Poliflw

Bezuinigen op cultuur en sport door de provincie Noord Brabant is een verkeerde keuze, en een verkeerd signaal. Het nieuwe provinciebestuur (VVD, CDA, FvD en Lokaal Brabant) wil hard bezuinigen op cultuur en sport. Samen met PvdA, D66 en de SP schreven GroenLinks fracties een brief met de boodschap: bezuinigen op cultuur en sport is een foute keuze; kunst en cultuur zorgen voor verbeeldingskracht en dat hebben we nu juist heel hard nodig! Er is zelfs geen gedeputeerde meer op cultuur. Terug naar naar het arme Brabant van weleer; dat wil toch niemand? En als Brabant zelf zijn cultuur en sport al niet meer belangrijk vindt, waarom zou de rijksoverheid het daar dan nog wel steunen? Houd Brabant interessant, juist ook op het gebied van cultuur en sport.  

Verbeeldingskracht en verbondenheid

Een bekende uitspraak van Commissaris van de Koning, Wim van de Donk, is: ‘’Het arme Brabant is rijk geworden dankzij de verbeeldingskracht en verbondenheid van haar inwoners.’’

Verbeeldingskracht en verbondenheid zijn het erfgoed van Brabant. Maar juist dat erfgoed wordt bij het grofvuil gezet. Kunst en cultuur zorgen voor verbeeldingskracht. Kunst en cultuur houdt ons een spiegel voor en geeft ons stof tot nadenken. En sport verbroedert en verbindt. De sportvelden brengen mensen met allerlei verschillende achtergronden dichterbij elkaar. Het sportveld trekt mensen figuurlijk uit hun eigen bubbel. Des te pijnlijker is het om te zien dat de nieuwe provinciale coalitie het mes zet in sport en cultuur. Ze zetten daarmee het mes in de verbeeldingskracht en onze verbondenheid en dus ook in hetgeen dat ons arme Brabant rijk heeft gemaakt.

Het kabinet spant zich in deze coronacrisis in voor de cultuursector en ook heel veel gemeenten trekken de portemonnee om te redden wat er te redden valt, maar van de provincie hoeven we het de komende jaren niet te hebben. Cultuur is volgens het nieuwe provinciebestuur slechts ‘vrijetijdsbesteding’. Het voornemen om miljoenen bezuinigingen door te voeren in het domein samenleving, onder meer op cultuur en sport, is in onze ogen een volstrekt foute keuze.

Wij staan op het standpunt dat juist nu kunst en cultuur extra moeten worden ondersteund, omdat de sector bij zal dragen aan de onderlinge verbondenheid en weerbaarheid van onze hard getroffen samenleving. Om dit kracht bij te zetten willen wij juist nu extra investeren in kunst en cultuur. ZZP’ers en instellingen die in problemen (dreigen te) raken, moeten ondersteund worden. Ook in de Brabantse sportbeoefening zien wij die grote maatschappelijke meerwaarde. Verschillende Brabantse gemeenten gingen al voor in kwijtschelding van de huren voor sportclubs en culturele instellingen.

Zonder een gedeputeerde cultuur, maar met een gedeputeerde erfgoed, koesteren we wat we hadden, maar geven we niet door wat we hebben. De verbeeldingskracht en verbondenheid moet doorgegeven worden en daarvoor zijn sport en cultuur van essentieel belang.

Peter Bakker (GroenLinks Breda) Bouteibi (PvdA Eindhoven) Yusuf Celik (PvdA Tilburg) Arjen van Drunen (PvdA Breda) Hans van Gemert (SP Helmond) Judith Hendrickx (Bossche Groenen) Tim van het Hof (D66 Breda) René van den Kerkhof (D66 Den Bosch) Evelien Kostermans (GroenLinks Tilburg) Duran Kurumli (PvdA Helmond) Saskia Lammers (GroenLinks Eindhoven) Bas Maes (SP Breda) Murat Memis (SP Eindhoven) Helma Oostelbos (SP Tilburg) Esther de Ruiter (GroenLinks Den Bosch) Paul Slikker (PvdA Den Bosch) Beppie Smit (D66 Tilburg) Stef Stevens (D66 Helmond) Thomas Tuerlings (GroenLinks Helmond) Robin Verleisdonk (D66 Eindhoven) Cecile Visscher (SP Den Bosch) Peter Vissers (Breda ’97)

BNDeStem schreef vorige week dat er flink bezuinigd wordt op subsidies voor cultuur in de Belcrum. Zo krijgt Electron/MotMot Gallery in 2019 maar €20.000, terwijl dat in 2018 nog €85.000 was. In de begroting van 2018 kwam al naar voren dat de coalitiepartijen VVD, D66 en PvdA van plan zijn om cultuursubsidies stevig te korten. Dat terwijl er tonnen uitgegeven worden aan het kunstmatige 'verhaal van Breda' in het kader van stadspromotie. GroenLinks vindt dat dat geld beter uitgegeven kan worden aan échte cultuur in Breda.  

