Poliflw

Maandag zijn de EU-lidstaten het eindelijk eens geworden over een nieuwe manier om mensenrechtenschendingen wereldwijd aan te pakken. Nieuwe buitenland-chef Josep Borell heeft opdracht gekregen van de Europese ministers van Buitenlandse Zaken om een sanctiesysteem uit te werken. CDA-Kamerleden Pieter Omtzigt en Martijn van Helvert hebben zich hier de afgelopen jaren in Europa en de Tweede Kamer sterk voor gemaakt. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt: “Dit is een grote doorbraak. Al sinds 2012 zet ik me in voor deze EU-Magnitskywet, en vroeg ik om een rapport over deze casus. De wet wordt nu eindelijk een feit. Hiermee kan de EU straks persoonsgerichte sancties opleggen aan individuen of organisaties die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen of grootschalige corruptie. Bijvoorbeeld door banktegoeden te bevriezen of door visumverboden op te leggen.”‘Magnitsky-wet’De wet is vernoemd naar Sergei Magnitsky. De VS, het Verenigd Koninkrijk, Canada, en de drie Baltische staten hebben al zo’n wet. Magnitsky was een Russische advocaat die tien jaar geleden werd vermoord in een Russische cel. Hij zat vast nadat hij fraude in de hoogste kringen van het Kremlin had blootgelegd. In Rusland is nooit iemand veroordeeld voor de moord, maar internationaal heeft de zaak wel tot veel ophef geleid. In de VS is bijvoorbeeld al eerder een wet aangenomen, waardoor de personen die in verband worden gebracht met die moord, de VS niet meer in mogen. CDA-Kamerlid Martijn van Helvert: “Minister Blok heeft goed werk gedaan in Europa na de motie die wij hebben ingediend. Het is belangrijk dat we dit in Europa met alle landen samen regelen, omdat we dan veel krachtiger kunnen optreden tegen mensenrechtenschendingen.”De zaak ‘Magnitsky’In 2013 was Pieter Omtzigt mede-auteur van een boek over deze ‘zaak Magnitsky’. In het boek wordt door Omtzigt en anderen betoogd dat het aankaarten van mensenrechtenschendingen alleen zin heeft als er in internationaal verband dit soort acties worden genomen. Bijvoorbeeld door samen met andere landen druk uit te oefenen op regimes, en bijvoorbeeld daders de toegang te verbieden tot andere landen. Vorig jaar nam de Tweede Kamer een motie aan van Omtzigt en Van Helvert (samen met D66 en CU), waarin minister Blok werd gevraagd om zich bij zijn Europese collega’s in te spannen voor zo’n wet. Dat heeft de minister gedaan, en met succes. Omtzigt reageerde verheugd, en liet meteen op Twitter iets van de voorgeschiedenis zien (klik hier). Omtzigt: "We zagen iedere keer dat we mensenrechtenschenders niet individueel konden straffen. Sancties werden op een heel land gericht. Ik had een paar jaar geleden niet kunnen bedenken dat het een Europese wet zou worden. Dit is vrij uitzonderlijk.”

