Poliflw

Vredesweek 2019

Gisteren (zaterdag 21 september) was het de Internationale Dag van de Vrede, het hoogtepunt van de Vredesweek. Vredesinitiatief Veenendaal (ViV) organiseerde ter gelegenheid hiervan een 'Walk of Peace' door het centrum van Veenendaal. Dit, met medewerking van Amnesty International, Werkgroep Duurzaam Veenendaal, Mats Beek en SP-fractievoorzitter Jan Breur.

De route liep langs verschillende plekken, die aan de thema's 'vrede', 'oorlog' en 'verbinding' raakten. Zoals het 'Kleine Veenloo', waar tijdens de Eerste Wereldoorlog vluchtelingen werden opgevangen, en de gedenkstenen in de keerwal bij de Duivenweide - die herinnerden aan Mensenrechtenschendingen, de afgevoerde Joodse Veenendalers in de Tweede Wereldoorlog en de vermoorden Veenendaalse Vakbondsleden - ook in de Tweede Wereldoorlog.

Bij Moskee Nasser las SP-fractievoorzitter Jan Breur de tekst 'de grond onder onze voeten is één', van islamdeskundige Enis Odaci, voor. Deze tekst behandelde het verhaal van de christelijke koning Nebus van Abessinië, die weigerde om de volgelingen van de profeet Mohammed uit te leveren aan de stamleiders van het toenmalige Mekka. Hij herkende veel van het christelijke geloof in het moslimgeloof - en zag de islamitische vluchtelingen als zijn gelijken. "De grond onder onze voeten is één," stelde koning Nebus. De tekst is een oproep om vooral naar de overeenkomsten tussen mensen te kijken, in plaats van je medemens te reduceren tot een 'gevaarlijke Ander'.

Meer activiteiten

In het kader van de Vredesweek organiseert Vredesinitiatief Veenendaal nog meer activiteiten. Dagelijks is er wat te doen. Enkele voorbeelden:

Woensdag 25 september, 18:00u Tafel van Vrede; een gezamenlijke cultuurrijke maaltijd Down Town, Tuinstraat 133 Zondag 29 september, 15:00u (inloop vanaf 14:30) Vredesconcert; met medewerking van Màrin Kroon, FemmeVocals, Nicoline Pouwer en leerlingen van Muziekschool 'De Muzen' Theater de Lampegiet (foyer), Kerkewijk 10

Alle activiteiten zijn vrij toegankelijk. Om onkosten te dekken wordt een vrijwillige eigen bijdrage gevraagd. Overschotten worden overgemaakt aan "Syrië back to school".

Wilt u Vredesinitiatief Veenendaal steunen? Donaties kunnen worden gestort op NL45SNSB0706169727 t.n.v. Vredes initiatief Veenendaal.

Meer informatie vindt u op vredesinitiatiefveenendaal.nl.

NAAM: Steve RogersALIAS: Captain America

VERSCHIJNT IN: Captain America 1, 2, 3, Avengers 1, 2, 3, 4, Spider-man Homecoming

Synopsys: Steve Rogers is een gewone jongen uit Brooklyn, als hij gerecruteerd wordt voor deelname aan het supersoldatenprogramma. Hij is de enige op wie het experiment succesvol wordt uitgevoerd. Voorzien van bovenmenselijke krachten strijdt hij als Captain America voor rechtvaardigheid.

Als Captain America in het echt zou bestaan, zou hij ongetwijfeld in 2016 op Bernie Sanders hebben gestemd. De berekenende Hillary Clinton, die er vooral voor haar rijke donateurs is, hoeft niet op veel van zijn sympathie te rekenen. En Donald Trump zou zeker geen optie zijn geweest: “Ik hou niet van pestkoppen; waar ze ook vandaan komen,” vertelt hij in zijn eerste film (1). En dat hij niet van pestkoppen houdt – ongeacht waar ze vandaan komen – blijkt duidelijk uit zijn verdere filmografie. Hij neemt het niet alleen op tegen nazi's en aliens, standaard werk voor een superheld, maar als de situatie en zijn morele kompas erom vragen ook tegen zijn werkgever S.H.I.E.L.D., en zijn eigen team – de Avengers.

