Op Monnikenberg en op Anna’s Hoeve worden deze maanden duizenden bomen gekapt. Nodig voor het aanleggen van de HOV, en voor het omleggen van de weg over Anna’s Hoeve.
Vooral dat laatste zorgt voor pijn. Het omleggen van de weg werd in 2015 met een kleine meerderheid door de raad beslist. Een groot deel van de Hilversumse inwoners had dat liever niet gezien. Een petitie tegen de kap, die in oktober aan de burgemeester werd aangeboden, toonde dat aan: meer dan 6000 mensen ondertekenden.
Het terugdraaien van die beslissing was helaas geen optie meer. Het was meteen duidelijk dat er geen meerderheid voor was in de raad van Hilversum.
De pijn die het kappen van een heel stuk bos gaf had verzacht kunnen worden als er goede maatregelen zouden worden genomen om bestaande flora en fauna te beschermen en verlies van natuur te compenseren. De provincie had hier echter voor de goedkoopst mogelijke weg gekozen. Een haastig en incompleet onderzoek, geen enkele erkenning van de aanwezigheid van beschermde diersoorten en dus zo min mogelijk compenserende maatregelen. De gekapte bomen worden door de provincie met een schijnbedrag (genoeg voor 40 bomen) afgekocht, en de rest wordt grotendeels ‘gecompenseerd’ in bossen rond Haarlem. In Hilversum zijn we het kwijt.
De SP vond, samen met Hart voor Hilversum, dat daar iets aan gedaan moest worden. Het was laat in het proces, maar nadat constante pogingen tot overleg van de Vereniging tot Behoud Anna’s Hoeve én een rechtelijke procedure niets uithaalde (de provincie hield zich doof) leek de politieke weg de enige overgebleven optie.
Hart voor Hilversum diende, met steun van de SP, een motie in om verder onderzoek te doen en gepaste compenserende maatregelen te nemen. In een eerste concept motie zouden we ook vragen om het kappen – iig op Anna’s Hoeve – uit te stellen tot na dat onderzoek. Omdat ook steun daarvoor ver weg leek, werd dat in een latere versie aangepast om de planning, waar mogelijk, te rekken om zoveel mogelijk rekening te houden met de resultaten van dat onderzoek.
Helaas was ook voor die motie geen steun.
Partijen in de raad hadden geen enkel oog voor de inhoud van de motie: het verbeteren en behoud van de natuur. Er werden van allerlei drogredenen aangevoerd om maar tegen te zijn: dat de motie pas laat was aangepast, dat de motie probeerde een eerdere beslissing terug te draaien (wat niet het geval was), en dat het de gemeente miljoenen zou kosten (onzin, want de controle over het proces werd aan de provincie gelaten). Verder waren partijen vooral heel graag bezig met het in de hoek zetten van Hart voor Hilversum, die het als collegepartij waagde een eigen mening te hebben. Krokodillentranen van de coalitiepartijen en gestook van oppositiepartij het CDA. Kleutergedrag, zo noemde de SP het in hun slotwoord.
Uiteindelijk stemden alleen Hart voor Hilversum, SP, en Leefbaar Hilversum voor de motie. De rest was teveel bezig met partijpolitiek om naar de inhoud te kijken, en de natuur in Hilversum te beschermen.
De kap in Anna’s Hoeve kan dus doorgaan, en een groot stuk aan natuur raken we kwijt. Daar kan het teruggewonnen gebied in Anna’s Hoeve niet tegenop. Dat een college met Groenlinks dit zo laat gebeuren is onbegrijpelijk.
En dat de waarschuwingen dat het onderzoek tekort schoot niet uit de lucht gegrepen waren bleek onlangs. Pas ná het kappen werd door de Provincie een dassenburcht ontdekt – één waar wél voor gewaarschuwd was.
Te laat dus: de schade was toen al onherroepelijk. Voor deze blunder kreeg de provincie een tik op de vingers, en de bouw ligt nu stil terwijl de provincie, onder dwangsom, tegenmaatregelen neemt.
Maar dit had dus voorkomen kunnen worden als de Provincienaar de inwoners had geluisterd, en als de gemeenteraad van Hilversum had gekozen voor natuurbehoud, en niet voor het haastig doorrammen van de HOV.