Kamerlid Wytske de Pater heeft woensdagavond haar maidenspeech gehouden. Haar eerste speech in de Tweede Kamer ging over de problematiek bij het CBR. Voorzitter, het is een eer hier te mogen staan. Voorzitter ik was acht jaar oud toen we met het gezin vanuit Scheveningen vertrokken met de boot naar Engeland. Niet voor een vakantie. Maar om te emigreren. Ik kende het land niet, ik kende de taal niet. Maar ik had er zin in. Ik herinner me nog dat ik uit het patrijspoortje naar buiten keek en de Engelse kust zag liggen. ‘Mijn nieuwe thuis’. De eerste dag op school was bijzonder. In de pauze liep de hele school uit om naar dat nieuwe meisje uit het buitenland te kijken. Ik was maar op het klimrek gaan zitten zodat ik het allemaal een beetje kon beschouwen. Er kwamen kindjes naast me zitten die me hielpen en me aan de hand meenamen. Ik leerde de taal. Maar naast de taal leerde ik iets veel belangrijkers. Ik maakte ook kennis met andere gewoontes, tradities en normen. Vrienden en vriendinnen die hele andere dingen meekregen dan die ik thuis meekreeg. Van sommige dingen was ik ronduit verbaasd omdat die anders waren dan ik had meegekregen. Dat wilde ik begrijpen. Ik leerde vragen te stellen. Veel ‘waarom’ vragen en altijd zonder oordeel. Want als ik aan het begin al een oordeel had, merkte dat ik het niet kon begrijpen, dan kwam ik in een discussie van gelijk krijgen. Of van goed en fout. Door de goede vragen te stellen, lukte het mij steeds vaker om een verbinding te leggen tussen die twee werelden en zo werden beide werelden mijn thuis.Het heeft me twee dingen geleerd. Ten eerste om altijd kritisch te kijken naar ‘waarom’ iets eigenlijk gebeurt of tot stand is gekomen.Ten tweede om niet te snel te oordelen en de vraag achter de vraag te stellen om zo aannames te toetsen en te ontdekken hoe je kan verbinden. Zo bouw je samen verder. Voorzitter en dan nu het CBR. Een rijbewijs is zoveel meer dan een plastic roze pasje. Een rijbewijs is een sleutel tot zelfstandigheid. Een rijbewijs is voor het overgrote deel van Nederlanders cruciaal om mee te doen aan de samenleving. Voorzitter ik kijk met verbazing naar dit dossier. Als dat kleine meisje dat is aangekomen in het vreemde land. Het lijkt me niet zo moeilijk: rijbewijs aanvragen bij overheid. Overheid geeft rijbewijs uit. Maar blijkbaar gaat dit mis. En het gaat ook goed mis. Veel mensen zitten nu in onzekerheid of hun rijbewijs op tijd verlengd wordt. Voorzitter, De coulance regeling gaat gelukkig voor een hele grote groep mensen uitkomst bieden. 80 000 Nederlanders hebben er direct baat bij. Daar is het CDA blij mee. Maar elke dag dat je geen rijbewijs hebt telt. Waarom kan het niet eerder dan 1 december? Uit de brief van de Minister begrijp ik dat er ‘een vinkje’ moet worden ingebouwd in het ICT systeem en dat er tot die tijd niets kan gebeuren. Ook hier weer mijn verbazing. Dat lijkt mij niet zo moeilijk en dat moet toch sneller kunnen? Waar kan het proces versneld worden? De kamer heeft uitgesproken dit 31 oktober in te willen laten gaan. Is de Minister zich bereid hiervoor in te spannen. Voorzitter, Afspraak is afspraak en als je je als overheid niet aan de afspraak houdt is het wel zo netjes dat jij diegene bent die de gedupeerde tegemoet komt. Voorzitter, Het CDA vraagt de Minister om voor de begrotingsbehandeling van I&W te komen voor een passende compensatie voor de mensen die door de lange wachttijden zonder rijbewijs zitten. Aanvullend op de declaratie mogelijkheden die er nu al zijn.We hebben als kamer gevraagd het SWOV gevraagd opties voor mogelijke stelselwijzigingen in beeld te brengen. De Minister geeft in haar brief aan dat het SWOV in oktober met een onderzoeksopzet kan komen. Wanneer is het onderzoek klaar? Kan de Minister een tijdspad aangeven?Voorzitter,De Minister geeft in het rapport van gisteravond aan dat alles zo gaat in het positieve geval in de zomer van 2020 de wachtrijen bij het CBR weggewerkt te hebben en in het slechtste geval pas over 2 jaar. Dat is toch niet uit te leggen? Mijn grote vraag aan de Minister: legt zij zich neer bij deze ambitie? Of gaat ze er voor vechten dit eerder te halen? Dus voor februari van 2020 iedereen op tijd zijn rijbewijs?En als de Minister zich hier voor gaat inspannen? Hoe ziet dat pad er uit? Waar kan ze nog aanscherpen?Voorzitter, deze zomer heeft de Minister aangekondigd dat de vaarbewijzen van de binnenvaart nu ook via het CBR geregeld gaan worden. Tot nu toe werd dat door een organisatie gedaan waar geen enkele problemen zijn. Is dit wel verstandig? Kan de Minister dit terug draaien? Kan de Minister toezeggen dat dit vlekkeloos gaat verlopen en dat hier geen vertragingen komen?Voorzitter, ik begrijp dat als een Kamerlid de Kamer verlaat er gememoreerd wordt aan de maidenspeech. Ik hoop van harte dat als ik de Kamer verlaat dat de wachtrijen bij het CBR zijn opgelost en dat iedereen op tijd zijn rijbewijs krijgt.

