Een van onze mooie verenigingen zit knel en heeft een noodkreet bij college en gemeenteraad neergelegd. De oorzaak is helder en wordt volledig onderschreven door de vereniging: er is geluidsoverlast bij bewoners. Een klacht bij de ODRA zet alles onder tijdsdruk en de effecten, vooral na 19:00u kunnen uiterst vervelende consequenties hebben. In het kader van bewegen is gezond en het belang van het behouden van sporters in onze eigen woonplaats, verwachten we van het college een proactieve houding. We zien dat het college dan ook duidelijk heeft aangegeven waar de vereniging wel de ruimte krijgt. Ernaast, maar niet erachter. Dit past binnen bestaande plannen. Hiervoor krijgt de gemeente echter niet de handen voor op elkaar bij de vereniging. Daar lijkt een technisch aspect in te zitten, namelijk: waarom zou een geluidsscherm geen oplossing bieden? Is dat omdat het rekentechnisch lastig is aan te tonen wat het meetbare effect in werkelijkheid is? Gaat het om technische eisen aan de baan die achter de tennisbanen niet zouden ontstaan? Of gaat het om financiën? Het lijkt ons cruciaal dat we gezamenlijk op zoek gaan naar perspectief. Daarbij hadden wij enkele vragen: Wat is het perspectief op invulling van het Looierspark cq de Blauwe Knoop? Is het college bekend met de argumenten waarom een geluidsscherm geen optie zou zijn voor de vereniging? Klopt het dat bij het verstrekken van de huidige vergunning geen akoestisch onderzoek is uitgevoerd? Klopt het dat bij het verstrekken van de vergunning de afstand tot de woningen al korter was dan de toen vigerende richtafstand? En als dat zo was: Waarom is er toen wel een vergunning verstrekt? Is hier geen sprake van noblesse oblige? Een wellicht wat verder gaande handreiking dan normaal? Misschien door samen te werken in een onderzoek naar technische en haalbare mogelijkheden? Een weg vooruit zou kunnen zijn om gezamenlijk te onderzoeken welke creatieve en technische mogelijkheden er zijn voor de huidige situatie. Daarbij is een verdere onderbouwing van prijsopgaves vanuit de vereniging gewenst. Al met al: er moet snel perspectief komen. De vereniging en het college moeten daarin samen echt een weg vooruit gaan vinden.
68 documenten
Afwegingskader visie grootschalige zonne-energie
Tijdens de commissie VROM van 14 juni stond het raadsvoorstel op de agenda om te komen tot een afwegingskader voor voor grootschalige zonnevelden op de agenda. Er waren veel bewoners van het buitengebied in de zaal en buurtschap BNO gaf een heldere uiteenzetting van vooral het proces tot op heden. Om maar direct helderheid te scheppen: het is ansich goed en nodig dat er een afwegingskader komt voor het opwerken van grootschalige zonne-energie. Of je er nu voor of tegen bent of genuanceerd in staat: je wilt klaar zijn op het moment dat mensen, bedrijven of coöperaties een verzoek indienen. Wordt voldaan aan de doelstelling van het afwegingskader? En hoe zijn de kaders in dit voorstel? Zijn ze scherp genoeg of zijn ze boterzacht? Daarbij hechten we er aan om het proces voorafgaand aan dit afwegingskader tegen het licht te houden. En uitgezoomd: is dit nu de weg die we willen varen? Waar houden we nog regie? En wat zijn de alternatieven en welke voor- en nadelen hebben die voor de Doesburgers. Het staat klip en klaar in het stuk: de gehele energievraag is in Doesburg niet op te wekken. Dat spreekt van gezond realisme. Waarvoor onze waardering. Geen onderdeel van het stuk, maar we constateren tevens dat er op dit moment ook nog wel onhebbelijkheden zitten rondom de energietransitie. Zo hebben we steeds vaker last van negatieve stroomprijzen en treed er een industrialisering van het buitengebied op in een schaal die we niet eerder hebben gezien. En vaak ook ten koste van uitstekende landbouwgrond. Ook constateren we dat het foerageren van bijvoorbeeld