In zijn tweede film, Captain America: the Winter Soldier, komt Rogers erachter dat het veiligheidsagentschap S.H.I.E.L.D. plannen heeft om iedereen op aarde te bespioneren en 'bedreigingen' direct 'uit te schakelen' door middel van geavanceerde luchtschepen voorzien van even geavanceerde wapens. "Dit is geen vrijheid, dit is angst," bijt hij directeur Fury toe (2). In de film heette dit plan 'Project Insight', maar je hoeft geen politiek genie te zijn om een paralel te trekken met de Patriot Act. Dit is Amerikaanse wetgeving die is ingesteld in de nasleep van de aanslagen op 11 september 2001 – met eveneens de bedoeling om de gehele bevolking te bespioneren. Bernie Sanders stemde – als één van de weinigen – tegen invoering van de Patriot Act in 2001, en stemde in 2005 en 2011 tegen de verlengingen ervan. Toen de wet in 2015 aan het einde van zijn geldigheid leek te komen, en het congres wederom een verlenging voorbereidde, toonde Sanders zich weer een tegenstander: "Willen we werkelijk leven in een land waar de NSA data verzamelt van elk telefoongesprek in de Verenigde Staten, inclusief zoveel als 5 miljard mobiele telefoongesprekken per dag? Ik niet. Willen we echt dat de overheid onze e-mails verzamelt, onze tekstberichtjes ziet, eenieders internet browsegeschiedenis kent, bank- en creditcardtransacties monitort en de sociale netwerken van mensen bijhoudt? Ik niet." (3) 'Project Insight' zou niet alleen een over de Patriot Act kunnen gaan, maar ook over de Sleepwet. Dat is zo'n beetje de 'Nederlandse Patriot Act'. Over deze wet vond in 2018 een referendum plaats, waarbij 49,4% tegen, 46,5% voor, en 4% blanco stemde. De SP was tegenstander, en waarschuwde tegen de schaduwkanten van de wet. "Aanslagen voorkomen doe je door gericht terroristen te volgen en geradicaliseerde salafistische netwerken te ontmantelen, het met een 'sleepnet' massaal binnenhalen van gegevens van onschuldige burgers helpt daarbij niet. Informatie van alle Nederlanders kan straks worden gedeeld met de geheime diensten van andere landen, ook gegevens die helemaal niet zijn geanalyseerd en waarvan we dus ook niet weten of die tegen onze burgers kunnen worden gebruikt. De nieuwe wet op de geheime diensten gaat gelden voor alle mogelijke technologieën die in de toekomst worden ontwikkeld, zonder dat de Tweede Kamer dat weet of daarvan op de hoogte wordt gebracht." (4) Captain America heeft 'Project Insight' weten te stoppen – en zelfs S.H.I.E.L.D. geheel weten te ontmantelen. De Patriot Act is overgegaan in de Freedom Act, waarin de NSA niet langer het recht heeft om elk willekeurig telefoongesprek af te luisteren. En de Sleepwet? Die is, ondanks dat de meester kiezers hier tegen waren toch aangenomen – zij het met enige aanpassingen.

