Tijdens de raadsvergadering van 28 mei 2020 is de D66-motie ‘Opvang Vluchtelingenkinderen’ aangenomen. Deze motie, gesteund door Groen Links, Partij van de Arbeid en het CDA, zorgt ervoor dat de gemeente Renkum zich gaat aansluiten bij de ‘Coalition of the Willing’. Hierin nemen gemeenten in Nederland hun verantwoordelijkheid ten aanzien van de opvang van vluchtelingenkinderen uit de opvangkampen in Griekenland. In de motie geven de partijen het college van Renkum ook de opdracht te onderzoeken hoe deze vluchtelingenkinderen opgevangen kunnen worden. Daarbij moet het college in overleg treden met (lokale) jeugd- en opvanginstanties en de kerken.
D66 Renkum gaat de aankomende periode deze Renkumse boodschap ook naar de landelijke politiek brengen.
De motie ‘Opvang Vluchtelingenkinderen’ kunt u hier lezen. Hieronder staat de weergave van de bijdrage zoals die door D66-raadslid Fedor Cuppen tijdens de raadsvergadering van 28 mei is voorgedragen.
Voorzitter,
Ik begin met het voorlezen van een stukje tekst van de NOS-website: “Overal proberen mensen een veilig heenkomen te zoeken. “Iedereen wil weg uit deze hel. Kinderen huilen en moeders met kinderen op hun arm kunnen haast niet meer. Telkens vallen ze neer en drukken zich tegen de grond om aan het granaatvuur te ontkomen.”
Even voor de duidelijkheid, deze tekst is van de NOS-website in het kader van 75 jaar bevrijding en we hebben het over Oosterbeek op 22 september 1944.
“Het is geen leven meer in deze hel”, zegt Willem Rijks, die samen met zijn twee kinderen na vijf dagen moest vluchten vanwege de hevige gevechten tussen de Duitse en Britse militairen in Oosterbeek. Al hun spullen hebben ze achtergelaten in hun huis in de Weverstraat. Heel ver zijn ze niet gekomen, want al snel stuitten ze op Duitse tanks. “De granaten vielen vlak bij ons neer.” Tot zijn grote ontzetting raakte Rijks in de chaos zijn kinderen kwijt. Ondanks het gevaar ging hij ze zoeken.”
Na een barre, dagenlange vlucht bereikten Fereshteh en haar man, dochter van zestien en zoontje van anderhalf de kust van Lesbos. Het regende, ze sliepen buiten op de grond.
Even voor de duidelijkheid: ik heb het nu over vandaag, in Griekenland. De tekst komt van de website van Vluchtelingenwerk Nederland.
“Na een nachtje slapen op een uitrustplek bracht men het gezin naar kamp Moria, of liever: naar ‘de jungle’ – het gebied buiten het overvolle kamp waar vluchtelingen opeengepakt wonen in tentjes en zelfgemaakte bouwseltjes. En hoe is het met de veiligheid? ’s Nachts wordt er veel gedronken, dan zijn er gevechten. Vroeg in de avond gaan we naar de wc’s, daarna niet meer. Als onze dochter ’s avonds ergens naar toe moet, gaan we met haar mee. Mensen doen elkaar hier slechte dingen aan.'”
Enkele feiten uit de krant (Trouw): het aantal vluchtelingenkinderen in Griekenland is de afgelopen jaren sterk gestegen. Op dit moment verblijven in dat land 37.000 gevluchte minderjarigen, het hoogste aantal sinds de piek begin 2016. Unicef, dat de cijfers verzamelde, doet een dringend beroep op de andere EU-lidstaten om snel kinderen en gezinnen uit Griekenland op te nemen.
En dan het hier, en nu, in deze vergadering van de gemeenteraad van Renkum: Wij als Renkumse gemeenschap kennen de betekenis van moeten vluchten voor geweld; dat vertellen we jaarlijks aan onze kinderen in september. En nu, nu wij hier alles weer op orde hebben, zijn er elders nog steeds vluchtelingen. Laten we in elk geval de weeskinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen een veilige plek bieden in onze gemeente, zoals ook ooit onze geliefden zo’n plek werd aangeboden toen dat nodig was.
Ik ben er trots op dat de fracties van Groen Links, PvdA en CDA met ons deze voor ons belangrijke motie indienen om dat duidelijk te maken. Ongeacht of onze regering wel of niet op het internationale appel van erkende instanties als Unicef en Vluchtelingenwerk ingaat zijn wij als gemeenteraad prima zelf in staat om vanuit ons mens-zijn, elementaire en morele keuzes te maken die er op dit moment voor kinderen in nood daadwerkelijk toe doen.