de wespendief de realisatie van windmolens in de weg staat. Over de hier broedende zeearend nog maar te spreken. En oh ja, na 25 jaar onder de zonnevelden gelegen te hebben is de kans groot dat de nu goede landbouwgrond veranderd is in schrale grond die jaren herstel vraagt. Misschien zijn we dan al zover dat onze nieuwe kerncentrales een gedeeltelijke de-industrialisatie van het buitengebied ondersteunen. Het doel van het kader is de ruimtelijke impact te beperken en bewoners financieel te laten participeren. Een beperking van 1% op de ruimtelijk impact is ook een beperking, maar hoeveel dan? Of, wat merk je daar dan van? Dit brengt ons direct bij onze kritiek op het stuk in het algeheel: boterzacht, breed en open. Er wordt, gelardeerd met prachtige plaatjes, gesuggereerd dat je van alles kunt op velden met panelen. Schapen, biodiversiteit en fruitbomen. Bijna mooi. En dan denken we: zou dat nou ook in al die afwegingskaders zijn opgetekend in andere gemeentes? Maar dan toch vooral als mogelijkheid? Dat het leest als een verkoopverhaal. De realiteit is dat je het bijna nergens zo ziet. Ik rijd veel door Nederland en zie veel nieuwe velden ontstaan. Maar het beeld dat hier geschetst wordt zie ik daar niet terug. Wellicht omdat de kaders niet zo scherp of belangrijk waren. Aan ons de vraag hoe we daar in Doesburg mee om willen gaan. Als wij het niet doen zullen de marktpartijen het in ieder geval wel doen. En dan ziet het er waarschijnlijk uit zoals bij Deventer, of langs de A28 onder Assen etc. Nog een voorbeeld: panelen dienen bij voorkeur in Europa te worden geproduceerd. Goed streven en je kunt er in de matrix misschien een puntje mee verdienen, maar deze kun je ook gewoon hard maken als je hem echt belangrijk vindt. Want zo werkt de matrix. Je kunt prima 1 puntje scoren voor de biodiversiteit en op de andere dingen hoger en de tender winnen. Wel lezen we dat aanbiedende partijen worden uitgenodigd en dat zij kunnen winnen niet op basis van laagste inschrijving maar op basis van kwaliteit.Maar wat is dit? Waar staat de alinea over kwaliteit en hoe je dit beoordeelt? Graag een reactie van het college. Het financieel laten participeren van bewoners. De beperkte paragraaf die hierover gaat heeft het over de initiatiefnemers aan wie wordt gevraagd te omschrijven op welke wijze zij hieraan vorm willen geven. Ze zouden kunnen denken aan een bijdrage aan het omgevingsfonds of een energie coöperatie oprichten. Een uiterst beperkt en niet scherp kader, wat ons betreft. Nu we het hebben over participatie kunnen we niet anders dan ook het proces aan de voorkant hierin te betrekken. We weten dat het in twee raadsperiodes heeft plaatsgevonden, maar leg dat de bewoners van ons buitengebied maar eens uit. De klankbordgroep bestond eerder uit een behoorlijk grote en brede groep mensen, maar is allengs snel kleiner geworden. In dat tijdsbestek zat corona en het vertrek van wethouder Bollen, maar het bleef best even stil. We hebben hier eerder wel eens vragen over gesteld omdat we ons zorgen maakten. Het lijkt er op dat we hier een onvoldoende betrouwbare overheid zijn geweest. Veel wisselingen in projectleiders zonder merkbare overdracht, veel niet nagekomen toezeggingen, geen terugkoppeling op een enquête en grote onrust onder bewoners van het buitengebied en niet alleen van Doesburg. Het stuk spreekt over het afwegingskader alsof dit gezamenlijk tot stand is gekomen. Daar lijken betrokkenen behoorlijk anders over te denken. Het vertrouwen is beschaamd en mensen voelen zich alleen gelaten door de lokale overheid. Dat is ernstig. Zeker als je weet hoeveel energie mensen hier in hebben gestoken en hoe genuanceerd ze er meestal in staan. Gaan we het een keer goed doen met de participatie in Doesburg? A la Beinum naar buiten? Wat gebeurt er als we nu weer een beroep op deze mensen zouden willen doen om te praten over de inrichting van het buitengebied? We beraden ons op mogelijkheden de input van de bewoners van ons buitengebied alsnog serieus op te nemen. Misschien dat zij wel ideeën hebben over de aanscherping van de kaders bijvoorbeeld. En misschien hebben we daar wel wat meer tijd dan een paar weken voor nodig. Hoe kijkt het college zelf terug op de samenwerking met de klankbordgroep? 