Kamerlid Wytske de Pater heeft woensdagavond haar maidenspeech gehouden. Haar eerste speech in de Tweede Kamer ging over de problematiek bij het CBR. Voorzitter, het is een eer hier te mogen staan. Voorzitter ik was acht jaar oud toen we met het gezin vanuit Scheveningen vertrokken met de boot naar Engeland. Niet voor een vakantie. Maar om te emigreren. Ik kende het land niet, ik kende de taal niet. Maar ik had er zin in. Ik herinner me nog dat ik uit het patrijspoortje naar buiten keek en de Engelse kust zag liggen. ‘Mijn nieuwe thuis’. De eerste dag op school was bijzonder. In de pauze liep de hele school uit om naar dat nieuwe meisje uit het buitenland te kijken. Ik was maar op het klimrek gaan zitten zodat ik het allemaal een beetje kon beschouwen. Er kwamen kindjes naast me zitten die me hielpen en me aan de hand meenamen. Ik leerde de taal. Maar naast de taal leerde ik iets veel belangrijkers. Ik maakte ook kennis met andere gewoontes, tradities en normen. Vrienden en vriendinnen die hele andere dingen meekregen dan die ik thuis meekreeg. Van sommige dingen was ik ronduit verbaasd omdat die anders waren dan ik had meegekregen. Dat wilde ik begrijpen. Ik leerde vragen te stellen. Veel ‘waarom’ vragen en altijd zonder oordeel. Want als ik aan het begin al een oordeel had, merkte dat ik het niet kon begrijpen, dan kwam ik in een discussie van gelijk krijgen. Of van goed en fout. Door de goede vragen te stellen, lukte het mij steeds vaker om een verbinding te leggen tussen die twee werelden en zo werden beide werelden mijn thuis.Het heeft me twee dingen geleerd. Ten eerste om altijd kritisch te kijken naar ‘waarom’ iets eigenlijk gebeurt of tot stand is gekomen.Ten tweede om niet te snel te oordelen en de vraag achter de vraag te stellen om zo aannames te toetsen en te ontdekken hoe je kan verbinden. Zo bouw je samen verder. Voorzitter en dan nu het CBR. Een rijbewijs is zoveel meer dan een plastic roze pasje. Een rijbewijs is een sleutel tot zelfstandigheid. Een rijbewijs is voor het overgrote deel van Nederlanders cruciaal om mee te doen aan de samenleving. Voorzitter ik kijk met verbazing naar dit dossier. Als dat kleine meisje dat is aangekomen in het vreemde land. Het lijkt me niet zo moeilijk: rijbewijs aanvragen bij overheid. Overheid geeft rijbewijs uit. Maar blijkbaar gaat dit mis. En het gaat ook goed mis. Veel mensen zitten nu in onzekerheid of hun rijbewijs op tijd verlengd wordt. Voorzitter, De coulance regeling gaat gelukkig voor een hele grote groep mensen uitkomst bieden. 80 000 Nederlanders hebben er direct baat bij. Daar is het CDA blij mee. Maar elke dag dat je geen rijbewijs hebt telt. Waarom kan het niet eerder dan 1 december? Uit de brief van de Minister begrijp ik dat er ‘een vinkje’ moet worden ingebouwd in het ICT systeem en dat er tot die tijd niets kan gebeuren. Ook hier weer mijn verbazing. Dat lijkt mij niet zo moeilijk en dat moet toch sneller kunnen? Waar kan het proces versneld worden? De kamer heeft uitgesproken dit 31 oktober in te willen laten gaan. Is de Minister zich bereid hiervoor in te spannen. Voorzitter, Afspraak is afspraak en als je je als overheid niet aan de afspraak houdt is het wel zo netjes