Poliflw

Dit is een bijdrage van: Hans Kuyper

Het Zaanstad Beraad van 29 februari 2024 mag met recht historisch genoemd worden. Wat op het eerste gezicht een gewone technische sessie leek, weggestopt in de benauwde Zaal 4/5 van het Stadhuis, markeerde een omslag in het denken van de gemeentelijke organisatie. Op initiatief van ROSA werd de raad van Zaanstad bijgepraat over het Verdrag van Faro, via een enthousiaste presentatie vanuit de afdeling erfgoed.

Het Verdrag van Faro werd al in 2005 opgesteld en trad zes jaar later in werking, maar Nederland heeft het pas afgelopen 10 januari ondertekend. Daarom was het voor de meeste raadsleden nog redelijk onbekend. En dat terwijl het veel impact op toekomstig beleid zal gaan hebben.

In het Portugese Faro bespraken de landen van de Raad van Europa hoe ze uitvoering gaan geven aan al eerder gesloten verdragen over de bescherming van erfgoed en landschap. Daarbij is het uitgangspunt dat erfgoed van ons allemaal is, en dat dus ook zoveel mogelijk mensen erbij betrokken moeten zijn. Speerpunten zijn educatie en participatie. Lees er hier meer over, op de site van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.

Het Verdrag van Faro hanteert een heel brede definitie van erfgoed. Niet alleen tastbare zaken als gebouwen of museumcollecties, maar ook tradities en regionale feestdagen vallen eronder. En de nadruk ligt daarbij op wat die plekken of gebeurtenissen betekenen voor de mensen die ze beleven of beleefd hebben. Zo bindt het erfgoed de samenleving. En aangezien de gemeentelijke organisatie zich richt op die samenleving, kan het erfgoed ook alle afdelingen binnen het stadhuis beter met elkaar verbinden. In de presentatie werd al uiteengezet hoe de projectmanagers van de diverse MAAK-gebieden (dat zijn de delen van Zaanstad waar veel ontwikkelingen (gaan) plaatsvinden) en de wijkmanagers worden aangehaakt. En ook economische zaken denkt al mee in de geest van Faro.

Daarmee maakt erfgoed voortaan onderdeel uit van de allereerste planvorming. Het bewaren en versterken van het verhaal van Zaanstad wordt een uitgangspunt voor het vormgeven van de toekomst. Dat is decennialang één van de speerpunten van ROSA geweest, maar vooral in de eerste jaren werden we vaak niet begrepen. Dus dat nu een vakkundige en bevlogen ambtenaar aan de raad kwam uitleggen dat we het voortaan gewoon zo gaan dóén, en dat de hele raad daar blij bij zat te knikken – dat was een hoogtepunt in ons bijna dertigjarig bestaan. Niet voor niets zat onze wethouder op de publieke tribune om mee te genieten en foto’s te maken.

Succes heeft vele vaders en je moet altijd terughoudend zijn met borstklopperij, maar nu moet het even. We kunnen hier rustig stellen dat de onverminderde inzet van ROSA om het verhaal van ons erfgoed de plaats te geven die het toekomt eraan heeft bijgedragen dat het Verdrag van Faro nu in een gespreid bedje landt, in onze wereld van hout. Dat maakte het voor ons niet alleen een historische avond, maar ook een ontroerende.

Want ergens hoog boven de glunderende Zaan zal onze Ruud ongetwijfeld hebben zitten stralen, met twee dikke duimen omhoog.

Zaanstad bestaat uit verschillende dorpskernen en de stad, elk met een eigen identiteit en karakter. Al eeuwen worden deze plekken aan elkaar verbonden door de rivier de Zaan. Dit vinden wij bijzonder. Tijdens het jubileumjaar hebben we aandacht voor onze trots en alles wat ons uniek maakt, en dat vieren we samen.

We zijn allemaal anders, en toch zijn we samen Zaanstad en juist dát willen we dit jaar met elkaar vieren.“

Zo schrijft de gemeente Zaanstad op hun website.

Wat gaan we in Assendelft vieren in het kader van 50 jaar Zaanstad? Dat de gemeente de verkeersproblemen in ons dorp adequaat aanpakt? Dat de gemeente de verpauperde openbare ruimte buiten Saendelft West adequaat aanpakt? Om maar eens twee punten te noemen.

De meeste inwoners van Assendelft hebben geen idee wie de wijkagent in Assendelft is. De vorige wijkmanager werd nooit buiten Saendelft West gesignaleerd. De huidige trouwens ook niet. De wijkmanager roept een evenement uit, compleet met foodtruck, om de bewoners van Saendelft West te laten vertellen hoe zij denken het groen in hun wijk mooier te kunnen maken. Dat, terwijl het groen aldaar er het mooiste bij ligt van het hele 9 kilometer lange lintdorp. Grasstroken, stoepen en straten zijn in de rest van Assendelft een zootje. Vlak voor zijn vertrek kwam de vorige wijkmanager eindelijk, na een uitdrukkelijk en herhaald verzoek, eindelijk eens in de Lange Heit kijken. Met de gemeentelijke gebiedsmanager. Zij gaven toe dat het een rommeltje was en daar is het tot nu toe bij gebleven. Beste wijkmanager van de gemeente Zaanstad, de Lange Heit is vanaf het Kaaikhof rechts, links een stukje rechtdoor, het bruggetje over en dan bent u in het vergeten, verpauperde “oude woonbuurtje”. Onder die noemer werd de Lange Heit 10 jaar geleden bij het bestemmingsplan Saendelft getrokken, daarna werd de buurt vergeten.

Het verkeer in de rest van Assendelft. Als het niet over de dorpsstraat raast, dan staat het muurvast. En als jij niet meeraast word je ingehaald door andere auto’s of rijden idioten op motoren wheelies achter jouw bumper. Zou het ambtenarenapparaat van Zaanstad weten dat er steeds meer stemmen in Assendelft opgaan om dan zelf maar toegangswegen te blokkeren tijdens de spitstijden, om zo het sluipverkeer vanaf de A9 tegen te gaan?

