Het was even
schrikken toen het KMNI op 18 januari
jl. code Rood aangaf en de
Rijksoverheid een NL-ALERT uit liet gaan. Deze uitzonderlijke maatregelen waren
niet voor niets. Een zware storm trok over Nederland met aan de kust windkracht
11 en windstoten van 163 km per uur. Er waren “slechts” 2 doden te betreuren en
de schade bedroeg
90 miljoen
Euro. Het wordt steeds duidelijker dat deze extreme weersomstandigheden het
gevolg zijn van de wereldwijde opwarming van de aarde. Toch zijn er nog steeds
mensen die de klimaatverandering bagatelliseren door te zeggen, dat het
allemaal wel meevalt en niet zo’n vaart zal lopen. Maar zo’n vaart loopt het wel. De fase van vrijblijvendheid en
onderschatting is voorbij.
Vroeger was
het heel gewoon dat in deze tijd van het jaar buiten werd geschaatst. Nu is
schaatsen een zaalsport geworden en volgens weerman Gerrit Hiemstra is de kans
op een Elfstedentocht gedaald tot minder dan één procent. Het weer heeft
structureel een ander karakter gekregen. ’s Winters overheersen
lagedrukgebieden met veel regen en in de zomer zijn hogedrukgebieden met meer
zomerse dagen en droge perioden in de overhand.
Dit laatste
lijkt leuk, maar de keerzijde daarvan is, dat we met zware onweersbuien en
extreem hoge waterstanden worden geconfronteerd. Het gevolg daarvan is
voorspelbaar: overgelopen riolen en ondergelopen viaducten en straten. Gelukkig
neemt de consensus over de wijze waarop de opwarming van de aarde kan worden
gestopt, of tenminste kan worden afgeremd, steeds meer toe. Het realiseren
daarvan is echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan. Want door de CO2-intensieve industrie en trage ontwikkeling van de
wind- en waterenergie, voldoet Nederland niet of nauwelijks aan de door Parijs
opgelegde verplichtingen. De CO2-reductie zal dan ook aanzienlijk versneld
moeten worden. Vrijblijvendheid is niet meer aan de orde. Om de doelstellingen
van het Energieakkoord te kunnen halen, investeert het Rijk in 2018 een miljard
Euro in duurzame energie. Het gevolg daarvan is dat de burger op een
(tijdelijk) verhoogde energiebelasting wordt “getrakteerd”.
Maar wat
doet de Hoornse politiek aan verduurzaming van de energie? De ambities van
Hoorn zijn duidelijk. Door het stimuleren van lokale initiatieven, zoals
plaatsing van zonnepanelen en/of kleine windturbines, wordt een belangrijke
bijdrage geleverd aan het opwekken van duurzame energie. Dit is echter niet
voldoende. Het gemeentelijk klimaatbeleid zal moeten worden aangescherpt en er
zullen concrete maatregelen genomen moeten worden, die inspelen op de nieuwe
omstandigheden en nieuwe klimaatwet.
Maar de
belangrijkste sleutel om de lokale klimaatagenda succesvol te kunnen uitvoeren
is regionale samenwerking. Dit is
geen eenvoudig traject, maar als het
goed wordt aangepakt, kan er veel worden gerealiseerd, zelfs het
klimaatneutraal zijn in 2040 maakt dan een reële kans. Door het inzichtelijk
maken van het speelveld en in gesprek gaan met de aanwezige actoren ( veelal
particulieren), kan via een gespreksagenda besproken worden hoe gezamenlijke
doelen bereikt kunnen worden. West-Friesland heeft voldoende potentie om in
duurzame zon-, wind- en aardwarmte- energie te kunnen voorzien.
We staan
voor een gigantische uitdaging, die alleen succesvol kan worden aangepakt
wanneer resultaat gerichte projectsturing omgebogen wordt tot een doelgerichte
regionale netwerkondersteuning. Maar naast deze regionale verantwoordelijkheid
rust nog een opdracht op de schouders
van de nieuwe bestuurders: Hoorn door
middel van preventieve klimaatadaptatie weerbaar maken tegen de extreme
gevolgen van de klimaatverandering.