Een paar jaar later, in Captain America: Civil War, komt zelfs het voortbestaan van de Avengers onder druk te staan door de Sokovia-akkoorden; een verdrag dat de VN heeft opgesteld om grip te verkrijgen op superhelden. Dit, omdat de pogingen van de Avengers om de wereld te redden maar al te vaak gepaard gaan met bijkomende schade. De Avengers zijn verdeeld over het verdrag. Een deel van hen, onder leiding van Tony Stark (Iron Man), willen zich aan de akkoorden en het VN-toezicht onderwerpen, maar Rogers wil er niets van weten. Hij vindt dat het verdrag alleen maar de Avengers berooft van hun verantwoordelijkheid en heeft weinig vertrouwen in de stuurgroep die hun formele opdrachtgever moet worden: "Stel dat de stuurgroep ons ergens heenstuurt, waarvan wij vinden dat we er niet naartoe moeten? Wat als we ergens naartoe moeten, maar ze laten ons niet gaan?" Stark vindt echter: "Als we geen kaders willen accepteren, als we onbegrensd zijn, zijn we geen haar beter dan de slechterikken." (5) Op zich hebben noch Stark, noch Rogers volledig gelijk. De Avengers zijn als heldenteam opgericht om de aarde en haar bewoners veilig te houden. En daarmee vergelijkbaar met leger, politie, brandweer en marechaussee. Het idee om de acties en beweegruimte van superhelden in een wettelijk kader te plaatsen, is an sich helemaal niet onredelijk. Dat is immers ook het geval voor die andere 'helden', zoals agenten en militairen. In dit debat is het nota bene de voormalige kapitalist Stark, die aan de kant van Bernie Sanders staat. Politiegeweld is een groot probleem in de Verenigde Staten, en donkere mensen zijn hiervan onevenredig vaak het slachtoffer. Agenten plaatsen zichzelf maar wat vaak boven de wet, in plaats van deze te handhaven. Van 'dienen en beschermen' is vaak geen sprake; het is vooral intimidatie en escalatie, waarna er niet of nauwelijks consequenties volgen – en burgers feitelijk rechteloos zijn. In een verkiezingsdebat in 2016 zei Sanders hierover: "Laat ons duidelijk zijn. Als een politieagent de wet overtreedt, moet die – net als iedere andere overheidsbeambte – verantwoordelijk gehouden worden." (6) Het begrenzen van bevoegdheden, en het aanbrengen van een systeem van aansprakelijkheid, zijn weliswaar nodig in een ordelijke rechtsstaat – de manier waarop dit wordt geïmplementeerd en de inhoud ervan, zijn ook van groot belang. En in het geval van de Sokovia-akkoorden schort het daar behoorlijk aan. Legal Eagle, een advocaat die op YouTube allerlei fictieve juridische zaken toetst aan de echte wetten, concludeerde dat de akkoorden op verschillende punten strijdig zijn met de Amerikaanse wetten en burgerrechten. Zo is het verplichte prijsgeven van je geheime identiteit een vorm van gedwongen redevoering, het monitoren van mensen met superkrachten (of ze die nu gebruiken of niet) is een discriminatoire schending van de privacy – en datzelfde geldt voor verplichte medische keuringen. Verder maken de akkoorden geen duidelijk onderscheid tussen reguliere vuurwapens (welke voor burgers zijn toegestaan in de VS), en militair materieel (wat niet is toegestaan). Ook druisen de akkoorden in tegen de vrijheid van vereniging en vrijheid om te reizen, kunnen ze ertoe leiden dat onschuldige mensen zonder aanleiding of rechtsbijstand worden vastgezet of onderworpen aan een gedwongen dienstplicht. Bovendien zijn de akkoorden dermate vaag geformuleerd, dat ze voor een zeer brede uitleg vatbaar zijn. (7) De manco's van de Sokovia-akkoorden worden pijnlijk duidelijk als één van de Avengers, Wanda Maximoff, onder preventief huisarrest wordt geplaatst. Net op het moment dat Rogers klaar is om de akkoorden te accepteren hoort hij dit. En dit is het eind van Rogers' bereidheid te tekenen, en het begin van het einde van de Avengers. Voor Rogers is het onacceptabel dat onschuldige mensen worden opgesloten. En ook hier vindt hij Bernie Sanders aan zijn zijde. Op zijn website is te lezen: "Er zitten teveel mensen in de gevangenis  die op zichzelf geen bedreiging zijn voor de samenleving, zoals niet-gewelddadige overtreders van de drugswetten." Hij bepleit dan ook de legalisering van het gebruik van marihuana, zodat mensen niet in de gevangenis komen (met alle slopende gevolgen van dien), alleen omdat ze wiet op zak hebben. Naast het beëindigen van de oorlog tegen drugs, bepleit Sanders ook het beëindigen van private gevangenissen en andere verdienmodellen die het interessant maken om zoveel mogelijk mensen achter de tralies te zien verdwijnen. (8) Guantanamo Bay, het beruchte detentiekamp van de Verenigde Staten op het eiland Cuba, waar mensen onrechtmatig worden vastgehouden, mishandeld en gemarteld, ziet Sanders het liefst gesloten worden. Het kamp heeft volgens Sanders "de morele status van de Verenigde Staten significant beschadigd, het buitenlandbeleid ondermijnd en terrorisme eerder aangemoedigd dan effectief tegengegaan." Hij ziet het kamp het liefst gesloten worden, maar stemde in 2009 tegen het sluitingsplan van president Obama, omdat hierin niets werd gedaan aan de mensenrechtenschendingen – waaronder het oneindig vasthouden van mensen zonder rechtsgang. (9) Net als Bernie Sanders ziet Steve Rogers meer in het vooruithelpen dan in het vastzetten van mensen.

