Poliflw

Op een woensdag in augustus ben ik, op uitnodiging van de bestuurder van Jeugd Lelystad (JEL), een dagje mee op pad gegaan met de professionals van JEL. Aan het einde van de dag kijk ik terug op een intensieve, maar mooie dag. De professionals van JEL hebben indruk op me gemaakt. Met hun bevlogenheid, enthousiasme, betrokkenheid en passie voor het vak krijgen zij veel voor elkaar voor de gezinnen. De werkwijze van JEL is laagdrempelig en effectief. De transparante en efficiënte aanpak zoals die bij JEL wordt gehanteerd kan een inspiratie zijn voor andere jeugd instellingen. Zodat gedaan wordt wat moet gebeuren, en gelaten wordt waar het niet nodig is. Dat scheelt tijd, wachtlijsten én geld.

Woensdagmorgen tien voor negen. De bestuurder van JEL, Tanja Boeije, haalt me op bij de receptie. Met een brede glimlach zegt ze een leuke dag voor me in petto te hebben. De dag begint met het kennismaken met het team van Jeugd Lelystad: praktijkbegeleiders, secretariaat en jeugdprofessionals. Managers vind je niet bij JEL. Niet nodig, uitgangspunt is dat het met een platte en transparante organisatie sneller werken en makkelijker schakelen is, en er beter passende oplossingen kunnen worden gerealiseerd. Bovendien scheelt het een hoop geld en wordt het geld dat er is, besteed daar waar het nodig is: bij de kinderen en gezinnen.

Van JGT naar JEL Bij de oprichting van JEL worden de locaties, inboedel en inhoudelijke taken van de voormalige Jeugd- en Gezinsteams (JGT) overgenomen. Met een pragmatische insteek worden de vier locaties afgeschaald naar 1, en verhuizen doet het team zelf in de eigen tijd. Het is pionieren in het begin: Met hulp van familie en vrienden worden bureaus uit en in elkaar geschroefd. Veel van wat over- of achterblijft wordt verkocht of gedoneerd aan goede doelen. Door de nieuwe werkwijze heeft JEL op uitvoeringskosten hiermee, naast de bezuiniging van 6,6 naar 3,3 miljoen, het afgelopen jaar nog eens 5 ton overgehouden. Dat geldt vloeit terug naar de gemeente, die opdrachtgever is van JEL.

Versterken met eigen regie Ik mag mee op gesprek. De professionals van JEL werken met de GIZ-methodiek: Gezamenlijk inschatten van de Zorgbehoefte. Het mooie van deze methodiek is dat professionals op een laagdrempelige manier samen met de ouders en het kind kijken naar wat er nodig is. Hierbij wordt op drie deelgebieden het gesprek gevoerd: de omgeving, de ontwikkeling en het ouderschap. Elk gesprek sluit aan bij de leeftijd van het kind en wordt gevoerd vanuit zowel het perspectief van de ouder, als ook die van het kind. Ouders en kind scoren zelf hoe goed of slecht ze vinden dat het gaat op bepaalde onderwerpen. Hierdoor worden verbanden inzichtelijk en houden de ouders en kinderen zelf regie over wat er nodig is. En blijven ouders in dit vrijwillige kader verantwoordelijk voor hun eigen proces.

Vier-ogen-principe De jeugdprofessionals gaan altijd met twee personen naar een gesprek. Dat heeft een aantal voordelen. Allereerst het vier-ogen-principe: terwijl de ene professional gesprek voert, kan de andere professional observeren en de grote lijnen van het gesprek in de gaten houden. Zo kunnen de collega’s elkaar aanvullen waar nodig, zodat geen onderwerpen of signalen worden gemist. Tweede voordeel is dat er begrensd kan worden wanneer een gesprek stagneert. En daar zijn de professionals van JEL erg goed in. Zij kunnen goed inschatten wanneer een pas op de plaats nodig is, waar ze wel of niet in kunnen meegaan in een gesprek en welk gedrag wel of niet acceptabel is. Dat wordt direct, duidelijk en rustig geadresseerd, zonder dat de relatie met de gesprekspartner wordt geschaad. Die techniek is een kunst op zich, die de professionals van JEL zich elk op hun eigen manier hebben eigen gemaakt. Een ander voordeel is dat de tweede professional direct meeschrijft, zodat het verslag al klaar is aan het einde van het gesprek. Zo kan het direct worden voorgelegd aan de ouders en/of het kind en zijn afspraken direct helder. Dat scheelt veel tijd. En als laatste voordeel helpt het uiteraard de veiligheid van de professional vergroten. Mocht er escalatie zijn, is er altijd een tweede persoon om te de-escaleren of andere maatregelen te treffen. Zo wordt er bijvoorbeeld direct een appje naar kantoor gestuurd door de tweede professional wanneer een gesprek gaat uitlopen. Zodat men op kantoor weet dat alles in orde is. Veiligheid voorop.

