Poliflw

Woensdag 10 juni 2020 debatteerde de Amsterdamse gemeenteraad over de krachtige, maar te drukke demonstratie tegen racisme op de Dam van maandag 1 juni jl. Lees hieronder de inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki terug. Voorzitter,

De krachtige boodschap van de demonstratie op de Dam was geweldig, maar het had niet op deze manier gemoeten. 

Dat was het gevoel bij mij toen ik maandagavond thuis kwam van die Dam en een beetje beduusd op de bank plofte. De emoties van trots en schrik vochten om de boventoon. Ik denk dat veel mensen dat herkennen. Terwijl ik op social media zag dat veel mensen alle conclusies al getrokken hadden, bleef ik enigszins in ongewis. 

Wat was hier nou eigenlijk gebeurd?  

Voorzitter, Aan de ene kant voelde ik dus die trots. Het was overweldigend dat er zoveel mensen waren die zich terecht uit spraken tegen racisme en discriminatie. Om solidariteit te tonen met een beweging die klaar is met ontmenselijking. Die klaar is met een wereld waarin mensen ongelijk behandeld worden op basis van wie je bent, hoe je eruit ziet en waar je vandaan komt. De verschrikkelijke moord op George Floyd in de VS was voor die tienduizenden mensen in Nederland, en miljoenen mensen wereldwijd niet de eerste aanzet, maar de laatste druppel. 

Maar voorzitter,

Ook de schrik zat er bij mij dus goed in. Het was te druk op de Dam om de anderhalve meter te bewaren, de afstand die we samen, met elkaar hebben afgesproken om dat verschrikkelijke coronavirus te bestrijden. Ik weet dat de meeste mensen mondkapjes hadden, ik weet dat er handgel werd uitgedeeld – dat onderstreept wat mij betreft ook de goede wil van iedereen die daar was – maar het feit blijft dat de anderhalve meter, de afspraak die we met elkaar gemaakt hebben, de gouden regel waar we ons allemaal aan moesten houden, massaal overtreden is. 

En voorzitter, Dan moet je als burgemeester – verantwoordelijk voor de openbare orde – een beslissing nemen. Een beslissing over ingrijpen, handhaven en alles daar tussenin. Balancerend tussen volksgezondheid, veiligheid en het recht op demonstratie. Dat recht is terecht in onze grondwet verankerd. Het is een groot goed om je ten alle tijden, waar dan ook, op wat voor manier dan ook, uit te kunnen spreken. Het is alleen niet de bedoeling dat we anderen daarmee in gevaar brengen. Dan komt het recht op veiligheid – eveneens verankerd in de grondwet – in het geding. 

Voorzitter, hier wil ik toch met klem een opmerking maken:

De beslissing die de burgemeester toen – met de situatie zoals die gegeven was en de informatie die beschikbaar was moest maken – kan niet makkelijk geweest zijn. Binnen enkele minuten moest zij beslissen over datgene waar 17 miljoen andere burgemeesters nu al 1,5 week over discussiëren en nog steeds niet uit lijken te komen. Het verschil tussen onze burgemeester en die 17 miljoen anderen is wel dat zij er voor verantwoordelijk is en er verantwoording over af moet leggen. Daarom is het goed dat ze dat vandaag hier kan doen.

Voorzitter,

Na alle informatie die vanuit de burgemeester en andere kanalen tot mij is gekomen, heb ik het gevoel dat er in de voorbereidingen op de demonstratie grote inschattingsfouten zijn gemaakt waar we van moeten leren, maar dat de beslissing die de burgemeester op het moment van de demonstratie zelf gemaakt heeft – gezien inschattingsfouten van te voren en de informatie die zij had – misschien wel de minst slechte is geweest. Maar voor een bevestiging van dit gevoel, heb ik antwoord en verduidelijking nodig op een aantal vragen en kwesties die bij mij spelen. 

Allereerst over de inschatting van de opkomst en de daadwerkelijke opkomst. Ik lees uit de beantwoording dat er allerlei bronnen zijn geraadpleegd voorafgaand aan de demo en dat de informatie geen aanleiding gaf om op te schalen. 

Maar voorzitter, dit leeft behoorlijk onder Amsterdammers. Er werden massaal oproepen gedaan om naar deze demonstratie te komen. Door maatschappelijke organisaties, politieke partijen, bekende Nederlanders. Ook in mijn omgeving werd veel over deze demonstratie gesproken en opgeroepen te komen. Nu wil ik hier zeker niet doen alsof mijn netwerk heel Amsterdam beslaat, maar toch viel het me op hoeveel mensen voorafgaand aan de demonstratie met de demonstratie bezig waren. 

Voorzitter, 

Wat zegt dit over de informatiepositie van de driehoek in een stad als Amsterdam als zij dit niet zagen aankomen? Was het onderschatting of zit het probleem dieper? Is de driehoek misschien de verbinding met de stad en haar diversiteit kwijt aan het raken en daarmee ook niet precies weten wat er speelt in de stad? Was bijvoorbeeld het draaiboek ‘Vrede’ in werking na de maatschappelijk onrust die is ontstaan in de VS en na de demonstratie in Amsterdam? Hoe gaan we dit in de toekomst verbeteren?

