Poliflw

Eind augustus las ik in de Folia, het studentenblad van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam, over de recente studentenacties tegen ‘kippenhokken’ waar de Amsterdamse studenten tegenwoordig de hoofdprijs voor betalen. Een van hen vertelde over zijn persoonlijke situatie die voor velen herkenbaar klinkt. Hij betaalde 520 euro per maand voor een kamer van 10 vierkante meter in Amsterdam Zuidoost. “Op Facebook komen soms ook soortgelijke kamers voor 800 euro voorbij, dat is belachelijk”  aldus Pepijn. 800 euro voor een kamertje van 10m2 is inderdaad veel te veel. En ja, Amsterdam is de mooiste stad van de wereld waar je als student veel voor over hebt. Maar de huidige prijzen zijn niet meer redelijk te noemen.

Enkele jaren geleden verenigden alle Amsterdamse onderwijsinstellingen zich samen met ‘jongeren woningcorporaties’, De Key en DUWO in ‘coalitie kennisstad’. Zij publiceerden in 2017 een pamflet waarin werd berekend dat Amsterdam per jaar 2.000 extra studentenwoningen nodig heeft met in hoofdzaak een huur tot 410 euro. Volgens de ondertekenaars van het pamflet is dit te realiseren met nieuwbouw én met innovatieve verhuurconcepten in bestaande bouw, bijvoorbeeld met friends-contracten en sociale huurwoningen rondom de campussen.

Beide terechte oplossingen willen in Amsterdam helaas niet echt van de grond komen. De nieuwbouw wil niet vlotten en sinds 2018 worden de tekorten alleen maar groter in plaats van kleiner. Maar ook de woondeelconcepten zijn geen oplossing meer nadat het stadsbestuur in 2019 de regels flink heeft aangescherpt. Dat laatste was voor de woningbouwcorporaties zelfs aanleiding om te stoppen met de friends-contracten. Eeuwig zonde, want het was de ideale manier voor studenten om samen een huis te vinden. We kunnen in deze stad enkel vooruit als we meer bouwen en bestaande woningen beter benutten via woningdelen.

Toen ik zelf student was en in 2005 naar Amsterdam verhuisde om hier te studeren had ik  het geluk een jaartje te kunnen wonen in een studentenhuis waar ik het huis deelde met andere huisgenoten. Dit was een fantastische ervaring en is een slimme manier om de woningnood het hoofd te bieden. Daarna had ik het geluk om bij DUWO een jongerenstudio te huren waarvoor ik ca 400 euro betaalde. Ik weet dus hoe belangrijk het is om woondeel-concepten mogelijk te houden maar ook hoe het is om je eigen betaalbare woning te hebben.

Daarom zal ik mij de komende jaren in de gemeenteraad hard maken om voldoende aandacht te houden voor studentenhuisvesting. Zodat studenten niet alleen in Amsterdam kunnen studeren maar hier ook kunnen wonen, werken en leven. Want dat is de enige voorwaarde voor de groei van onze kennisinstituten en daarmee voor de economische, sociale en culturele verrijking van Amsterdam. Ik vind dat het stadsbestuur tot en met 2022 minimaal 8000 studentenwoningen erbij moet bouwen. Er liggen nu plannen klaar om maximaal 5850 woningen te gaan bouwen. Zelfs als die allemaal worden gerealiseerd dan komt dat nog lang niet in de buurt van wat nodig is. Er is dus nog veel werk aan de winkel.

Hala Naoum Néhmé

Eind augustus las ik in de Folia, het studentenblad van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam, over de recente studentenacties tegen ‘kippenhokken’ waar de Amsterdamse studenten tegenwoordig de hoofdprijs voor betalen. Een van hen vertelde over zijn persoonlijke situatie die voor velen herkenbaar klinkt. Hij betaalde 520 euro per maand voor een kamer van 10 vierkante meter in Amsterdam Zuidoost. “Op Facebook komen soms ook soortgelijke kamers voor 800 euro voorbij, dat is belachelijk”  aldus Pepijn. 800 euro voor een kamertje van 10m2 is inderdaad veel te veel. En ja, Amsterdam is de mooiste stad van de wereld waar je als student veel voor over hebt. Maar de huidige prijzen zijn niet meer redelijk te noemen.

Enkele jaren geleden verenigden alle Amsterdamse onderwijsinstellingen zich samen met ‘jongeren woningcorporaties’, De Key en DUWO in ‘coalitie kennisstad’. Zij publiceerden in 2017 een pamflet waarin werd berekend dat Amsterdam per jaar 2.000 extra studentenwoningen nodig heeft met in hoofdzaak een huur tot 410 euro. Volgens de ondertekenaars van het pamflet is dit te realiseren met nieuwbouw én met innovatieve verhuurconcepten in bestaande bouw, bijvoorbeeld met friends-contracten en sociale huurwoningen rondom de campussen.