Maar ook: zou de gemeente Zaanstad weten dat er helemaal geen voetgangersoversteekplaats is om veilig bij de nieuwe slagerij Veenboer en de nieuwe bakkerij Goemans te komen? Is daar bij het geven van vergunningen wel over nagedacht?

Kortom, heeft Assendelft wel reden om te vieren dat het 50 jaar geleden bij die nieuwe gemeente is getrokken?

Gemeente Zaanstad, het sluipverkeer weren, meer snelheidsbeperkende maatregelen, betere en veilige oversteekplaatsen, beter onderhoud van de openbare ruimte en het groen in heel Assendelft!!! Dan vieren we over 25 jaar uw feestje misschien wel mee in Assendelft

Bron: Eric Sellmeijer, Assendelft

Laat als eerste een reactie achter.

Tussen de familie Groen, bewoners van Hemkade 51, en de gemeente Zaanstad wordt onderhandeld* over de aankoop van de woning van de familie Groen.

Het zou de ontknoping kunnen worden van een slepend conflict tussen Groen, Zaanstad en Ivar Moens, de exploitant van de North Sea Venue. De familie Groen wilde onbeperkte en vrije toegang tot hun woning maar ondanks talrijke pogingen en rechtszaken lijkt dat niet tot tevredenheid geregeld te kunnen worden.

Zaanstad presenteerde een aantal scenario’s waarvan uitkoop van de familie Groen nu de enige optie zou zijn. Getuige technische vragen van Juliëtte Rot, fractievoorzitter van Democratisch Zaanstad (DZ), zijn de onderhandelingen al lang gaande. In januari 2023 zouden al afspraken zijn gemaakt. Inmiddels zou er een tweede onderhandelingsronde zijn gestart nadat de eerste mislukt was. De gemeente zou volgens de DZ-fractievoorzitter op het standpunt staan dat de onderhandelingen te lang zouden hebben geduurd wat ertoe geleid heeft dat ze in eerste instantie beëindigd zijn.

Wat er precies besproken wordt is onduidelijk. De onderhandelaar van de familie Groen zou “vele miljoenen meer” hebben gevraagd dan Zaanstad zou hebben geboden, Rot vraagt zich af waarom B&W dan niet terug naar de raad is gegaan. Over hoe de onderhandelingen verlopen wil ze meer informatie.

In totaal stelt Rot niet minder dan 16 vragen. Die gaan vooral over de geheimzinnigheid rond het project. Rot en de andere raadsleden hebben kennelijk geen kennis van de juridische adviezen en de bestuursopdracht die ten grondslag liggen aan de onderhandelingen. Ook wil Rot weten welke onderhandelaar voor de gemeente werkt, hoe die geselecteerd is, welke opdracht deze heeft, over welke bedragen het gaat, wanneer er gesproken is met de familie Groen en of er verslagen van die gesprekken zijn.

Bij mislukking van deze onderhandelingen zou een laatste scenario in werking kunnen treden: onteigening.

* UPDATE *

De familie Groen bestrijdt dat er onderhandelingen zijn tussen hen en Zaanstad. De Orkaan baseerde die waarneming op de vragen van Juliëtte Rot, “naar aanleiding onderhandelingen over de aankoop van Hemkade 51 door de gemeente Zaanstad.”

De familie Groen bestrijdt dat er onderhandelingen zijn geweest en ook dat er nu onderhandelingen lopen. Elvira Groen: “Er wordt niet onderhandeld”. Die onderhandelingen zijn volgens de familie ook niet “al lang gaande”. Dat baseerden wij weer op de vragen van Rot. Die schrijft: “welke afspraken zijn er op 26 januari 2023 gemaakt en met wie zijn deze afspraken gemaakt, waaraan de heer G. in zijn brief van 28 juni 2023 refereert?” Een brief van 28 juni is overigens niet in in het raadsinformatiesysteem te vinden. Ook schrijft Rot over “tussen de onderhandelaars gevoerde gesprekken” en de “op 26 januari 2023 gemaakte afspraken.” Het is een subtiel onderscheid, maar volgens de familie Groen zijn deze gesprekken dus geen ‘onderhandelingen’. Elvira Groen: “een mogelijke onderhandeling [zou] pas begin zomer 2023 beginnen” maar aangezien er nu dus niet onderhandeld wordt, is dat niet gebeurd.

Opnieuw op basis van de vragen van Rot schrijven wij over ‘miljoenen’: De onderhandelaar van de familie Groen zou “vele miljoenen meer” hebben gevraagd. Elvira Groen: “Er hebben geen onderhandelingen tussen ons en de gemeente Zaanstad plaatsgevonden. Bovendien is er nooit een bedrag door of namens onze familie genoemd.” Rot schrijft dat die gevraagde miljoenen door de familie Groen “expliciet in de wandelgangen worden genoemd”. Rot: “Maar hoe kan dit uitgesproken worden in de wandelgangen, als er in elk geval door één partij wordt geclaimd dat de onderhandelingen nog niet gestart waren?”

Dus: er is wel gesproken tussen de partijen (zoals was gevraagd in een motie van eind 2022) maar er zijn dus geen formele onderhandelingen (en dus ook geen bedragen).

De affaire was al een wespennest en dat is er de laatste tijd niet beter op geworden. Rot: “Alle informatie die geheim is heeft ertoe geleid dat er in het openbaar geen vragen gesteld kunnen worden over de gang van zaken, behalve middels deze e-mail als uitgangspunt.” Met ‘deze e-mail’ doelt Rot op een mail aan raadsleden van “de verkenner van de familie Groen, (…) met de boodschap dat er geen sprake was van onderhandelingen.” (Ook deze mail hebben wij niet in het raadsinformatiesysteem kunnen vinden).