 

Onze vragen:

Klopt het dat subsidiebedrag voor Electron / MotMot Gallery van 85.000 in 2018 naar 20.000 in 2019 is teruggebracht? Zo ja, wat is daarvan de reden? Op welk moment is Electron / MotMot Gallery van deze subsidiekorting op de hoogte gebracht? Heeft Electron / MotMot Gallery eerder signalen gekregen voor een drastische subsidiekorting? Welk signaal ging er bijvoorbeeld uit van het ter plekke organiseren van de presentatie van het coalitie-akkoord, en de positionering van de culturele trekkers in de Belcrum in de gebiedsontwikkeling Klavers Janssen? Hoe kan een culturele instelling met de gekozen termijn van informeren tijdig anticiperen in de bedrijfsvoering en het aangaan van afspraken en verplichtingen? Welke andere culturele instellingen zijn/worden in 2019 ook met zo’n neerwaartse bijstelling geconfronteerd? Waarom? Zijn andere culturele instellingen hierover ook al geïnformeerd? Als bekend is dat conform het coalitie-akkoord substantieel minder geld voor de cultuurbegroting beschikbaar is, waarom duurt het dan zo lang voor dat het culturele veld weet waaraan zij toe zijn voor hun individuele bedrijfsvoering? Hoe ziet u dat de culturele sector het ‘Verhaal van Breda’ kan voeden, terwijl tegelijkertijd veel minder geld voor de sector beschikbaar wordt gesteld? Hoe kunnen culturele initiatieven in Breda als pionier/trekker van gebiedsontwikkeling in de Belcrum functioneren, als tegelijkertijd minder geld voor hen beschikbaar wordt gesteld?

Het waterschap is er om voor het grondwater en oppervlaktewater te zorgen en daarmee voor de natuur en onze leefomgeving. Het beschermt tegen overstroming, droogte en vervuiling. Als het aan sommigen ligt is het daarmee dan ook gezegd. Wieke Bonthuis, lijsttrekker voor Water Natuurlijk in de Brabantse Delta en GroenLinkser, denkt daar anders over: het waterschap beschermt de natuur, en is bovendien essentieel in de strijd tegen klimaatverandering. In dit interview legt ze uit waarom het Waterschap ertoe doet en waarom jouw stem op 20 maart zo belangrijk is.

Dit nieuwsbericht is geschreven door Itaï van de Wal na een interview met Wieke Bonthuis.

Het waterschap gaat over water. Men denkt bij water vaak eerst aan drinkwater. Het Waterschap gaat echter over oppervlaktewater. Brabant Water wint ons drinkwater uit rivier- of grondwater.

Een van de eerste zorgen van het waterschap is niet drinken, maar niet verdrinken. Het waterschap regelt de bescherming tegen overstroming vanuit de zee en de rivieren. Het besef van deze noodzaak wordt gedeeld door de partijen die deelnemen in het waterschap. Desondanks, merkt Wieke merkt op, is niet iedereen het eens over hoe die veiligheidsmaatregelen er uit moeten zien. We kunnen de dijken alsmaar hoger maken en zo het water tegenhouden. Of we maken ze lager, breder en inclusief natuurzones eromheen. Zo houden we water vast, faciliteren we biodiversiteit én zijn de dijken steviger.

Dezelfde discussie speelt als het gaat om hoe schoon ons water moet zijn. Meningen verschillen over welke norm het waterschap moet aanhouden. De laagste norm is goedkoop, maar slecht voor mens en natuur. Een hogere norm is minder goedkoop, maar heeft positieve gevolgen voor onze gezondheid en die van de natuur (denk o.a. aan medicijnresten in water).

Het veranderende klimaat heeft niet alleen gevolgen voor onze natuur, maar ook voor onze steden en landbouw. Buiten de stad schaadt droogte de landbouw, en dwingt boeren om maatregelen te nemen die (soms onherstelbaar) schadelijk zijn voor het milieu. In de stad kan de temperatuur soms wel 8 ℃ hoger zijn dan daarbuiten. De ‘hittestress’ die dan optreedt is heel ongezond voor stadsbewoners. De oplossing is simpel: stenen (die hitte opnemen) vervangen door groen dat verkoeling biedt en water vasthoudt. Naast groen helpt meer water dat simpelweg open door de stad stroomt ook tegen hitte en droogte. Maar ook hier is kiezen om te investeren in de toekomst een politieke kwestie.

Wieke vat de discussie samen met de vraag: is het waterschap ook een klimaatschap? Volgens Wieke wel. De meerwaarde van een robuuste natuur, voldoende en schoon water en groen oppervlakte in stad en buitengebied is inmiddels evident. Het waterschap staat ook aan het roer van de energiestrategie van West-Brabant. Daar kan het zich inzetten voor meer duurzame energie en natuur in het buitengebied. Met een veranderend klimaat is de nood hoger dan ooit. Maar nog steeds zijn er partijen in het waterschap die vooral opkomen voor boeren en bedrijven in het buitengebied en de stad en haar inwoners links laten liggen. En zo de verantwoordelijkheden van een klimaatschap liever ontwijken.

Toch heeft Wieke goede moed. De groene politieke beweging groeit, en duurzaamheid en circulaire economie staan inmiddels (“dankzij Water Natuurlijk!”) echt op de agenda bij het waterschap. De waterschapsverkiezingen kunnen een keerpunt zijn. Meer zetels voor groene kandidaten in het waterschap maakt hun positie in de onderhandelingen van de komende 4 jaar sterker. De opkomst voor waterschapsverkiezingen is laag. Water Natuurlijk boekt dus ook al winst als stemmers van moederpartijen GroenLinks en D66 naar de stembus gaan. Wieke sluit af: “Zonder water zijn we niks. Het is de basis van ons bestaan, nu en later. Daarom stemmen we 20 maart over wie er beslist over ons klimaat en onze toekomst.”