“(…)Het wel heel erg fors gestegen schoolverzuim in onze gemeente in het voorbije schooljaar is niet het enige wat in het verslag van de leerplichtambtenaar genoemd wordt. Maar wel het meest opmerkelijke. Vooral gebrek aan motivatie bij een toenemend aantal leerlingen en scholieren wordt als oorzaak genoemd. Dan gaat het niet om een ontwikkeling die specifiek voor onze gemeente De Fryske Marren geldt. Het gaat her over een landelijke trend. Er is iets met een toenemend aantal jonge mensen aan de hand en dan niet vanaf het vorige schooljaar. Er gaan dingen al veel langer niet goed. Leesvaardigheid en andere vaardigheden gaan al lange tijd achteruit. Dat geldt vooral ook voor de geestelijke gezondheid. Zelfs de motivatie om wat van het leven te maken, ja zelfs om verder te leven neemt bij een toenemend aantal jongeren af. Deze maatschappij maakt mensen ziek.
De eisen die de maatschappij en daardoor men zichzelf oplegt, daaraan is voor een groeiend aantal jonge mensen niet of nauwelijks aan te voldoen. Er wordt weleens gezegd dat we niet naar het verleden moeten kijken maar naar de toekomst. Maar toch moeten wij naar het verleden kijken! Er zit een lijn in de ontwikkeling van de maatschappij. Het nú – dus ook de ernst van het verslag van de leerplichtambtenaar – is steeds een schakel tussen verleden en toekomst. In dat verleden zijn dingen gebeurd – ook door politieke besluiten – die niet hadden moeten gebeuren of zeker anders hadden gemoeten. Er is veel bezuinigd op jeugd- en jongerenwerk. Er is veel waardevols tot waardeloos verklaard. Wat moeten wij ervan denken dat jongeren – zelfs schoolgaande kinderen – al weten dat er voor hen in de nabije toekomst geen zelfstandige woonruimte in zit, terwijl er decennia lang het individualisme, zelfredzaamheid en eigen kracht is ingepeperd. Daar zit je dan, ook op school, met je zelfredzaamheid…Als je de wereld als een voortdurend verplicht feest wordt voorgeschoteld.
Het is in werkelijkheid voor een toenemend deel van onze jeugd echt niet de wereld van de ‘glamour’, wel of niet op grote en kleine beeldschermen getoond. Het is de wereld van de alweer toegenomen ongelijkheid, de wereld van oorlog en oorlogsdreiging. Wat kunnen wij in de gemeente doen? Schrikken van de forse toename van het schoolverzuim in onze gemeente; van de sterk afgenomen motivatie om naar school te gaan? Dat hebben wij een aantal weken geleden bij het bekend worden ervan al gedaan. Wat wij wel kunnen doen is om bij alle nog komende voorstellen – ook als er weer bezuinigingen aan de orde komen – ons realiseren welke gevolgen ze kunnen hebben voor de opgroeiende en schoolgaande jeugd. Dat kan over sport, cultuur, huisvesting, onderwijs en nog veel meer gaan.
Voor een betere wereld, een beter land waar ook de kinderen met nu nog weinig motivatie willen en kunnen wonen, daarvoor zijn er tegenwoordig heel veel politieke partijen, ook partijen die in deze gemeenteraad en ook in Den Haag vertegenwoordigd zijn. Sommigen daarvan hebben veel goed te maken….”.