Steve Rogers is veel dingen, maar geen aanhanger van zogenaamde 'realpolitik'. Pragmatische overwegingen zullen hem niet gauw over de streep trekken bij morele kwesties. In zijn toenemende ruzie met Stark over de Sokovia-akkoorden zijn drie belangrijke botsingen te zien. En bij elk van de confrontaties probeert Stark Rogers te overtuigen met een variant op "werk hieraan mee om iets ergers te voorkomen," maar telkenmale blijkt dit vruchteloos. En in zijn discussie met S.H.I.E.L.D.-directeur Fury over Project Insight, zegt Fury: "S.H.I.E.L.D. neemt de wereld zoals ze is, niet zoals we haar graag zouden zien." En daarin zit nu juist het grote verschil. Captain America is niet het symbool van wat de Verenigde Staten zijn, maar van wat zij zouden moeten zijn. Niet van de realiteit, maar van het ideaal. Geen natie waar de grootste bullebak het voor het zeggen heeft, of waar de overheid achteloos omgaat met burgerrechten. Geen natie waar het recht van de sterkste of de rijkste alleen geldt, maar een natie waarin eenieder zich kan ontplooien. "Een groots land wordt niet beoordeeld op het aantal miljonairs en miljardairs dat het heeft, of op de omvang van zijn militaire begroting," schrijft Bernie Sanders in zijn boek 'Onze Revolutie'. "Het wordt niet beoordeeld op de hebzucht van zijn grootste bedrijven. Het wordt beoordeeld op hoe goed het zijn zwakste en kwetsbaarste burgers behandelt. Een werkelijk grote natie is een natie die is gevuld met mededogen en solidariteit." (10) En dat is waar Captain America voor staat.

Noten: Captain America: the First Avenger, Paramount Pictures, 2011 Captain America: the Winter Soldier, Marvel Studios, 2014 Sanders, B., It's Time To End Orwellian Surveillance of Every American, Time 2015; https://time.com/3850839/bernie-sanders-usa-patriot-act/ Raak, R. van, De Sleepwet is onnodig en gevaarlijk, Spanning 2018; https://www.sp.nl/achtergrond/sleepwet-is-onnodig-en-gevaarlijk Captain America: Civil War, Marvel Studios, 2016 Bron: https://www.youtube.com/watch?v=KVJYA8ikdO4 Bron: https://www.youtube.com/watch?v=TDMd40a-A4c Bron: https://feelthebern.org/bernie-sanders-on-criminal-justice/ Bron: https://feelthebern.org/bernie-sanders-on-cuba/ Sanders, B., Onze Revolutie - een toekomst om in te geloven, Starfish Books 2016; vertaling Menno Grootveld 2018 In verband met de geboorte van Tobias is dit voorlopig de laatste aflevering van de MARVEL Zomerspecial. Volgende zomer hervatten we de serie, te beginnen met Thor. Lees ook de serie 'Rijkdom en Inkomensongelijkheid', die AJ heeft geschreven.  

NAAM: Bruce BannerALIAS: De Hulk

VERSCHIJNT IN: The Incredible Hulk, Avengers 1, 2, 3, 4, Iron Man 3, Thor 3

Synopsys: Na een bedrijfsongeval met radioactieve straling, ontwikkelt Bruce Banner een tweede persoonlijkheid waarin zijn emoties zich manifesteren als een vernietigende kracht: de Hulk.

Het verhaal van Bruce Banner en zijn alter ego, de Hulk, leent zich gemakkelijk om op verschillende manieren te bekijken. Door een spirituele bril gaat het over het plaats geven van emoties; of oerkrachten die ruimte vragen. Door een psychologische of psychiatrische bril zou het een metafoor kunnen zijn voor bipolaire stoornis, schizofrenie, of meervoudig persoonlijkheidssyndroom. En er is een politieke bril waardoor je naar de Hulk kunt kijken: als een kritiek op het militair-industriële complex dat haar eigen vijanden creëert en haar fouten blijft herhalen – ten koste van de samenleving.