Verder snap ik de inschatting niet dat de demonstratie tot ongeregeldheden zou leiden. En ook niet dat er ter plekke werd gerapporteerd door de politie dat de sfeer gespannen was. Ik begrijp uit de stukken dat dat werd opgemaakt uit de protestborden, die zich richtten op de moord op George Floyd en de situatie in Amerika. Ik vind de inschatting dat er weinig nodig was om de situatie te laten ontbranden onjuist. Zo was de sfeer niet en ik was er zelf bij. De burgemeester was er zelf ook bij.

Daarom wil ik graag van haar zelf horen hoe ze de sfeer vond. Hoe heeft ze dat zelf ervaren toen ze er tussen stond.

Tegelijkertijd zou van te voren de inschatting zijn gemaakt dat er sprake zou kunnen zijn van mogelijke ongeregeldheden, vanwege de aanwezigheid van specifieke groepen danwel individuen. 

Als die inschatting is gemaakt; waarom was er dan geen plan B, zoals de aanwezigheid van hekken om toegangswegen af te sluiten of politie achter de hand. Ik die twee zaken niet met elkaar rijmen en ben benieuwd naar het antwoord van de burgemeester. 

Uit de brief die de burgemeester maandagavond naar ons gestuurd heeft begrijp ik dat er een onafhankelijk onderzoek gestart zal worden. 

Het lijkt me een verstandige beslissing om op die manier te evalueren. Het is duidelijk dat er veel niet goed gegaan is en ik wil dat wij als stad daarvan leren voor volgende situaties. 

Voorzitter,

Er moet mij tot slot nog iets van het hart. 

We zitten met zijn allen in een bijzondere tijd die wij nog nooit eerder hebben meegemaakt. Een gezondheidscrisis van ongekende omvang. Daar is evident aan dat er ook dingen gebeuren die wij nog nooit hebben meegemaakt en die fout gaan. 

Het is dan ook begrijpelijk dat daar verwarring en schrik over in de samenleving kan ontstaan en dat er emoties mee gepaard gaan. Dat gaat de komende tijd nog wel vaker gebeuren. 

De vraag is hoe we samen met die situaties omgaan. Ik stel voor dat we ten alle tijden rustig proberen te blijven. Dat we gedegen en afgewogen kijken naar wat de feiten zijn, voordat we ons oordeel vellen. En dat we verantwoordelijke bestuurders zeer kritisch bevragen over wat er fout is gegaan, hoe we de gemaakte fouten kunnen herstellen, wat we beter hadden kunnen doen én hoe we ervan kunnen leren. 

Maar ik vind ook dat we dingen die fout gaan, eigenlijk nooit, maar zeker nu niet moeten aangrijpen om te polariseren. Dat we niet de sentimenten die bij geschrokken, emotionele mensen leven, extra aan moeten wakkeren. Dat we niet voor eigen electoraal gewin de door de coronacrisis getroffen mensen in de zorg of ondernemers doelbewust op moeten zetten tegen de mensen die worden getroffen door racisme en daartegen op staan. 

Dat doen is misschien goed voor een kop in de krant of voor likes op een bericht op social media, maar is onverantwoord in een tijd waarin de schreeuw om verbindende politiek en verbindend leiderschap vanuit alle uithoeken van de wereld nog nooit zo luid is geweest. 

Laten we bij elkaar blijven.

Voorzitter, dank u wel. 

Het bericht Inbreng Sofyan Mbarki in debat over demonstratie op de Dam verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Beste Amsterdamse leden van de PvdA, beste Amsterdammers,

Afgelopen maandag vond er op de Dam in Amsterdam een grote demonstratie plaats tegen racisme naar aanleiding van de verschrikkelijke moord op George Floyd in de Verenigde Staten. De boodschap die daar werd vertolkt zat diep. Veel mensen hadden – net als ikzelf – de enorme behoefte om samen te komen en hun onvrede te uiten over dit incident dat een gevolg is van een dieper liggend probleem in de wereld. De uiting van de emoties op de Dam was krachtig, maar de opkomst van de demonstratie was gezien de corona-voorschriften te hoog voor de plek waar het plaats vond. Hoe goed iedereen het ook probeerde, 1,5 meter afstand houden van elkaar was op een gegeven moment niet meer mogelijk. Iedereen is het erover eens dat dat anders had gemoeten. Daarom is het goed dat we hier aanstaande woensdag met de burgemeester over in debat gaan. 

Voorop in de strijd tegen racisme De reden dat er afgelopen maandag zoveel mensen op de Dam stonden, is de afgelopen dagen overschaduwd door andere discussies. Dit terwijl de boodschap die daar verkondigd werd op dit moment enorm hard nodig is. Racisme is namelijk al eeuwen een hardnekkig probleem in de wereld. Zo ook in Nederland en Amsterdam. Duizenden Amsterdammers worden hier op regelmatige basis mee geconfronteerd. Op straat, op school, tijdens het sporten en tijdens de zoektocht naar een huis of baan. Dat mag niet. Dat moeten we bestrijden. Altijd en overal. Niet alleen met woorden, maar ook met (politieke) daden. Wij hopen daarom dat als de politieke conclusies over de vorm van de demonstratie zijn getrokken, we al onze aandacht kunnen gaan richten op die emotionele, maar krachtige boodschap die op de Dam verkondigd werd. Daar is strijd voor nodig en daar blijft strijd voor nodig. De fractie van de PvdA Amsterdam zal in die strijd altijd voorop gaan.

Voor vragen over het bovenstaande of andere zaken ben ik altijd bereikbaar.

Black lives matter.

