Poliflw

In 2017 heeft de gemeenteraad van Hoogezand-Sappemeer besloten geen permanente bewoning op bungalowpark de Leine toe te staan. Wie toen dacht hiermee de finale oplossing bereikt te hebben, komt bedrogen uit. De fractie van GroenLinks had daar al voor gewaarschuwd. Er blijken grote fouten in het besluit gemaakt te zijn, Het persoonsgebonden overgangsrecht kan wettelijk niet worden omgezet in persoonsgebonden gedoogbeschikkingen en metingen hebben aangetoond dat geluidsoverlast van de Rietzoom geen rol speelt, mits de Rietzoom zich aan gemaakte afspraken houdt. Toch verandert er niets, in oktober zegt het college het besluit te repareren en alsnog een verbod in te stellen. Er zou daarover een nieuw raadsvoorstel komen, zodat de raad erover kon besluiten. In 2020 kwam dat toegezegde raadsvoorstel niet, wel een raadsbrief, waarmee de inbreng van de raad wordt gepasseerd. Binnen een jaar moeten bewoners hun woning verlaten, hoe te handhaven en welke sancties ongehoorzame mensen te wachten staat, is nog volstrekt onbekend. Uiteraard stuit deze gang van zaken op weerstand bij de bungalowbewoners. Donderdag 11 mei is op verzoek van Gemeentebelangen en VVD de zaak besproken in de raadscommissie. Volgens de fractie van GroenLinks heeft het college i n 2017 grote steken laten vallen en doet dat nu opnieuw. Een korte samenvatting van de inbreng van de GroenLinks fractie is hieronder te lezen.

De Procedure

Een nieuw raadsvoorstel is in oktober toegezegd, dat is een logisch en zorgvuldig gevolg van een mislukt raadsbesluit uit 1 mei 2017. Een reparatie is niet aan de orde, nieuwe besluiten moeten worden genomen door de raad en niet door het college. In 2017 was GroenLinks al tegen het genomen besluit, met de kennis van nu zou niemand dat besluit genomen hebben. GroenLinks heeft de stellige indruk dat het college alleen informatie selecteert die hun goed uitkomt en andere feiten, - zoals het geluid van de Rietzoom, dat geen rol meer hoeft te spelen - verdoezelt. In een vervolg traject is dan ook geen sprake geweest van een open of zorgvuldige communicatie met de bewoners, de ondernemers of de voltallige raad. De toezeggingen komt de wethouder niet na. De bewoners stellen diverse rechtsgangen in het vooruitzicht, met de bijhorende kosten en vertraging voor de gemeente, ook hieraan gaat het college voorbij.

Verzet bewoners de Leine

Bewoners van de Leine hebben langs diverse wegen hun ongenoegen kenbaar gemaakt, vele vragen gesteld en omissies in de raadsbrief aangegeven. Het bestuur van de Leine heeft na talloze gesprekken zijn vertrouwen in de gemeente opgezegd. Verwondert u dat, meneer de wethouder? GroenLinks snapt daar niets van. We weten zeker dat deze mensen het vertrouwen niet opgezegd hebben, vanwege het ingenomen standpunt van het college. Iedereen weet dat de Leine zich tot dusver uiterst coöperatief heeft opgesteld. Ook een eigenaar van een woning die er niet zelf woont, bepleit permanent wonen toe te staan, want dat komt de kwaliteit leefbaarheid van het park ten goede, het bespaart tonnen aan handhavingskosten en iedereen kan tevreden zijn. Zelfs deze oproep wordt genegeerd door de wethouder.

Het Rijk en de provincie

De raadsbrief gaat lijnrecht in tegen de ontwikkelingen op rijksniveau. Er ligt in Den Haag een aangenomen motie over wonen op recreatieparken, waarin een verruiming van de mogelijkheden voor permanent wonen wordt aangekondigd. De minister is hiermee bezig, wil uiteindelijk de gemeente meer beslisbevoegdheden geven. Bovendien over een jaar treedt de nieuwe omgevingswet in, daarin worden diverse keuzes gemakkelijker gemaakt. Het college weigert daarop te wachten. Waarom? Als permanent wonen op de Leine toegestaan wordt, is de invloed op het aantal toegewezen bouwcontingenten voor Midden-Groningen marginaal. Het is dwaas om daar veel gewicht aan toe te kennen. Het provinciaal beleid staat permanent wonen in een recreatiepark niet toe. Het college verschuilt zich hierachter en gaat daarbij volstrekt voorbij aan een opening die de provincie biedt. De provincie zal meewerken, indien de gemeente aantoont dat een functie wijziging in het belang is van een goede ruimtelijke ordening. Deze moeite heeft het college nooit genomen.

