelijke politici maken zich hieraan schuldig. Ook in de lokale politiek komt dit helaas voor.
Onlangs werd ik door iemand aangesproken. Hij had gehoord dat de lokale belastingen weer met 3% omhoog gingen in Terneuzen. “Kunt u daar niets aan doen, meneer De Kraker?” “Nee, ik ga daar niets aan kunnen veranderen”, antwoordde ik. “In het coalitieakkoord hebben TOP/Gemeentebelangen, CDA en PvdA besloten te volharden in de trendmatige belastingverhoging van 3% en dat is in het beton gegoten.”
“Maar u kunt er wel iets tegen doen”, zei ik tegen de man. “Oooh, wat dan?” vroeg hij geïnteresseerd. Ik zei: “Op 21 maart 2018 op D66 stemmen. Wij moeten niets hebben van die onnodige belastingverhogingen.”
“Ja, dat ken ik”, reageerde de man teleurgesteld. “In 2014 zeiden TOP/Gemeentebelangen, CDA en PvdA voor de verkiezingen ook dat ze de belastingen niet zouden verhogen. Maar een dag na de verkiezingen waren ze dat alweer vergeten. Het is ook allemaal hetzelfde met jullie. Elkaar de hand boven het hoofd houden en een pot nat.” En zo ging hij nog even door met ongenuanceerde uitlatingen over machtswellustelingen, plucheklevers, zakkenvullers en de gemeenteraad is 31 paar handen op een buik.
“Trouwens nog iets”, ging hij verder. “Als ik een boete voor foutparkeren krijg, moet ik niet vragen om een kwijtschelding, omdat ik er nog geen vijf minuutjes heb gestaan en het mij niet zo goed uitkomt. Maar als de gemeente een verordening vaststelt voor camperplaatsen en afspraken hierover maakt met de brancheorganisatie, doen jullie niets aan handhaven en hebben jullie niets te maken met afspraak is afspraak, omdat dat de gemeente even niet zo goed uitkomt!”
Voordat ik kon reageren op deze opmerking die wel hout sneed, beende hij briesend weg. En zo ontstaat de kloof tussen de burger en de politiek.