10% van het totale buitengebied zou uiteindelijk zonneveld moeten worden. Als je daar de schootsgebieden, onbruikbare gebieden, campings etc vanaf haalt blijft er maar een klein stukje over. Hier zouden liefst aaneengesloten percelen van 2 x 6 hectare als eerste gevuld moeten worden. Er lijkt zelfs al een aanvraag te liggen. Wat ons betreft overhaasten we niet. We snappen dat grondbezitters, wellicht van elders, blij zijn met een veel hogere opbrengst van de pacht van hun grond, maar we praten hier over periodes van 25 jaar. Dan het grote plaatje. Want dit voelt als één keer vaststellen waarna er moeilijk een weg terug is als je dat zou willen. Want is dit nu de manier waarop we onze energie opwek willen realiseren? Het is leuk om te zeggen dat er ook financiële participatie mogelijk moet zijn, maar waarom is dat niet veel belangrijker? In het coalitieakkoord staat dat “..nadrukkelijk onze inwoners, bedrijven en instellingen en initiatieven vanuit de samenleving zo goed mogelijk ondersteunen en faciliteren”. Een lokale energie coöperatie als Doeswatt zou hierin een prachtige rol kunnen spelen. Van onderop, met belang voor draagvlak en waarmee we vanuit Doesburg regie houden zonder dit weg te geven aan partijen als Vattenfall. En zij hoeven het niet alleen te doen. Wellicht kunnen zij zich aansluiten bij AGEM (handig met terug leveren) of een andere partij om, in samenwerking met de gemeente aan het stuur te blijven. Een bijkomend voordeel voor alle deelnemers van zo’n coöperatie is de Subsidieregeling Coöperatieve Energieopwekking. De opvolger van de postcoderoosregeling (mooi woord). Dit betekent dat zij minimaal de eerste 15 jaar geen energiebelasting hoeven te betalen. Als we het nu hebben over als Doesburg zo zelfstandig mogelijk te blijven en initiatieven zo goed mogelijk te ondersteunen en faciliteren, dan ligt hier een uitgelezen kans. Het is de beste trigger om mensen duurzamer te handelen en is aantoonbaar beter voor je portemonnee. Uiteraard blijft er een aanbesteding bestaan, maar deze zouden we prima aan kunnen scherpen met een hoge beoordeling voor een partij die een coöperatie als Doeswatt de lead geeft. Resume: we vinden het belangrijk om met de juiste input een kader scherper te maken en missen overzicht om nu te besluiten of een aanbesteding met de Vattenfalls van deze wereld datgene gaat opleveren waar we als Doesburg heen willen. We bedachten eerst dat het goed is om ons de komende weken te beraden hoe en of we dit via amendementen scherper kunnen krijgen of dat het niet verstandiger is de komende maanden een goed totaaloverzicht te krijgen van mogelijkheden en kaders. Dat laatste is wat ons betreft het meest verstandige. Nu geen besluit dus. We zullen ons als Raad dan goed kunnen laten informeren.
Volksprotest 11 Februari 2023 Amsterdam
Op zaterdag 11 februari vindt het Volksprotest plaats in Amsterdam.
Vanuit Zutphen, Doetinchem en Deventer rijdt er een bus naar Amsterdam waarmee iedereen gratis mee kan rijden. Willen jullie allemaal jullie leden oproepen om met de gratis bus mee te gaan en liefst ook allemaal iemand mee te nemen die nog geen lid is? Ook een bericht op jullie website als je dat nog niet gedaan hebt is fijn, net als een persbericht naar jullie lokale krantjes.
Aanmelden voor deze busreis is mogelijk via: https://www.sp.nl/nieuws/2023/01/met-bus-naar-volksprotest of stuur een email naar zutphen@sp.nl.