In de film 'The Incredible Hulk' is het stralingsongeluk zelf niet te zien, maar in flashbacks worden de gebeurtenissen eromheen getoond en via dialogen in verschillende scenes leert de kijker over de toedracht van het incident. Banner was ten tijde van het ongeval in dienst van het leger, en werkte aan een serum dat soldaten zou voorzien van ongekende krachten – hoewel hij schijnbaar niet op de hoogte was van dit doel. Als hij na het ongeluk ziet welke gevaren er in het serum – en in zijn nieuw ontstane alter ego – schuilen slaat hij op de vlucht.Het leger stelt een klopjacht in. Als de aanvoerder van het team dat Banner gevangen moet nemen, Emil Blonski, niet blijkt opgewassen tegen de Hulk, krijgt ook hij serum toegediend. De afloop laat zich raden: ook Blonski verandert in een monster en zal gestopt moeten wordenEerst creëerde het leger dus een vijand in Banner, en vervolgens in Blonski. En wat gebeurt er met generaal Ross, die verantwoordelijk is voor deze aanfluiting? Die schopt het tot Minister van Buitenlandse Zaken...

Deze handelswijze is exemplarisch voor het Amerikaanse leger. De Verenigde Staten gaven van 1979 tot 1989 militaire en financiële steun aan de groep rond Osama Bin Laden. Uiteindelijk scheidden hun wegen in vijandschap, richtte Bin Laden het Al Qaida netwerk op, en in 2001 vonden de brute aanslagen op onder andere de Twin Towers in New York plaats. Een terroristische daad waarvoor Bin Laden de verantwoordelijkheid opeiste. Niet alleen Osama Bin Laden, maar ook de Iraakse dictator Saddam Hoessein was ooit een vriend van de Verenigde Staten. Tijdens zijn oorlog met Iran, tussen 1980 en 1988, leverden de Verenigde Staten wapens aan Irak. Ook dit bondgenootschap raakte bekoeld. In eerste instantie nadat Irak in 1990 Koeweit binnenviel; een actie die leidde tot de Eerste Golfoorlog. De Tweede Golfoorlog volgde in 2003, nadat het Irak van Saddam Hoessein ervan verdacht werd over massavernietigingwapens te beschikken. In beide Golfoorlogen stond Irak tegenover een alliantie die geleid werd door de Verenigde Staten. In 2006 werd Saddam Hoessein geëxecuteerd door ophanging. Bin Laden stierf in 2011; hij werd doodgeschoten door Amerikaanse Navy Seals die zijn schuilplaats waren binnengedrongen. Wat Hoessein en Bin Laden verbindt, is dat zij beiden begonnen al vrienden van 'de Amerikanen'. De Verenigde Staten hebben deze lieden gesteund, en zelfs mede in het zadel geholpen. En vroeg of laat bleken zij vijanden van de VS. Vijanden die door de VS zelf machtig zijn gemaakt. Net als de fictieve Banner en Blonski, waren de zeer echte Bin Laden en Hoessein door de VS gecreëerde vijanden, die voor een grote ravage en veel menselijk leed hebben gezorgd.