Sofyan Mbarki Fractievoorzitter PvdA Amsterdam s.mbarki@raad.amsterdam.nl

Het bericht Fractievoorzitter Sofyan Mbarki over de strijd tegen racisme verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Foto: ook Sofyan videovergadert deze week thuis. De setting was anders dan normaal, maar de lokale democratie is deze week weer opgestart. De gemeenteraad van Amsterdam vergaderde afgelopen woensdag en donderdag digitaal met elkaar en het college over vooral de coronacrisis.

In het debat met de burgemeester afgelopen donderdag, sprak Sofyan Mbarki namens de fractie van de PvdA Amsterdam vanuit huis (zie afbeelding) zijn zorgen uit over de Amsterdammers die tussen wal en schip dreigen te vallen. Het zijn de mensen die niet om hulp willen of kunnen vragen. Denk aan eenzame mensen of Amsterdammers die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Hebben wij hen allemaal in beeld? Zo nee, hoe gaan we deze mensen bereiken? De fractie van de PvdA Amsterdam zal hier de komende weken aandacht voor blijven vragen.

Ook uitte Sofyan namens de fractie zijn zorgen over een andere groep die tussen wal en schip dreigt te vallen: de flexwerkers en uitzendkrachten die van de ene op de andere week geen inkomsten meer hebben. Zij vallen niet tussen wal en schip omdat ze geen hulp durven vragen, maar omdat er op dit moment vanuit het rijk simpelweg geen regelingen zijn getroffen voor deze groep. Uit antwoorden van het college op vragen van de PvdA-fractie blijkt dat 113.000 mensen in Amsterdam op een tijdelijk contract werken. Een sociale ramp dreigt als een groot deel van hen hun baan verliest en er geen vangnet is. De fractie van de PvdA Amsterdam zal de komende weken – in lijn met de Tweede Kamerfractie -de urgentie hiervoor blijven benadrukken.

Op dit moment is de fractie naast de zorgen van dit moment ook druk bezig met een uitgebreide visie op hoe zij het Amsterdam van na de crisis zien en wat daar nu voor moet gebeuren. Voor de PvdA Amsterdam staat bestaanszekerheid en het behoud van goede werkgelegenheid hierin voorop. Daarvoor zullen – juist in mindere economische tijden – grote investeringen in de stad noodzakelijk zijn.

Op het moment dat de grote contouren van deze visie staan, zullen we de leden van de PvdA Amsterdam vragen hierover mee te denken en ideeën en suggesties voor te geven.

Heb je hier nu al suggesties voor aan de gemeenteraadsfractie of andere ideeën? Wij horen ze graag! Je kunt altijd contact opnemen met onze raadsleden.

Het bericht Fractie bezorgd om positie van uitzend- en flexwerkers verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De tweede editie van #Borrelpraat was een groot succes. In een vol partijpand spraken Sofyan Mbarki, Jacqueline Krouwel van de Jellinek Kliniek en Youssel el Mourabet van Streetcornerwork en Volksbond onder leiding van Kaj Leers over de problemen die drugs met zich meebrengen in Amsterdam.

Youssef legde over hoe hij en zijn medewerkers zien hoe minderjarige jongens en meisjes afglijden in de criminaliteit als gevolg van de eerste stappen die zij zetten in de drugshandel. Jongens en meisjes van 13, 14 jaar leven soms al jaren onder grote druk. Zij moeten hun ouders ondersteunen met van alles en niet zelden hele gezinnen draaiende houden, en dat in een probleemsituaties van armoede.

Voor verlichting van die druk op hun schouders gaan sommigen dan een blowtje roken met vrienden. Ze komen in aanraking met verkeerde mensen die een rolmodel kunnen worden, of die hen een makkelijke en simpele bron van goede inkomsten kunnen beloven als drugskoerier.

En zo rijden minderjarige drugskoeriers als laatste schakel in ‘de keten’ dan door donker Amsterdam met wat Sofyan Mbarki “een apotheekje” noemt: niet alleen cocaïne of XTC, tegenwoordig standaard gebruiksmiddelen, maar ook Viagra.

Jacqueline Krouwel, preventiedeskundige bij de Jellinek Kliniek, ziet het probleem ook maar bracht wel nuance aan in het verhaal. Ja, er zijn anekdotische verhalen over dit probleem maar het is lastig in cijfers te vatten.

Sofyan Mbarki wil intussen het gebruik van drugs problematiseren. Daarmee neemt hij een andere positie in dan bijvoorbeeld liberale partijen als D66, dat wil legaliseren, en de rechts-conservatieve partijen, die het willen criminaliseren. “Als de discussie steeds weer daarover gaat, als het debat altijd weer over legaliseren enerzijds gaat en criminaliseren anderzijds, dan hebben we een half uur een fel debat gevoerd maar zijn we geen steek opgeschoten”, aldus Mbarki.

In de gemeenteraad stelde hij eerder voor dat de politie drugsgebruikers een SMS’je krijgen wanneer de minderjarige drugskoerier bij wie zij hun waren hebben afgenomen, aangehouden zijn. Op deze manier hoopt Mbarki dat bij gebruikers het besef indaalt dat zij bijdragen aan het in de criminaliteit houden van deze minderjarige drugskoeriers.

Jaqueline Krouwel gaf aan dat ervoor gewaakt moet worden dat de actie drugsgebruikers stigmatiseert. Want dan los je problemen niet op, maar werp je een drempel op voor mogelijke drugsverslaafden om hulp te zoeken. Jacqueline en Youssef gaven het voorbeeld van een aanpak op het Museumplein, waar veel jongeren van omliggende middelbare scholen regelmatig blowtjes roken. Sofyan gaf daarop aan dat stigmatisering van drugsgebruikers zeker niet de bedoeling is van zijn voorstel.

