Poliflw

De minister van Justitie en Veiligheid heeft een nieuwe data-wet in voorbereiding die rampzalig is voor onze privacy. De Partij voor de Dieren heeft gisteren een 11 pagina’s tellende schriftelijke debatbijdrage geleverd om deze wet van tafel te krijgen. Na privacyschendende wetten zoals de Sleepwet en de SyRi-wet is het kabinet Rutte III opnieuw gekomen met een wet die indruist tegen ons grondrecht op privacy. De zogenoemde Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden is een wet waarmee op nog grotere schaal (persoons)gegevens verzameld en gedeeld gaan worden. Met deze wet moeten en mogen publieke en private organisaties (politie, belastingdienst, banken, woningcorporaties, energiebedrijven etc.) samen informatie uitwisselen om zogenaamde risicoprofielen te maken. Met die risicoprofielen zou efficiënter fraude of criminaliteit voorkomen en opgespoord worden. Maar de Raad van State adviseert de regering om deze wet niet in te dienen bij het parlement. De wet is volgens hen niet efficiënt, disproportioneel en in strijd met de Grondwet. PvdD-Kamerlid Van Esch: “Het is onbegrijpelijk dat de regering alsnog met deze wet komt. Naast het advies van de Raad van State is ook in de rechtbank recent besloten dat de werkwijze van wetten die zijn gestoeld op risicoprofielen, in strijd zijn met het Europees Verdrag voor de Rechten voor de Mens.” Toch lijkt de regering van mening dat het nodig is om grondwettelijke burgerrechten op te geven voor, volgens dit kabinet, ‘iets meer efficiency’ in het handhaven van de openbare orde en veiligheid. “Dat is niet alleen onnodig maar ook een valse tegenstelling die de Partij voor de Dieren verwerpt. Het is zorgwekkend dat de regering wederom komt met een wet die iedereen verdachte maakt zonder dat daar aanleiding voor is. Wederom komt met een inperking van klassieke grondrechten. Wederom beweert dat het verzamelen van zoveel mogelijk data de oplossing is terwijl daar weinig tot geen bewijs voor is”, aldus van Esch. De Partij voor de Dieren wil dat deze wet geen behandeling krijgt in de Tweede Kamer en door de minister wordt ingetrokken. Zie hier de volledige bijdrage: https://www.partijvoordedieren...

De sierteelt- en de aardappelsector kunnen respectievelijk op €600 miljoen en €50 miljoen steun rekenen om de verliezen als gevolg van de coronacrisis op te vangen. De Partij voor de Dieren vindt dat die miljoenen gebruikt moeten worden voor duurzame omschakeling. "Het is een gemiste kans als een einde aan het grootschalige gifgebruik geen voorwaarde wordt voor steun aan deze sectoren", stelt PvdD-Kamerlid Frank Wassenberg. “Bij de sierteelt, vooral lelies en tulpen, en de teelt van aardappelen wordt het meeste landbouwgif gebruikt”, licht Frank Wassenberg toe. “De Nederlandse natuur en omwonenden kampen met de schadelijke gevolgen van het gif, terwijl bijna 90 procent van de aardappels en bloemen wordt geëxporteerd. Een bizarre situatie, waar nu verandering in moet komen.” De Partij voor de Dieren wijst er in een schriftelijk overleg met landbouwminister Schouten op dat in de transitie naar natuur-inclusieve kringlooplandbouw de landbouwgronden zo efficiënt mogelijk ingezet moeten worden om duurzaam voedsel te produceren. Duurzame voedingstuinbouw moet dan ook prioriteit krijgen boven de op export georiënteerde sierteelt. Daarom pleit de Partij voor de Dieren ervoor dat een groot deel van de sierteeltbedrijven met dit COVID-19-steunpakket geholpen wordt bij het omschakelen naar duurzame voedingstuinbouw. Daarnaast moeten er volgens de Partij voor de Dieren zowel voor de fritesaardappeltelers als de blijvende siertelers voorwaarden gesteld worden om het gebruik van landbouwgif drastisch te verminderen.

