Als het aan Carla van Dongen ligt dan komen er meer welzijnsvoorzieningen in de wijken. Zij denkt aan kleine, laagdrempelige buurthuizen waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en waar allerlei (vrijwilligers)activiteiten kunnen plaatsvinden.
Carla, de nummer twee op de kandidatenlijst, is wijkverpleegkundige en weet dus waar ze over spreekt. Ze maakt dagelijks mee welke invloed de Haagse decentralisaties de afgelopen jaren hebben op de uitvoering van de zorg- en welzijnswerkzaamheden. Zij legt uit: “Zo’n tien jaar hadden we nog een geharmoniseerd systeem van voor lichamelijke zorg vanuit één organisatie. Je had toen directe communicatielijnen tussen de verschillende zorgspecialisten. Maar nu moet de gemeente het allemaal zelf met partijen als verzekeraars oplossen en is er geen sprake meer van een hecht systeem.” Je hebt nu verschillende partijen die vaak werken zonder rechtstreekse communicatie met elkaar en dat is niet bevorderlijk voor de effectiviteit van de zorg- en welzijnstaken: “De verbinding tussen de organisaties moet beter”, zegt Carla.
Verenigingsleven
Het draagt ertoe bij dat we het beeld verliezen op mensen die eenzaam zijn of die in armoede leven. Klaas van der Knaap vult Carla aan. De plaatselijke voorzitter de Protestants Christelijke Ouderenbond en jarenlang actief CDA’er zegt dat het ontzettend belangrijk is dat we omzien naar elkaar en de verbinding blijven zoeken. Klaas is lijstduwer. Zijn vertrekpunt is helder: “Ik wil een bijdrage leveren aan de samenleving. Vanuit mijn vrijwilligerswerk heb ik veel ervaring opgedaan en die kennis wil ik graag aandragen.” Hij vindt dat de politiek een krachtig verenigingsleven moet bevorderen zodat mensen elkaar makkelijker ontmoeten en contacten met elkaar hebben. “Corona heeft veel verlamd, maar de afgelopen jaren heeft het college nauwelijks aandacht hiervoor gehad en ook weinig of geen regie gevoerd. Ik vind dat dit moet veranderen.”
Buurthuizen voor verbinding
“Hoe dan?”, herhaalt Carla de vraag ‘nou, door te beginnen bij Welzijn Zeewolde, dat niet alleen vanuit De Meermin moet werken, maar ook vanuit wijken zodat er veel meer ruimte komt om mensen bij elkaar te brengen.” Daarbij moeten we ons volgens Carla niet langer focussen op één gebouw. Zij ziet veel liever dat welzijn in Zeewolde decentraal wordt aangeboden. “Dat kan ook goed gerealiseerd en georganiseerd worden, bijvoorbeeld in buurthuizen in de wijk, naar het voorbeeld van de Oude Bieb maar dan kleinschaliger.” Carla wijst op de gemeente Lelystad waar iedere wijk in een openbaar gebouw een eigen laagdrempelig buurthuis heeft waar iedereen welkom is en kan samenkomen. Vanuit die buurthuizen vinden tal van activiteiten plaats en vind je er de buurtconciërges en buurtvoorlichter die mede zorgen voor de verbinding in de wijk.
Eenzaamheid en armoede aanpakken
“Elkaar ontmoeten en samenkomen is zo belangrijk”, zegt Klaas want zo krijg je mensen in beeld die hulp nodig hebben, is zijn overtuiging. “Er zijn te veel mensen in Zeewolde die eenzaam zijn. We moeten daar beter zicht op krijgen. Net als op de verborgen armoede. We moeten meer omzien naar elkaar. De kerken en verenigingen hebben hier een maatschappelijke rol, maar vanuit de politiek moeten we de activiteiten die gericht zijn op het bevorderen van de sociale cohesie meer faciliteren. Ook moet de politiek meer aansturen op een krachtig vrijwilligers- en verenigingsleven, waardoor er meer mensen kunnen aanhaken.” Carla noemt in dit verband het maatjesproject van Welzijn Zeewolde: “Dat is zo een prachtig initiatief, waarbij vrijwilligers mensen uit hun sociale isolement halen. Ik zie graag dat we vanuit de politiek actief ondersteuning bieden, zodat de maatjes bijvoorbeeld goede training kunnen krijgen en hun belangrijke werk beter kunnen