Rot: “Mijn vragen zijn een eerste stap in het ontrafelen van wat hier nu precies aan de hand is en wat er speelt. Als de doelstelling middels een motie was en is, om dit dossier tot een goed einde te brengen, dan valt niet in te zien waarom er zoveel ‘ruis’ is over de feitelijke gang van zaken, over het vervolg in dit dossier, allerlei open einden en vervolgens het voorstel om het Zaanderhorn aan de openbaarheid te onttrekken (lees: uitroken/semi-onteigening). Dat is niet een conflict beslechten met open vizier en dat gaf mij de motivatie om middels vragen een poging te doen om de gang van zaken te ontrafelen.”

In de motie waar Rot op doelt (en die door een ruime meerderheid werd gesteund – maar niet door DZ) werd gevraagd om “met de eigenaren van het pand gelegen op Hemkade 51 in onderhandeling te treden ten einde het pand in eigendom te verkrijgen; De resultaten van deze onderhandelingen terug te rapporteren aan de Raad; Indien deze onderhandelingen niet succesvol verlopen met een voorstel voor verdere stappen terug te komen naar de Raad.”

Die rapportage is niet gebeurd voor zover wij kunnen waarnemen. En de vervolgstap bij mislukken is mogelijk onteigening. Dat is een interpretatie van De Orkaan die gebaseerd is op de mogelijke scenario’s voor de oplossing van het conflict. En onteigenen is daarin de laatste. In die motie wordt dat ook niet nadrukkelijk uitgesloten, bij de discussie over de motie betoogde Rot ook al dat zoiets een mogelijke consequentie zou zijn.

Volgens Elvira Groen zou burgemeester Hamming erop hebben aangedrongen om het onderhandelingstraject “met grote spoed begin zomer 2023” te starten, op 14 mei 2023 zou de gemeente de naam van hun onderhandelaar bekend worden terwijl de familie Groen de gegevens van hun ‘verkenner’ moest mailen. De naam van de onderhandelaar werd niet bekend gemaakt volgens de familie Groen. Wel kreeg de familie uiteindelijk te horen dat de ‘onderhandelingen’ (“die nooit waren gestart”), waren gestaakt. Tot formele onderhandelingen heeft het hele proces niet geleid.

Volgens de familie Groen is daarmee de motie (waarin op onderhandelingen werd aangedrongen) niet uitgevoerd. Zij zeggen nog steeds open te staan voor uitvoering van die motie.

Volgens Elvira Groen zou de burgemeester ook een “geheimhoudingsplicht betreffende de onderhandelingen” opgelegd. Die geheimhouding speelt de familie ook parten: “recente WOO-verzoeken van onze familie over de raadsmotie en uitkoop zijn afgewezen.”

De gemeente Zaanstad is om een reactie gevraagd maar kon die op korte termijn niet geven.

Bron: De Orkaan

Brief Elvira Groen aan de Orkaan:

De vragen van ons aan het College:

Laat als eerste een reactie achter.

Vanaf 1 januari 2026 voert de gemeente Zaanstad zero-emissiezones in, in drukke winkelgebieden van Zaandam, Krommenie en Wormerveer. Dit betekent dat bestelbusjes en vrachtwagens op benzine, diesel of gas niet meer in deze winkelgebieden mogen rijden. Democratisch Zaanstad is bezorgd dat de stroomvoorziening in 2026 niet berekend zal blijken te zijn op de invoering van emissievrije zones in Zaandam, Krommenie en Wormerveer. ‘Zijn de netwerken dan al zodanig verzwaard dat iedereen naar hartenlust één of meerdere auto’s kan opladen, inclusief de vaak wat zwaarder uitgevoerde bedrijfsbusjes?’

Raadslid Jos Kerkhoven vraagt het college of de gemeente voornemens is om bij bedrijventerreinen plekken in te ruimen waar accu’s in bedrijfsbusjes (bewaakt) kunnen worden opgeladen, ‘of worden er in plaats van woningen parkeerterreinen voor het opladen van bedrijfswagens aangelegd?’ DZ is geen voorstander van het plan. Zaanstad heeft de ambitie om een MKB-vriendelijke gemeente te zijn en zero-emissiezones passen daar volgens de partij nog niet bij. ‘Veel bedrijven zullen hiervan flinke effecten ondervinden. Zowel in het eigen wagenpark (verplichte investeringen doen om bedrijfsvoering te kunnen garanderen) als leveranciers waar bedrijven afhankelijk van zijn. Van ondernemingen worden (te) grote investeringen gevraagd,’ aldus Kerkhoven in zijn schriftelijke vragen.

Ook wil hij weten of Zaanstad van plan is om de aangenomen Kamermotie van Wybren van Haga uit te gaan voeren, die ondernemers de mogelijkheid geeft om een ontheffing voor de zero-emissiezone aan te vragen als zij vanwege een zwaarwegende reden niet kunnen overstappen op uitstootloos vervoer. Zeker 30 gemeenten hebben aangegeven per 1 januari 2025 een zero-emissiezone in te voeren; Zaanstad doet het een jaar later.

Naast problemen voor ondernemers voorziet DZ nóg een obstakel: busjes die thuis bij de gebruikers aan de laadpaal moeten. ‘Kijk na 18:00 uur in een willekeurige straat in een willekeurige gemeente en je ziet overal bestelbusjes van uiteenlopende bedrijven staan. Daarvan is de oorzaak dat veel bedrijven op bedrijventerreinen niet de mogelijkheid hebben om hun wagenpark te kunnen parkeren. Werknemers nemen de busjes dus mee naar huis.’ Kerkhoven heeft al ‘straten vol laadpalen’ en bedrijfsbusjes die niet langer overal kunnen staan op het netvlies en andere bewoners die parkeerplekken ontzegd worden. Hij wil weten hoe het college dit alles voor zich ziet.

Bron: Zaanstad.nieuws.nl

Artikel De Orkaan :

DZ verwacht problemen bij Zaanse zero-emissiezones

Raadslid Jos Kerkhoven van DZ zet vraagtekens bij de invoering van ‘zero-emissiezones’ in Zaanstad per 1 januari 2026. Hij vindt dat niet erg ‘ondernemersvriendelijk’ en vraagt zich bovendien af of er voldoende laadpalen komen en het stroomnet de extra vraag wel aankan.