Reflectie, intervisie en begrenzing Tijdens de lunch raak ik met veel professionals in gesprek. Rode draad in hun ervaring met het werken bij JEL is dat zij zich altijd gesteund voelen door de organisatie. Dat zij bij elk besluit gezamenlijk reflecteren op een juiste onderbouwing. Klopt de onderbouwing niet? Dan wordt met collega’s en bestuurder gediscussieerd en gereflecteerd op de casus. Als een ui wordt de situatie afgepeld om zo te komen tot een passende oplossing met een volledige onderbouwing. Kernvragen als: Hoort deze vraag bij JEL, hoe zorgen we voor een snel inzetbare, passende oplossing en waarom zitten er zoveel zorgaanbieders op 1 gezin komen regelmatig voorbij. Gedurende de gehele dag zie en hoor ik dat de mensen van JEL elkaar opzoeken om te reflecteren. Niet uit onzekerheid, maar uit professionaliteit en betrokkenheid. Deze nauwkeurigheid maakt dat de wachtlijst bij JEL op nul staat, net als het ziekteverzuim. En dat is in de Jeugdzorg een hele prestatie!

Met grote verslagenheid hebben wij kennis genomen van het plotseling overlijden van onze zeer gewaardeerde collega John van den Heuvel, wethouder namens de SP Lelystad.

Wij hebben John leren kennen als een oprecht mens met hart voor de stad. Sociaal betrokken en trots op zijn werk. Wij zullen zijn aanstekelijke optimisme en inzet voor Lelystad missen. 

Onze gedachten gaan uit naar familie en vrienden, wij wensen hen heel veel sterkte met dit grote verlies. 

Namens de fractie van de VVD

Edwin Hers

Meta Jacobs

Mariella Hermus

Marco Boogaard

Dennis Grimbergen

Afgelopen week bleek dat de vier coalitiepartijen doorgaan met hun idee van een minderheidscollege, gesteund door andere partijen. Sjaak Kruis, fractievoorzitter van GroenLinks, heeft zijn bedenkingen bij deze constructie.

Het “motorblok” heeft iets bedacht. De vier resterende coalitiepartijen houden samen het stuur stevig in handen. Wie verder nog mee wil doen, mag op de achterbank plaatsnemen. Ik begrijp daar eerlijk gezegd niets van. Het klinkt als een boeiend democratisch experiment, maar leidt in werkelijkheid tot een nieuwe ongelijkwaardigheid tussen de partijen in de raad. En wat misschien nog wel net zo ernstig is: “de vier”, goed voor 12 zetels, gooien hun eigen verlegenheid hoe tot een oplossing voor de crisis te komen over de schutting naar de rest van de raad: zij blijken niet in staat een gelijkwaardig gesprek met een combinatie van partijen in de steigers te kunnen zetten (of ze willen het niet). De rest van de raad mag dat nu oplossen en uitvechten wie er dan op die achterbank mag gaan zitten.

GroenLinks is, we betoogden het eerder, sterk voor vernieuwing van het lokaal bestuur, met ook nieuwe vormen in de verhouding tussen raad en college. Maar als dat ten koste gaat van de gelijkwaardigheid van partijen, dan vinden we dat een slechte zaak. Bovendien is een halve raadsperiode wel erg kort om daar verantwoord invulling aan te geven. Laat staan als je daarvoor ook nog een wethouder van buiten bij nodig vindt. Deze halfslachtige en tijdelijke vorm is slecht voor de brede samenwerking in de raad en draagt niet bij aan daadkrachtig bestuur van onze stad.

