Cu heeft in 2005 aangegeven dat de chip gevaarlijk is. In 2009 : Al die tijd zwijgt de Kamer over het onderwerp. Tweede Kamerlid voor de CU Cynthia Ortega-Martijn, brengt de chip-implantatie bij mensen in 2008 weer te berde tot grote hilariteit van veel schrijvers in de reguliere media: je gaat toch met de technische vooruitgang van je tijd mee? De CU begrijpt de ongevoeligheid voor dit onderwerp niet en wil van het kabinet horen dat ‘het nooit zo kan zijn’ dat mensen verplicht worden geïmplanteerd met een chip.4 Tijdens de vaststelling van de begrotingsstaten voor 2008 betreurt de Socialistische Partij dat er nog steeds geen integrale visie bestaat op RFID en de wijze waarop men daarmee moet omgaan. CU-Kamerlid Ortega probeert chip-implantatie nogmaals bespreekbaar te maken. Behalve de Partij voor de Dieren, Groen Links en de Socialistische Partij hebben alle partijen, inclusief de Christen Unie, ingestemd met de invoer van het biometrisch persoonsbewijs16 en centrale opslag van uw lichaamskenmerken.17 Voor dat laatste heeft met name D66 zich sterk gemaakt.18 Daarmee is een cruciale en fundamentele stap gezet in het centraal beheers- en controleerbaar maken van de bevolking.19 De invoer van een onderhuidse chip is nu slechts een kwestie van techniek. D e Christen-Unie verzorgde de verankering nodig voor het chippen van kinderen bij hun geboorte Chippen van kinderen gebeurt eveneens al op vrij grote schaal. Vooral angstige Amerikaanse ouders die bang zijn dat hun kind ontvoert of baby gestolen wordt uit het ziekenhuis.24 Ziekenhuizen in Ohio hebben, na promotie van de Verichip-corporation, de helft van de baby’s met RFID-bandjes tegen ‘baby-diefstal’ beveiligd. Katherine Albrecht, auteur van ‘Hoe corporaties en de overheid al uw aankopen willen opsporen al uw bewegingen observeren’, vindt het diefstal-argument een drogreden van Verichip om zo het mandaat te krijgen over implantatie van baby’s, zoals dat al gebeurt met gevangenen in Groot-Brittannië.25 eugd en Gezinsminister Rouvoet van de Christen Unie, de partij die zich zo tegen de onderhuidse chip leek te verzetten, heeft met zijn invoer van het Electronisch Kind Dossier de verankering verzorgd die noodzakelijk is om alle toekomstige informatie over kinderen in Nederland te kunnen koppelen, net zoals de biometrische dataopslag het anker vormt waaraan de overheid alle andere persoonsgebonden informatie over burgers vanaf veertien jaar kan bevestigen. De basis voor het chippen van mensen vanaf hun geboorte is daarmee gelegd.