Het Volksprotest start zaterdag 11 februari om 13.00 uur op het Beursplein in Amsterdam. Na een podiumprogramma zal er een mars worden gelopen door Amsterdam. Om 16.00 uur zal de bus terugrijden naar Doetinchem.
Na aanmelding krijgen de aanmelders tijdig bericht van de vertrekplaats en tijd.
Voor goede zorg in Doesburg
Wie zorg nodig heeft, heeft recht op zorg. Goede zorg in Doesburg moet gewaarborgd blijven. Aangezien het kabinet het nodig vond om verzorgingshuizen te sluiten en bezuinigd heeft op de thuiszorg is er een ‘gat’ ontstaan in de zorg voor ouderen. Iedereen moet op een menswaardige manier oud kunnen worden in zijn of haar eigen buurt. Ook als dat thuis niet meer gaat. Kleinschalige zorgvoorzieningen in de wijk zijn beter dan grote instellingen. Voorzieningen in de buurt zijn het fundament van de wijk. Investeren in lokale zorgorganisaties in wijken, buurthuizen, maatschappelijk werk en jongerenwerk voorkomt eenzaamheid en zwaardere zorg. Het bestrijden van eenzaamheid is een preventietaak waar de gemeenten toe verplicht zijn volgens de Wet publieke gezondheid.
Red Het openbaar vervoer
Eerst een bak koffie en daarna handtekeningen voor het openbaar vervoer ophalen.
Bestemmingsplanwijziging Verheullweg
Tijdens de presentatie van zaterdag jl werd een tegeltje getoond met de tekst: Stilstand is achteruitgang. De spijker op zijn kop zou ik zeggen. Dat toont aan dat ze altijd zullen blijven groeien. Of op zijn minst die wens hebben. Ik zou daar nav de presentatie de volgende tegeltjestekst tegenover willen zetten: “Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat vaak ook zo” Op de locatie waar de bedrijven zitten kunnen ze in de breedte niet verder en zitten ze ingesloten aan weerskanten, dus kunnen ze niet anders dan de hoogte in.
Maar, als er van uit wordt gegaan dat de groei niet stil staat, dan bereik je op deze locatie toch ergens een grens. Waar ligt deze grens dan? Deze wijziging voelt voor ons dan ook als een deelplan in de opmaat naar meer. Het heeft een open einde met als gevolg uitstel van executie. De angst die ons wordt ingeboezemd dat de bedrijven zullen vertrekken en Doesburg dan compleet in verval zal raken is ingegeven door een diepgeworteld sentiment. Maar wij vragen ons af of dat sentiment wel wederzijds is. De bedrijven hebben de lusten en de bewoners de lasten. Onder het mom van werkgelegenheid proberen deze bedrijven hun zin te krijgen. Deze vermeende stijging van werkgelegenheid is door robotisering helemaal niet zeker en staat niet in verhouding met de ingrijpende gevolgen voor de inwoners en de stad. De kraan die er nu staat wordt heel populair Stoer genoemd. Nu kun je dat wel 200 keer benoemen, maar dat maakt het nog niet waar.Ik moet hierbij denken aan de loze termen die in de makelaardij worden gebruikt om vreselijke aspecten van een woning een positieve draai te geven. Dan is een studio eigenlijk een bezemkast en een karakteristiek pand een enorme bouwval. In de nabijheid van uitvalswegen betekent gewoon een snelweg in je achtertuin. Er is onenigheid ontstaan over de vraag of er wel voldoende en gedegen onderzoek is gedaan. Volgens de indieners zijn de wettelijk noodzakelijke onderzoeken uitgevoerd en klopt het daarom allemaal als een bus, zo werd het gebracht. Bij ons roept het een gevoel op van de kantjes eraf willen lopen en vooral niet meer doen dan nodig is. Dat iets wettelijk is betekent nog niet dat het wenselijk is. Zou het daarom niet wenselijk en verstandig zijn om bij deze twijfels eerst een contra-expertise en ontbrekend onderzoek te doen? Al is het maar voor de zorgvuldigheid en de kans die je nu hebt als college om een grote groep inwoners tegemoet te komen en gerust te stellen? Doe liever teveel onderzoek dan te weinig is ons advies. En ga vooral niet lichtzinnig om met gezondheidsrisico’s. Bovendien sta je dan een stuk sterker in een eventuele gang naar de Raad van State. Het is te zot voor woorden dat de habitat van diverse diersoorten en zelfs toeristen is onderzocht, maar de diverse aspecten voor inwoners magertjes en onvoldoende in kaart zijn gebracht. Dan is het toch ook niet meer dan terecht dat er grote zorgen zijn ontstaan. Op dit moment vinden we het plan onvolledig en voelen we ons niet in staat een weloverwogen keuze te kunnen maken.