De Rietzoom (bistro, jachthaven en discotheek)

Wethouder de heer Boersma heeft in 2019 aangegeven dat geluidsmetingen hebben aangetoond dat het geluid geen probleem is voor permanent wonen. De Rietzoom hoeft in dat geval geen kosten extra te maken. De Rietzoom is gebonden aan het Activiteitenbesluit en vormt verder geen probleem. In 2017 werd daar abusievelijk anders over gedacht. De eigen advocaat van de gemeente, Yspeert, schrijft aan de gemeente over dagrecreatie en ondergeschikte horeca waarvoor de Rietzoom vergunningen heeft, dat hij twijfelt of de functie discotheek stand houd bij de bestuursrechter. We kunnen er kort over zijn, een disco heeft niets te maken met dagrecreatie, anders dan een terras, een bistro of een jachthaven. Bovendien, de nabijheid van de Rietzoom staat op geen enkele manier permanent wonen op de Leine in de weg, mits gehouden wordt aan het activiteitenbesluit.

Handhaving

Het meest frappante is wel dat bewoners nog een jaar hebben om te verhuizen, terwijl er nog geen enkele zicht is of de raad daarmee akkoord gaat, hoe handhaving geregeld wordt en welke sancties moeten volgen. Het is alsof het Rijk zegt: ´Je mag vanaf volgende week niet harder dan 100 km per uur op de snelweg rijden, we bedenken later nog wel hoe we dat gaan controleren en welke boete er op staat bij overtreding. De volksvertegenwoordigers hebben we daarbij verder niet nodig.´ Zonder iets geregeld te hebben stelt de wethouder in de raadsbrief al dat bij burgerlijke ongehoorzaamheid met dwangsommen geld zal binnen komen, om daarmee de handhavingskosten te financieren. De vraag van GroenLinks daarbij is: Hoe weet hij dat, terwijl er nog geen enkel protocol is vastgelegd? En hoe zit het bij handhaving met de privacy, de Europese AVG? Staat gemeente Midden-Groningen daar soms boven? De raadsbrief spreekt van een schamele 50.000 euro per jaar voor de handhaving. Behalve handhaving op de Leine, maar op alle recreatieparken in onze gemeente. Op andere parken – buiten Midden-Groningen is allang bekend dat handhaving op permanent wonen vrijwel ondoenlijk is en veel meer geld kost dan de gemeente ervoor wil uittrekken. Het zal veel meer gaan kosten en minstens vijfentwintig jaren achtereen (25 x 50.000 euro). Alsof de gemeente niet op allerlei fronten voor een gigantische bezuinigingsoperatie staat.

Tot slot

De raadsbrief biedt geen enkele oplossing voor welk probleem ook maar. Het is nodeloos ingewikkeld en kostbaar gemaakt, er wordt een eindeloos traject begonnen, gebaseerd op ongewisse gronden. De raad wordt ondanks toezeggingen buiten spel gezet. Al met al is het een onacceptabel geheel. Met een ander uitganspunt – permanent wonen toestaan op de Leine – kun je tot een oplossing komen, die dan veel goedkoper is. permanent zal zijn en iedereen gelukkig maakt. Het dossier zal gesloten kunnen worden.

Wisselingen in de GroenLinks fractie. Tjerk van den Bos is 28 november geïnstalleerd als raadscommissielid. Hij vervangt Ger Zuiderveen, die de plaats van Mariët Bosman inneemt. Vanaf 27 februari neemt de fractie haar oorspronkelijke samenstelling weer aan.