Als die busjes bij werknemers thuis aan de elektrische laadpalen worden gehangen betekent dat volgens Kerkhoven “straten vol laadpalen en bedrijfsbusjes die niet meer om de hoek kunnen worden geplaatst. Zij moeten immers voor de deur worden opgeladen. Andere bewoners zijn dus hun parkeerplaats (waar zij volgens het gemeentelijk parkeerbeleid recht op hebben) kwijt. Krijgt iedere woning in de straten een eigen gratis parkeerplaats toegewezen?”

Kerkhoven wil weten of de stroomnetwerken op 1 januari 2028 al zodanig verzwaard zijn “dat iedereen naar hartenlust zijn één of meerdere auto’s kan opladen, inclusief de vaak wat zwaarder uitgevoerde bedrijfsbusjes?” Hij zou ook wel wat voor voelen om bedrijventerreinen parkeerplaatsen aan te leggen “waar accu’s van bedrijfsbusjes (bewaakt) kunnen worden opgeladen.”

De regeling valt vooral bij kleine ondernemers niet altijd goed getuige de vele bezwaren die in de reacties op De Orkaan kwamen bij drie artikelen over de zero-emissiezones:

“de ‘grote jongens’ hebben hier beduidend minder last van de kleintjes

op lange termijn een doodsteek voor het mkb

elektrische auto is nog van geboorte tot sloop maar heel weinig duurzamer dan een brandstofauto

waar denkt Zaanstad de stroom voor al die oplaadpunten vandaan te halen

als ZZP’er met nog 5 jaar voor de boeg ga ik echt niet meer investeren in een electrische bus

kleine leveringsbedrijven kunnen zo’n dure elektrische vrachtwagen niet betalen

de stroomlevering is nu al problematisch

mega grote investering op deze leeftijd kunnen en willen wij ook niet meer

op de inloopbijeenkomst kon eigenlijk nergens een antwoord op gegeven worden

hoe moet een zzp er met een eenmanszaak dit opbrengen?”

(Bij de ruim 30 reacties zat geen enkele positieve, enkele van de reageerders waren naar de informatie-bijkomsten geweest en waren daar teleurgesteld vandaan gekomen.)

In de winkelgebieden van Zaandam, Wormerveer en Krommenie worden vanaf 1 januari 2026 alleen maar ‘schone’ vracht- en bestelauto’s toegelaten. Bedrijven en winkels moeten met ‘uitstootvrije’ auto’s worden bevoorraad.

Zaanstad is één van 29 gemeenten in Nederland die “de ambitie tot invoering of een besluit tot invoering van een zero-emissiezone hebben genomen.” 20 gemeenten (waaronder Amsterdam, Den Haag, Haarlem, Rotterdam, Utrecht) voeren het al per 1 januari 2025 in, Zaanstad hoort bij de groep van 6 die het een jaar later invoeren. In Hilversum gaan ze pas per 1-1-2027 over en Almere en Hoorn weten het nog niet.

Op de website uitstootvrije-zones legt Zaanstad het online uit. Daar zijn ook kaartjes van de drie winkelgebieden te vinden waar uitstootvrij rijden de norm wordt. Niet alles wat niet 100 procent ‘schoon’ is, wordt meteen geweerd, er is een overgangsregeling. Nieuwe auto’s (kenteken na 1 januari 2025 afgegeven) moeten sowieso zero-emissie zijn, oudere auto’s worden tot eind 2026, eind 2027 of begin 2030 onder bepaalde voorwaarden toegelaten.

Mag je vanaf nu wel of niet met je vracht- of bestelauto in die winkelgebieden? Check dan hier je kenteken. De website geeft aan dat het om 2025 gaat maar dat komt omdat sommige gemeenten al een jaar eerder beginnen.

Onze vragen aan het college:

Laat als eerste een reactie achter.

In het Noordhollands Dagblad van 10 februari stond geschreven dat per komend schooljaar, wanneer 2 uur gymnastiek verplicht wordt en dat er in Zaanstad onvoldoende gymzalen zouden zijn. Wij hebben hier vragen over gesteld (en antwoord gekregen) die wij graag met u delen:

Klopt het dat er in Zaanstad onvoldoende gymlokalen zijn om aan de verplichting van 2 uur gym te voldoen voor het basisonderwijs?

Wij kregen hierop het volgende antwoord:

Nee, het klopt niet dat er in Zaanstad onvoldoende gymzalen zijn. De verplichting om 2 uur lichamelijk onderwijs te geven, zoals genoemd in de pers, betekent geen verruiming van het gymonderwijs. Er zijn dus ook geen extra gymzalen nodig.

Het misverstand komt voort uit een onduidelijkheid in een wijziging van onderwijswetgeving. In de onderwijswetten wordt normaal gesproken over een lesuur (= 45 minuten in basisonderwijs) of een klokuur (= 60 minuten). De wetswijziging spreekt zonder verdere toelichting over een uur. Niet uit de wet en niet uit de toelichting van de gewijzigde wet blijkt of met een uur, een lesuur (dus 45 minuten) of een klokuur (dus 60 minuten) is bedoeld. Als een klokuur is bedoeld zou het minimale aantal uren bewegingsonderwijs waarvoor gemeenten ruimten moeten aanbieden van 90 (voor wetswijziging) naar 120 minuten (na wetswijziging) gaan. Dat zou inhouden betekent dat gemeenten snel gymzalen moeten gaan bijbouwen om onderdak te kunnen bieden aan de extra gymbehoefte.

Op vragen naar de uitleg verklaart het

Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW)

Zowel departement, als politiek als gemeenten als sectoren als De Koninklijke Vereniging voor Lichamelijke Opvoeding (KVLO) etc zijn het er allemaal over eens dat er sprake is van 2x een lesuur = minimaal twee keer 45 minuten per week bewegingsonderwijs. Punt in kwestie is dat de wet aangepast moet worden omdat er nu op z’n minst juridisch gezien sprake kán zijn van twee klokuren van 60 minuten omdat niet duidelijk is gesteld dat het om lesuren gaat en niet om klokuren. Dat betekent dat er een traject voor wijziging van minimaal een jaar gaat lopen en dat ondertussen de boodschap is: ga zorgen dat er twee lesuren van 45 minuten gegeven kunnen worden. De inspectie is ook op de hoogte en zal niet wijzen op 2x 60 minuten.