Tot slot moet mij nog iets van het hart. Er wordt in de raad de laatste tijd veel gesproken over het aantrekken van kapitaalkrachtigen voor het evenwicht in de demografie en onze begrotingen sluitend te krijgen. Ik vind het daarom bijzonder onsmakelijk om te horen dat er gestrooid wordt met termen als echte, of oer Doesburger. U bent van harte welkom in Doesburg met veel poen, maar je bek open trekken dat kun je beter niet doen. De geschiedenis heeft uitgewezen dat het wij en zij denken levensgevaarlijk is. Eenieder die hier woont heeft recht van spreken.
In memoriam: Hans Nijland
Met verdriet hebben we vernomen dat 31 juli ons trouwe lid Hans Nijland is overleden. Hans was trouw. Als er een commissievergadering was zat hij op de publieke tribune. Als we een Grote Fractievergadering hadden was hij er en altijd goed voorbereid. Inhoudelijk, betrokken, betrouwbaar en een ontzettend fijne man. We gaan Hans missen en zijn dankbaar voor zijn jarenlange betrokkenheid en zijn hart voor onze stad. Wij wensen Jennie, Jurgen en Renate veel sterkte toe. (foto SC Doesburg, waar Hans erelid was)
Perspectief voor hulp bij mantelzorg
Eind maart werden we opgeschrikt door het bericht dat VIT-hulp bij mantelzorg in de loop van het jaar haar activiteiten zal stoppen. Omdat VIT hier prima werk levert en ook mantelzorgers tevreden zijn (zie ook de vlog van Atay) is het van grootst belang dat kwalitatieve hulp bij mantelzorg geborgd blijft in Doesburg. Daarom hebben wij de onderstaande vragen bij het college ingediend: Bent u op de hoogte dat uiterlijk 1 oktober van dit jaarVIT-hulp bij mantelzorg stopt? Bent u bekend met het achterblijven van doorverwijzing van hulpvragen door derden in Doesburg? Wat zijn de gevolgen voor de mantelzorgers in Doesburg? Wat zijn de gevolgen voor de vrijwilligers in Doesburg? Heeft de gemeente contact met de vrijwilligers vanVIT-hulp bij mantelzorg in Doesburg Is de inzet van het college om het aanbod zoals doorVITgeboden, in stand te houden? Welke oplossingen ziet de gemeente voorhanden? Zou u de Raad op de hoogte willen houden van de ontwikkelingen hieromtrent? In de commissie van 13 april heeft het college bij mond van wethouder van Veldhuizen gereageerd en ons een beetje gerustgesteld. Men is in gesprek en verwacht er ook "prima uit te gaan komen". Het ligt in de lijn der verwachting dat er duidelijkheid over het vervolg zal komen voor 1 juni. En dat zou moeten kunnen omdat zich ook al een paar partijen hebben gemeld. We zijn content met de uitspraak van de wethouder dat ze er alles aan doet om de kwaliteit te behouden. Als CDA zullen we dit actief blijven volgen. We hopen dat hulp bij mantelzorg geen (klein) onderdeel van een grote welzijnsorganisatie wordt. Kwaliteit en aanbod zouden wat ons betreft zo moeten blijven zoals het was. Dat verdienen onze mantelzorgers.