De Partij voor de Dieren heeft Kamervragen gesteld over een natuursubsidie van 4,7 miljoen euro die de koning ten onrechte ontvangt voor Kroondomein Het Loo. De algemene voorwaarde voor deze subsidie is dat de landeigenaar maximaal 1 hectare afsluit voor het publiek. De koning heeft echter zonder enige onderbouwing toestemming gekregen 7200 hectare af te sluiten voor bezoekers. De PvdD vindt deze uitzonderingspositie onacceptabel en vindt dat de subsidie met terugwerkende kracht terugbetaald moet worden. Ook moet het Veluwse natuurgebied per direct jaarrond open. Het onderzoeksjournalistieke programma Zembla besteedde op 14 mei aandacht aan de kwestie. In de uitzending spreekt emeritus hoogleraar notarieel recht Martin Jan van Mourik van "juridische belazerij". Hoogleraar staats- en bestuursrecht Wim Voermans zegt “geen enkele deugdelijke onderbouwing te zien” en stelt dat de voorkeursbehandeling van de koning “in strijd is met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur”. Hij heeft maar één verklaring voor deze constructie: “het staatshoofd wil ongestoord kunnen jagen”. Het Kroondomein wordt elk jaar tussen 15 september en 25 december afgesloten voor het publiek. In deze periode wordt er door de Koning en zijn gasten gejaagd in het gebied. In 2017 werden in het Kroondomein 282 herten en reeën, 827 everzwijnen en 3 moeflons geschoten. De Tweede Kamer nam in 2018 een motie van de Partij voor de Dieren aan waarmee het kabinet de opdracht kreeg het Kroondomein voortaan jaarrond open te stellen, maar vooralsnog weigert het kabinet dit te doen. In zijn Kamervragen verzoekt PvdD-Kamerlid Frank Wassenberg de minister de motie alsnog uit te voeren. Ook wil hij dat de minister een einde maakt aan de onwettige uitzonderingspositie van de koning en dat de subsidie van 4,7 miljoen, verstrekt voor de periode 2016 – 2021, met terugwerkende kracht wordt teruggevorderd. “Subsidieregelingen moeten worden uitgevoerd zonder aanzien des persoons. Voor de koning mogen dus geen andere maatstaven worden gehanteerd dan voor anderen”, aldus Wassenberg.

Te midden van de coronacrisis gaat het storten van de afvalstof granuliet in natuurplassen nog altijd door. De Partij voor de Dieren vindt dat dit per direct moet stoppen vanwege de grote kans op schadelijke gevolgen voor de natuur en het milieu. "Hiermee doorgaan is absoluut onverantwoord”, hield PvdD-Kamerlid Eva van Esch staatssecretaris Stientje van Veldhoven voor tijdens het debat . Gisteren bij het debat ging het vooral over de zandwinningsplas ‘Over de Maas’, waarbij na het winnen van het zand de plas weer wordt ‘verondiept’. Dat betekent dat de diepte in de plas, ontstaan door de zandwinning, wordt opgevuld met restmaterialen, in dit geval de afvalstof granuliet. De gedachte daarachter is dat het goed zou zijn voor de natuur. Maar zekerheid daarover is er geenszins. Van Esch: “Het onderzoek naar de ecologische effecten loopt nog. Wel ziet de onderzoeker nu al voldoende aanleiding om de stort in ieder geval tijdelijk te stoppen. Ook hangt het er erg vanaf welke materialen er gebruikt worden om te verondiepen. In granuliet zit bijvoorbeeld een chemisch vlokmiddel dat afbreekt tot het kankerverwekkende acrylamide." 'Greenwashing' De Partij voor de Dieren wil dan ook dat het verondiepen van plassen in ieder geval tijdelijk stopt tot er meer zekerheid is over de ecologische effecten. In Nederland zijn ongeveer 40 plassen die worden verondiept met verschillende restmaterialen. “Het idee om restanten van de industrie en baggerindustrie te storten in plassen in Nederland om het daarna natuur te noemen is te gek voor woorden. Op deze manier van ons afval af komen is pure greenwashing”, aldus Van Esch. Ondanks alle wetenschappelijke en juridische bezwaren gaat de staatssecretaris door. Volgende week stemt de Tweede Kamer over de ingediende motie van de SP, Partij voor de Dieren, GroenLinks en 50plus die de stort in ieder geval tijdelijk stil moet leggen. Lees hier de bijdrage van Van Esch aan het debat.

