Tijdens de coronacrisis houdt Rutger Groot Wassink een stadsblog bij over wat hem nu vooral bezighoudt als wethouder Sociale Zaken. Deel 2: een wandeling door de buurt.
Soms loop ik een blokje om door mijn eigen Staatsliedenbuurt. Het blijft gek: de lege straten, de lege cafés, de lege school van mijn kinderen. Ik weet dat veel buurtgenoten zich aanpassen aan de situatie waar ze kunnen: zo veel mogelijk binnen blijven, hun kinderen thuis les geven, en er voor mensen in de wijk proberen te zijn. En intussen hoor ik ook de verhalen van al die mensen in vitale beroepen die nog steeds dag en nacht aan het werk zijn.
Vangnet in de buurtMaar ook in mijn eigen buurt bieden mensen zorg aan anderen. Zoals in de Nassaukerk. Daar biedt de inloopvoorziening Kerk en Buurt een beker koffie, een broodje, en een praatje aan dak- en thuisloze mensen. Ik liep er laatst ‘s ochtends even langs voor ook zo’n kop koffie met Dick Jansen, voorzitter van Stichting Kerk & Buurt Westerpark. Samen met een groep vrijwilligers zorgt hij er elke dag voor dat vanaf half acht de deuren van de kerk open zijn voor de inloop. Met rood-witte linten en looproutes worden de veiligheidsvoorschriften en afstandsregels gehandhaafd. Juist nu is het belangrijk dat er een veilige, vaste plek is, vertelde Dick, waar mensen even kunnen bijkomen. En ook voor mensen die thuis niemand hebben. Die normaal misschien een rondje maken door de supermarkt voor een kletspraatje. We hebben met elkaar uitgewisseld wat er nodig is om dat vangnet dat de Nassaukerk biedt, nog beter te maken. Ook als deze crisis nog lang duurt, of als meer mensen een opvangplek zoeken. Maar ik ben eigenlijk gewoon heel blij en heel trots dat er in mijn buurtje dit soort initiatieven zijn.
Gesprek met het RijkIntussen ben ik samen met de burgemeester en mijn mede-wethouders bezig om de harde klappen van deze crisis op te vangen. Op het gebied van onderwijs, kunst en cultuur, onze economie, en zorg voor onze meest kwetsbaren. Hierin zijn onze ambtenaren onmisbaar, die soms op afstand en soms op locatie zorgen dat Amsterdam doorgaat. Dat het vuilnis nog wordt opgehaald. Dat al die mensen die met vragen bij het stadsloket komen, te woord worden gestaan.
Er wordt ook keihard gewerkt om de voorschotten van de bijstandsuitkering voor al die ZZP’ers uit te keren, die door deze crisis in de problemen zijn gekomen. Gelukkig komt daar een extra pakket van het Rijk bij, zodat de regeling ook zal gelden voor flexwerkers. Ik maak mij nog steeds grote zorgen om al die mensen die in onzekere posities zitten. Een regeling voor drie maanden is een goed begin, maar ook daarna zullen Amsterdammers hun vaste lasten moeten betalen. Ik ben daarover in gesprek met het Rijk.
Schaduwkant van platformeconomieDe afgelopen jaren hebben we ons ingezet voor eerlijke banen, voor inkomenszekerheid, vaak tegen de klippen van de platformeconomie en het grootkapitaal op. Deze crisis laat nu pijnlijk de schaduwkant van zo’n soort economie zien. Niet alleen mensen in onze straten en buurten hebben een vangnet nodig, maar onze stad als geheel.
En daarom wil ik ook voorzichtig vooruitkijken. Naar een gezonde stad, die duurzamer en socialer is. Met schone lucht, zekerheid van inkomen, waar niet het geld van de grote bedrijven machtig is, maar waar Amsterdammers zelf het voor het zeggen hebben. Dat Amsterdam wil ik samen met jullie bouwen.
Videoschermen wennen nietIk kan niet zeggen dat ik eraan gewend raak dat ik mensen vooral via videoschermen spreek. Zeker niet als ik net mijn rondje door de lege buurt heb gemaakt. Het blijft gek, afstandelijk. Over een tijd zullen we elkaar weer op straat ontmoeten. Fietsen onze kinderen weer naar school. Begroeten we elkaar in de moskee, kerk of het café om de hoek. Ik kijk uit naar die tijd.
Amsterdammers, houd afstand, houd moed en houd vol.
Rutger