In de gesprekken met de coalitiepartijen hebben we aangegeven best mee te willen praten, primair (zoals we zijn) vanuit de inhoud. Om in zulke gesprekken werkelijk resultaat te kunnen halen, moet er sprake zijn van gelijkwaardigheid. Inhoudelijk en qua positie moet er meerwaarde zijn t.o.v. ons huidige opereren in de raad. En die zien we nu niet in de aanpak. We mogen wel nog een (4e!) keer op gesprek komen, maar er wordt eerst gesproken met een behoorlijk rechts conservatief blok van InwonersPartij Lelystad, Mooi Lelystad en Forum voor Ouderen. Jong Lelystad en DENK mogen daar een aanvulling op zijn. Als hun (JL/DENK) deelname kan leiden tot echt investeren in jongeren en een krachtig integratiebeleid is dat mooi meegenomen. Maar of dat in deze constellatie reëel is vraag ik mij af.

De richting die "het motorblok" nu kiest is een behoorlijke ruk naar rechts, waarin we de positie van onze broeders en zusters ter linker- en/of progressieve zijde van het politieke spectrum zacht gezegd niet benijden. SP, PvdA en D66 binden zich zo nog sterk(er) aan het rechts conservatieve blok. Ik ben benieuwd hoe zij die keuze aan hun kiezers verantwoorden.

GroenLinks heeft “het motorblok” concrete voorstellen gedaan om de route die zij nu kiezen wat te nuanceren. We willen samen met enkele andere partijen graag in gesprek, gelijkwaardig aan de huidige coalitiepartijen. We hebben inhoudelijk aangegeven welke thema’s de komende tijd voor ons belangrijk zijn. Dat zijn naast duurzaamheid ook wonen, jongeren en de inclusieve samenleving, naast gekende vraagstukken als jeugdzorg, de ontwikkeling van het stationsgebied e.d. In de communicatie vanuit “de vier” zien we helaas nog niet dat daar iets mee gebeurt. Van partijen als PvdA, SP en D66 hadden we iets anders verwacht. En ook de VVD geeft steeds aan naar balans te zoeken in het college. Blijkbaar is dat een geheel andere balans dan die wij voorstaan. 

Onverminderd blijven we natuurlijk bereid het gesprek aan te gaan, en verantwoordelijkheid te dragen. Als drie keer geen scheepsrecht is, dan nu misschien vier keer. Je weet maar nooit waar nog een gesprek toe leidt.

De fractie van de VVD betreurt de ontstane situatie in de coalitie in Lelystad afgelopen week. Waar wij invloed hebben gehad hebben wij deze ten positieve ingezet in het belang van de stad. Natuurlijk stelt het teleur om een gewaardeerde coalitiepartners te verliezen. Echter, als gezegd in de media, wij respecteren ieders keuze.

Lelystad staat voor een aantal grote opgaven waaronder de jeugdzorg, de energietransitie, de woningbouwopgave, afval en Lelystad Next Level. Allemaal dossiers die veel aandacht, geld en menskracht vragen. Maar bovenal goede besluiten vragen die in balans zijn met de stad en uitlegbaar aan onze inwoners.. 

De fractie van de VVD draagt overtuigend uit dat de (schaarse) middelen maar één keer uitgegeven kunnen worden en dat het belangrijk is “scherp aan de wind te zeilen en voorstellen kritisch te beoordelen”. Dit voeren wij allemaal uit in relatie tot het vigerend raadsprogramma, ons verkiezingsprogramma en rekening houdend met de visie binnen de kaders van Lelystad Next Level en de lange termijn agenda.

Helaas botsen belangen hier soms, ook in coalitieverband. Het is dan zaak samen tot de beste oplossing te komen door de tijd te nemen om tot goede besluiten te komen en gepast kritisch te zijn op collegevoorstellen. Dat is ook de controlerende taak van Raad en de volksvertegenwoordigende rol die wij hebben als fractie naar u en onze stad.

DE SITUATIE

De VVD is een bestuurderspartij, een partij die zaken serieus neemt, constructief optreedt en uitsluitend gecalculeerde risico’s kan accepteren waar het om algemene middelen gaat, uw duurbetaalde belastinggeld. En zelfs dan stellen wij vragen, zijn wij kritisch en vragen door om na overweging tot zorgvuldig afgewogen besluiten te komen. Wij moeten ons uiteindelijk ook kunnen verantwoorden naar u, onze achterban op de dossiers die wij behandelen in de Raad. 

