Poliflw

29 november - Afgelopen dinsdagavond was het dan eindelijk zo ver(citaat Bert Weevers) “Het plan van Aanpak Duurzaamheid” werd vastgesteld. Wij als Progressieve Partij zaten hier al lang op te wachten als één van onze belangrijkste politieke doelstelling. Ook onze reeds langs bestaande slogan wijst daarop: “ Sociaal en groen, gewoon doen”. Het eerste groene deel van deze al bijna 10 jaar bestaande slogan is nu op papier ingevuld!

Bij dit voorstel hebben we 3 amendementen ingediend met ondersteuning van D66. De eerste ging over meer bomen aanplanten en bodemgebruik t.b.v. de CO2 opslag. Vastlegging van CO2 is nl ook dringend nodig om klimaatopwarming te beperken; emissie-reductie is niet genoeg. Dit amendement heeft het helaas niet gehaald. Teleurstellend vonden we achteraf dat GB deze niet steunde, zeker ook omdat ze dat eerder wel hadden gedaan. Een motie over het betrekken van de landbouw bij de uitvoering van de gemeentelijke duurzaamheidsplannen, afgewezen door CU, HMV, CDA en GB. Erg verbazend vooral omdat wij van CU en GB meer hadden verwacht. Met als motivatie dat we eerst landelijk beleid moeten afwachten. Men laat de landbouw aan haar lot over. Jammer! Wat ons wel positief stemde was de steun van de VVD op dit punt.

Daarnaast hadden wij een amendement voorbereid waarin we voorstelden om de mensen die een laag inkomen hebben te laten profiteren van de voorgestelde subsidieregeling en deze middelen daarom anders in te zetten. Een dergelijk pleidooi hadden we ook al succesvol gedaan bij deToekomst Bestendig Woninglening (oktober vastgesteld). M.a.w. middelen inzetten om ook mensen met een laag inkomen de duurzaamheidsdoelstellingen te laten behalen! Dit amendement werd door de voltallige raad gesteund. 20-0!! Gelukkig dat de raad op dit punt eensgezind is!

Met dit laatste amendement hebben we ook een andere Progressieve Partij doelstelling ingevuld, opkomen voor de inwoners die het moeilijk hebben. We houden uiteraard de resultaten die het komende jaar uit het plan moeten komen goed in de gaten! Zowel op inhoudelijke projecten als de sociale component! Dit is het “gewoon doen” in onze slogan!

2 november - De discussies over het stikstofbeleid ontsporen nogal. Onderbuikgevoelens, niet gecheckte feiten wisselen meningen en opvattingen, niet gestoeld op feiten af. Om een goed oordeel te kunnen vellen is een diepgravende analyse gebaseerd op o.m. historische feiten van belang. PP-lid Jan Mudde heeft geprobeerd die analyse met behulp van de historie te maken. Hieronder zijn verhaal.

Ingezonden nin Progressief Nieuws Intern, 2 november 2019.

De Nederlandse landbouw: een al lang uit het lood geslagen sector met boeren in een onmogelijke spagaat.

Dat de actuele mest(stikstof)problematiek iets nieuws zou zijn berust op een (moedwillig?) misverstand, evenals de opvatting dat “de politiek” niet naar de boeren zou luisteren. Verder is het geen boude veronderstelling te constateren dat de naoorlogse landbouw in ons land aan haar eigen succes te gronde dreigt te gaan. In een algemeen en historisch getint betoog wil ik deze opvattingen toelichten, waarbij ik een nadrukkelijk onderscheid maak tussen de sector als zodanig én de individuele boeren.

Om met de mest zelf te beginnen. Al in 1972 kwam de stichting Natuur & Milieu (N&M) met een alarmerend rapport over de mestproblematiek, getiteld “Augiasstal bio-industrie”. Begin jaren ‘70 kwamen de problemen geleidelijk aan op tafel: mineralenoverschotten, koperverontreiniging, te veel fosfor- en eiwit in het voer en daardoor ook in de mest die rechtstreeks uitspoelde naar de bodem en het oppervlaktewater, aldus N&M ¹). Pas in 1984 kwam de toenmalige minister van Landbouw Gerrit Braks (CDA) met wetgeving die deze problematiek beheersbaar moest maken, de Interimwet Beperking varkens en pluimveehouderij, die eigenlijk een bouwstop voor nieuwe stallen inhield.

