Poliflw

Evita Rozenberg

Statenlid

13.03.2024

D66

The post Vragen over dinoterp in Zuid-Holland appeared first on D66 Zuid-Holland.

Den Haag, 27 februari 2024 Geachte heer Putters, In deze brief geef ik u graag namens de CDA-fractie in de Tweede Kamer onze zienswijze op de te volgen stappen voor de formatie van een nieuw kabinet. Zoals het CDA in haar brief aan de vorige informateur heeft aangegeven, zijn wij van mening dat allereerst gezocht moet worden naar een stabiele meerderheidscoalitie in de Tweede Kamer. De partijen die het grootst zijn geworden (PVV, GL/PvdA, VVD, NSC), zijn nu aan zet om verkennende gesprekken te voeren en te onderzoeken welke coalities mogelijk zijn die op een stabiele meerderheid in het parlement kunnen rekenen. Een goede verkiezingsuitslag behalen betekent ook een grote verantwoordelijkheid voor het bestuur van ons land. Het doen van beloftes aan de kiezer in een verkiezingscampagne moet gepaard gaan met de moed om verantwoordelijkheid te nemen en de wil om de gedane beloftes daadwerkelijk waar te maken. Onder leiding van de PVV is een eerste informatieronde gedaan en deze is zonder resultaat afgesloten. De nieuwe informateur is door de Kamer gevraagd om eerst goed naar de vorm van een nieuw kabinet te kijken alvorens te zoeken naar overeenstemming op de inhoud. In de voorgaande informatieronde is door de vorige informateur nog geen definitieve conclusie getrokken dat partijen niet bereid zijn tot een meerderheidskabinet. Daardoor is nu al overgegaan tot gesprekken over andere vormen van samenwerking voorbarig en moet eerst de meerderheidsvariant onderzocht worden. Naar onze mening wordt nu te snel naar nieuwe vormen van een kabinet gekeken. De suggestie om nu een extraparlementair kabinet te onderzoeken, vindt het CDA ondoordacht en te voorbarig. Een extraparlementair kabinet waarmee de Tweede Kamer naar de strikte uitleg geen directe inhoudelijke afspraken maakt tussen coalitiefracties en een kabinet, zou op dit moment niemands voorkeur moeten hebben. Deze tijd met een aantal grote maatschappelijke en geopolitieke opgaven vraagt juist om een gezamenlijke, samenhangende visie. Er zijn, alles overwegend, twee opties: een meerderheidskabinet of een minderheidskabinet met gedoogsteun, vastgelegd in een coalitieakkoord en een gedoogakkoord. Het Deens model, waarnaar ook gekeken wordt, is in essentie een minderheidskabinet met gedoogsteun. De wens om een grotere afstand tussen kabinet en Kamer te realiseren, is legitiem, maar staat los van de vorm van dat kabinet. Een coalitieakkoord op hoofdlijnen kan deze lossere band bewerkstelligen, evenals het opnemen van ‘vrije kwesties’ daarin. Tegelijkertijd is voor een stabiele regering een gemeenschappelijk kader nodig en is eenheid van kabinetsbeleid een randvoorwaarde voor een stabiele regering. Overigens zijn de discussies hierover niet nieuw: vergelijkbare discussies zijn ook te vinden in de verslagen van voorgaande kabinetsformaties. Als met ‘extraparlementair’ bedoeld wordt dat de politieke leiders in de fracties in de Tweede Kamer blijven zitten en/of bewindspersonen niet uit de coalitiefracties gezocht worden, dan zou dat de moeite waard zijn om te onderzoeken, maar dit volgt uiteindelijk altijd na vaststelling van een inhoudelijke visie op de opgaven van deze tijd. Wat betreft de rol van het CDA: het CDA zal, zoals eerder aangegeven, niet deelnemen aan een coalitie met de PVV, ook niet in een gedoogconstructie. Wij vinden dat de PVV de democratische rechtsstaat, de grondrechten die daarin verankerd zijn en het daarbij horende democratische ethos onvoldoende respecteert en in de praktijk brengt. Gegeven de uitslag van de verkiezingen past het CDA een rol in de oppositie. Als een verantwoordelijke partij zullen wij, ook vanuit deze rol, invulling geven aan het mandaat dat we ontvingen van onze kiezers door altijd op een constructieve wijze het goede te zoeken, in het algemeen belang. Wij zullen voorstellen op inhoud beoordelen en de samenwerking zoeken met andere partijen. Met hoogachting, H.Bontenbal