De afgelopen periode hebben meerdere voorstellen vanuit het college direct aanleiding gegeven tot vragen en controle op inhoud. Diverse keren zijn dossiers, op basis van onderzoek en constatering op inhoud door de fractie van de VVD, bij overtuigende meerderheid van de Raad teruggegeven aan het college. Daar zijn wij nadrukkelijk niet trots op. De fractie stelt zich hiermee uiterst coöperatief en zelfs kwetsbaar op. 

Wij controleren, beoordelen en communiceren op proces, inhoud en relatie. Helaas leidt dat in sommige gevallen tot een teleurstelling bij anderen. Daar tegenover stond keer op keer een grote meerderheid die onze bevindingen heeft gesteund in de Raad, hoe moeilijk deze keuzes soms ook zijn geweest. 

De fractie van de VVD handelt in de geest van de wet en naar de orde die hoort bij het Raadswerk, nooit voor eigen gewin, altijd in de geest van het raadsakkoord en in het belang van onze achterban en ons liberaal gedachtengoed.

HOE NU VERDER?

Onze tekst begon ermee. Wij betreuren de ontstane situatie in de coalitie in Lelystad. De gesprekken zijn zaterdag 14 maart jl. gestart met onze huidige coalitiepartners: SP, PvdA, D’66. 

Er is nadrukkelijk sprake van een functioneel bestuur en een coalitie, al hebben wij nu een minderheidscoalitie. Volgende week zullen wij ook met de overige partijen aan tafel gaan om de toekomst te verkennen. 

Zodra er meer bekend is zullen wij u nader berichten over het proces na de gesprekken met alle partijen.

Tot die tijd en daarna mag u van ons de volle inzet verwachten in het belang van Lelystad en onze kiezers, niet minder constructief, niet minder kritisch, altijd met oog voor onze achterban.

Voor vragen kunt u ons bereiken op VVDlelystad@outlook.com

Fractie VVD Lelystad

Marco Boogaard

Mariëllla Hermus

Meta Jacobs

Edwin Hers

Dennis Grimbergen

Dinsdagavond 17 september vond in de raadszaal een hoorzitting plaats over het Stadshart, op initiatief van GroenLinks. Fractievoorzitter Sjaak Kruis kijkt terug op een nuttige avond, die zeker inspiratie biedt tot concrete acties.

In het voorjaar nam de GroenLinks - fractie het initiatief voor een hoorzitting over het  Lelystadse stadscentrum. De gemeenteraad nam dat over en samen met Dennis Grimbergen (VVD), Henk Schraa (CU), Emiel v.d. Herberg (PvdA) en griffiemedewerkers mocht ik die organiseren. Terwijl het land zich op 17 september druk maakte over de baard van de koning en de winst van Ajax spraken wij, raadsleden, in een goed bezette raadszaal met betrokkenen over vastgoed, winkelen, bereikbaarheid, veiligheid, levendigheid, horeca en wonen in het stadscentrum. Het werd een boeiende avond. Wat viel op?

Allereerst dat het voor zowel raad als deelnemers spannend was. “Het is geen examen, of verhoor”, probeerde plv. voorzitter van de raad Emiel v.d. Herberg dat te relativeren. Een deelnemer die vaak grote groepen mensen toespreekt vertrouwde mij toe dat zij “knap zenuwachtig” was geweest. Het vraag- en antwoordspel had natuurlijk vooral tot doel de problematiek van het stadscentrum helder te krijgen en welk perspectief zij daarvoor vanuit hun betrokkenheid zien. Jammer was dat enkele belangrijke betrokken partijen zich niet aanmeldden. We kunnen hen natuurlijk niet dwingen. Maar degenen die er wel waren leverden een waardevolle inbreng, op al die verschillende thema’s.

