Er was eens….
Graag hadden we onze inbreng in de raadsvergadering op 28 februari zo begonnen, want sprookjes lopen veelal goed af….. Helaas wordt er in Moerdijk geen mooi sprookje van het Haventracé geschreven. Geen: we leefden nog lang en gelukkig. Wèl een mega debacle.
En het begon zo mooi. Na –naar verluidt- uitgebreid onderzoek werd de raad meegenomen in een verhaal waarbij de haven weer open gemaakt zou worden.
En het mooiste: het zou Moerdijk niets kosten, daar draaiden anderen voor op. Wij het centrum en wat mineure risicootjes, de SOK partners het overgrote deel van de kosten voor het hernieuwde water in Zevenbergen. Mooie maquettes, animaties, tekeningen en een gedegen financiële onderbouwing. Een flitsende presentatie aan de raad met daarin o.a. een tabel waar alle eventualiteiten in waren opgenomen, met daarbij de kans aangegeven òf dit zou kunnen gebeuren èn welk financieel risico daar dan aan vastzat: positief en negatief. En het moest wel heel, héél erg mis gaan, alles moest wel enorm tegenzitten en desastreus uitpakken, om het meest negatieve scenario –een risico voor de gemeente Moerdijk van 3 miljoen- realiteit te laten worden. No way dat dit zou gebeuren! Met dit enthousiaste verhaal werd de raad op sleeprouw genomen in het verhaal en gaf zij groen licht daarvoor.
Vervolgens de aanbesteding. Niemand wilde het voor het beoogde bedrag doen. Hop dan maar, aanpassing en tweede aanbesteding. En ja hoor, we hadden er één, of eigenlijk een combinatie.
De schep zat nog niet in de grond, eigenlijk was er nog niets gebeurd, of er moest al 3 miljoen bij. Want duurder, want moeilijk, want buitenwereld, want alles en iedereen. Maar directievoering en regie: niets mee aan de hand, keigoed gewoon. Kennelijk hebben de verantwoordelijken in hun harde onderhandelingen een “contract” bedongen met volop open eindjes en blanco cheques voor de aannemer. In de verantwoording: juridische inschatting (afhankelijk van de rechter?): 50/50 kans dat Moerdijk opdraait voor de overschrijding. De realiteit: “alles” is voor Bassie (in dit geval dus Moerdijk).
En steeds weer verrassingen: opeens een oude kademuur, oude damwanden, oude dit en oude dat. Zaken die al sinds mensheugenis bij Zevenbergenaars bekend zijn en op foto’s en tekeningen staan. Maar niets van dit alles kennelijk bekend uit, of opgedoken in, het eerdere –volgens zeggen- grondige onderzoek?
Was dit alles, of komt er meer narigheid, vroeg de raad. Antwoord van B&W: “nee dit was het wel. Geen verassingen meer. Alles was nu goed onderzocht en uitgezocht. Hooguit nog een paar in de tweede wereldoorlog verdwaalde bommetjes. Maar dat is hooguit een paar ton aan kosten en geen probleem, want die kosten worden voor 70% door het rijk gedragen”.
Kerstcabaret. Aan tafel in de hal bij de lunch. In een vertrouwelijke vergadering (alleen de raad was uitgenodigd voor een vergadering onder embargo) was inmiddels medegedeeld dat er wel eens 6 miljoen bij zou kunnen komen. Ik zat aan de lunch in de hal als burgerlid (en dus geen geïnformeerde bij de vergadering eerder) aan tafel met OM raadsleden, die het uitgebreid en openlijk over het ontstane tekort hadden. En ik hoor het een OM raadslid nog zeggen tegen zijn collega’s: geen kans dat wij van OM die 6 miljoen gaan bijpassen! Ik zat daar, wist dus van niets en mocht vanuit vertrouwelijkheid op dat moment ook nog niets weten!
Later; de after-cabaret borrel. VVD meneren (ook raadsleden) die openlijk in de hal over het tekort discussiëren. Dezelfde VVD meneer die op 23 januari op Facebook aangeeft juist in het belang van de burger de vertrouwelijkheid niet te willen of kunnen schenden. Maar die dan over een nieuwe overschrijding al wel precies geïnformeerd is. Hij wel en de rest van de raad dan nog niet? Hoezo vertrouwelijkheid en transparantie?