En nu? Onze vervolgvraag was: Zo ja, wat voor plannen heeft de gemeente om dit probleem om te lossen en wat is hier de status van?

Met als antwoord:

Bij het uitwerken van bovenstaande wijzigingswet is dus eenvoudigweg een fout gemaakt, waardoor de formulering van de hoeveelheid bewegingsonderwijs voor zowel het basisonderwijs als het (voortgezet) speciaal onderwijs verkeerd is gedefinieerd. Dat wordt nu hersteld. Gemeenten hoeven niet aan de slag met het bijbouwen van gymzalen.

Inmiddels is wel een onderzoek uitgezet en zijn de consequentie inzichtelijk wat het betekent om de gymcapaciteit uit te bereiden naar 2 klokuren – 120 minuten bewegingsonderwijs. Daarvoor is het in Zaanstad nodig om minimaal acht gymzalen (investering per zaal is ca. 1,7 milj.) toe te voegen aan de huidige capaciteit. Deze uitbreiding lijkt niet realistisch en valt buiten de wettelijke zorgplicht van de gemeente. Daarom is het advies om vast te houden aan het wetgevende kader, te weten 1,5 klokuur – 2 lesuur – 90 minuten bewegingsonderwijs faciliteren in een gymzaal, maar wel in gesprek met het primair onderwijs op zoek te gaan naar alternatieven die er voor zorgen dat de kinderen op de Zaanse scholen voldoende kwalitatieve beweegmomenten hebben. Zoals eergenoemd het benutten van de omgevingen van de scholen.

Oftewel: als 2 uren lichamelijk onderwijs inhoudt 2 lessen van 45 minuten is er geen probleem. Wordt het 2 klokuren, dan hebben we een uitdaging! Wat Democratisch Zaanstad betreft: wij denken graag mee met alternatieven voor lichamelijke opvoeding in een gymzaal, zoals bijvoorbeeld schoolzwemmen!

Laat als eerste een reactie achter.

Algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027

De algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027, zoals op donderdag 8 juni uitgesproken door onze fractievoorzitter Hans Kuyper:

Soms vraag je je af waar iedereen is.

Die gedachte overviel me weer eens tijdens een fietstocht door onze prachtige polders, vorige week. Ik scharrelde van Krommeniedijk via de Hammen, en Busch en Dam, naar de Kil, via de Kaaik naar de Zuid van Assendelft. Een prachtige rit.

Maar gaandeweg bekroop me een ongemakkelijk gevoel.

Hier en daar staken wat hazenlepels boven het gras uit, er stapte een eenzame reiger door een sloot. Maar daar bleef het bij. Ik hoorde wel ergens een grutto – maar ik zag er niet eentje.

Geen vliegje in mijn mond, geen wolken muggen tegen de avondhemel. Geen bloemen, behalve zo nu en dan een plukje in de berm.

Dat hele, magnifieke landschap, waar de Romeinen rondvoeren, het eerste Zaanse kerkje verrees, waar de middeleeuwse dijken nog zichtbaar zijn en de Stelling van Amsterdam godzijdank onaangetast ligt – was leeg. Volkomen leeg.

Het was beangstigend.

En terug in de stad was het niet veel beter. Overal postertjes waarop om personeel wordt gesmeekt. Minder bussen, minder treinen. Tekorten in onderwijs en zorg. De bouw loopt achter… Waar is iedereen? In mijn tuin wel bloemen, maar dit jaar nog

geen enkele vlinder. Af en toe een hommel. Van de dertig gierzwaluwen een paar jaar terug scheren er nu nog maar zes over onze dakpannen.

Ook hier in het stadhuis wordt het stiller en stiller. Terwijl we juist zo veel mensen nodig hebben. We hebben geld tekort, maar houden miljoenen over omdat er niemand is om het uit te geven. Waar is iedereen? In arren moede zetten we formatiebudget om in budget voor externe inhuur. Begrijpelijk misschien, maar het staat haaks op wat we willen en wat juist zo bitter nodig is: kennis die toeneemt, mensen die blijven, betrokkenheid.

Als we niet ingrijpen, vallen we straks aan twee kanten van de donut, terwijl we in onze Economische Visie terecht hebben vastgesteld dat we juist in het groene vlak van de donut willen blijven. Voor klimaat en natuur is het al twaalf uur geweest. De aarde kan onze schranszucht niet meer dragen. Tegelijk moeten we ervoor zorgen dat onze zwakste inwoners niet in de kou komen te staan.

En dat laatste lijkt te lukken.

De Vroege en Voorschoolse Educatie bijvoorbeeld doet het prima. We bereiken steeds beter de kinderen die iets van ons nodig hebben en dat is meer dan hoopvol. Maar ook als ze ouder worden, kan onze jeugd nog wel wat hulp gebruiken. Daarvoor komen wij binnenkort met een agendainitiatief.

Ook de begeleiding vanuit de bijstand naar werk gaat boven verwachting. Dat geeft hoop en op die inspanningen moeten we vooral niet bezuinigen.

We hebben een kabinet dat ons niet altijd helpt, maar er zit wel een fijne staatssecretaris voor cultuur. Zij draagt bijvoorbeeld de bibliotheken een warm hart toe en daar zouden we meer gebruik van kunnen maken. Uit de beantwoording van onze technische vragen vanmiddag blijkt dat we dat gelukkig ook gaan doen.

Het is meer dan passend dat Zaanstad binnen de MRA hoofdstad van de houtbouw wil worden. Sterker nog: dat zijn we al eeuwen. Maar we zouden daarbij de oorsprong van die koppositie niet uit het oog moeten verliezen. Behalve het moderne platenstapelen dienen we dus ook de aloude houtskeletbouw te koesteren, te documenteren en vooral: regeltechnisch mogelijk te blijven maken.