dat jij diegene bent die de gedupeerde tegemoet komt. Voorzitter, Het CDA vraagt de Minister om voor de begrotingsbehandeling van I&W te komen voor een passende compensatie voor de mensen die door de lange wachttijden zonder rijbewijs zitten. Aanvullend op de declaratie mogelijkheden die er nu al zijn.We hebben als kamer gevraagd het SWOV gevraagd opties voor mogelijke stelselwijzigingen in beeld te brengen. De Minister geeft in haar brief aan dat het SWOV in oktober met een onderzoeksopzet kan komen. Wanneer is het onderzoek klaar? Kan de Minister een tijdspad aangeven?Voorzitter,De Minister geeft in het rapport van gisteravond aan dat alles zo gaat in het positieve geval in de zomer van 2020 de wachtrijen bij het CBR weggewerkt te hebben en in het slechtste geval pas over 2 jaar. Dat is toch niet uit te leggen? Mijn grote vraag aan de Minister: legt zij zich neer bij deze ambitie? Of gaat ze er voor vechten dit eerder te halen? Dus voor februari van 2020 iedereen op tijd zijn rijbewijs?En als de Minister zich hier voor gaat inspannen? Hoe ziet dat pad er uit? Waar kan ze nog aanscherpen?Voorzitter, deze zomer heeft de Minister aangekondigd dat de vaarbewijzen van de binnenvaart nu ook via het CBR geregeld gaan worden. Tot nu toe werd dat door een organisatie gedaan waar geen enkele problemen zijn. Is dit wel verstandig? Kan de Minister dit terug draaien? Kan de Minister toezeggen dat dit vlekkeloos gaat verlopen en dat hier geen vertragingen komen?Voorzitter, ik begrijp dat als een Kamerlid de Kamer verlaat er gememoreerd wordt aan de maidenspeech. Ik hoop van harte dat als ik de Kamer verlaat dat de wachtrijen bij het CBR zijn opgelost en dat iedereen op tijd zijn rijbewijs krijgt.

Criminelen die handgranaten in het bezit hebben en gebruiken, moeten zwaarder worden gestraft. Dat voorstel doet CDA-Kamerlid Madeleine van Toorenburg: ‘We zien dat handgranaten worden gebruikt door de georganiseerde misdaad om echt angst te zaaien. Ze maken ook geen onderscheid tussen toevallige voorbijgangers en mensen waar ze het op gemunt hebben.’ Het amendement is mede ingediend door D66 en krijgt de steun van minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid. Ook de Tweede Kamer reageerde positief op het initiatief.Vorig jaar was er een verdubbeling van het aantal incidenten met deze explosieven. Ook dit jaar zijn er al veel meldingen. In meerdere steden hebben explosies met handgranaten plaatsgevonden, zoals afgelopen maand in Amsterdam en vorig jaar bij twee coffeeshops in Delft. Van Toorenburg: ‘Ze hangen ze aan deurklinken, je ziet ze in het supportershome. Het is echt een middel geworden van de georganiseerde misdaad om angst aan te jagen en willekeurige slachtoffers te maken.’ Daarom diende zij donderdag het voorstel tot wetswijziging in om de straf te verhogen die nu maximaal 4 jaar is. Het kabinet wilde de straffen voor het gebruik van automatische vuurwapens al verhogen. Die strafverhoging moet ook voor explosieven als handgranaten gaan gelden, vindt Van Toorenburg. "Het moet dezelfde straf worden als op het bezit en gebruik van vuurwapens en die is 8 jaar." Het voorstel wordt naar verwachting gesteund door een meerderheid van de Kamer.