Vandaag is het Wereldproefdierendag. Alleen al in Nederland worden jaarlijks circa een half miljoen dierproeven uitgevoerd. De regering heeft weliswaar de mond vol van goede intenties om proefdiergebruik terug te dringen, maar het aantal van een half miljoen proefdieren blijft al jaren min of meer gelijk. De regering houdt krampachtig een verouderd en achterhaald onderzoekssysteem overeind. Covid-19 lijkt dit systeem uit die kramp te halen. Want we hebben haast. Wereldwijd zijn miljoenen mensen ziek, tienduizenden zijn overleden. Dankzij wereldwijde lockdownmaatregelen is de opmars van de ziekte afgeremd, maar niet gestopt. Om dat te doen is een vaccin tegen Covid-19 van levensbelang. Letterlijk. De race naar zo’n vaccin is in volle gang. Normaal kost het ontwikkelen van een vaccin zeker tien jaar, onder grote druk kan dat misschien in de helft van de tijd. Maar ook dat is te lang om een groot deel van de wereld in (gedeeltelijke) lockdown te houden. Om een vaccin tegen Covid-19 te ontwikkelen zijn daarom onorthodoxe maatregelen nodig. Één maatregel die genoemd wordt is het overslaan van de gebruikelijke dierproef. Normaal wordt een vaccin uitgebreid in dieren getest. Niet omdat de dierproef de betrouwbaarste manier zou zijn, maar simpelweg omdat dat altijd al gebeurde. Maar dierproeven kosten veel tijd, veel geld en geven lang niet altijd zekerheid over de te verwachte werking. Slechts 15 procent van alle dierproeven voor nieuwe medicijnen levert resultaat op voor mensen, concludeerden onderzoekers van RadboudUMC Nijmegen, UMC Utrecht en het Nederlands Hartinstituut twee jaar geleden. Honderdduizenden proefdieren lijden en sterven dus voor niets. Proefdieren blijken vaak te zeer van de mens te verschillen. De dierproef - in de zeventiende eeuw ontstaan en vanaf de negentiende tot nu breed ingezet in medisch-biologisch onderzoek - maakt gebruik van de overeenkomsten tussen mensen en dieren. De medisch onderzoekers waren daarbij niet geïnteresseerd in de proefdieren zelf, maar gebruikten het proefdier als een modelsysteem voor de mens. De bloedsomloop of de anatomie van zoogdieren heeft inderdaad veel overeenkomsten. Het proefdier werd beschouwd en onderzocht als minimensje en de resultaten werden vertaald naar de mens. Maar in die vertaling gaat het heel vaak mis. Begrijpelijk: want de steeds diepgaandere kennis van genetica en celbiologie laat namelijk, naast alle overeenkomsten, ook steeds meer grote verschillen zien tussen dieren en mensen. En daarmee wordt steeds meer duidelijk dat het systeem waarbij we een dier kunstmatig ziek maken, om vervolgens het genezingsproces te onderzoeken, weinig zegt of ook mensen daar beter van kunnen worden. Anders dan in financiële zin. Geld dat aan zinloze dierproeven wordt besteed, kan niet besteed worden aan proefdiervrij onderzoek, ook al worden juist daar steeds betere resultaten mee bereikt. Veel onderzoekers snakken naar betere modelsystemen. En die zijn er ook. Door gebruik te maken van de vele mogelijkheden uit de computertechnologie in combinatie met het kweken van cellen en organen in het laboratorium bijvoorbeeld. Of door gebruik te maken van restmateriaal uit de operatiekamer van het ziekenhuis. Menselijk weefsel vertelt ons véél meer over bijvoorbeeld de werking van medicijnen in de mens dan proefdieren ooit zullen doen. Maar politieke molens malen langzaam en veel politici hebben weinig kennis van de vele beperkingen van proefdierenonderzoek. De angst voor het nieuwe overheerst. En dus gebeurt er weinig: proefdieronderzoek blijft de heilige graal voor Den Haag, hoe ondeugdelijk het ook is volgens de onderzoekers zelf. Proefdieronderzoek in Nederland is ook anno 2020 muurvast verankerd in de zeventiende eeuw. Deze week nog werd bekend dat Java-apen in het BPRC in Rijswijk besmet zullen worden met het Covid-19-virus en zullen worden ingespoten met experimentele vaccins. Omdat Java-apen op een soortgelijke manier kunnen lijden aan Covid-19 als mensen, wat weinig tot niets zegt over de kansen op genezing van het virus. Een valse geruststelling dat proefdieronderzoek ons versneld uit de lockdown zou kunnen halen, waarvoor geen enkele aanwijzing bestaat. BPRC-onderzoekers proberen hun imago te verbeteren door goedkoop mee te liften op alle aandacht die er is voor het coronavirus en de hunkering naar een vaccin, maar het