Bin Laden en Hoessein zijn niet de enige schurken die door de VS in het zadel zijn geholpen. Het lijkt haast wel de standaardprocedure in hun geopolitieke agenda. Jan Gruiters en René Grotenhuis schrijven dit handelen toe aan angst: "Angst voor de communisten, angst voor zelfstandigheid van landen die als de achtertuin of invloedssfeer van de Verenigde Staten worden gezien. In veel gevallen leidde dat tot de simpele redenering: de vijand van mijn vijand is mijn vriend. Zo kwam Saddam als bestrijder van de ayatollahs van Iran in beeld als een steunwaardige leider in het Midden-Oosten." (1) Mensenrechten staan volgens hen aanzienlijk minder hoog op de Amerikaanse prioriteitenlijst. "Dat blijkt ook uit het feit dat zij vinden dat zij boven elke vorm van berechting verheven zijn. Zo hebben de VS het Verdrag van Rome immers niet getekend dat leidde tot de oprichting van het Internationaal Strafhof in Den Haag." (2)Maar het zijn niet alleen de Amerikanen die (potentiële) vijanden creëren en sterk maken. Ook Europa doet hier aan mee. "Vanuit de EU worden sommige landen, zoals Turkije en Saoedi-Arabië, eveneens uitgebreid militair bevoorraad," schrijven Tweede-Kamerlid Sadet Karabulut en fractiemedewerker Jip van Dort in hun publicatie 'Permanente Oorlog'. "Dit ondanks omvangrijke mensenschendingen en oorlogsmisdaden door beide landen en wapenexportcriteria die dergelijke leveranties onmogelijk zouden moeten maken." (3)In september 2018 onthulden Trouw en Nieuwsuur dat de Nederlandse regering een terroristische stijdgroep in Syrië hulp gaf, wetende van hun oorlogsmisdaden en extremistische netwerk. Op 11 september 2018 wordt in Trouw ondermeer het voorbeeld van de Sultan Murat Brigade aangehaald. "Deze Turkmeense, nationalistische militie onderhoudt nauwe banden met de Turkse president Erdogan en kreeg van 2016 tot begin 2018 hulp van Nederland. De leider van deze militie heet Ahmed Osman. (…) In dezelfde periode dat hij met de Nederlandse regering spreekt, verschijnen alarmerende berichten over deze brigade, die deel uitmaakt van het Vrije Syrische Leger. Mensenrechtenorganisaties schrijven over wandaden die de groepering begaat in Syrië." (4) Deze wandaden zouden bestaan uit de inzet van kindsoldaten, en beschietingen van woonwijken. Desondanks zette Nederland de steun aan de Brigade voort; en ook een rapport van de VN-mensenrechtenraad in 2017, waaruit blijkt dat de brigade de inwoners van Aleppo constant angst aanjaagt en inzet als menselijk schild, brengt geen einde aan de Nederlandse steun aan deze terreurgroep. De Nederlandse regering beweert weliswaar niet op de hoogte te zijn geweest van deze praktijken, maar die positie is onhoudbaar aangezien Nederland als lid van de VN-mensenrechtenraad betrokken was bij de totstandkoming van voornoemd rapport. (5)Maar nog voor de wandaden van de Sultan Murat Brigade bekend waren, beschikte Nederland kennis over de banden die de Brigade erop nahield. De Brigade maakt deel uit van de koepelorganisatie Ansar al-Sharia die in 2015 is opgericht door onder andere Al Qaida en dat als doel heeft Aleppo onder sharia-bestuur te brengen. (6) Een weldenkend land zou geen zaken doen met dergelijke clubs, maar Nederland deed het.

En waarom creëert het Westen toch keer op keer machtige vijanden? Het antwoord laat zich raden: voor het geld. In 'The Incredible Hulk' is veelvuldig wapentuig te zien dat door Stark Industries ontwikkeld is. Reken maar dat Tony Stark een leuke boterham heeft verdiend aan de strijd van het Amerikaanse leger tegen zelfgecreëerde vijanden. En in de echte wereld is het niet anders. Het militair-industriële complex, op Wikipedia omschreven als een bundeling van de belangen van het politieke leiderschap, het militaire leiderschap en de wapenindustrie (7), profiteert op vergelijkbare wijze van de 'war on terror'. "Uit een onderzoek van de Financial Times uit 2013," schrijven Karabulut en Van Dort, "blijkt dat de oorlog tegen Irak de zakken van Amerikaanse en andere bedrijven met tenminste 138 miljard dollar heeft gevuld." (8) En iets verderop schrijven ze: "Wat de motieven van de regering-Bush in 2003 ook zijn geweest, één ding is zeker: in de periode vóór 2003 verdienden Amerikaanse en andere westerse oliegiganten niet of nauwelijks aan Iraakse olie. Zij werden grotendeels van de Iraakse markt geweerd. De Iraakse olie-industrie was in nationale handen. Na de invasie veranderde dat. Amerikaanse producenten zoals ExxonMobil en Chevron, maar ook het Britse BP en het Brits-Nederlandse Shell hebben sindsdien flink verdiend aan een aantal van de grootste olievelden ter wereld." (9) De oorlog in Afghanistan heeft geen betere papieren. Vanaf de jaren '80 praatte het oliebedrijf  Unocal met de Taliban over de aanleg van een oliepijplijn door Afghanistan, die Turkmenistan met Pakistan moest verbinden. Een maand voor de aanslagen op 11 september 2001 stopten deze onderhandelingen. (10) Iets meer dan een jaar na de invasie in Afghanistan, op 27 december 2002, werd er een akkoord getekend met ferme steun van de VS. Op 13 december 2015 ving de bouw ervan aan. (11) Saillant detail hierbij is dat de premier van Afghanistan, die het akkoord tekende, Hamid Karzai, in een vorig leven mogelijk consultant was voor Unocal (12), dat inmiddels is overgenomen door Chevron. Hijzelf ontkent dit, overigens. Dit overziend laat zich raden welk belang er in Syrië speelt. Olie. In strategisch opzicht kun je je afvragen of steun aan clubs als de Sultan Muratbrigade op de langere termijn voldoende rendement opleveren, en of het risico van het grootmaken van een (potentiële) toekomstige vijand acceptabel is. In moreel opzicht kun je je afvragen of de mensenlevens die gemoeid zijn met deze strijd het waard zijn. Banner maakte die morele afweging, en ging tot het uiterste om de Hulk niet in handen te laten vallen van het leger. Al dacht Generaal Ross daar anders over: "Wat mij betreft is zijn hele lichaam eigendom van het Amerikaanse leger," zei hij (13). Waar zijn in onze wereld de dappere zielen die mensenlevens boven de belangen van het militair-industriële complex stellen?