Problematiseren De aanwezigen in de zaal stelden uitgebreid vragen aan de gasten. Enige consternatie trad op toen Sofyan een vraagsteller corrigeerde. In een vraag uit de zaal zat de aanname dat de PvdA-fractie in de Amsterdamse gemeenteraad voor het drugsmanifest van D66 had gestemd. Dat manifest was opgesteld en gesteund door meerdere organisaties, waaronder de Jellinek. Sofyan kon vertellen dat de PvdA tégen dat manifest had gestemd. Op de vraag hoe dat kon – het voorstel was immers mede opgesteld door mensen met jarenlange ervaring in drugspreventie – legde Sofyan uit dat de PvdA-fractie het voorstel zag als toch een vorm van alles legaliseren. Dan ga je tóch weer in één van de uitersten in het debat mee, voegde Sofyan toe.

Op de insteek over het laten indalen van de consequenties van drugsgebruik voor anderen en de omgeving kon Jacqueline Krouwel zeggen dat in 2018 door het Trimbos Instituut onderzoek gedaan is naar hoe drugsgebruikers reageren wanneer hen de nadelen van hun drugsaanschaf wordt verteld. Veruit de meeste geïnterviewden – voornamelijk jongere, recreatieve drugsgebruikers – gaven in dat onderzoek aan te weten wat voor effect hun aankopen van drugs kunnen hebben op mens en milieu, en de instandhouding van de drugsmaffia. Maar hoewel zij dat weten en ook erg vinden, vinden zij het niet hun verantwoordelijkheid. In feite onderschrijft dit onderzoek de zogenaamde ‘morele ontkoppeling‘-these van Albert Bandura.

Mede daarom betwijfelt Jacqueline of het problematiseren van drugs zoals Sofyan wil gaat werken.

Na het gesprek kregen Jacqueline en Youssef een aardig cadeautje en laafden vele aanwezigen zich aan die andere problematische drug: alcohol, in de vorm van bier.

Het bericht #Borrelpraat over drugs groot succes verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse fracties van de PvdA en D66 willen dat Amsterdamse jongeren die in de fout zijn gegaan meer kans krijgen op een tweede kans. Dit willen zij doen door het bezwaar te maken tegen het niet verkrijgen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) makkelijker te maken. Dit moet ertoe leiden dat jongeren na het ondergaan van hun straf beter perspectief krijgen doordat ze aan een baan of stage kunnen beginnen.

“Want zonder perspectief vallen jongeren sneller terug in crimineel gedrag,”  verklaart Sofyan Mbarki, fractievoorzitter van de PvdA Amsterdam. “Maar voor een baan of stage hebben jongeren een VOG nodig. Wat we echter vaak zien is dat veel van hen na het uitzitten van hun straf geen VOG krijgen terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen zeer succesvol kan zijn. Daar moeten we onze jongeren op attenderen en bij gaan helpen.”

De PvdA en D66 willen dit doen door in de stadsdelen Nieuw-West, Zuidoost en Noord een bezwaarloket VOG in te richten waar jonge Amsterdammers terecht kunnen voor ondersteuning. “Jongeren die criminele delicten plegen moeten daarvoor gestraft worden, maar verdienen na die straf ook een nieuwe kans op een beter bestaan,” aldus Reinier van Dantzig, fractievoorzitter van D66. “Ik vind het bij het barmhartige karakter van Amsterdam passen dat we onze jongeren daar zo goed mogelijk in ondersteunen.” 

Het voorstel van PvdA en D66 werd met een ruime meerderheid aangenomen.

Het bericht Geef Amsterdamse jongeren meer kans op een tweede kans verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Donderdag 23 januari debatteerde de Amsterdamse gemeenteraad over het plan van de burgemeester ‘Weerbare mensen, Weerbare wijken’ en het rapport ‘De achterkant van Amsterdam’. Lees hieronder de inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki terug. 

Voorzitter,

Amsterdam heeft een probleem met drugs, riep ik afgelopen juni in Het Parool. 

Voorzitter, het is een enorm probleem. De problemen die wij hebben met drugs raken aan ons gevoel van veiligheid, aan bestaanszekerheid, aan een eerlijk ondernemersklimaat en aan kansen en perspectief en daarmee aan de toekomst van veel jongeren in onze stad.

En voorzitter, het allerergste is: de meeste problemen slaan neer in die delen van de stad die de minste problemen kunnen gebruiken.

Voorzitter, dit vraagt om ingrijpen. Van de burgemeester en ons als raad. Het plan Weerbare Mensen, Weerbare Wijken is hierin een hele goede eerste stap.

De laatste tijd heb ik veel mensen gesproken die direct danwel indirect betrokken zijn bij deze problematiek. Journalisten, hoogleraren, politie-agenten, advocaten, jongeren en jongerenwerkers. 

Maar het gesprek wat mij het langst bij bleef was een gesprek met een Amsterdamse vrouw, ze is moeder en wonend in Nieuw-West. 

Ze is alleenstaand en heeft een puberende, minderjarige zoon. Haar zoon is een zogenoemde thuiszitter; al van verschillende scholen gestuurd, geen werk en hij vult zijn dag met in bed liggen en hangen op straat.