Een paar initiatieven van de recente Ideeënmarkt hebben wij geadopteerd en die zullen we agenderen. Sommigen al bij deze Voorjaarsnota in de vorm van een motie, andere vergen langere voorbereiding en uitgebreidere bespreking. We hopen ook van de andere fracties dergelijke initiatieven te zien, want als een Ideeënmarkt nergens toe leidt, bloedt het initatief snel dood en daar is het ons inziens te waardevol voor.

We willen deze opsomming graag afsluiten met een waarschuwing. Als we ons afvragen waar iedereen is, is dat geen oproep om onze inwoners scherper in de gaten te houden. We maken ons zorgen om spionnenclubjes als het TOOI, over algoritmes die valse onpartijdigheid suggereren, over de restricties die aan demonstraties worden opgelegd. In samenhang met onvoldoende middelen voor de WOO en, als gevolg daarvan, een gebrekkige informatieontsluiting maakt dit Zaanstad een ondoorzichtige overheid en dat is in de huidige tijd van permanent wantrouwen en boosheid uiterst ongewenst.

Voorzitter tot slot: het college presenteert ons in deze Voorjaarsnota een aantal denkrichtingen over hoe we onze ambities beter in lijn kunnen brengen met onze mogelijkheden. Dat is in deze onzekere tijd goed en nuttig, en er zitten zeker interessante voorstellen bij, maar daar gaan we in de twee Zaanstad Beraden van komende week niet uitkomen. Wij stellen voor die discussie in de aanloop naar de begroting uitgebreid te voeren tijdens één of meer volledige avonden, of misschien zelfs een raadsbijeenkomst zoals de geslaagde sessie van afgelopen zaterdag. Daar zijn de uitdagingen prangend genoeg voor.

Daarbij zou het nuttig zijn om wat meer inzicht te krijgen in wat de verschillende denkrichtingen concreet kunnen opleveren. Dan zijn ze ook beter onderling te vergelijken. Wij zien een dergelijke uitwerking graag verschijnen en praten er dan liefst nog vóór het zomerreces over verder.

En laten we hopen, voorzitter, dat iedereen daar dan is.”

Namens ROSA

Hans Kuyper, fractievoorzitter

Donderdag 8 juni 2023

Algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027

De algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027, zoals op donderdag 8 juni uitgesproken door onze fractievoorzitter Hans Kuyper:

Soms vraag je je af waar iedereen is.

Die gedachte overviel me weer eens tijdens een fietstocht door onze prachtige polders, vorige week. Ik scharrelde van Krommeniedijk via de Hammen, en Busch en Dam, naar de Kil, via de Kaaik naar de Zuid van Assendelft. Een prachtige rit.

Maar gaandeweg bekroop me een ongemakkelijk gevoel.

Hier en daar staken wat hazenlepels boven het gras uit, er stapte een eenzame reiger door een sloot. Maar daar bleef het bij. Ik hoorde wel ergens een grutto – maar ik zag er niet eentje.

Geen vliegje in mijn mond, geen wolken muggen tegen de avondhemel. Geen bloemen, behalve zo nu en dan een plukje in de berm.

Dat hele, magnifieke landschap, waar de Romeinen rondvoeren, het eerste Zaanse kerkje verrees, waar de middeleeuwse dijken nog zichtbaar zijn en de Stelling van Amsterdam godzijdank onaangetast ligt – was leeg. Volkomen leeg.

Het was beangstigend.

En terug in de stad was het niet veel beter. Overal postertjes waarop om personeel wordt gesmeekt. Minder bussen, minder treinen. Tekorten in onderwijs en zorg. De bouw loopt achter… Waar is iedereen? In mijn tuin wel bloemen, maar dit jaar nog

geen enkele vlinder. Af en toe een hommel. Van de dertig gierzwaluwen een paar jaar terug scheren er nu nog maar zes over onze dakpannen.

Ook hier in het stadhuis wordt het stiller en stiller. Terwijl we juist zo veel mensen nodig hebben. We hebben geld tekort, maar houden miljoenen over omdat er niemand is om het uit te geven. Waar is iedereen? In arren moede zetten we formatiebudget om in budget voor externe inhuur. Begrijpelijk misschien, maar het staat haaks op wat we willen en wat juist zo bitter nodig is: kennis die toeneemt, mensen die blijven, betrokkenheid.

Als we niet ingrijpen, vallen we straks aan twee kanten van de donut, terwijl we in onze Economische Visie terecht hebben vastgesteld dat we juist in het groene vlak van de donut willen blijven. Voor klimaat en natuur is het al twaalf uur geweest. De aarde kan onze schranszucht niet meer dragen. Tegelijk moeten we ervoor zorgen dat onze zwakste inwoners niet in de kou komen te staan.

En dat laatste lijkt te lukken.

De Vroege en Voorschoolse Educatie bijvoorbeeld doet het prima. We bereiken steeds beter de kinderen die iets van ons nodig hebben en dat is meer dan hoopvol. Maar ook als ze ouder worden, kan onze jeugd nog wel wat hulp gebruiken. Daarvoor komen wij binnenkort met een agendainitiatief.

Ook de begeleiding vanuit de bijstand naar werk gaat boven verwachting. Dat geeft hoop en op die inspanningen moeten we vooral niet bezuinigen.

We hebben een kabinet dat ons niet altijd helpt, maar er zit wel een fijne staatssecretaris voor cultuur. Zij draagt bijvoorbeeld de bibliotheken een warm hart toe en daar zouden we meer gebruik van kunnen maken. Uit de beantwoording van onze technische vragen vanmiddag blijkt dat we dat gelukkig ook gaan doen.

Het is meer dan passend dat Zaanstad binnen de MRA hoofdstad van de houtbouw wil worden. Sterker nog: dat zijn we al eeuwen. Maar we zouden daarbij de oorsprong van die koppositie niet uit het oog moeten verliezen. Behalve het moderne platenstapelen dienen we dus ook de aloude houtskeletbouw te koesteren, te documenteren en vooral: regeltechnisch mogelijk te blijven maken.