enige dat vooralsnog vaststaat is dat in dit onderzoek Java-apen ernstig zullen lijden, zonder enige garantie dat dat lijden enige verlichting zal brengen voor huidige of toekomstige Covid-19-patiënten. Als we de ontwikkeling van onze kennis van ziekte en gezondheid niet langer willen laten remmen door dierproeven, moet de overheid andere keuzes durven maken. De overheid steekt elk jaar vele honderden miljoenen euro’s subsidie in onderzoek met proefdieren. Minder dan één procent van het onderzoeksbudget gaat naar nieuwe onderzoeksmodellen zonder proefdieren. Dat moet anders. Hoe? Door een percentage van het proefdierenbudget versneld over te hevelen naar proefdiervrij onderzoek. Op die manier krijgt het proefdiervrije onderzoek elk jaar opnieuw een flinke ‘boost’ van vele miljoenen, waardoor er echt geïnvesteerd kan worden in innovatieve technieken zonder proefdieren en met betere resultaten. De ontwikkeling van een vaccin tegen corona kan een belangrijke testcase zijn. Bij die ontwikkeling kunnen innovatieve onderzoeksmethoden zonder proefdieren breed worden inzet. Dat scheelt vooral veel tijd. Onderzoekers die apetrots melden dat ze dieren gaan besmetten voor het algemeen belang, dienen vooral hun achterhaalde eigenbelang. Laten we deze crisis als keerpunt gebruiken, juist omdat we haast hebben. Frank Wassenberg Lees hier de Kamervragen die Frank Wassenberg heeft gesteld over het onderzoek met apen voor de ontwik­keling van een vaccin tegen COVID-19.

Garnalenvissers hebben de afgelopen jaren veel meer gevist in de Waddenzee dan volgens hun vergunning mocht, blijkt uit onderzoek van de NOS. Adequate controle en dus ook boetes bleven uit. “Het Waddengebied is een van de meest waardevolle en kwetsbare natuurgebieden met zelfs een UNESCO Werelderfgoed status. Helaas blijkt nu dat er in de praktijk gewoon ongelimiteerd gevist kan worden. Dit kabinet beschermt de natuur alleen op papier. Tijd voor echte maatregelen”, zegt Frank Wassenberg, die Kamervragen heeft gesteld. Onderzoek wijst uit dat het Waddengebied een van de meest intensief beviste gebieden ter wereld is. In 2015 maakte de overheid afspraken met de garnalenvissers om minder te vissen. Nu blijkt dat deze afspraken massaal niet nagekomen worden. Het systeem waarmee gecontroleerd moest worden hoeveel uren er worden gevist, blijkt ook nog eens niet te werken. “In plaats van boetes uit te delen en vergunningen af te nemen, wordt er een oogje dichtgeknepen. Door jarenlange bezuinigingen op de NVWA is het toezicht op de visserij volledig uitgekleed. De vissers mochten zichzelf controleren – maar zij zijn vanuit financieel oogpunt vooral gebaat bij zoveel mogelijk vissen. Dat is vragen om problemen, en de natuur is daarvan de dupe”, aldus Wassenberg. De garnalenvisserij is een bedreiging voor het zeeleven omdat er met een net over de zeebodem wordt gesleept. Hierdoor wordt de bodem van de zee beschadigd, waardoor de leefomgeving van bodemdieren zoals mosselen verdwijnt. Bovendien sleuren de sleepnetten niet alleen garnalen mee, maar ook veel ander zeeleven. Hiervan gaat een groot deel dood weer overboord. Zeereservaten De Partij voor de Dieren pleit voor het instellen van beschermde zeereservaten waar niet gevist mag worden, zodat de natuur kan herstellen. Daar is bovendien makkelijker toezicht op te houden, want alle schepen hebben sinds enkele jaren verplicht een systeem aan boord waarmee hun positie te achterhalen valt. Wanneer een schip zich illegaal in een beschermd natuurgebied bevindt, volgt een boete. Wanneer iemand zich stelselmatig niet aan de regels houdt, wordt zijn visvergunning ingenomen. Net als met verkeersovertredingen. Warme sanering Het afsluiten van gebieden betekent automatisch minder visserij. De Partij voor de Dieren pleit daarom al jaren voor een warme sanering van de visserijsector. Ook een onafhankelijke adviescommissie schreef eind vorig jaar aan de minister dat de overheid individuele vissers moet helpen met het beëindigen van hun visserij-activiteiten. “Helaas heeft de overheid jarenlang illegaal visvergunning na visvergunning uitgedeeld, zonder rekening te houden met de draagkracht van de zee. Hierdoor is de sector volledig uit zijn voegen gegroeid. Nu moeten vissers uitgekocht worden. Dat is volledig te wijten aan het kortetermijndenken van de opeenvolgende kabinetten”, aldus Wassenberg.