Het verhaal gaat dat Braks persoonlijk geschrokken was van de dode schapen (vermoedelijk door kopervergiftiging) die hij in een weiland, achter z’n woning in Brabant, had zien liggen. Nu kende Braks z’n pappenheimers en hij bracht die eerste “mestwet’ zo laat mogelijk in de openbaarheid. Helaas mocht dit niet baten, want de bij de afkondiging van de nieuwe wet, een dag voor die zou ingaan, bleven - vooral in Brabant - de gemeentehuizen tot 12 uur ’s nachts geopend om alle schielijk ingediende kladjes e.d. inzake uitbreidingsverzoeken nog op tijd van een stempel te voorzien( ).

Eigenlijk werd hiermee, in dit geval op nogal spectaculaire wijze, de trend gezet. De sector, met een dominante rol van het Landbouwschap, wist tal van opeenvolgende maatregelen en wetgeving te omzeilen, dan wel te traineren of naar haar hand te zetten door het afdwingen van financiële tegemoetkomingen en uitzonderingsregels. Uiteraard met medewerking van vooral het CDA en de VVD (maar ook de PvdA). Voor de concrete geschiedenis hiervan, met o.a. de Fosfaatnorm (1985, door het min. van VROM!), Meststoffenwet(1987), de MINAS (1998) en de aanzet tot de PAS (al in 2008) en de toenemende bemoeienis van Brussel (EU), verwijs ik naar het rapport van het al genoemde N&M uit 2016 met als titel “De Mestmarathon Kroniek van ruim 42 jaar mestbeleid” (zie bronvermelding).

Lees hier het hele ingezonden stuk

26 oktober - De Progressieve Partij diende tijdens de raadvergadering maar liefst twee moties in over dit voorstel. Daaruit zou men misschien kunnen concluderen dat de Progressieve Partij het een slecht voorstel vindt. Maar dat is allerminst het geval. De Toekomst Bestendig Wonen Lening is een prima instrument waar we van harte achter staan.

Maar wanneer je je zoals de Progressieve Partij al jaren intensief met het thema duurzaamheid bezighoudt, de vakbladen en wetenschappelijke literatuur bijhoudt, dan weet je ook waar valkuilen liggen en waar je speciale aandacht voor moet hebben.

Houtstook is één van die valkuilen. Oude inzichten hierover liggen nog vast in Europese regels die stellen dat biomassa als CO2-neutraal moet worden gerekend. Inmiddels is er wereldwijde wetenschappelijke consensus dat dat niet, of niet altijd, het geval is. En dat geldt zeker voor houtstook.

Iedereen die een beetje nadenkt snapt dat ook. Een boom heeft 50 jaar nodig om volwassen te worden en wordt in een kachel in één jaar opgestookt. Zo’n tijdsverschil kan dus nooit tot CO2-neutraliteit leiden. Daarbij gaat waardevol materiaal letterlijk en figuurlijk in vlammen op. De politiek begint dat langzamerhand te snappen en er wordt dan ook al geruime tijd gepraat over aanpassing van die Europese regels, maar zoals we allemaal weten, dat kan nog wel een tijdje duren.

Tegelijkertijd wordt steeds duidelijker dat houtstook, zeker in particuliere huizen, tot ernstige hinder en aantasting van de gezondheid leidt.

Het kabinet heeft daarom laten onderzoeken of houtstook nog wel gestimuleerd dient te worden. Voor zeer zuinige houtkachels is immers nu nog ISDE-subsidie mogelijk.  De conclusie van dat onderzoek is zonneklaar. Zelfs uitgaand van de achterhaalde Europese regels over CO2-emissie wegen de voordelen niet op tegen de milieuschade van fijnstof en overige ongezonde en kankerverwekkende stoffen.

Het kabinet van CDA, VVD, D66 en CU heeft besloten om de ISDE-subsidie op houtkachels uiterlijk per 1-1-2020 te stoppen. Het is niet meer dan logisch dat Aalten deze lijn volgt en de houtkachels uit de lijst met maatregelen die voor een lening in aanmerking komen, schrapt!

De Progressieve Partij kreeg alleen steun van de VVD. Opvallend was dat partijen die zich in het verleden nooit druk hebben gemaakt over het klimaat nu opeens de vermeende CO2-reductie die het stoken van hout zou opleveren belangrijker vinden dan de gezondheidsrisico’s die dat veroorzaakt (CDA en Gemeente Belangen). Is dat gebrek aan kennis of zit er meer achter? Bert: “In één van de onderzoeken in de bijlagen bij de motie wordt aangetoond dat zo gauw je rook ruikt je ook meteen giftige dampen inademt.” De VVD steunde de motie, maar had een ander motief. De VVD vindt dat het stikstofprobleem niet alleen op het bordje van de boeren gelegd moet worden, maar dat ook particulieren een bijdrage moeten leveren en minder hout moeten stoken. De verantwoordelijk wethouder zegde toe de landelijke beleidslijn te gaan volgen, dwz als de rijks-subsidie wordt gestopt, dan ook geen gemeentelijke lening meer voor houtkachels.