Een paar initiatieven van de recente Ideeënmarkt hebben wij geadopteerd en die zullen we agenderen. Sommigen al bij deze Voorjaarsnota in de vorm van een motie, andere vergen langere voorbereiding en uitgebreidere bespreking. We hopen ook van de andere fracties dergelijke initiatieven te zien, want als een Ideeënmarkt nergens toe leidt, bloedt het initatief snel dood en daar is het ons inziens te waardevol voor.

We willen deze opsomming graag afsluiten met een waarschuwing. Als we ons afvragen waar iedereen is, is dat geen oproep om onze inwoners scherper in de gaten te houden. We maken ons zorgen om spionnenclubjes als het TOOI, over algoritmes die valse onpartijdigheid suggereren, over de restricties die aan demonstraties worden opgelegd. In samenhang met onvoldoende middelen voor de WOO en, als gevolg daarvan, een gebrekkige informatieontsluiting maakt dit Zaanstad een ondoorzichtige overheid en dat is in de huidige tijd van permanent wantrouwen en boosheid uiterst ongewenst.

Voorzitter tot slot: het college presenteert ons in deze Voorjaarsnota een aantal denkrichtingen over hoe we onze ambities beter in lijn kunnen brengen met onze mogelijkheden. Dat is in deze onzekere tijd goed en nuttig, en er zitten zeker interessante voorstellen bij, maar daar gaan we in de twee Zaanstad Beraden van komende week niet uitkomen. Wij stellen voor die discussie in de aanloop naar de begroting uitgebreid te voeren tijdens één of meer volledige avonden, of misschien zelfs een raadsbijeenkomst zoals de geslaagde sessie van afgelopen zaterdag. Daar zijn de uitdagingen prangend genoeg voor.

Daarbij zou het nuttig zijn om wat meer inzicht te krijgen in wat de verschillende denkrichtingen concreet kunnen opleveren. Dan zijn ze ook beter onderling te vergelijken. Wij zien een dergelijke uitwerking graag verschijnen en praten er dan liefst nog vóór het zomerreces over verder.

En laten we hopen, voorzitter, dat iedereen daar dan is.”

Namens ROSA

Hans Kuyper, fractievoorzitter

Donderdag 8 juni 2023

Inspiratie, do’s en dont’s. Een paar weken geleden gingen we op stap met een bont gezelschap langs verschillende podia. Niet alleen met beleidsmakers, maar juist ook met de mensen die het uiteindelijk doen.

Hoe realiseren we iets wat niet alleen bezocht wordt om je favo artiest te zien, maar wat inspireert, verbindt, uitdaagt, uitnodigt. Waar je talenten gezien worden, waar jij gezien wordt, waar je kan ‘doen’. Het begint niet met stenen, maar met de ideeën, de passie. Daar zijn de stenen uiteindelijk aan ondergeschikt. Maar als we dan iets gaan creëren dan is het goed om te leren van anderen die ons voorgingen. Vertegenwoordigers van De Vorstin, Stichting Grap, Cpunt, Sexyland World, Tolhuistuin en Solid Ground Movement gaven een inkijkje en en benoemden hun successen, maar ook de valkuilen.

Van de bezochte plekken is Sexyland World een mooi voorbeeld hoe je als collectief met heel veel verschillende creatievelingen een plek kan creeeren waar ruimte is voor het uitvoeren van allerlei ideeen. En laat dat nou net een idee zijn, waar de afgelopen maanden door een grote groep Zaanse creatievelingen aan gewerkt is. Terwijl we nog een (te) lange weg te gaan hebben in Zaanstad voordat we een (pop)podium gerealiseerd hebben is er een prachtig initiatief wat aanstaande vrijdag , 7 april, al haar deuren opent, De KAMER. RAAZ heeft samen met een grote gemeleerde groep creatievelingen het voormalige restaurant gedeelte op de eerste verdieping van cafe de Koperen Bel aan de DAM omgetoverd tot De KAMER. Een plek waar je kan ontmoeten, waar je zelf kan organiseren, waar een podium is, waar je jezelf kan zijn, waar een programmering is die door alle initiatiefnemers samen wordt gevuld.

Het zijn dit soort initiatieven, vanuit de makers zelf, die wat ons betreft een mooi voorbeeld zijn van de cultuur in de haarvaten van de stad.

Inspiratie, do’s en dont’s. Een paar weken geleden gingen we op stap met een bont gezelschap langs verschillende podia. Niet alleen met beleidsmakers, maar juist ook met de mensen die het uiteindelijk doen.

Hoe realiseren we iets wat niet alleen bezocht wordt om je favo artiest te zien, maar wat inspireert, verbindt, uitdaagt, uitnodigt. Waar je talenten gezien worden, waar jij gezien wordt, waar je kan ‘doen’. Het begint niet met stenen, maar met de ideeën, de passie. Daar zijn de stenen uiteindelijk aan ondergeschikt. Maar als we dan iets gaan creëren dan is het goed om te leren van anderen die ons voorgingen. Vertegenwoordigers van De Vorstin, Stichting Grap, Cpunt, Sexyland World, Tolhuistuin en Solid Ground Movement gaven een inkijkje en en benoemden hun successen, maar ook de valkuilen.

Van de bezochte plekken is Sexyland World een mooi voorbeeld hoe je als collectief met heel veel verschillende creatievelingen een plek kan creeeren waar ruimte is voor het uitvoeren van allerlei ideeen. En laat dat nou net een idee zijn, waar de afgelopen maanden door een grote groep Zaanse creatievelingen aan gewerkt is. Terwijl we nog een (te) lange weg te gaan hebben in Zaanstad voordat we een (pop)podium gerealiseerd hebben is er een prachtig initiatief wat aanstaande vrijdag , 7 april, al haar deuren opent, De KAMER. RAAZ heeft samen met een grote gemeleerde groep creatievelingen het voormalige restaurant gedeelte op de eerste verdieping van cafe de Koperen Bel aan de DAM omgetoverd tot De KAMER. Een plek waar je kan ontmoeten, waar je zelf kan organiseren, waar een podium is, waar je jezelf kan zijn, waar een programmering is die door alle initiatiefnemers samen wordt gevuld.