Ze maakt zich zorgen om zijn toekomst. Over de gevaren van de straat en de aantrekkingskracht van de straat. Ze weet niet met wie hij omgaat, waar hij uithangt en wat hij daar doet. Tegelijkertijd weet ze donders goed waar hij in terecht kan komen. En heeft ze al signalen dat hij dingen doet die niet horen bij zijn leeftijd. 

Zij stelde aan mij met de bezorgdheid in haar ogen de vraag: 

“Wat kunt u voor mijn zoon doen?”

Deze vraag spookte nog lang door mijn hoofd, kan ik u zeggen.

Ik ging erover nadenken. Wat kan ik en wat kunnen wij als raad vandaag voor haar zoon doen?

En ik stel aan een ieder hier de vraag: doe ik recht aan haar bezorgdheid als ik haar zeg: “we gaan die grote drugscriminelen aanpakken!! Oprollen!! Vastzetten!! De War on Drugs is geopend!! Tevens wetende dat er in Nederland jaarlijks 13 miljard euro aan zwart geld rondgaat en dat dinsdag bekend werd dat we daar in 2019 261 miljoen euro van onderschept hebben. Dat is precies 2 %. Het spijt me voor de partijen die dit als de oplossing zien, maar helaas denk ik niet dat dit haar zoon morgen gaat helpen…

Maar doe ik dan recht aan haar bezorgdheid als ik het over een heel andere boeg gooi en zeg: “we gaan alle drugs reguleren danwel legaliseren en dan is het opgelost.” Hoewel ik echt heel ver mee ga in de gedachte achter reguleren (al vind ik cocaïne echt lastig)… denk ik dat dit alleen effectief is als dit internationaal gebeurt. Dus ja, we moeten erover praten, manifesten opstellen, maar gaat dit de zoon van die bezorgde moeder morgen helpen? Ik denk het niet…

Dus daarom daag ik u vandaag uit. Om geen hoog over discussies te voeren, maar met haalbare, concrete voorstellen te komen in lijn met het plan van de burgemeester. Om aan kleine knopjes te draaien waarmee we niet de illusie hebben dat we de drugsproblematiek volledig op kunnen lossen, maar waarmee we wel de ergste pijn in onze stad kunnen verzachten.

Voorzitter, laat ik daarmee beginnen.

Eén van de meest pijnlijke aspecten van het huidige criminele drugscircuit is voor mij de aanwezigheid van minderjarige – vaak jongens – die hier worden ingezogen. Ze beginnen met het wegbrengen van een scooter, dan een pakketje drugs en eindigen soms in criminele circuits waar wij ze niet willen hebben.

Voorzitter,

Ik ben de laatste die het gebruik van drugs strafbaar wilt stellen, maar ik vind dat drugsgebruikers wel bewust mogen worden van waar zij hun drugs vandaan halen. En dat ze mogen weten en voelen dat ze door drugs af te nemen van een minderjarige, je iets in stand houden wat wij niet moeten willen. Want kinderen van 16 horen geen drugs bezorgen, en als ze al iets willen bezorgen; dan pizza’s. Kinderen van 16 horen naar school te gaan, en niet uitgebuit te worden door drugscriminelen.

Voorzitter, daarom twee moties.

De eerste motie roept het college op om in de APV op te nemen om bij een heterdaad van een verhandeling van cocaïne – wat volgens de opiumwet al strafbaar is – waar een minderjarige dealer bij betrokken is, niet alleen de aanbieder, maar ook de afnemer te vervolgen.

Motie twee stelt voor om bij inbeslagname van een ‘snuiflijn’ van een minderjarige dealer, alle aanwezige telefoonnummers een smsje te versturen met de mededeling dat het nummer gebruikt werd door een minderjarige als ‘drugsbezorg-lijn’ en dat we hier in de stad extra aandacht voor hebben.

Voorzitter,

Als laatste nog een motie die ik samen met D66 indien die betrekking heeft op perspectief voor de jongeren in de wijken. De Heer van Dantzig en ik zijn er namelijk van overtuigd dat hoe groter het perspectief is voor onze jongeren, hoe kleiner de kans is dat ze een verkeerde afslag nemen.

Een Verklaring Omtrent Gedrag vergroot het perspectief. Helaas komen veel jongeren daar niet tot in aanmerking, terwijl de praktijk leert dat bezwaar maken daartegen soelaas kan bieden. Daarom stellen wij voor om zowel in NW, Noord als Zuidoost bezwaarloketten in te richten waar jongeren terecht kunnen voor ondersteuning bij het maken van bezwaar.

Voorzitter, tot slot.

Amsterdam heeft een probleem met drugs. En wij gaan dat probleem vandaag niet oplossen. Wel weet ik zeker dat we de problemen kunnen verzachten. En dat we moeders die zich in deze stad zorgen maken om hun jonge kinderen, een beetje meer gerust kunnen stellen. Ik reken op Uw steun!

Voorzitter, dank u wel. 