Onderzoeksbureau: duidelijke voorkeur nieuwe sporthal bij Zwembad Den Helder
Goed nieuws voor Doesburg! Vandaag is bekend geworden dat uit het second opinion onderzoek van Keizers & Vissers de conclusie naar voren komt dat "er een duidelijke voorkeur is voor nieuwbouw (van de sporthal red.) bij het zwembad Den Helder. Tevens wordt aangeraden eerst eens onderzoek te doen. Hebben wij wel behoefte aan zo'n sporthal bijvoorbeeld? Dit soort vragen kun je alleen maar beantwoorden als je een visie ontwikkelt op sporten in Doesburg, over wat voor stad je wilt zijn etc. Als CDA zijn we ontzettend blij met deze uitkomst. Al jaren pleiten en knokken we voor een zorgvuldig proces, voor visie en voor een multifunctionele accommodatie bij het zwembad. Alles komt samen in deze second opinion. Wij blijven ons maximaal inzetten voor een verder zorgvuldige proces, goede afweging en een visie voor sporten in Doesburg. En onze droom voor een sporthal en zwembad aaneen? Die staat als een huis, steviger dan ooit!
Begroting 2020
De behandeling van de begroting… Een belangrijk moment in het jaar om met elkaar van gedachten te wisselen. Of toch niet? Ik ben een volksvertegenwoordiger. En dit heeft enige tijd tot me door moeten dringen wat dat nu eigenlijk inhoudt. Ik vertegenwoordig met mijn stem de stem van de mensen die op onze partij gekozen hebben. En dat is niet niks. Dat is zelfs een hele verantwoordelijkheid. Dat zijn inwoners van Doesburg die vertrouwen in ons hebben uitgesproken dat wij hun belangen gaan behartigen. En ja, we zijn geen coalitiepartij, maar daarom niet minder belangrijk. Want ook de stem van de minderheid heeft recht van spreken in ons democratisch bestel. De mond van de minderheid mag niet gesnoerd worden!
Bij het lezen van deze begroting hebben we deze ook tegen het licht gehouden van de aanbevelingen in de toekomstvisie. Daarom zijn we van mening dat diverse bezuinigingen indruisen tegen het beleid dat we op langere termijn moeten uitvoeren om onze stad leefbaar en draaiende te houden. Want wat voor een stad willen we eigenlijk zijn? Daarover zijn de meningen duidelijk verdeeld. De afgelopen weken kregen we het gevoel dat we onze hulpbehoevenden en minima liever kwijt zijn dan rijk. Telkens weer moeten ze de klappen opvangen van het beleid dat gevoerd wordt. Of als sluitstuk van een begroting. Er wordt makkelijk geschoven met budgetten en posten. Maar wat betekent dat voor mensen in de praktijk? Staan het college daar wel genoeg bij stil? Tientjes per maand zijn makkelijk gezegd voor iemand die een dikke portemonnee heeft. Maar wat nu als je een gezin moet voeden van een paar tientjes per week en daarom afhankelijk bent van de voedselbank? Dan betekent een tientje per maand een dag geen eten.
Ook wij als Doesburg raken het vet op de botten kwijt. Dat is ons ook helder. Maar er is een groot verschil tussen onvermijdelijke, doch rechtvaardige bezuinigingen en grond bieden om in verval te raken! Elk jaar opnieuw met de kaasschaaf over onze voorzieningen heen, betekent op den duur de bodem raken.
Wat we zien in deze begroting is dat er wederom bezuinigd wordt op kwetsbare doelgroepen en instellingen. Maar ook dat er bezuinigingen zijn die wellicht niet nodig waren geweest als hier efficiënter beleid op was gevoerd. Neem nu de compensatie voor chronisch zieken. Door technische vragen van onze fractie is aan het licht gekomen dat deze compensatie in veel gevallen dubbelop betaald wordt. Door zowel het UWV als de gemeente. Hoe graag we ook zien dat deze groep tegemoet gekomen wordt, mag het niet zo zijn dat er onterecht betaald wordt door slechte uitvoering van het college. Als het college hier gedegen beleid op had gehad, dan was de bezuiniging van 50 euro per persoon per jaar wellicht niet eens nodig geweest! Nu wordt deze compensatie ambtshalve uitgekeerd en kost het bovendien een hoop geld om te achterhalen waar het mis gaat. We pleiten er dan ook voor dat alvorens de gemeente deze bezuiniging doorvoert eerst haar eigen zaakjes op orde maakt door hier beleid op te maken en de onrechtmatigheden eruit haalt. Bovendien is de tegemoetkoming arbeidsongeschikten (voorheen wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten, wtcg) landelijk vastgesteld op 182,69 netto. En niet op de 150 euro waar het college naartoe wil.
