Een visie op de leefbaarheid van ons land , op lange termijn, mag nooit geparkeerd worden ten behoeve van snelheid.
Leefbaarheid onder druk, een ‘reset’ van de RES is nodig
Ik zag van de week opnieuw een artikel in de NRC (Een botsing met de rotorbladen overleeft een vogel niet) over de schade van windmolens voor de natuur, met name voor vogels op de lange termijn, wat ernstiger is dan altijd gezegd werd. Het wordt hierin ‘zorgelijk’ genoemd.
Veel moet wijken voor enorme windmolenparken, de energie van een aantal grote parken gaat ook nog eens linea recta naar grote buitenlandse datacentra, zoals Google die hun diensten vaak aan buitenlandse gebruikers leveren.
Een land als Nederland leent zich niet voor vele, grote windturbineparken, laat staan commerciële, waar de nog beschikbare vrije grond in verhouding tot het aantal inwoners al steeds verder onder druk komt te staan. En al helemaal niet als we alle parken nog eens gaan versnipperen over ons kleine en drukbezette land en kostbare, vrije natuur en uitzichten gaan opofferen.
Feitelijk alleen maar omdat we haast hebben. Natuurlijk moeten we aan de klimaatnormen voldoen, maar de discussie over andere vormen en wel of niet commerciële windparken moet veel sneller op gang komen.
Vanuit de RES wordt gesteld dat daar niet over gesproken mag worden, zoals over waterstof (waar Duitsland al veel verder mee is) en kernenergie (waarmee in de UK geëxperimenteerd wordt met minicentrales) omdat gevreesd wordt dat dat tot verder uitstel zal leiden.
Daar zit zeker een risico in, maar rechtvaardigt dat dan nu snelle en te weinig doordachte beslissingen met onoverzienbare consequenties?
Een visie op de leefbaarheid van ons land, ook op lange termijn mag nooit geparkeerd worden ten behoeve van snelheid.