Ouwehand sloot een levendig 29ste partijcongres af met een speech waarin ze haar aankondiging deed. Het kwam Ouwehand op een staande ovatie te staan. Kijk haar speech hier terug. Op het met 900 leden meest drukbezochte congres ooit, op zondag 26 janauri in de RAI in Amsterdam, werd afscheid genomen van Marianne Thieme die in oktober stopte als partijleider en fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Thieme, oprichter en sinds 2002 partijleider, riep in haar speech op de focus te houden op de idealen van de partij. Marianne's speech is hier terug te kijken. Op het congres werd het royement van Sebastiaan Wolswinkel toegelicht door het partijbestuur en besproken met de leden. Vervolgens werd het hoofdstuk in het huishoudelijk reglement over het partijbestuur vastgesteld, evenals de begroting voor dit jaar. Ouwehand benadrukte in haar slotwoord de successen van de Partij voor de Dieren van de afgelopen tijd, waaronder de groeiende steun voor een vuurwerkverbod, voor krimp van de veestapel en van de luchtvaart, en het groeiende verzet tegen vrijhandelsdeals. Tevens blikte ze vooruit. Ouwehand: "Het beschermen van het kwetsbaarste, van niet-soortgenoten, waar ons uitgangspunt altijd ligt, zorgt er uiteindelijk ook voor dat ook het leven voor mensen zo veel fijner wordt. Maar het is wel heel hard nodig om die visie uit te dragen en er samen met jullie voor te werken. Want de wereld staat in brand. De tijd is nu.” Bij de aankomende verkiezingen zal voor het eerst de lijst niet door Marianne Thieme aangevoerd worden.

De Kamer, gehoord de beraadslaging, constaterende dat de natuur in het Waddengebied ernstig is aangetast door onder meer gaswinning, zoutwinning, visserij en bulkscheepvaart; constaterende dat de uitdagingen voor het Waddengebied in de toekomst alleen maar groter worden, onder meer door de klimaatcrisis; overwegende dat bescherming van het unieke Waddengebied prioriteit nummer één moet zijn; verzoekt de regering de beheerautoriteit Wadden mee te geven dat activiteiten die het Waddenecosysteem schaden vanaf nu verleden tijd zijn, en gaat over tot de orde van de dag.

De Partij voor de Dieren wil dat minister Schouten het dossier Oostvaardersplassen niet langer overlaat aan het provinciebestuur van Flevoland. Aanleiding is het oordeel van de rechtbank Midden-Nederland op 12 november dat het afschot van bijna 1800 edelherten in de Oostvaardersplassen nooit had mogen gebeuren. Frank Wassenberg diende Kamervragen in. De rechter heeft de jacht in de Oostvaardersplassen direct stop gezet. De provincie Flevoland heeft volgens de rechter niet goed gemotiveerd waarom het afschieten van gezonde herten in de Oostvaardersplassen nodig was. Bovendien was het beleid niet ecologisch onderbouwd. De Partij voor de Dieren wil dat de minister stappen onderneemt tegen de provincie. Hij diende Kamervragen in. “Dat de provincie Flevoland zonder goede motivering toestemming heeft verleend om op grote schaal herten af te schieten is stuitend. Dit gaat verder dan wanbeleid. De provincie heeft de wettelijke taak de natuur te beschermen. Die heeft zij ernstig verwaarloosd. Daarom moet de minister ingrijpen en het dossier Oostvaardersplassen niet meer aan het provinciebestuur overlaten. Dat provinciebestuur is verregaand incompetent gebleken in het dossier Oostvaardersplassen.” Het kabinet heeft een uitgelezen kans om de nog levende dieren in de Oostvaardersplassen te geven wat zij echt nodig hebben: een verbindingszone met de Veluwe. “Vandaag zijn de stikstofmaatregelen aangekondigd,” zegt Wassenberg. “Het kabinet heeft gezegd dat zij in wil zetten op het samenvoegen van natuurgebieden. Er is geen betere plek om daarmee te beginnen dan de Oostvaardersplassen. Geef de dieren de ruimte, zodat zij kunnen migreren wanneer het voedselaanbod deze winter schaars wordt.” De Partij voor de Dieren is tevreden over de uitspraak van de rechter. Wassenberg: “De Partij voor de Dieren heeft zich vanaf het begin verzet tegen het besluit van de provincie om de herten af te schieten. Het onderliggende rapport van voormalig CDA-staatssecretaris Van Geel was politiek gekleurd. Op basis van dit rapport heeft de provincie Flevoland Staatsbosbeheer vorig jaar de opdracht gegeven de dieren te schieten. Het vlees werd vervolgens verkocht aan horeca in de buurt. Het is cynisch dat de rechter nu oordeelt dat dit alles onrechtmatig was, maar dat de dieren al dood zijn.”