Wat we ook missen in deze begroting is een meer creatieve kijk op de inkomsten en het geld dat er is blijven liggen. Al met al, ruimte die niet benut wordt met als gevolg dan maar korten op makkelijke doelwitten. Hap snap oplossingen met verstrekkende gevolgen. Dit vinden we een kortzichtige manier van kijken en denken en doet onze stad en inwoners geen eer aan. In lastige tijden ondersteun je elkaar en moeten we allemaal iets bijdragen en de schouders eronder zetten. De gelijkwaardigheid en solidariteit is in onze ogen ver te zoeken met deze begroting.
Museum de Roode toren krijgt als verwijt dat ze geen entree vragen, maar waarom laten we als gemeente bij uitgerekend ons verdienmodel “het toerisme” zoveel geld liggen? Onze oproep aan het college is dan ook: onderzoek nou eens hoe we ons voordeel kunnen doen met de komst van deze drommen toeristen? Differentiatie in de toeristenbelasting, betaald parkeren, om maar eens wat dwarsstraten te noemen.
En dan het parkeerbeleid wat ons een doorn in het oog is. Door gebrekkige handhaving zijn we een ton misgelopen vorig jaar. Een immens bedrag waarmee alle bezuinigingen met éen veeg van tafel hadden gekund. Zou logisch zijn geweest als we hier bovenop hadden gezeten. Maar nee, het antwoord hierop is dat we de handhaving met een halve fte gaan verlagen. En dit terwijl zelfs al benoemd is dat de handhavers door de coronacrisis hun handen vol hadden aan handhaving op coronamaatregelen en dus minder toe kwamen aan het handhaven op parkeren. Wij kunnen deze gedachtegang volstrekt niet volgen…. Weer een gemiste kans om draken van bezuiniging te kunnen voorkomen en de gemeentekas te spekken. Onbegrijpelijk..
Onze stad draait op vrijwilligers, betrokkenheid van burgers en mantelzorgers. Posten die de gemeente niet of nauwelijks geld kosten, maar ongelooflijk veel besparing oplevert op de post die ons volgens velen het meest nekt nl het sociaal domein. Hierbij nog even een kanttekening: Wist u dat we jaarlijks meer geld uitgeven aan onze auto dan aan gezondheidszorg? Even een leuk weetje uit de uitzending buitenhof van 25 oktober jl. waarin arts en ziekenhuisdirecteur Marcel Levi zijn ergernis uit over het gedram over de hoge kosten van de zorg. Dit kost nou eenmaal geld als we een samenleving nastreven waarin goede zorg geborgd is, zo stelt hij. En niemand blijft steevast klagen hoe duur de auto is. Gemeente Bronckhorst kampt met nog meer tekorten dan wij en toch blijven ze af van de waardering van hun mantelzorgers. Doesburg kan met dit kleine gebaar de mantelzorgers een hart onder de riem steken. Blijf dit dan ook doen! Ook mantelzorgers raken overwerkt en hebben grote kans om uit te vallen. Wat voor niemand wenselijk is. Dus ipv een klap in het gezicht, is een waardering op zijn plaats.
Wat we missen is lange termijn denken en soms aan de voorkant een investering om aan de achterkant hoge kosten te voorkomen. Door een meer preventieve manier van denken en kijken is een groot voordeel te behalen en een boel ellende te voorkomen.
Wederom wordt er gekort op het innovatiebudget jeugd. Een preventieve post pur sang. Vreemd genoeg wordt er door ons paradepaardje het jeugdteam gemeld dat ze ten eerste niet op de hoogte waren van financiële middelen voor innovatie, maar dat bij aandragen van ideeën, dit vaak ook nog eens wordt afgewezen. Waarom dan toch op deze waardevolle post bezuinigen? Een gemis aan visie en blik op het grote geheel is onze mening.
