De afgelopen weken is er in de Edese gemeenteraad flink gediscussieerd over de urgentieregeling voor statushouders bij het toewijzen van sociale huurwoningen.
SGP, VVD, Burgerbelangen en Gemeentebelangen kwamen met een voorstel om die urgentieregeling voor statushouders af te schaffen. In de praktijk zou dat betekenen dat statushouders heel lang in een asielzoekerscentrum moeten wachten op een reguliere huurwoning. GroenLinks vindt het noodzakelijk dat deze nieuwe Edenaren zo snel mogelijk onderdeel worden van onze Edese samenleving. Anders kunnen ze niet goed integreren en het is in ieders belang dat deze mensen snel de taal en onze gebruiken leren, een netwerk opbouwen en volwaardig kunnen deelnemen aan het leven in Ede. Een woning in een woonwijk is daarbij een belangrijke voorwaarde.
Echter er zijn veel woningzoekenden en er zijn (te) weinig sociale huurwoningen beschikbaar. Bovengenoemde partijen vinden het niet eerlijk dat statushouders dan voorrang krijgen, terwijl andere woningzoekenden in Ede al langer op een wachtlijst staan. Gelukkig is dat voorstel om de urgentieregeling voor statushouders af te schaffen ook niet aangenomen. Groepen uitsluiten voor het verkrijgen van een reguliere woning is namelijk geen oplossing. Voor GroenLinks is de oplossing voor het woningtekort het bouwen van meer sociale huurwoningen. Dáár moet de komende jaren keihard aan worden gewerkt.
Statushouders zijn mensen, die politiek asiel hebben gekregen en vanaf dat moment uit een asielzoekerscentrum weg mogen om onderdeel te worden van onze Nederlandse samenleving. Deze mensen worden door de rijksoverheid verdeeld over alle gemeenten in Nederland. Ieder half jaar wordt het aantal per gemeente vastgesteld. Wij zijn als gemeente dan verplicht om deze mensen binnen ongeveer 3 maanden in onze gemeente te huisvesten. Veel gemeenten lopen echter achter omdat er te weinig sociale woningen zijn.
De afgelopen 5 jaar zijn in Ede gemiddeld 50 sociale woningen per jaar naar statushouders gegaan. In 2019 zullen dat er ongeveer 20 zijn want het aantal vluchtelingen is drastisch afgenomen.
Maar los van deze verplichting: dit zijn mensen met een traumatisch verleden, zij zijn gevlucht omdat hun leven in gevaar was, hebben alles achter moeten laten in hun geboorteland, hebben vaak kinderen die zij in hun nieuwe thuisland (Nederland) een toekomst willen bieden. Als Nederland willen we, terecht, dat zij dan zo snel mogelijk integreren, meedoen en zelfstandig zijn. Dat begint bij taal, wonen, onderwijs en (net)werk.
Door de urgentieregeling te laten vervallen maak je de wachttijd voor deze mensen, die geen alternatieven hebben, onnodig lang. Zij moeten tot die tijd in een asielzoekerscentrum (AZC) verblijven. In kleine ruimtes, met anderen (andere culturen, andere talen en andere gebruiken) op de kamer en op hun lip, en op locaties die vaak ver van de bewoonde wereld staan. In zo’n asielzoekerscentrum kunnen ze dus niet bouwen aan die nieuwe toekomst in Nederland. Eind 2018 zaten er 6200 vergunninghouders te wachten in een AZC.
Voor GroenLinks is dit een onacceptabele situatie omdat:
Je zo niet met mensen omgaat, die uit nood hier naar toegekomen zijn. Het slecht is voor hun relatie, gezinsleven en voor hun kinderen Het slecht is voor hun ontwikkeling en integratie (en vooral voor de kinderen) Zij geen alternatieven en netwerk hebben, zoals oorspronkelijk inwoners die meestal wel hebben. Het voor de samenleving als geheel niet goed is om deze mensen onnodig lang in de wacht te zetten, omdat ze dan minder snel de taal en onze gebruiken leren, minder snel aan een baan komen. Daarmee veroorzaken we zelf weer extra problemen voor deze mensen en extra kosten voor de samenleving als geheel.Wij werken dus keihard aan een verbetering van het woningaanbod. Dáár ligt de oplossing.