Poliflw

Alweer een hele tijd geleden, om precies te zijn op 16 mei 2017, verzamelde zich een illuster gezelschap in het gemeentehuis van Bloemendaal. Ik heb het dan over de verkeerswethouders van Haarlem, Heemstede, Bloemendaal en Zandvoort, ieder vergezeld van “hun” ambtenaren. De aanhalingstekens slaan er op dat dit bezittelijk naamwoord maar van tijdelijke aard is. De ambtenaren zijn zich daar natuurlijk van bewust, de bestuurders – is mijn indruk – vaak in mindere mate. Hoe dan ook, dit gegeven leidt er volgens mij toe dat er bij schier onoplosbare problemen geen knopen worden doorgehakt maar dat men in de plaats daarvan er lustig op los brainstormt.

Zo ook deze keer, want er werd een oplossing gezocht voor het knelpunt Westelijke Randweg – Zeeweg. Zeg maar: hoe zorgen we er voor dat de stranden in Bloemendaal en Zandvoort vlotter en met minder verkeersoverlast bereikbaar zijn? Voor een gemoedelijke uitstraling was er voor de bijeenkomst een navenante titel bedacht: “Koffietafel benen op tafel overleg” . Een sublieme vondst wat mij betreft. Ik krijg zomaar beelden van versgebakken appeltaart eten, onderwijl gezellig  keuvelend tot sfeervolle vergezichten komen. We hebben het per slot van rekening over het strand.

Mijn beeld van de bijeenkomst blijkt volgens het verslag niet ver van de werkelijkheid, want “De geanimeerde dialoog heeft geleid tot een vervolgstap, waarin de raden van de vier gemeenten worden uitgenodigd (…) om de mogelijke oplossingen gezamenlijk verder door te denken”.  Om ons daarbij een handje te helpen bedacht het gezelschap al vast de “beste” oplossing. Als je op de kaart kijkt zie je die als het ware vanzelf. Vanaf de Randweg rijd je de Dompvloedslaan in richting Bloemendaalseweg, daar aangekomen duik je een tunnel in die ergens tussen de rotonde en het Nationaal Park uitkomt op de Zeeweg. En daarna is het natuurlijk vrijheid-blijheid, welgemoed richting de stranden.

Inderdaad, een kind kan de was doen. Hoe simpel kan het leven zijn. Waren alle verkeersperikelen maar zo makkelijk op te lossen! Tja, nadelen zijn er natuurlijk ook. Ik moet er niet aan denken om aan of bij de Dompvloedslaan te wonen, laat staan verderop waar een kloeke tunnel moet worden aangelegd door het duinzand. Ook daar heb ik beelden bij, maar ik weet niet hoe snel ik die weer moet onderdrukken.

Natuurlijk zijn wij daar op tegen. In de commissie Grondgebied van afgelopen week heeft Harold Koster dat namens de PvdA nog eens heel duidelijk gemaakt. Wij werken niet mee aan het bouwen van infrastructuur dwars door het gebied rond de Dompvloedslaan en door het duingebied tot de Zeeweg. Zoek oplossingen in een veel beter gebruik van het openbaar vervoer, zowel per spoor als met de bus. Met het station in Zandvoort, vlak aan de boulevard, heb je in potentie goud in handen. 

Misschien is het wat simpel geredeneerd. Maar als het eindpunt van een lange reis een langgerekt strand is waar hele hordes op hetzelfde moment op af komen, dan loopt het verkeer hoe dan ook een keer vast. Daar is geen enkele knap bedachte route tegen bestand. Hoog tijd om te gaan om-denken.

Ik kan niet wachten tot de volgende koffietafel.

Henk Schell

Het bericht EEN WEG EN EEN TUNNEL: NAAR HET STRAND IN BLOEMENDAAL… verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

“Plan 1828” roept  emoties op

Aan de  Westelijke Randweg, ingeklemd tussen de zoutopslag van de provincie en enkele tuinen op Haarlems gebied, met op enige afstand het Kennemerpark in Overveen, ligt een braakliggend terrein. Ooit was dit in eigendom van de provincie Noord-Holland, maar is onlangs door ontwikkelaar Wibout aangekocht om daar een complex appartementen te ontwikkelen voor jongeren/starters in de leeftijd van 18 tot 28 jaar. Vandaar de wat opmerkelijke naam, zoals die inmiddels ingeburgerd is geraakt. Het gaat om 105 huur-appartementen, 2/3 in de categorie sociale huur en 1/3 midden huur.

Tijdens een speciaal hiervoor gehouden bijeenkomst liepen de gemoederen hoog op. Inwoners van het Kennemerpark hadden naast hun ruimtelijke bezwaren ook de nodige bedenkingen tegen de doelgroep jongeren. Men is bang voor allerlei overlast, versterkt bovendien door de weinig aantrekkelijke omgeving. Vanuit de eigenaren van de tuinen werd vooral gewezen op de massaliteit van het complex, en op die manier een aantasting van het groene gebied. Op de bijeenkomst roerden zich ook de aanwezige jongeren, die protesteerden tegen de negatieve beeldvorming en wezen op de vooral voor hen desastreuze krapte aan betaalbare woonruimte.

Politiek gezien heerste er op dat moment verdeeldheid in de gemeenteraad, met een grote kans dat er helemaal niets van de grond zou komen.  De PvdA fractie stond vanaf het begin in beginsel positief ten opzichte van het plan, maar had ook oog voor de bezwaren, met name die van de tuineigenaren. Met de bezwaren, speciaal gericht op overlast van de doelgroep, hadden (en hebben) wij hoegenaamd niets.

In de weken voorafgaand aan de raadsvergadering is er meerdere malen contact geweest met de tuineigenaren. Uiteindelijk toonden deze zich ingenomen met een compromis voorstel, waarvoor Harold Koster zich in de commissie Grondgebied had ingespannen. Dit voorstel hield in dat er met het plan een fase terug wordt geschakeld tot een gedegen onderzoek – volgens specifieke criteria – om na te gaan aan welke eisen het plan voor een appartementencomplex moet voldoen.

Om in de raad een meerderheid te krijgen voor een amendement moest er het nodige worden onderhandeld tussen de fracties. Die liepen door tot enkele uren voordat de vergadering werd geopend. 

Zoals dat gaat bij onderhandelingen is het eindresultaat altijd een compromis. De fracties van VVD en GroenLinks wilden uiteindelijk dat de doelgroep jongeren niet meer in het amendement zou worden opgenomen; zij zien meer in een gemengd wooncomplex.

Hoe dan ook, wat ons betreft ruim baan voor betaalbare woningbouw. Het realiseren daarvan aan de Westelijke Randweg heeft nog een lange weg te gaan, maar het begin is er. 

Henk Schell

Het bericht “Plan 1828” roept  emoties op verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.