Het belangrijkst dat deze avond op de agenda stond was ongetwijfeld het herindelingsbesluit. De raad heeft unaniem ingestemd met het voorstel dat voor Vught het gevolg heeft dat Helvoirt onderdeel wordt van de gemeente Vught. Bij deze: alle Helvoirtenaren van harte welkom!

Wat een feestje had moeten worden eindigde in een politiek treurspel. De toon werd gezet door het afwijzen van de behandeling van een motie van D66 over de N65. Nu vinden we in zijn algemeenheid dat als een fractie iets ter bespreking voordraagt dat ook mogelijk moet zijn. Dat vinden we tenzij we van oordeel zijn dat iets echt overbodig of ontijdig is. Dat laatste was nu het geval: net in de week van de raadsvergadering is de inspraak over het bestemmingsplan opgestart. Het leek ons daarmee niet het goede moment  als raad allerlei uitspraken daarover te doen: het woord is nu aan de burger. De nogal geïrriteerde reactie van D66 verbaasde ons maar we namen er maar kennis van.

Bij het onderwerp woningbouwplanning –ik schreef daar inhoudelijk eerder over- kwam de koop van de appartementen die gebouwd gaan worden op de plek gebouw Schoonveld aan de orde. Uitgebreid ging het over de prijs, de rechtmatigheid daarvan, wie nu waar voor verantwoordelijk is etc. Ik zal u hier nu niet verder vermoeien met de details maar er vallen wat ons betreft een paar dingen te constateren. In de eerste plaats worden er woningen aangeboden die vallen in de prijscategorie die de raad zelf heeft vastgesteld. In de tweede plaats is er een contract tussen de gemeente en ontwikkelaar afgesloten en die werkelijkheid is bij allen bekend. Formeel moet het college nog een besluit nemen over de verkoop aan de ontwikkelaar maar het te nemen besluit zal binnen de kaders van de raad vallen.

Nu mag je vinden dat het college onhandig gemanoeuvreerd heeft, je mag vinden dat de prijs van woningen te hoog is omdat je het niet eens bent met het eerder genomen raadsbesluit en je mag vinden dat de communicatie beter kan. Hierover een motie van wantrouwen indienen waarin staat dat de formaliteit niet klopt en woorden in de mond gelegd worden die niet juist zijn is wat ons betreft buiten de orde. Een motie van wantrouwen is immers geen kleinigheid

Tenslotte kwam de beweegzaal (de nieuwe sportvoorziening bij de school De Springplank) als motie aan de orde. D66 vond het nodig dat verhaal nog een keer opnieuw aan de orde te stellen hoewel daar eerder al een motie van wantrouwen over was ingediend. Zonder dat er echt nieuwe zaken aan de orde gesteld werden –behalve dan dat men “de rode doos” niet mooi vindt- dienden de oppositiepartijen opnieuw een motie hierover in, een motie van afkeuring. Wij konden ons daar absoluut niet in vinden, temeer omdat over de communicatie zaken gedebiteerd werden die door wethouder Toine van de Ven ter plaatse werden ontkracht.

Nou ja, zo’n avond overziend word je niet blij va raadslidmaatschap. Natuurlijk mag er oppositie gevoerd worden op het scherp van de snede, dat moet zelfs. Moties indienen op basis van halve waarheden, onjuistheden en nog maar eens terugkomen op een discussie die al ruimschoots gevoerd is, is in elk geval niet de vorm waar PvdA-GroenLinks zich bij thuis voelt. Gezelliger wordt het er niet op en de beeldvorming over de politiek wordt er niet positiever van. In elk geval ben ik er trots op dat in de twee vorige periodes wij de oppositierol op een andere wijze hebben opgepakt.

Ton van der Vossen