Poliflw

 

De laatste jaren wordt Jacobskruiskruid op steeds meer plekken waargenomen in wegbermen van de gemeente Ede. In wegbermen is het een onschuldig kruid met mooie gele bloemen. Als deze plant uitgebloeid is worden de zaden die dan gevormd worden door de wind verspreid, onder andere naar de naastgelegen weilanden. In het verleden kregen deze zaden in het weiland nauwelijks kans om te kiemen, omdat het slecht tegen bemesting met kunstmest kan. Doordat het kunstmestgebruik sterk gedaald is bij de meeste boeren en biologische boeren helemaal geen kunstmest gebruiken krijgt deze plant nu wel kans om zich in weilanden te vestigen. Jacobskruiskruid is erg giftig voor vee, al bij opname van enkele bladeren of bloemen kan een dier erg ziek worden of zelfs doodgaan. Grazende dieren lusten de plant niet en grazen eromheen. Als het gras gemaaid en ingekuild of gehooid wordt, proeft het vee dat het hooi eet het jacobskruiskruid niet meer en eet het op, met ziekte en dood als gevolg.

Hierover heeft Theo Folmer namens de SGP de volgende vragen: 

Is het college bekend met dit probleem?  Is het college bereid om extra maatregelen te nemen om jacobskruiskruid te bestrijden op plekken waar verspreiding gevaar oplevert voor vee?   Is er aanvullend beleid en/of financiën nodig om effectief te kunnen bestrijden?

 

Het kan niemand ontgaan zijn: boeren zijn boos. Het stikstofprobleem was de spreekwoordelijke druppel. De belangen van boeren lijken de botsen met die van de natuur. Ook in Ede, midden op het natuurrijke Veluwe. Wat nu? Binnenkort verschijnt de SGP-Klanken, waarin we hier ook aandacht aan willen besteden. We bekijken het vanuit drie kanten: de boer, de lokale- en de provinciale politiek.

In dit artikel laten we Bart Kemp, schapenhouder in Ede en initiatiefnemer van het boerenprotest, aan het woord, die naar eigen zeggen in z’n eentje geen gehoor vindt in Den Haag, maar met 21 duizend boeren wel.

Ook Bert van Roekel, fractievolger SGP Ede. SGP Ede vindt het belangrijk, dat voor de boeren een klimaat gecreëerd wordt, waarin het mogelijk blijft om te ontwikkelen en de ondernemen.

Tenslotte Bennie Wijnne, SGP-Statenlid provincie Gelderland, omdat Provincies spelen een grote rol op dit thema en wat de SGP (hoewel een kleine fractie) hierin betekent.

Het volledige interview kunt u binnenkort lezen in de SGP-Klanken. Houd uw brievenbus in de gaten!

 

Terwijl steeds meer jongeren overtuigd zijn dat melk wordt geproduceerd in een fabriek, is de Agro-food sector steeds vaker negatief in het nieuws: Boeren die moeten inkrimpen of zelfs genoodzaakt zijn om te stoppen, de sector als grote milieuvervuiler, overtollig antibiotica gebruik enzovoort.

In de berichtgeving lijkt de natuur vaak een tegenpool van de agrarische sector. In de praktijk is het tegendeel echter waar. De boeren zijn juist de beheerder van het landschappelijk gebied. Er wordt bijvoorbeeld veel aandacht besteed aan de akkerranden langs de weilanden om flora en fauna te stimuleren. Ook het weidevogelbeheer is een belangrijk aandachtspunt wat veel boeren met enthousiasme op zich nemen. 

Voedsel is een basisbehoefte, toch vreemd dat de productie hiervan zoveel weerstand oproept. En dit terwijl de boeren enorm goed zijn in het produceren hiervan. Zij zijn marktleider in veel Agro-sectoren, en scoren vaak uitstekend op het gebied van voedselveiligheid, dierenwelzijn en het duurzaam produceren hiervan. Met name onze gemeente is hier samen met de andere gemeenten binnen de Foodvalley excellent in.  

Om in onze levensbehoeften te voorzien, is het belangrijk dat we inkomen hebben. Laat de agro-foodsector nou net een belangrijke banenmotor zijn in onze lokale economie. In Ede gaat dat om 8520 banen. En het blijft nog steeds een sector die doorgroeit. 

Volgens de visie van de SGP mogen we trots zijn op de agrarische sector. Laten we daarom onze (lokale) boeren zoveel mogelijk ondersteunen! Moeten we dit doen door uitsluitend biologische boodschappen te kopen? Nee zeker niet, maar het bewustzijn dat we rentmeester zijn van onze aarde hoort er wel te zijn. Laten we op die manier ook onze boodschappen doen. Of hebben we daar geen boodschap aan?