Tweede week januari 2019. Zeeland maakt publiekelijk bekend dat er 9 miljoen bij moet. In het hele proces houdt Moerdijk z’n kaken op elkaar. Wederom: geen transparantie, wel verschillende signalen en een domper op het vertrouwen van de burger in de politiek.
Gelukkig is dat tempo er een beetje uit. Het is ook niet bij te houden. De afgelopen tijd leek het wel of er iedere maand drie miljoen bijkwam aan kosten in dit project. Uiteraard altijd de schuld van iets of iemand anders. Hullie. Nooit de wethouder of B&W. Onvoorziene omstandigheden die door een boze buitenwereld over ons heen gestrooid worden. Op geen enkel moment in de “strijd” is er helaas ergens sprake van een financiële meevaller. Steeds weer is het meer, meer, meer.
Wij denken bij BBM dat het tijd wordt om afscheid te nemen van een aantal personen op een bepaalde cruciale positie. Ondanks dat er op velerlei gebied veel kennis en intelligentie in het gemeentehuis aanwezig is, en dan vooral in de sociale hoek, zijn we met z’n allen bij dergelijke grote infrastructurele werken maar een stelletje goedwillende amateurs. De verantwoordelijken voorop. Nooit met de poten in de bagger gestaan. Voor zo’n groot project - wellicht wel het grootste in Moerdijk ooit- hebben we simpelweg de kennis, kunde en al helemaal de ervaring niet in huis om dit (ook) tot een financieel succesvol einde te brengen. Dat besef had er moeten zijn of komen en meermaals door BBM op gewezen, maar was er niet. We doen het er wel even bij, is kennelijk het idee.
Het einde van dit financiële drama is voor Moerdijk in onze optiek nog lang niet in zicht. We hebben er eerlijk gezegd geen enkel vertrouwen in dat het bij die …. miljoen blijft. En stel dat het .. miljoen wordt voor Moerdijk en dat is geen irreële aanname in het licht van de recente geschiedenis. Dat is voor een gemiddeld gezinnetje (papa, mama en twee kindjes) € 1.000. Wij denken dat men dat bedrag in Zwingelspaan, Tonnekreek, Langeweg, Fijnaart ,of eigenlijk waar ook, niet graag bijpast voor een Zevenbergs B&W prestigeproject, maar dat men daarvoor heel andere doelen heeft. De massale reacties op sociale media, in de wandelgangen en op straat geven dat al in overweldigende mate aan.
Wij als BBM hebben er in ieder geval geen enkel vertrouwen in dat het met dit project tot een goed einde komt met de mensen die nu de directie en de regie voeren, al helemaal niet financieel. Eerder een gebed zonder eind.
Echter, gezien de kosten die reeds gemaakt zijn, de kosten van herinrichten op een andere wijze en de verwachtingen die gewekt zijn, zouden wij willen overwegen om wel in te stemmen met voortgang, bij een strak plan, absolute garanties en indien capabele en ter zake kundige mensen op een transparante, openbare wijze aangesteld worden in regie en directie. Om te voorkomen dat de aannemerscombinatie met een vork gaat schrijven, zou hier ook de controle op werkzaamheden en declaraties moeten liggen.
Ook dient duidelijk te zijn, in hoeverre dit financiële fiasco invloed heeft op (andere) terreinen van nieuw dan wel oud beleid, de megalomane inrichting van het gemeentehuis, aanpassingen aan Mauritshuis Willemstad, rondweg en stadhuis Klundert, Bult van Pars, enzovoorts.
Kan het huidige -en kennelijk éénzijdig gunstige- contract trouwens niet opengebroken of ontbonden worden? Welke mogelijkheden en consequenties zijn er daartoe en wat is eigenlijk de exit strategie van Moerdijk? Is het trouwens sowieso al niet zo dat, met de huidige en komende overschrijdingen en wijzigingen in werkzaamheden, een nieuwe Europese aanbesteding opportuun wordt?
Veel vragen over XXL-project in Zevenbergen
ZEVENBERGEN - Gaat de haven zo veel meer kosten dat andere projecten er door in de knel komen? Is er nog wel voldoende draagvlak voor de graafklus? En wat zijn de gevolgen als de stekker er wordt uitgetrokken?