"Wat een armoe. Dit zijn lapmiddelen om door te kunnen gaan op de oude weg. Met als dieptepunt het voorstel om natuurgebieden te schrappen. Nog altijd wordt de grootste vervuiler, de veehouderij, zo goed als ontzien.” Met deze woorden reageert Esther Ouwehand uiterst kritisch op het vandaag gepresenteerde maatregelenpakket waarmee op korte termijn de stikstofcrisis moet worden aangepakt. "Bijna een half jaar heeft het kabinet de tijd gehad om 0,6 procent van het stikstofprobleem op te lossen. In dit tempo zijn we pas over ruim 75 jaar uit de stikstofcrisis. Dan is al het leven uit onze natuur wel verdwenen. Op brandnetels na dan", aldus de PvdD-fractievoorzitter. Op 29 mei 2019 veegde de Raad van State de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) van tafel en ontmaskerde de PAS daarmee als een CDA-truc om gewoon stikstof te blijven uitstoten. Precies 5,5 maand later blijkt dat het kabinet de kern van de boodschap van de rechter nog steeds niet heeft begrepen: namelijk dat natuurgebieden in Nederland zwaar overbelast zijn doordat we decennialang veel te veel ammoniak en stikstofoxiden hebben uitgestoten. En dat de enige manier om hier iets aan te doen is stoppen met de overbelasting van de natuur en inzetten op herstel. "In plaats daarvan kiest minister Schouten ervoor haar kostbare tijd en energie te steken in het schrappen van natuur terwijl ze eerder al heeft toegegeven dat dit juridisch heel lastig is", zegt Ouwehand. "Het kabinet wil door op de oude weg: de bouw moet door kunnen gaan, de economie moet blijven draaien zoals we dat gewend zijn en ook wegen moeten gewoon aangelegd kunnen worden. De natuur moet daarbij vooral niet te veel in de weg liggen." Krimp veehouderij Volgens experts is het grote noodzaak dat alle sectoren ten minste 50 procent van hun stikstofuitstoot verminderen. De veehouderij is verantwoordelijk voor 46 procent van de neerslag van stikstof in Nederland. Een forse krimp van het aantal dieren in Nederland zou de eerste stap moeten zijn: alleen daarmee kan de stikstofuitstoot echt drastisch omlaag. Twaalf jaar geleden berekende het Landbouw Economisch Instituut dat het aantal dieren met 70 procent zou moeten verminderen om de natuurdoelen te halen. Uit het feit dat dit kabinet het slechts houdt bij de al eerder gepresenteerde vrijwillige stoppersregelingen voor een klein aantal veehouders dat toch al wilde stoppen, blijkt dat een substantiële afname van het aantal dieren nog altijd een volstrekt taboe blijft. Naast de veehouderij moet ook de luchtvaart krimpen en moet er een stop komen op de subsidies voor vervuilende houtgestookte biomassacentrales. Deze maatregelen komen nog helemaal niet terug in de kabinetsplannen. Ouwehand: “Dit kabinet presenteerde vandaag nog niet eens het begin van een oplossing. Met de snelheidsverlaging naar 100 km/u besparen we 0,3 procent van de uitstoot, maar die wordt direct weer ingezet om te kunnen bouwen. Netto natuurwinst? Nagenoeg nul. En alsof dat nog niet erg genoeg is, wil dit kabinet ook nog eens bij de Europese Unie vragen of enkele natuurgebieden mogen worden opgegeven of verplaatst. Na decennia van falend natuurbeleid zou dit de doodsteek zijn voor onze flora en fauna. Dat mogen we niet laten gebeuren: wij moeten nu ecologie voorrang geven boven economie!”