Beste mensen, In Rotterdam, vlakbij mijn huis, liggen voor de Brede Hilledijk 161, twaalf kleine messing steentjes in de stoep.Ik was erbij toen ze in 2016 werden gelegd. De 12 struikelstenen herinneren aan het Joodse gezin van Benedictus en Rika Bierschenk. Ze werkten en woonden er met maar liefst 12 kinderen. Bijna allemaal zouden ze tijdens de Tweede Wereldoorlog op deze barre desolate vlakte zijn. Hier, in Kamp Westerbork. Sommigen werden opgepakt tijdens verzetsactiviteiten. Anderen tijdens razzia’s. Alleen hun dochter Betje ontsprong door toeval de dans. Vader Bierschenk overleed hier, in het ziekenhuis van Westerbork.De anderen werden afgevoerd in één van de 93 treinen die richting het oosten reden. Ze werden omgebracht in Auschwitz. In Sobibor. In werkkampen in midden-Europa. Net zoals zoveel andere Joden, Sinti, Roma en politieke gevangenen.We staan vandaag stil bij de 102 duizend mensen die vanuit hier de dood in werden gejaagd. Louter om wie ze waren. En we staan stil bij het leed van u, die bij de 5000 mensen horen die zijn teruggekomen. De mensen die zo goed en zo kwaad als dat ging hun leven weer oppakten. Hoe moeilijk dat soms ook was. Het is onze heilige opdracht om dat leed – úw leed - en het leed van al die mensen die niet meer terugkwamen, nooit te vergeten.En daarom moeten we - als het ware - blijven struikelen over de verhalen, zoals die van de familie Bierschenk. Over de verhalen van u, van uw kinderen, en van uw kleinkinderen. Omdat ze ons zo ongemakkelijk en zo scherp laten zien wat het eindstation kán zijn van een regime dat zijn macht baseert op uitsluiting van groepen. Dit en komend jaar vieren we dat we al 75 jaar in vrijheid leven. We leven in ons land al zo lang zonder oorlog, dat we ons bijna niet meer voor kunnen stellen dat het voor sommigen van u, zo anders was. We hebben uw pijn, angst en verdriet niet aan den lijve ervaren, maar dat mag ons niet - nóóit - onverschillig maken. Niet tegenover alles wat er toen gebeurd is. En niet tegenover alles wat we sindsdien hebben gedaan om te voorkomen dat het ooit nog zo gruwelijk misgaat op ons continent. Internationale verdragen en Europese samenwerking hebben ons decennialang vrede, vrijheid en voorspoed gebracht. Die vrede is zelfs zo gewoon geworden, dat hij bijna vanzelfsprekend is. Maar de dag dat we die vrede voor lief gaan nemen, de dag dat we onverschillig staan tegenover onze vrijheden, is ook de dag dat ze tussen onze vingers beginnen weg te glippen. Het is aan ons allen om dat te voorkomen.Er is nog slechts een handjevol getuigen van de Tweede Wereldoorlog in staat om ons geweten wakker te schudden. Sommigen van hen zijn hier vandaag. Zij hebben ons uit de eerste hand verteld over het inktzwarte gezicht van onverschilligheid tegenover antisemitisme en racisme. Hún offers, de offers van al die mensen die hier via kamp Westerbork zijn weggevoerd, brengen ons de dure plicht om voor de waarden te blijven strijden die ons land tot een open en democratische rechtstaat maken. Het komt nu op óns aan, op u en op mij om onze samenleving - met al onze vrijheden - net zo mooi aan onze kinderen door te geven, als dat we hem gekregen hebben.Dat doen we vandaag door te herdenken. Morgen door onze vrijheid te vieren. En alle dagen daarna door niet met onze handen in de zakken toe te kijken als we zien hoe antisemitisme en racisme steeds weer voet aan de grond krijgen. Door onze vrede niet voor lief te nemen en op te staan tegen onverschilligheid tegenover onze vrijheden. En door te willen zien dat ons land voor vrede en veiligheid niet op zichzelf aangewezen kan zijn, maar die alleen in samenwerking met anderen kan behouden. Ook vandaag zijn hier mensen die ons willen vertellen over wat hen hier en elders in Europa overkomen is.Ze vertelden hier vanmiddag hun verhalen. Als we daaruit één les hebben te trekken, dan is het dat we nooit onverschillig mogen staan tegen het uitsluiten en verketteren van mensen om hun afkomst. Dus laten we hun verhalen blijven navertellen. Aan elkaar en vooral aan de mensen die hier vanavond niet zijn. Want zo kunnen we proberen recht te doen aan al die mensen die vanuit hier de dood tegemoet reden. Zo kunnen we proberen recht te doen aan die mensen die hebben moeten leven met alles wat ze tijdens de oorlog is aangedaan. Wat ze ontnomen is. En zo kunnen we proberen recht te doen aan die belofte van toen: Dit. Nooit. Meer. Dank u wel.