Mede op aandringen van GroenLinks raadslid Henk Bos heeft de voltallige raad van Midden-Groningen bezwaar aangetekend bij de Raad van State in Den Haag over het instemingsbesluit Groningenveld 2018-2019. Het college heeft eveneens beroep aangetekend, maar de raad doet dat om daarmee een extra sterk geluid te laten horen aan de minister. Immers, het college is formeel geen volksvertegenwoordiger, maar dat is de raad wel. Geen enkele fractie heeft tegengestemd, dus de inwoners van Midden-Groningen zijn allemaal vertegenwoordigd in het beroep. 

In dezelfde raadsvergadering heeft de voltallige raad ook ingestemd met een motie over het startdocument van de Nationaal Programma Groningen (NPG). GroenLinks fractievoorzitter Mariët Bosman bracht de motie in. Beide onderwerpen laten zien dat de raad weliswaar nauw samenwerkt met het college, maar uiteindelijk ‘de baas’ is in de gemeente (en dus de inwoners zelf!!!)

Motie: Het startdocument Nationaal Programma Groningen (NPG)

Spreekt als zijn mening uit dat: het NPG alleen kan slagen als alle betrokkenen, ieder vanuit de eigen rol en taak, zich inzetten en verantwoordelijk weten voor de gezamenlijke doelstellingen in het NPG/ het nieuwe perspectief voor Groningen;

- De regionale volksvertegenwoordigingen, Provinciale Staten en betrokken raden, de ruimte en tijd moet worden geboden om zich te buigen over een duurzame governance structuur die recht doet aan het belang van een voortvarende uitvoering van het NPG enerzijds en de rol van de volksvertegenwoordigingen als kadersteller en controleur anderzijds.

Verzoekt het college om: Bij de kwartiermakers aan te dringen op de uitwerking van een voorstel over de governance structuur van het NPG die recht doet aan de eigenstandige positie van de volksvertegenwoordigingen;

- Het voorstel van de kwartiermakers over de governance samen met het uitgewerkte startdocument voor te leggen aan de raden en staten zodat zij zich hierover kunnen uitspreken vóórdat het definitieve NPG wordt vastgesteld.

Samen met Gemeentebelangen Midden-Groningen heeft Henk Bos een motie ingediend om de gemeenteraad en de inwoners in een betere positie te brengen. Centraal staat daarin de vernieuwingsopgave voor de dorpen en buurten. Diverse fracties gaven al in een eerder stadium aan meer 'vuist' te maken tegenover de Rijk in het aardbevingsdossier. Met name de aanpak in Overschild moet over de hele gemeente uitgerold worden. Met de motie wil GroenLinks de portefeuillehouder een hart onder de riem steken. Hieronder staat de tekst van de volledige motie, zoals is ingediend tijdens de raadsvergadering van 31 mei jongstleden.  

De gemeenteraad van Midden-Groningen in vergadering bijeen dd 31 mei 2018:

*Beseft maar al te goed dat het uitspreken van treurnis (in een eerdere motie) verplichtingen schept voor alle betrokken partijen, zeker ook voor de Gemeente Midden-Groningen.Als eerste her-ingedeelde , versterkte gemeente wil haar raad mede verantwoordelijkheid nemen voor het doorbreken van de ontstane bestuurlijke impasse.

*Beseft evenzeer dat het vertrouwen in de overheid, in de politiek en in de (lokale) democratie in het geding is en terug gewonnen dient te worden.

*Constateert dat er bij de vertrouwensbreuk in het bestuurlijk overleg ten onrechte een tegenstelling is gesuggereerd tussen de versterkingsopgave en een programma voor dorps/wijk-vernieuwing.

*Stelt dat het perspectief van dorps/wijk-vernieuwing voorop moet staan en de basis moet leggen voor een gezonde toekomst van de 62.000 Midden-Groningers; de Raad is ook overtuigd van de mogelijkheden van Midden-Groningen een bijdrage te leveren aan de regionale en nationale economie en wil dat aannemelijk maken met behulp van een meer-jaren plan Midden-Groningen 2030. Dat moet gebaseerd zijn op vernieuwingsplannen per dorp/wijk en op afspraken met burgers.