Progressieve Partij vroeg daarnaast samen met CDA, HMV en D66 aandacht voor lage inkomens en huurders. Zij kunnen niet of nauwelijks gebruik maken van de nieuwe lening, waardoor bijvoorbeeld deelname aan een postcoderoosproject lastig wordt. En juist een postcoderoosproject kan hen het vaak zo nodige financiële voordeel opleveren. Deze motie werd breed door de raad overgenomen. We hebben daarmee een voor ons belangrijk punt binnengehaald!

19 april - Op 8 april moest de Achterhoek Raad o.a. stemmen over de Achterhoek Visie 2030. De VVD diende een amendement in die van de N18 een 4 baansweg met 100 km en ongelijkvloerse kruisingen wil maken. Je kunt je afvragen wat er zo smart aan die motie is:

-Realisatie is afhankelijk van het Rijk en voorlopig volstrekt onhaalbaar (zo werd ook met verve door Board-lid Ted Kok aan de vergadering voorgehouden. Helaas zonder echt gehoord te worden);

-Realisatie maakt aanliggende kleine kernen slechter bereikbaar;

-Realisatie heeft een aanzuigende werking en zorgt o.a. voor Duits sluipverkeer;

-Realisatie zorgt voor meer fijnstof en meer geluidshinder voor omwonenden (en is daarmee in strijd met een ander belangrijk doel in de Achterhoek Visie: Gezondste Regio worden).

Maar wat vooral verontrustend is,is dat de motie steunt op het achterhaalde idee dat meer asfalt alle mobiliteitsvraagstukken oplost. Hoezo Smart? Eén van de grijze pleitbezorgers stelde in de discussie dat hij al 20 (of was het 50?) jaar bezig was om die 4 baansweg voor elkaar te krijgen. Het is toch pijnlijk om te zien dat ‘oplossingen’ uit de vorige eeuw nog steeds worden omarmd door de meerderheid van de Achterhoek Raad?

Smart Mobility (om maar in het jargon van de Board-ondernemers te blijven) zou veel meer uit moeten gaan van:

-Nieuwe technologische mogelijkheden (zelfrijdende elektrische auto’s vragen veel minder asfalt);

-Deel-economie oplossingen (meer deel-auto’s, minder eigen-autobezit)

-Snelfietspaden (gezonder en schoner)

-Openbaar vervoer (dubbel spoor, comfortabele buslijnen)

-Internationale oriëntatie (betere verbindingen met Duitsland).

Het amendement is echter met 102 voorstemmen (zetels van mn VVD en CDA) en 62 tegenstemmen (zetels van mn GL, PP, D66 en CU), aangenomen. En daarmee is streven naar de 4 baans N18 onderdeel van de Achterhoek Visie geworden. Niet bepaald ‘smart’ dus. PP heeft daarom tegen de Visie gestemd.

19 april - In september 2018 werd in de gemeenteraad een amendement aangenomen, waarin werd bepaald dat nieuw te bouwen woningen energieneutraal moeten zijn. Het voorstel werd met één stem voor aangenomen dankzij de stemmen van de Progressieve Partij, D66, ChristenUnie en Gemeentebelangen. Ruim een half jaar later werd het amendement al weer ter discussie gesteld. VVD, HMV, CDA en Gemeentebelangen dienden een motie in om minder stringent om te gaan met de eis voor energieneutraliteit.

Aanleiding voor de motie waren twee woningbouwplannen in Dinxperlo. De al bestaande panden hadden geen woonbestemming meer en worden daarom beschouwd als nieuwe woningen, waarvoor de eis van energieneutraliteit geldt. Voor het verbouwen van een oud pand blijkt deze eis echter moeilijk realiseerbaar. Daarom stelden de indieners van de motie voor andere eisen voor dit soort panden in te voeren.

Verkeerd signaal

Bert Weevers van de Progressieve Partij, een vurig pleiter voor duurzaamheid en energieneutraliteit, vond dat je na twee gevallen niet meteen het beleid moet wijzigen. Hij was er niet van overtuigd dat de energieneutraliteit niet haalbaar zou zijn. "We geven een verkeerd signaal af met deze motie. Het is niet goed om te zwabberen, waar duidelijkheid en een rechte rug gewenst is. Als een plan een keer sneuvelt op de eis van de energieneutraliteit, dan heeft het college nog altijd de mogelijkheid van buitenplanse afwijking. Kortom, de oplossing is er al." Wethouder Ted Kok bevestigde dat deze vorm van maatwerk mogelijk is.