Het zijn dit soort initiatieven, vanuit de makers zelf, die wat ons betreft een mooi voorbeeld zijn van de cultuur in de haarvaten van de stad.

Internationale Vrouwendag – 8 Maart 2023

“Elke dag is toch vrouwendag?”, hoor je dan grappend.

Over waarom het belangrijk is dat we internationale vrouwendag* vieren.

Ook in Nederland bestaat er nog steeds genderongelijkheid. Hoogte van salarissen, intimidatie, verdeling van zorgtaken, slachtoffers van huiselijk geweld en diagnostiek van medische problemen zijn zomaar “wat dingetjes” waarin vrouwen nog steeds flink verschillen van hun mannelijke wederhelften.

Onbeperkt leefbaar

Dit jaar is het thema van internationale vrouwendag “Onbeperkt Leefbaar”, een leefbare wereld voor iedereen. Hoewel dit misschien bij veel van ons in Nederland zo voelt, is dit absoluut geen vanzelfsprekendheid. Femicide is, ondanks de sterftecijfers, nog steeds geen ingeburgerd begrip, vrouwen verdienen gemiddeld 13 % minder dan mannen in gelijkwaardige functies en de zogenaamde

in de zorg maakt dat vrouwen veelal worden gediagnosticeerd (of juist helemaal niet!) op klachtenpatronen van overwegend mannen.

Schatting van kosten van gendergerelateerd geweld in Europese Unie (EIGE)

Maar er worden ook dingen beter! Iets wat ik met antropologische blijdschap nu ook in populaire cultuur terug zie: vrouwen die elkaar steunen en complimenteren over inhoudelijke kwaliteiten. Mode is bij uitstek een goed afleesbare graadmeter over de verwachtings- en rolpatronen die we voor kleine meisjes en jongens in onze samenleving hebben. Waar vroeger meisjes truien teksten als “pretty”, “nice” en “sweet” droegen gaat het tegenwoordig verder dan enkel individualistische, uiterlijke schijn: “You got this”, “Smilin’ together” en “The future is ours.” zijn de nieuwetijdse leuzen waarbij we ons nu op gemak voelen wanneer we de schattigheid van onze kinderen etaleren.

Het blijvende gebrek aan zakken

Maar zegt dat nou zoveel, commerciële teksten op truien? Nou. Ik kom uit de tijd dat meisjes vooral mooi en dun moesten zijn en je je als slachtoffer moest kunnen verdedigen in plaats van dat daders beter moesten worden opgevoed. Het is een verademing om te zien dat kreten nu veel meer gaan over inhoudelijke kwaliteiten, genderneutrale doelen in het leven of acties die je kan uitvoeren in plaats van in een passieve rol enkel mooi zijn. Ook bij de jongens garderobe verruimt langzaam het dogma van “cool”, “tough” en “man up”. Mannenkleding mag er veel vaker mooi en vrolijk uitzien (kijk naar de schoenen van de PvdA leden!) en vrouwenkleding wordt met het jaar praktischer. We moeten nog even wachten op écht stevige buitenspeeljurken mét diepe zakken. [Of überhaupt broek/rok/jurkzakken in vrouwenkleding lieve ontwerpers. We hebben echt zoveel spullen!] Maar wat is het een feest om te zien dat in 1 generatie sommige dingen veranderen ten goede!

Bewustwording

Nog even over mode: Onderstaande shirts en truien zijn van de zogenaamde

. Dit is een initiatief (met twitter account) dat typische uitspraken over mannen en vrouwen omdraait, ter bewustwording van de ongelijkheid. Pas als we het omdraaien, zie je de absurditeit van de ongelijkheid in. Ongelijke behandeling gaat namelijk zelden express, het is vaak een onbewust proces. Leuk en interessant om ook eens bij jezelf na te gaan of je eigenlijk wel hetzelfde zou zeggen tegen je baby neefje of nichtje? Of jouw salarisonderhandelingen hetzelfde gaan als bij je mannelijke/vrouwelijke collega? En of je “man de oppas heeft” wanneer je je moet verantwoorden op het werk over waar je kinderen nu zijn.

Shirts van emancipatie platform Man Who Has it All.

Geen stijgende lijn

Ik ben blij en dankbaar dat mijn dochter opgroeit met een ander tijdsbeeld dan ik. Maar zoals met alle vooruitgang, is ook emancipatie geen stijgende lijn. Het is een lijn met horten en stoten en onverwachte terugvallen. Dit hebben we pijnlijk duidelijk de afgelopen tijd kunnen zien in Amerika (abortusrecht), Afghanistan (Tali- vrouwen-in-de-ban) en Iran (hoofddoeken). Ook in Nederland wordt niet alles alleen maar beter. Daarom moeten we altijd scherp blijven op vrouwenrechten, emancipatie en hoe ongelijkheid zich laat zien in ons dagelijks leven.

De wereld moet leefbaar zijn voor iedereen.

Demonstratie Abortusrecht op de Dam 7 mei 2022 – foto: Van Dalen

Vier mee

Wil je samen met andere vrouwen vieren? Zaan Moms heeft op woensdagavond een prachtige avond om 19:00 uur in het Zaantheater georganiseerd en Zaanse Vrouwenkracht houdt op zondagmiddag een mega gezellige middag in de Poelenburcht van 13:00-19:00 uur.

*Voor de gangbaarheid van het taalgebruik en gemak wordt in deze tekst gesproken over mannen en vrouwen. Met vrouwen bedoelen we “eenieder die zich als vrouw identificeert.”

** Wil je je meer verdiepen in feminisme of genderpolitiek? Op de Belgische website ROSA VWZ is ontzettend veel achtergrond informatie te vinden bij de verschillende thema’s.

Vrouwenrechten, emancipatie en kansengelijkheid is bij ROSA Zaanstad een rode draad in ons verkiezingsprogramma. Lees er hier meer over.