*Stelt voor om van de zomer geen tijd te verliezen en in het bestuurlijk overleg een tijd van 12 weken te nemen om dat plan te maken. Dat kan tevens dienen als een realistischer basis voor inschattingen van de in het hele aardbevingsgebied noodzakelijke inspanningen en investeringen (publiek zowel als privaat). Zij neemt daarbij aan dat het kabinet in de ministers ven BZK (voor de integraliteit en de volkshuisvesting) en van EZ (voor de versterking/gaswinning en voor de duurzaamheidsopdracht) in die zelfde perioden hun plannen zullen concretiseren.(waar mogelijk en noodzakelijk uiteraard met tussentijds overleg.)

*Stelt voor de uitkomsten van beide processen zo spoedig mogelijk na het reces te presenteren aan onze Raad en aan de Staten en Tweede Kamer. Op basis daarvan kunnen dan in de begrotingen vanaf 2019 de nodige bedragen gereserveerd worden. Uitgangspunt is dat alleen maar uitgekeerd wordt op basis van goedgekeurde plannen. (Uit te werken in afspraken naar analogie van de stadsvernieuwing.)

*Stelt voor als meerjarenperspectief een periode van 12 jaar te nemen, inschattend dat een dergelijke termijn de rust oplevert om de opdrachten goed te kunnen uitvoeren en te kunnen voorzien van een goed gefundeerde financiering. De voor de versterking te reserveren bedragen dienen ingezet te worden als katalyserend en aanvullend ten opzichte van de vernieuwing, eveneeens op basis van goed te keuren plannen.

*Vraagt van het College met een voorstel te komen hoe de gevraagde inspanningen ten behoeve van het plan 2030 te mobiliseren en te organiseren en doet dat in het volste vertrouwen dat daarmee voortgebouwd kan worden op de tot nu toe door de Raad zeer gewaardeerde inspanningen ten behoeve van de pilot Overschild.

*Stelt voor als Raad nadrukkelijk medeverantwoordelijkheid te nemen voor het proces door uit haar midden een commissie in te stellen die coórdineert bij het onderhouden van contacten met het parlement en die ondersteunt bij het ontwikkelen van beleidskaders, bij het controleren op de inhoud en voortgang en bij het winnen van vertrouwen bij de bewoners.

Tot zover de motie

In KielWindeweer is een vreemde situatie rondom het dorpshuis ontstaan. De voetbalvereniging en de dorps vereniging liggen met elkaar in  de clinch over het gebruik. Het is inmiddels zo ver opgelopen dat een faillissement van de sprotclub aangevraagd door het gemeentebestuur (toen nog H-S)  door de rechter is verhinderd. De wethouder wist na de uitspraak niet meer hoe nu verder in dit langslepend conflict. Namens de fractie van GroenLinks heeft Albert Bosscher hierover enkele vragen gesteld.

Wellicht sterkt de uitspraak van de rechter de voetbalvereniging in het idee dat de club op de goede weg is en over het dorpshuis kan beslissen. Dat betekent geen dorpshuis voor de inwoners Kiel-Windeweer, wat er onder meer toe leidt dat verenigingen vergaderen bij een lokale ondernemer. Tegelijkertijd is in de bijgestelde dorpsvisie wel een belangrijke rol weggelegd voor het dorpshuis.

KielWindeweer is een actief en zelfredzaam dorp en het is jammer dat dit nu niet gefaciliteerd kan worden door een goed geoutilleerd dorpshuis.

GroenLinks Midden-Groningen stelde deze vragen aan het college:

1.         Kan het college een overzicht geven inzake de huidige situatie rondom het dorpshuis in KielWindeweer?

2.         Waarom heeft het college van Hoogezand-Sappemeer in de laatste paar dagen van 2017 een ver gaand besluit genomen, namelijk het aanvragen van een faillissement en waarom heeft het college destijds gemeend dat dit besluit niet kon worden uitgevoerd door het college van Midden-Groningen?

3.         De verantwoordelijk wethouder heeft aangegeven dat hij op dit moment ook geen oplossing meer weet. Wat doet het college op dit moment om het probleem naar tevredenheid op te lossen en is het niet beter dit heikele dossier over te dragen aan de dorpswethouder voor KielWindeweer, mevrouw Woortman?

Nu is het wachten op een antwoord.