De Parlementaire Enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening presenteerde maandag 26 januari haar rapport 'Blind voor mens en recht' naar hoe de overheid fraude bestreed en daarbij tekort is geschoten in dienstverlening en rechtsbescherming. CDA Tweede Kamerlid Inge van Dijk was aanwezig bij de presentatie van het rapport. Reactie Inge van Dijk: "Het rapport van de Parlementaire Enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening is een verdrietige herbevestiging van het leed dat de afgelopen jaren door toedoen van de overheid is veroorzaakt.Het is pijnlijk dat veel van de gevolgen die het rapport beschrijft inmiddels wel bekend zijn, maar dat oplossingen nog steeds op zich laten wachten. De politiek, uitvoering en rechtsspraak zijn tekort geschoten door mensen die hen het hardst nodig hebben, het hardst te raken. Door geen ruimte te laten voor een menselijke vergissing en een foutje aan te merken als fraude waar keiharde straffen op stonden, zijn mensen vermorzeld. Tot op de dag van vandaag zijn slachtoffers de dupe van de gevolgen en de schaamte van het onterechte label ‘fraudeur’. Het is schrikbarend dat bezuinigingen op de uitvoering er voor hebben gezorgd dat naar extra fraudegevallen is gezocht, ook wanneer die er niet waren.Des te meer omdat de afdeling Bezwaar en Beroep als gevolg is uitgekleed, waarmee de rechtsbescherming van burgers nog verder onder druk is komen te staan terwijl die bij deze wet- en regelgeving al niet op orde was. De conclusie dat wij, Kamerleden, hebben gefaald in onze wetgevende en controlerende taak is confronterend. Het parlement heeft de plicht toe te zien op de kwaliteit van wetgeving. Ik hoop dat dit rapport een keerpunt is dat de weerbarstige Haagse praktijk gaat verbeteren.Zo moeten wij er bij de behandeling van wetten beter op toezien hoe de rechtsbescherming van burgers is geregeld en meer oog hebben voor wat wetten in de praktijk betekenen door de praktijk consequent aan tafel te zetten.Daarnaast moeten uitvoerders meer mogelijkheden krijgen om maatwerk te leveren, zodat mensen kunnen worden begeleid in plaats van beoordeeld. En we moeten meer voorkomen, in plaats van genezen. Daarom wil het CDA dat de ‘Onafhankelijke Belangenbehartiger’ zo snel mogelijk wordt opgezet om mensen met problemen direct fiscale rechtshulp te bieden, een Handvest praktische rechtsbescherming voor uitvoeringsinstanties, en investeringen in betere toegang tot rechtsbijstand. Er ligt een grote opgave bij de Kamer en het kabinet, want we zijn er nog lang niet. Veel dank aan de Commissie fraudebeleid en dienstverlening voor hun enorme inspanning en terugkijken. Terugkijken om te leren, om vooruit te komen, maar vooral om te voorkomen."