Er staat een versobering ingeboekt van de dagopvang voor ouderen die tijdens deze crisis al zoveel te lijden hebben gehad en grotendeels vereenzamen. Het college geeft aan dat dit geen ivloed heeft op de uitvoering, volgens Caleidoz zelf wel. Wie moeten we nou geloven? Zelfs in de troonrede wordt benadrukt dat het belang en de versterking van de publieke voorzieningen door de coronacrisis alleen maar is toegenomen. Investeren in buurthuizen en ontmoetingscentra is geen luxe, maar bittere noodzaak. Hierin is burgerparticipatie onmisbaar en ook de inzet van de wijkraden van groot belang. Ook allemaal posten die wel een tandje minder kunnen volgens ons college.
Neem bijvoorbeeld de gymzaal aan de Armgardstraat. Een geweldige plek waar je alle verenigingen in kwijt zou kunnen. De muziek vereniging, Postduivenvereniging, Naaiatelier anderstaligen enzovoort enzovoort. Waarom weer iets afbreken om daar plaats te kunnen maken voor nieuwbouw? Als we op deze voet doorgaan maken we alle verenigingen en culturele instellingen in onze mooie stad kapot. We vinden het nodig dat hierin een goede visie wordt ontwikkeld.
Het verengingsleven verbindt, voorkomt eenzaamheid en zorgt voor betrokkenheid in onze stad. Dit moet je omarmen en faciliteren en niet ontmoedigen zoals het nu gebeurt. Neem nu het clubgebouw van de Harmonie. Het is ons volstrekt duidelijk dat dit na 3 a 4 jaar gesloopt moet worden. We hebben immers in de ruimtelijke structuur visie gezegd dat we dit aan de natuur willen terug geven. Maar voordat je hiertoe overgaat, moet er wel eerst een oplossing gevonden worden voor de gebruikers. En dat is er nu niet. En dat veroorzaakt onrust. Reden te meer om meer te investeren in de communicatie met de inwoners.
In de commissie financiën werd het ons duidelijk dat het college welwillend staat tegenover de voortzetting van de natuur en milieu educatie in Doesburg. Dit is van groot belang om onze jeugd bewust te maken van het belang van onze natuur en klimaatverandering. Dit zorgt voor draagvlak onder onze jeugdigen om in de toekomst de energietransitie en het klimaatakkoord te ondersteunen. Het voornemen om te stoppen met de schapenbegrazing is wederom een voorbeeld van ondoordacht bezuinigen. Waren de schapen niet juist ingezet met als doel bezuinigen op het maaien? We kunnen deze keuze dan ook niet volgen, en met ons vele inwoners niet. Het voorkomt machinale inzet en stimuleert biodiversiteit. Ook vanuit pedagogisch uitgangspunt biedt dit een waardevolle bijdrage.
En dan tot slot het heilige huisje de OZB. In de kengetallen komt naar voren dat Doesburg gemiddeld op een bedrag van 109 euro zit, terwijl het gemiddelde in Gelderland 257 is. Een OZB verhoging van 1 % komt neer op een bedrag van 21.739,13. Dat hebben we voor het gemak even uitgerekend voor jullie. Hiermee kunnen we, naast alle andere budget verruimende voorstellen die we hebben aangedragen, een hoop onzinnige bezuinigingen van tafel vegen. Wat is dan belangrijker, onze naasten of onze portemonnee? De rioolheffing wordt met een truukje naar beneden bijgesteld omdat we hierin boven het gemiddelde van Gelderland uitkomen. Dat is natuurlijk prima. Maar zorg dan ook dat je dit andersom toepast door daar waar de belastingdruk ónder het gemiddelde uitkomt, je deze ruimte ook ten goede benut. Dat is wel zo rechtvaardig.
Is er wel eens onderzocht hoeveel geld er verkwanseld wordt met de inhuur van allerhande adviesbureaus? Voor elk onderwerp wordt er wel wat ingehuurd. En wat is de effectiviteit daarvan? Zelfs de roeken hebben een eigen onderzoeksbureau. Niet gelukt, dan maar van tafel.
Al met al wederom een begroting zonder enige visie op de langere termijn.