Kok zei niet tegen de motie te zijn, maar vond dat je net zo goed de eisen van het bouwbesluit kunt volgen. Daarin staan alle eisen ten aanzien van de energie al in. Na een schorsing zei Gerbert Nvis (VVD) daarna namens de indieners dat ze de motie wilden intrekken als de wethouder wilde toezeggen met een notitie te komen, waarin hij uitlegt hoe het bouwbesluit kan worden toegepast om de geconstateerde problemen op te lossen. Wethouder Kok zegde dit toe. Waarschijnlijk betekent dit dat in de toekomst voor nieuw- en verbouw alleen gewerkt zal worden met het bouwbesluit en dat de eis van energieneutraliteit wordt geschrapt.

(overgenomen uit Aaltens Nieuws)

25 februari - Een mooi debat, een bellend raadslid en een wisseling van de voorzitter, deze raadsvergadering had alles. Na het moment van inkeer en het vragenuurtje was het tijd voor de twee punten die op de agenda stonden. Het eerste punt ging over het initiatiefvoorstel inzake mini-windturbines van de fractie van het CDA. Een mooi voorstel, al hadden we hier intern nog wel even de nodige discussie over. Hoe kunnen we als groene partij nou tegen zo’n voorstel zijn? Dit zijn we dan ook niet, we zijn alleen tegen het niet heffen van leges de komende 10 jaar. Dit argument werd overigens door alle fracties naar voren gehaald. Uiteindelijk besloot het CDA dit punt uit het voorstel te halen en werd het voorstel aangenomen. Het tweede punt ging over het handhavingsplan 2019. Omdat dit de portefeuille van de burgemeester betreft, moest hij zijn voorzittersplek op dit punt afstaan aan de waarnemend voorzitter Zelma van Alstede. En, ik moet eerlijk zeggen, wat deed ze het goed! Iedereen kreeg de kans om zijn zegje te doen, waardoor er ruimte ontstond voor het debat. Een hele verademing, want dit miste ik regelmatig in voorgaande vergaderingen. Omdat het op dit punt ging om een collegebevoegdheid, kon de raad alleen zienswijzen indienen en moties. Al bellend hield Bert zijn betoog. Dit zag er eerst wat vreemd uit, maar hij had wel meteen de aandacht! Een goede tactiek dus. Elke fractie had wel weer een andere zienswijze en de burgemeester was dan ook veel bezig met het verdedigen van dit voorstel. Jammer, want als hij wat concretere antwoorden had kunnen geven waren sommige raadsleden misschien wat minder hard voor hem geweest. Uiteindelijk werd de motie om meer prioriteit te geven aan de handhaving van de bestemmingsplannen buitengebied en overig gebied, van de VVD, PP en GemeenteBelangen aangenomen. Onze andere motie (Groene Handhaving) kon op steun rekenen van D66, maar haalde het helaas niet. Niet getreurd, we gaan met goede moed weer op naar de volgende vergadering!

11 november- Op 6 november was het dan zover. Na alle voorbereidingen stond de Begroting en het Uitvoeringsprogramma op de agenda van de raad. Het college van B&W komt met een voorstel en de politieke partijen proberen met moties en amendementen sommige posten en voornemens bij te sturen in de door hen gewenste richting. Maar liefst 17 amendementen en 9 moties werden er ingediend en er werd over sommige onderwerpen flink gediscussieerd. De vergadering duurde dan ook bijna vijf uur, van 19:00 tot iets voor 24:00.

Over duurzaamheid en klimaatbeleid werden ook diverse moties en amendementen ingediend. VVD, CDA en GB wilden niet een energieneutrale gemeente in 2030, maar een  energieneutrale regio (aangenomen). Dat lijkt een afzwakking van het eigen raadsprogramma. Immers daarin staat  dat -onafhankelijk van de prestaties van de Regio- de gemeente Aalten in 2030 energieneutraal wil zijn.   HMV wilde geen warmteplan (verworpen), PP wilde meer duurzaamheid, dit centraal stellen in de omgevingsvisie en meer aandacht voor de lage inkomens in de energietransitie, maar trok de betreffende moties in na toezegging van de wethouder dat hier aan gewerkt werd / zou worden.

De grote variatie in de samenstelling van de indieners van de moties en amendementen laat zien dat er van een traditionele, starre coalitie versus oppositie situatie geen sprake meer is. Per onderwerp wordt er gekeken welke collega-partij mee wil doen. Dit hoort bij het nieuwe werken dat met het gezamenlijke raadsprogramma is ingezet. Het is af en toe nog wennen, maar het wordt er in elke geval spannender van.   Aan het einde van de bijeenkomst zwaaide nestor Meerdink, de gemeentesecretaris Jan Nobel uit.