Samenwerken

Vastgoedeigenaren en –beheerders snappen heel goed dat het winkelgebied compacter moet. En ook dat dat voor hun bezit consequenties zal hebben. Opvallend was de bereidheid die zij toonden om samen tot oplossingen te komen. Wonen speelt daar een belangrijke rol in. “Zorg dan wel voor voldoende variatie, verschillende prijsklassen en doelgroepen”, hield een huurdersvertegenwoordiger hen voor. En heb oog voor de spanning die kan ontstaan tussen wonen en uitgaan”. “Bij die samenwerking hebben wij de gemeente hard nodig”, stelden de vastgoedeigenaren. Ik stel vast dat dat gezamenlijke gesprek blijkbaar nu nog niet plaats vindt. Zullen we dat dan niet eens snel organiseren?

Een opvallende oproep kwam ook van de stations manager van NS. Met veel energie werkt hij aan een aantrekkelijk station, goede voorzieningen en een schone, veilige omgeving. Tegelijkertijd wordt er nagedacht over  de hele stationsomgeving, het (fiets- en gemotoriseerd) parkeren, het verhoudingsgewijs grote aantal P&R – auto halers en brengers, etc. “Denk niet te klein” hield hij ons voor. NS zal zich volop mee inzetten voor een ingrijpender totale benadering van het gebied. Ten stadhuize wordt daar blijkbaar nog over getwijfeld. Maar deze oproep is ons uit het hart gegrepen. Evenals de inbreng vanuit fietsersbond en milieudefensie om fietsers goed te faciliteren om ook in het centrum tot dicht bij de winkels te kunnen parkeren. “Fietsers zijn, zo blijkt uit landelijk onderzoek, de belangrijkste besteders in winkelcentra” zo hielden zij ons voor.

Winkeliers wezen op het imagoprobleem van Lelystad. Zij denken dat een “trots op” – campagne gericht op de inwoners zal helpen. Wij vonden mooi dat zij daarbij een link leggen met het de door de raad vastgestelde profiel: hoofdstad van de nieuwe natuur, kuststad en logistieke hub. Er ontstond een leuke uitwisseling tussen winkeliers en onderwijs: “maak van de Neringpassage een innovatiestraat” vond ik een waardevolle suggestie. Wat zou het prachtig zijn als we daar (of elders en in het centrum) herkenbaar ruimte kunnen bieden aan startende vernieuwende ondernemers, onderwijs – ROC - projecten stadmakers, kunstenaars en ambachtelijke ontdekkers.

Levendigheid, horeca en jongeren

In het blokje over levendigheid en horeca stonden, tot ons genoegen, vooral de jongeren centraal. “Jongeren wonen weer wat langer thuis, bijvoorbeeld vanwege studiefinanciering. Maak daar gebruik van. Benut de aanwezigheid van die groep 17 – 19 jarigen” werd bepleit vanuit de culturele instellingen. “Jongeren hebben ideeën genoeg”, zo stelden betrokkenen die dat echt kunnen weten vast. “Af en toe wordt zo’n idee gehonoreerd, zoals de zaterdagmiddag met bandjes tijdens Lelystart vorig jaar, maar het blijft dan iets eenmaligs. Waarom wordt daar niet op voort geborduurd?” vroegen zij zich terecht af. Rond Urban Village, dat nu een tijdelijke plek heeft, ontstaat een nieuwe kans. “Faciliteer als gemeente jongere starters,” was het pleidooi uit die hoek. Als voorbeeld noemden zij de jongeren die veelbelovend bezig zijn met fashion. Dat is natuurlijk prima onder te brengen in een innovatiestraat.

Rol van de gemeente

“Faciliteer de doeners” was een hartekreet die bij het onderwerp wonen geuit werd. Spreker had waardevolle concrete suggesties hoe de gemeente dat (beter) zou kunnen doen. Ik stel vast dat de gemeente Lelystad daar in ieder geval nog te weinig op ingericht is. En veel van de suggesties die deze avond werden gedaan gaan ook niet eens over geld, een lastig punt in deze tijden van bezuinigingen. De goede houding, echte gelijkwaardige samenwerking, breed ontwikkeld partnerschap, bereidheid initiatieven van anderen serieus te nemen, voortborduren op waardevolle eenmalige initiatieven, een bij de 21e eeuw passende visie op de centrumontwikkeling blijken minstens zo belangrijk te zijn.