Het bericht Inbreng Sofyan Mbarki in debat Weerbare mensen, Weerbare wijken verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Het politieke jaar 2019 zit erop. Tijd om met onze Amsterdamse politici terug- én vooruit te blikken op hun werk voor Amsterdam. In de laatste aflevering van de rubriek ‘Het jaar 2019 van…’: onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki. 1. Wat was voor jou het Amsterdamse hoogtepunt van 2019? “Als je het hebt over hoogtepunten, Amsterdam en 2019 kun je natuurlijk niet om het jaar van Ajax heen. Zoveel mooie wedstrijden, het talent, het kampioenschap, de huldiging op het Museumplein, de Champions League-campagne, de verbroering in de stad die het teweeg bracht….bijna alles klopte. Bijna…”

2. Waar lag jij in 2019 wakker van? “De moord op advocaat Derk Wiersum afgelopen jaar heeft mij diep geraakt. We weten allemaal dat de stad een probleem heeft met drugs en de criminaliteit daaromtrent, maar met deze daad werd er een nieuwe grens gepasseerd. Het was een aanval op een hoeder van onze rechtsstaat en daarmee op onze rechtsstaat zelf. Ik vond het wel mooi te ervaren dat zo’n verschrikkelijke gebeurtenis ons als gemeenteraad dicht bij elkaar bracht. Iedereen was geschokt en aangeslagen en van links tot rechts leefde het besef: dit nooit meer.”

3. Op welk politiek resultaat uit 2019 kijk je het meest tevreden terug? “Ik ben heel blij met heel veel politieke resultaten maar als ik er één mag noemen ga ik voor mijn door de raad aangenomen initiatiefvoorstel over de aanpak van ondermijnende criminaliteit. De criminele economie in Amsterdam is enorm en dat raakt aan de rechtvaardige stad die wij willen dat Amsterdam is. Het raakt aan veiligheid, aan betaalbare huisvesting en aan een eerlijk ondernemersklimaat. Ik ben daarom blij dat de burgemeester een groot deel van mijn voorstellen uit gaat voeren.”

4. Wat was voor jou het meest opmerkelijke nieuwsfeit in 2019? “Mag ik er twee noemen? Hakim Ziyech blijft bij Ajax en PvdA wint Europese verkiezingen.”

5. Wat was voor jou de meest bijzondere ontmoeting in 2019 en waarom? “Recent kwam ik in contact met een Amsterdamse moeder die zich ernstig zorgen maakt om de toekomst van haar zoon. Hij is van school gestuurd en hangt nu dagelijks heel de dag op straat. De moeder weet niet met wie hij omgaat en wat hij daar doet, terwijl ze de verhalen kent over jongens die via de straat afglijden naar het criminele (drugs)circuit. Dit soort verhalen maken indruk en sterken mij in mijn overtuiging dat we in de haarvaten van de Amsterdamse wijken aanwezig moeten zijn. Met goed onderwijs, jeugdwerk én onze veiligheidsdiensten.”

6. Wat was jouw leukste werkbezoek in 2019 en waarom? “Ik weet niet of ik het een werkbezoek kan noemen, maar in oktober deed ik mee aan het drugsdebat in De Balie. Waar voorheen de discussie over drugs nog weleens beperkt bleef tot de doodlopende paden ‘legaliseren’ en ‘criminaliseren’, was deze discussie heel genuanceerd. Het werd een heel open gesprek over drugscriminaliteit en de rol van de overheid daarin, maar ook over het drugsgebruik in de stad en welke verantwoordelijkheid wij samen hebben. Dit soort gesprekken moeten we vaker gaan voeren.”

7. Welk collega-raadslid verdient volgens jou een groot compliment over 2019 en waarvoor? “Op het woondossier staan we inhoudelijk lijnrecht tegenover elkaar, maar ik vind het knap hoe VVD-raadslid Hala Naoum Néhmé oppositie voert. Wat ik ook mooi vind is dat ze snoeihard kan zijn in het (online) debat, maar nog geen vijf minuten later in de koffiekamer je er met haar heel goed om kunt lachen. Hard op de inhoud, zacht op de persoon. Alleen zo houden we het leuk om politiek actief te zijn.” 8. Wat wordt jouw politieke speerpunt in 2020? “Ik maak me zorgen om de terugtrekkende overheid in bepaalde wijken in onze stad. Neem Slotervaart: daar wordt in een jaar tijd een ziekenhuis en politiebureau gesloten en gaan scholen een week dicht in verband met het lerarentekort. Onbestaanbaar. In dat soort wijken moet juist méér geïnvesteerd worden om gelijke kansen te bevorderen. Zowel op het gebied van veiligheid, onderwijs als wonen.”

9. Wat wens jij Amsterdammers toe voor het jaar 2020? “Gezondheid, liefde en dat we er samen maar weer een mooi jaar van mogen maken.”

Het bericht Het jaar 2019 van: Sofyan Mbarki verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

In een afgeladen Roode Bioscoop organiseerde De Rode Werf een kolkende avond over de vraag of de PvdA als hoeder van de sociaaldemocratie de lijn omhoog weer gevonden heeft. Het antwoord op die vraag was een ondubbelzinnig en enthousiast ‘ja!’

Foto’s: Peter de Jong

Uitgenodigd voor De Rode Werf waren dit keer Lilianne Ploumen, Marjolein Moorman, Felix Rottenberg en politicoloog Armen Hakhverdian van de Universiteit van Amsterdam. Onder leiding van Pieter Hilhorst gingen zij in gesprek met de volle en gemêleerde zaal. Helaas moest Lilianne Ploumen op het laatste moment afzeggen wegens een stevige griep.

Gespreksleider Pieter Hilhorst vroeg alle bezoekers te gaan staan. Toen iedereen stond, vroeg hij iedereen die twee jaar geleden dacht dat de PvdA het zo goed zou doen als de partij het deed tijdens de Europese verkiezingen, te blijven staan. Wie dat destijds niet dacht moest gaan zitten. Eén persoon bleef staan: Marjolein Moorman. De voltallige zaal had de winst dus niet verwacht.