Het CDA is bedroefd door het overlijden op 22 maart 2019 van haar oud-minister Frans Andriessen. Hij is 89 jaar geworden. Sybrand Buma: ‘Frans Andriessen was een man van principes en een politicus met een groot gezag. Als Tweede Kamerlid, senator, minister van Financiën en eurocommissaris heeft hij heel veel voor ons land en voor Europa betekend. Andriessen was de laatste partijleider van de KVP en heeft in die rol een groot aandeel gehad in de totstandkoming van het CDA. Mijn gedachten zijn bij zijn familie en dierbaren.’ Rutger Ploum: ‘Frans Andriessen was een grootheid. Leider van de KVP, die na de totstandkoming van het CDA minister van Financiën en daarna eurocommissaris werd. Hij was excellent en standvastig, en altijd betrokken. Wij zijn hem veel dank verschuldigd en wensen zijn familie veel sterkte toe.’ Esther de Lange: ‘Frans Andriessen was een groot man, vooraanstaand Europeaan en christendemocraat. Een sterke onderhandelaar die vanuit de Nederlandse en Europese politiek veel heeft betekend voor het CDA, Nederland en Europese integratie. Dankbaar voor zijn staat van dienst. Ik wens familie en dierbaren veel sterkte toe.’ Frans Andriessen heeft eerst voor de KVP, en later voor het CDA vele politieke functies bekleed. Hij was van 1958 tot 1993 achtereenvolgens Statenlid in Utrecht, Tweede Kamerlid, fractievoorzitter in de Tweede Kamer, minister van Financiën in het eerste kabinet-Van Agt, senator en tot maar liefst drie keer toe, eurocommissaris. In 1995 was hij voorzitter van de Commissie die met het rapport ‘Nieuwe Wegen, Vaste Waarden’ een nieuwe koers uitzette voor het CDA. Andriessen was daarnaast jarenlang directeur van het Instituut voor Volkshuisvesting, en hoogleraar Europese Integratie aan de Universiteit Utrecht. Andriessen was een slim en gedegen politicus, wij gedenken hem met groot respect. Het CDA is Frans Andriessen dankbaar voor alles wat hij voor ons land en voor onze partij gedaan heeft. Wij wensen zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen en allen die van hem hielden veel sterkte en Gods troost bij het dragen van dit verlies. Klik hier voor een uitgebreid in memoriam door PG Kroeger.

Dit is de slogan van de Proefschuur een organisatie waar telers en verkopers aan elkaar verbonden zijn.Tijdens het werkbezoek, mogelijk gemaakt door het landelijk bureau, komen de verhalen van de proefschuur samen met de speerpunten uit de campagne voor deProvincie en het Waterschap. Voor de inwendige mens wordt gezorgd, waardoor ook u Voorne-Putten op uw bord vindt. Ongeveer 50 bedrijven zijn eiland breed verbonden aan de Proefschuur, een organisatie waar telers en verkopers aan elkaar verbonden zijn. Duurzame landbouw en lokaal verkopen blijkt een succes. Het CDA bestuur van de federatie Voorne-Putten nodigt u uit op 13 maart om kennis te maken met onze vertegenwoordiging in de Provincie, Joke van den Berg-la Fleur en bij het Waterschap de Hollandse Delta Leo Stehouwer op weg naar de komende verkiezingen. Het volgende programma is, samen met Jan Varekamp, voor u samengesteld: Programma Inloop tussen 15.00 en 15.30 uurPresentaties van 16.00 tot 16.45 uurRondleiding van 16.45 tot 17.30 uurSpeerpunten tijdens het eten 17.30 tot 19.00 uur Besloten deel, ALV CDA Brielle van 19.00 tot 21.00 uur. Aanmelden vóór 8 maart a.s. bijwillemijnkon@kpnmail.nlof telefonisch 06-22 43 55 34. De kosten voor deze middag inclusief eten bedragen € 15,=,indien u alleen de rondleiding en presentatie bij wilt wonen bedragen deze € 5,= per persoon. Wij hopen van harte u te mogen verwelkomen op13 maart a.s. bij “Vers Van Voorne” aan de Konneweg 4B in Tinte.