Hieronder leest u de inbreng van Henri Bontenbal tijdens het formatiedebat van woensdag 14 februari Opnieuw zien we hoe een formatie op een lelijke manier van de rails is gelopen. Wat we de afgelopen weken hebben gezien, is onprofessioneel en onfatsoenlijk. Dit brengt schade toe aan het vertrouwen van burgers in onze democratie. Volgens sommigen bestaat de democratie in het volgen van vaste democratische procedures. Dat zou, volgens hen, voldoende zijn om een vreedzame samenleving mogelijk te maken. Anderen vinden dat de kern van de democratie erin bestaat dat je als burgers een beroep kunt doen op rechten. Zoals de vrijheid van meningsuiting of de vrijheid van godsdienst. Maar beide zijn niet voldoende om een democratie levend en gezond te houden. Wat ook nodig is – ik heb het eerder gezegd – is een democratisch ethos onder burgers en hun volksvertegenwoordigers. Het is de wil en de inzet om de instituties die de samenleving en de rechtsstaat stutten, te koesteren. Zoals de vrije pers, de onafhankelijke rechtsspraak en het parlement. In daad én in woord. Het democratisch ethos wordt zichtbaar in de manier waarop partijen na verkiezingen met elkaar proberen tot een nieuwe regering te komen. Tot de verkiezingen worden ideologische verschillen uitvergroot, maar daarna moet gezocht worden naar samenwerking. Het CDA is verbaasd over de manier waarop de vier partijen PVV, VVD, BBB en NSC de afgelopen weken te werk zijn gegaan. Geen radiostilte in acht nemen, elkaar de maat nemen via sociale media en twitteren dat de NPO moet worden afgeschaft, is onfatsoenlijk en onprofessioneel. Dreigende taal van radicale boeren niet publiekelijk durven afkeuren, is een gebrek aan leiderschap. Een A4-tje neerleggen tijdens de gesprekken waarin je voorstelt hoe je een wet niet gaat uitvoeren, is onfatsoenlijk en anti-rechtsstatelijk. Het is ook onfatsoenlijk om je collega’s waarmee je weken hebt onderhandeld, op de hoogte stellen van je besluit om te stoppen met praten via een appje en de informateur te beschuldigen van het achterhouden van informatie. Wat ik zojuist opsomde heeft plaatsgevonden nadat de vier partijen op 10 januari een “gemeenschappelijke basislijn voor het waarborgen van de grondwet, de grondrechten en de democratische rechtsstaat” hadden afgesproken. Iets afspreken is één, je er ook naar gedragen is twee. In dit debat moeten we twee dingen doen: 1. Helderheid krijgen over wat er gebeurd is. 2. Besluiten hoe de formatie verder gaat. In de eerste plaats dus helderheid. Helderheid is nodig, want je kunt pas verder als partijen transparant zijn over wat er is gebeurd. Deze formatie heeft het karakter van de kat van Schrödinger: is de formatie nu dood of levend? · Mijn vraag aan NSC is: Waarom is NSC, nadat op 10 januari besloten is over een basislijn over de rechtsstaat, maar NSC blijkbaar toch niet verder wilde, toch nog een maand blijven praten? En is NSC nu definitief gestopt met onderhandelen met PVV, VVD en BBB, of is er toch nog ruimte om verder te onderhandelen? Wil NSC nou gedogen of niet? Wat is dat gedogen dan precies? Is gedogen niet hetzelfde als een kabinet met de PVV mogelijk maken? · Mijn vraag aan de informateur is: Wat is er in de maand na 10 januari gebeurd? Er blijkt weinig overeenstemming over belangrijke onderwerpen te zijn geweest, aldus het verslag. Wat is er dan wel besproken al die tijd? · Mijn vraag aan de VVD is: is VVD nu wel of niet bereid volwaardig deel te nemen aan een kabinet? Is de positie van de VVD nog steeds dat ze een rechts kabinet wil gedogen? Ook hier verwacht ik helderheid. Ik wil helderheid en transparantie, voorzitter, en geen rookgordijnen. Wat ik ook wil zien, is dat partijen hun beloften proberen waar te maken en de moed hebben om verantwoordelijkheid te dragen. Grote beloften doen vóór de verkiezingen en de kiezer daarmee overtuigen op jouw partij te stemmen, is niet gratis. Hoe verder? In onze brief aan de verkenner heb ik geschreven dat het CDA vindt dat er eerst gezocht moet worden naar een gewone meerderheidscoalitie. Dat betekent dat de bal wat ons betreft nog steeds bij de PVV van Wilders ligt om te kijken of zo’n kabinet mogelijk is. Lukt dat niet, dan moet dat duidelijk door de partijen die bij deze onderhandelingen betrokken waren, geconcludeerd worden. Voorzitter, tot slot een opmerking over een zogenaamd extraparlementair kabinet. Wat we de afgelopen jaren gemist hebben, is een politiek die vanuit een samenhangende langetermijnvisie op de toekomst van Nederland beleid maakt. Een hoopvolle langetermijnvisie waarin de verschillende grote vraagstukken in samenhang met elkaar geadresseerd worden en waarin ook de moeilijke keuzes gemaakt worden. Een samenhangende langetermijnvisie en een extraparlementair kabinet lijken moeilijk met elkaar te rijmen. Mijn vraag aan de informateur is dan ook: is hierover gesproken de afgelopen weken? Is er gesproken over een andere vorm van coalitievorming en hoe dat zou kunnen gaan werken? Zoals gezegd geeft het CDA de voorkeur aan een gewone meerderheidscoalitie. Ons voorstel is dus: de bal ligt opnieuw bij dhr. Wilders van de PVV. Het is aan hem om nu wel overtuigend te laten zien hoe hij denkt uit deze impasse te raken.