Het is niet de tijd om naar de eigen navel te staren maar om vooruit te kijken, met de wijsheid van de lessons learned uit het recente verleden in het achterhoofd. Daarover was iedereen het eens in de zaal. De PvdA heeft de opgaande lijn weer te pakken na het dieptepunt in 2017 en nu is het zaak die lijn vol te houden.

De titel van de avond was ‘De PvdA uit het slop?’ Politicoloog Armen Hakhverdian adviseerde alle partijen, niet alleen de PvdA, zich te realiseren dat de versplintering in de politiek echt is en zeer mogelijk van blijvend karakter. Hij heeft er een hard hoofd in dat een partij het in de toekomst nog zal lukken de hoge zetelaantallen van vroeger te behalen, toen 40 of 50 zetels voor een partij niet ongewoon was.

Knokken voor de sociaaldemocratische idealen Marjolein Moorman, politiek leider van de PvdA Amsterdam, legde uit waarom volgens haar de PvdA het weer goed doet. “We zijn hard gevallen, maar zijn zacht geland op onze idealen en daarop veren we terug. We vertellen weer ons eigen verhaal dat dichtbij onze waarden ligt.” Marjolein legde vervolgens aan de hand van voorbeelden uit haar dagelijkse werkzaamheden als wethouder Onderwijs en Armoede. Ze schroomde niet daarbij de hand in eigen PvdA-boezem te steken – de partij heeft in het recente verleden op punten verzaakt, zoals in het woondossier en in de sociale zekerheid. Maar, zei ze, daar is ook van geleerd en dan vooral dat “we het zó niet meer gaan doen”.

En om zaken te bereiken moet je knokken als PvdA. Voor een hoger loon voor leraren, opdat bestaande leraren blijven en niet vertrekken naar andere beroepen en om mensen ertoe te bewegen leraar te worden. “Ik vind dat het niet kan dat je je als ouder moet afvragen of je kind deze week naar school kan, of dat het goed onderwijs heeft gehad.” Ook vindt ze het onacceptabel dat twee op de tien Amsterdammers leeft in armoede. “Er liggen miljarden op de plank. Letterlijk. En dan mag ik [onderwijsminister] Arie Slob een heel aardige man vinden, hij geeft niet het nodige geld uit voor leraren. En dus ga ik de strijd met hem aan. Ook vind ik het onbestaanbaar dat we in Amsterdam een industrie hebben die verdient aan mensen die in de schulden zitten.”

Over het algemeen heeft de PvdA onder  leiding van Lodewijk Asscher de sociaaldemocratische waarden duidelijk hervonden, vindt Marjolein.

Bescheiden radicalen Kaj Leers las een column voor waarin hij memoreerde dat de PvdA altijd al bestond uit bescheiden radicalen die grootse veranderingen realiseerden. Willem Drees en Floor Wibaut leken op het eerste gezicht ietwat bedeesde, ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’-bestuurders. Maar ze realiseerden soms zeer radicale veranderingen. De AOW, de sociale zekerheid, sociale woningbouw: achter de ziekenfondsbrilletjes van de sociaaldemocratische realo’s gaat een bescheiden radicalisme schuil dat de PvdA onder Lodewijk Asscher hervonden lijkt te hebben.

Met een onderwijscrisis (lerarentekort), een woningcrisis waarin starters gewoonweg géén huur- of koopwoning kunnen vinden voor een betaalbare prijs, met tekorten in de zorg, bij de politie, bij defensie, is een partij die staat voor een sterke overheid hard nodig. “Voorwaarts, kameraden!”, besloot Leers zijn column.

PvdA doet het beter, maar uitdagingen blijven Pieter Hilhorst memoreerde dat de PvdA weer verkiezingen wint en het ook beter doet in alle peilingen. Armen Hakhverdian, politicoloog aan de UvA met speciale interesse in onder andere kiezersstromen en de samenstelling van electoraten, temperde het enthousiasme in de zaal met de boodschap dat het lek nog niet boven is.

De PvdA heeft een sterk vergrijsde achterban. Meer jongere kiezers aantrekken zou daarom top-prioriteit moeten zijn voor de partij. Dat kan op gespannen voet staan met de uitdaging oudere en jongere kiezers met elkaar te verbinden. Ook heeft de PvdA een uitdaging op het gebied van immigratie, aldus Hakhverdian. Felix Rottenberg, voormalig partijvoorzitter en voorzitter van het curatorium van de Wiardi Beckman stichting, was het op de meeste punten met Hakhverdian eens.

Maar Rottenberg wees erop dat de PvdA duidelijk terug is bij de kernwaarden. Hij vindt dan ook dat de PvdA “nooit meer de onderliggende partij moet zijn in een regeringsformatie. De PvdA zou alleen nog maar mee moeten doen in een regering als het de dominante, of een dominante partij zou zijn in een coalitie”.

Marjolein brak een lans voor linkse samenwerking. Het hele linkse ‘blok’ moet sterker worden. Ze zou het geen goed idee vinden als de winst van één linkse partij ten koste zou gaan van andere linkse partijen. Tegelijkertijd nam ze stelling tegen technocratische politiek, waar ook de PvdA zich enige tijd schuldig aan heeft gemaakt. De PvdA is er altijd juist wanneer het moeilijk is en moet daar ook nooit voor terugschrikken, zei ze, maar dan altijd vanuit de idealen: “Wij kunnen als geen andere partij idealisme combineren met realisme. Dat vind ik het mooie aan de PvdA.” Hartgrondig applaus uit de zaal.