Het lijken misschien open deuren, maar ik stel vast dat op die punten in Lelystad nog een wereld te winnen valt. Ik hoop dat deze hoorzitting een aanzet daartoe was.

 

Tijdens de 1e termijn over de Kadernota 2020-2023 sprak Sjaak Kruis, onze fractievoorzitter, zijn zorgen uit over de voorgenomen bezuinigingen. Lees hieronder zijn Algemene Beschouwingen:

"Allereerst onze complimenten aan het publiek. Het is geen sinecure om 17 Algemene Beschouwingen aan te moeten horen!

Voor ons ligt geen echte kadernota, meer een concept begroting. En die wordt bepaald door een mythe van € 4 mln bezuinigen. Waarom dat het bedrag moet zijn is onduidelijk, zo blijkt uit de beantwoording van de technische vragen. De ontwikkeling van de uitkering uit het gemeentefonds is nog onbekend. Er zijn nog volop Haagse discussies over o.a. de (jeugd-)zorg. Minister De Jonge heeft het over € 350 mln. extra. En we houden jaarlijks miljoenen over, dit keer € 7 mln. Die stoppen we dan weer in onze reserves en besteden we aan enkele als onoverkomelijk betitelde incidenten.

Dan de ideeën voor bezuinigingen. Hoe die samenhangen (of niet) met belangrijke langetermijndoelen, zoals Lelystad Next Level, kunnen wij niet uit het stuk afleiden. Behalve dan dat we als rode draad zien dat de gemeente zichzelf ontziet en de rekening vooral bij de samenleving en maatschappelijke partners neerlegt. En dat is wel het eerste wat je van een kadernota mag verwachten, dat ‘ie een helder kader geeft. Kortom: een stuk om voor kennisgeving aan te nemen, maar zeker niet om alle gevraagde besluiten vast te stellen.

Dit te meer daar een aantal van de voorstellen ons ernstige zorgen baren, zoals:

Het schrappen van de bijdrage aan Bataviawerf voor re-integratie van mensen met grote afstand tot de arbeidsmarkt: uitstroomresultaten zijn niet het enige dat daarbij van belang. Het gaat minstens zo sterk om perspectief voor mensen die geen kans maken op een reguliere baan. Iets vergelijkbaars geldt voor die onzalige bezuiniging op de kwetsbare jongeren die nu bij Flevodrome perspectief krijgen. Een taakstellende bezuiniging (en/of weer schrappen van indexering) op de subsidies en op termijn op de ideeënmakelaar, en dat terwijl de overheid zich terug trekt en we steeds meer en belangrijker bijdragen aan de samenleving van deze instellingen verwachten. Geen inflatiecorrectie toepassen is verkapt bezuinigen, zonder de consequenties daarvan te benoemen. Dat is geen fatsoenlijke aanpak. Het lijkt er op dat vrijwel elke gemeenschappelijke regeling haar financiële probleem over de schutting van de deelnemers gooit, en die extra mogen gaan betalen, zonder dat de meerwaarde daarvan helder is. Onduidelijk is waarom sommige zaken als onontkoombaar worden gezien en andere niet. Is het kitesurfstrand wenselijker dan de broedplaats voor jongeren of beheer van de MFA’s? Wederom verhogen van budgetten voor accountmanagement en luchthavenontwikkeling zijn wat ons betreft verkeerde keuzes. Het gehannes met parkeren kost ons al jaren te veel geld. Moeten we dan nu geld uitgeven voor het 1e uur gratis parkeren?

Natuurlijk zijn er ook positieve dingen. We noemen:

Het invoeren van toeristenbelasting (zoals wij eerder succesvol voorstelden, maar een jaar later met dank aan de VVD weer werd getorpedeerd. Duurzaamheid krijgt weer meer aandacht (in ieder geval financieel). Nu de praktische resultaten nog (die veel te lang op zich laten wachten).

Naast enkele veranderingen waarvoor we amendementen indienen of steunen stellen we voor het rekeningresultaat deels te benutten om in 2020 niet of minder te bezuinigen. De komende maanden kunnen we dan bezien wat er echt nodig is voor de jaren daarna. We verschaffen ons dan tijd en ruimte te werken aan heldere kaderstelling en logisch te volgen besluiten."

Sjaak Kruis fractievoorzitter