Uiteindelijk, in Avengers Endgame, zien we dat Hulk en Banner zich met elkaar verzoend hebben. Er is een balans gevonden tussen beide persoonlijkheden. Banner heeft, als het ware, vrede met zichzelf gesloten. Het is nog maar de vraag wanneer de VS vrede sluiten met hun vijanden. In ieder geval niet zolang het militair-industriële complex een dikke vinger in de pap heeft. Zolang zal de VS vijanden creëren, en zal de wereld een strijdperk zijn.

Noten: Gruiters, J. en Grotenhuis, R., VS hielpen Saddam zelf in het zadel, De Volkskrant 2003; https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/vs-hielpen-saddam-zelf-in-het-zadel~be9804bc/ idem Karabulut, S. en Dort, J., van, Permanente Oorlog – waarom de oorlog tegen het terrorisme gestopt moet worden, SP 2018 Dahhan, G. en Holdert, M., Syrische rebellenleider: ‘Gaf je ons bloem, dan at Al-Qaida van het brood’, Trouw 2018; https://www.trouw.nl/home/syrische-rebellenleider-gaf-je-ons-bloem-dan-at-al-qaida-van-het-brood-~a66da7fd/ idem idem Wikipedia, lemma 'Militair-industrieel complex'; https://nl.wikipedia.org/wiki/Militair-industrieel_complex Karabulut, S. en Dort, J, van, Permanente Oorlog – waarom de oorlog tegen het terrorisme gestopt moet worden, SP 2018 idem Blum, W., What’s the War in Afghanistan About Again?, LA Progressive 2012; https://www.laprogressive.com/trans-afghanistan-pipeline/ Wikipedia, lemma 'Turkmenistan–Afghanistan–Pakistan–India Pipeline; https://en.wikipedia.org/wiki/Turkmenistan%E2%80%93Afghanistan%E2%80%93Pakistan%E2%80%93India_Pipeline Fahrenheid 9/11, Miramax, 2004 The Incredible Hulk, Universal, 2008

Praten over, geloven in, werken aan vrede

Op zaterdag 13 april organiseerde de SP een vredesdag in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. Op deze drukbezochte dag, met zo’n 200 bezoekers, werd gesproken over oorlog, vrede en internationale solidariteit, maar ook over militarisering in de EU, kernwapenpolitiek, de oorlog in Jemen en de wapenhandel. Journaliste Bette Dam sprak over de permanente oorlog in Afghanistan en de Belgische vredesactivist Ludo de Brabander sprak over de noodzaak voor een nieuwe vredesbeweging. Daarnaast waren er activisten uitgenodigd uit Marokko, Turkije en Palestina om te vertellen over hun strijd voor rechtvaardigheid.

Het filmpje via onderstaande link geeft een sfeerimpressie van deze bijzondere dag.

Bekijk het filmpje