Bij elkaar toonden de ongeveer 80 bezoekers – in de Roode Bioscoop is de zaal dan wel zo’n beetje vol – zich enthousiast over de hervonden opstijgende lijn voor de PvdA, maar met een gezonde dosis realisme. Er is nog veel werk aan de winkel. Als het aan de nieuwe, jonge leden ligt die voor het eerst De Rode Werf bezochten, gaan de handen uit de mouwen.

De avond werd waardig besloten met een minuut stilte voor Ella Vogelaar.

De volgende De Rode Werf vindt in december plaats, met PvdA-fractievoorzitter Sofyan Mbarki. Die avond staat in het teken van drugsbeleid en –bestrijding en ondermijning.

Het bericht Uit het slop: voorwaarts, kameraden! verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De PvdA Amsterdam stelt vandaag voor om bij een heterdaad van een cocaïne-deal waar een minderjarige dealer bij betrokken is, ook de afnemer op te pakken en strafrechtelijk te vervolgen. De gedachte van de PvdA Amsterdam achter dit voorstel is dat jonge, kwetsbare jongens in het criminele drugscircuit moeten worden gestraft, maar ook in bescherming genomen moeten worden tegen de groeiende aantrekkingskracht van dat criminele drugscircuit.

Klik hier voor het item van At5 over het plan van de PvdA

“De kleinschalige drugshandel is voor veel jongeren de eerste stap op de ladder naar criminaliteit, naar wapens,” aldus onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki. “Deze prioritering in de handhaving moet eraan bij gaan dragen dat deze kwetsbare jongeren minder snel op die criminele ladder terechtkomen. Ze uit de criminaliteit houden is namelijk beter dan ze uit de criminaliteit halen.”

Om deze maatregel door te voeren is geen wetsverandering nodig. “De opium-wet stelt op dit moment al dat gebruik van cocaïne niet strafbaar is, maar het bezitten en verhandelen van cocaïne wel,” aldus Mbarki. “Ik ben het eens met deze wet, maar in de praktijk zien we echter vaak dat bij een heterdaad van een deal de dealer gestraft wordt, maar de afnemer niet. Daar willen we – zeker als er minderjarige dealers bij betrokken zijn – verandering in brengen. Vooral om die kwetsbare jongeren ook te beschermen.”

Bekijk ook: Sofyan Mbarki bij Jinek over ‘soldaatjes’ in de drugscriminaliteit

Het voorstel is goed te begrijpen volgens Max den Blanken, strafrechtadvocaat bij Cleerdin & Hamer Advocaten: “Gezien de ellende die cocaïnehandel in Amsterdam de afgelopen jaren heeft veroorzaakt, is het invoelbaar dat er nu een keuze wordt gemaakt om strenger te gaan handhaven. Bij de aankoop van drugs overtreedt ook de klant de Opiumwet, toch wordt deze vrijwel nooit met de consequenties geconfronteerd. Dat draagt bij aan de normalisatie van cocaïnehandel. De politie kan ervoor kiezen om dit een prioriteit te maken en niet alleen de dealer, maar ook de aankoper van cocaïne te arresteren, want ook de klant staat niet boven de wet.”

Het bericht Vervolg altijd de afnemer van minderjarige coke-dealer verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Amsterdam voert de strijd op tegen ondermijnende criminaliteit in de stad door er volgend jaar 5,5 miljoen euro extra voor te reserveren. Dit blijkt uit de vanochtend door het college van  B & W gepresenteerde begroting voor het jaar 2020. Verder wordt er 6 miljoen euro uitgetrokken voor meer handhavers op straat en gaat er 3,5 miljoen euro extra naar de preventieve aanpak van (potentiele) criminele jongeren uit de zogenoemde Top 400- en Top 600 lijsten.

“De ondermijnende en criminele activiteiten die in de stad plaatsvinden, krijgen steeds meer impact op het dagelijkse leven van Amsterdammers. Het raakt aan de veiligheid, maar ook aan de rechtvaardigheid in de stad,” aldus fractievoorzitter van de PvdA Amsterdam Sofyan Mbarki. Hij is daarom blij met de extra middelen: “Hiermee kunnen we de Amsterdamse traditie waarin zowel de zachte- als harde krachten hun werk doen in de strijd tegen criminaliteit voortzetten, maar dan met meer capaciteit en dus hopelijk nog meer impact en resultaat.”

Amsterdam blijft investeren, toerist betaalt mee Verder laat de begroting voor 2020 zien dat het college ondanks financiële tegenvallers vanuit het rijk en extra reserveringen voor het noodlijdende AEB, blijft investeren in de stad Amsterdam. In totaal wordt er zo’n 450 miljoen euro uitgegeven aan onder andere het herstel van de kades en bruggen, de aanpak van het lerarentekort, betaalbare woningen en de begeleiding van Amsterdammers naar goed werk. Amsterdam bekostigt deze investeringen onder andere door toeristen meer te laten bijdragen. Zo komt er een extra heffing op hotelovernachtingen van 3 euro per nacht en wordt de vermakelijkheidsretributie – een heffing op amusement – verhoogd.

Bekijk hier de gehele Begroting 2020 van de gemeente Amsterdam.

Het bericht Begroting 2020: Amsterdam investeert in veiligheid verscheen eerst op PvdA Amsterdam.