Tijdens het CDA congres in Amsterdam heeft partijleider Sybrand Buma gepleit voor een offensief tegen zware criminaliteit. “Dit probleem raakt niet alleen aan onze veiligheid, maar steeds meer aan onze democratie en aan het fundament van onze rechtstaat”. ‬De misdaad maakt per definitie misbruik van kwetsbare mensen: verslaving onder jongeren, misbruik van vrouwen in de prostitutie of afpersing van een boer in het buitengebied om zijn stal af te staan. Maar ook onze ambtsdragers, burgemeesters, wethouders, politieagenten, journalisten en anderen. Zij worden in hun functie steeds vaker bloot gesteld aan heftige bedreigingen, geweld en intimidatie vanuit de onderwereld. Lees hier het pakket aan maatregelen tegen zware criminaliteit. Lees hier de volledige speech van Sybrand Buma terug.

Minister Ferd Grapperhaus heeft veel respect voor alle hulpverleners die oudejaarsnacht keihard hebben hebben gewerkt. Hij vindt het treurig dat een deel van het nog steeds wordt lastiggevallen, bedreigd en geïntimideerd. ¨De straf voor het hinderen van hulpverleners mag wat mij betreft omhoog. Het wetsvoorstel ligt bij de Tweede Kamer¨. 31 december maakte de minister een ronde langs diverse politiebureaus en brandweerkazernes. "Als ik met de mensen spreek die het al een aantal jaren doen, stel ik vast dat het de afgelopen jaren is toegenomen. Ik vind dat echt schandalig en het past niet in onze samenleving. Ik zet daar stevig op in. Ik heb ook tegen de hulpverleners gezegd dat we de tendens de andere kant opduwen." Wetsvoorstel Eind 2018 diende Grapperhaus een wetsvoorstel in om het hinderen en lastig vallen van hulpverleners forst te straffen. Grapperhaus: ¨Daarmee heb je nog niet het hele probleem opgelost, maar geef je wel lik op stuk aan voor de daders. Ik vind daarnaast ook dat we als samenleving in de spiegel moeten kijken. Het begint bij ouders die hun kinderen moeten aanspreken. Het zijn vaak jonge mensen van 14 tot 16 jaar die zich misdragen."

Het CDA wil dat het Groningse vergunningenstelsel voor verhuurders en bemiddelaars ook in andere studentensteden wordt ingevoerd. Zodat opgetreden kan worden tegen huisjesmelkers die veel te hoge huurprijzen vragen en jongeren hiermee uitbuiten. Daarom heeft CDA-Kamerlid Erik Ronnes samen met de PvdA een motie ingediend, waarin minister Ollongren wordt opgeroepen om deze aanpak actief bij andere steden onder de aandacht te brengen. Om ervoor te zorgen dat huisjesmelkers niet alleen in Groningen, maar overal in het land kunnen worden aangepakt. Daarbij wordt de minister ook gevraagd om waar nodig de juridische risico’s die er zijn, weg te nemen. Eind vorig jaar nam de Tweede Kamer al een motie aan van CDA en D66 om gemeenten meer bevoegdheden te geven bij de aanpak van huisjesmelkers. Het voorstel dat nu is gedaan sluit hierbij aan en stimuleert dat meer steden het goede voorbeeld van Groningen volgen. Vorige week vroeg ook het CDJA met een resolutie op het partijcongres, ook in Groningen, nog om extra aandacht voor de aanpak van huisjesmelkers. Minister Ollongren liet tijdens het debat weten de Groningse aanpak te willen betrekken bij de gehele aanpak van goed verhuurderschap. Het wordt daarmee onderdeel van het overleg met alle betrokken partijen.