Beide terechte oplossingen willen in Amsterdam helaas niet echt van de grond komen. De nieuwbouw wil niet vlotten en sinds 2018 worden de tekorten alleen maar groter in plaats van kleiner. Maar ook de woondeelconcepten zijn geen oplossing meer nadat het stadsbestuur in 2019 de regels flink heeft aangescherpt. Dat laatste was voor de woningbouwcorporaties zelfs aanleiding om te stoppen met de friends-contracten. Eeuwig zonde, want het was de ideale manier voor studenten om samen een huis te vinden. We kunnen in deze stad enkel vooruit als we meer bouwen en bestaande woningen beter benutten via woningdelen.

Toen ik zelf student was en in 2005 naar Amsterdam verhuisde om hier te studeren had ik  het geluk een jaartje te kunnen wonen in een studentenhuis waar ik het huis deelde met andere huisgenoten. Dit was een fantastische ervaring en is een slimme manier om de woningnood het hoofd te bieden. Daarna had ik het geluk om bij DUWO een jongerenstudio te huren waarvoor ik ca 400 euro betaalde. Ik weet dus hoe belangrijk het is om woondeel-concepten mogelijk te houden maar ook hoe het is om je eigen betaalbare woning te hebben.

Daarom zal ik mij de komende jaren in de gemeenteraad hard maken om voldoende aandacht te houden voor studentenhuisvesting. Zodat studenten niet alleen in Amsterdam kunnen studeren maar hier ook kunnen wonen, werken en leven. Want dat is de enige voorwaarde voor de groei van onze kennisinstituten en daarmee voor de economische, sociale en culturele verrijking van Amsterdam. Ik vind dat het stadsbestuur tot en met 2022 minimaal 8000 studentenwoningen erbij moet bouwen. Er liggen nu plannen klaar om maximaal 5850 woningen te gaan bouwen. Zelfs als die allemaal worden gerealiseerd dan komt dat nog lang niet in de buurt van wat nodig is. Er is dus nog veel werk aan de winkel.

Hala Naoum Néhmé

WAGENINGEN - De VVD maakt zich zorgen over de gevolgen van het nieuwe beleid voor commerciële kamergewijze verhuur in Wageningen-Hoog. Met de wijziging van de beleidsregels wordt bedrijfsmatige kamergewijze verhuur in Wageningen-Hoog nu mogelijk, terwijl dit met de oude regeling vrijwel onmogelijk was. Volgens VVD raadslid Marc Kiel is de bedoeling van wethouder Jansen (PvdA) goed. Om te voorkomen dat teveel woningen in Wageningen worden opgekocht door ouders van studenten, of door huisjesmelkers en investeerders, mag straks in een straat maximaal 5% van de woningen worden gebruikt als studentenhuis. Hiermee wordt een concentratie van studentenhuizen in woonwijken voorkomen.

Volgens Kiel werkt deze aanpak in de meeste wijken van Wageningen goed, maar in Wageningen-Hoog pakt dit funest uit. Dit komt omdat het bijzonder aantrekkelijk voor investeerders is om de relatief grote woningen in Wageningen-Hoog op te kopen en bedrijfsmatig te verhuren aan grote groepen kamerbewoners. Panden met een slechte staat van onderhoud zijn nog aantrekkelijker voor investeerders door de relatieve lagere prijs. Doordat deze panden niet meer gesloopt worden, zoals nu vaak gebeurd bij slecht onderhoud, ontstaat er een groot risico op verloedering. In andere wijken in Wageningen speelt dit probleem veel minder.

Kiel benadrukt dat het voor studenten mogelijk moet blijven om ook in Wageningen-Hoog te wonen. Hij wil uitsluitend bedrijfsmatige verhuur en huisjesmelkers voorkomen. Wonen bij een hospita blijft gewoon mogelijk. Studenten horen bij Wageningen en de (beperkte) aanwezigheid van studenten in woonwijken is meestal goed voor de diversiteit en levendigheid in de straat.

Op de vraag van de VVD wat de ambitie van het college is met de IKC s, kwam als antwoord dat de gemeente en het LEA IKC s willen. Bizar!

Een uiterst teleurstellend antwoord. Het moet er simpel weg komen, omdat het college dat wil. Maar wat de toegevoegde waarde dan moet zijn,  kon niet duidelijk gemaakt worden. Het antwoord dat het beleid integraler moet en een IKC preventief moet werken is veel te algemeen en nietszeggend. Dat geldt voor zeer veel beleidsterreinen.

In de commissie vergadering werd pijnlijk duidelijk dat het college noch de visie, noch het doel, noch de hogere ambities kan verwoorden wat men met de IKC s voor ogen heeft. Het antwoord op de door de VVD gestelde vraag is hier illustratief voor.  Daarnaast kon er geen antwoord worden gegeven voor welk probleem het IKC DE  oplossing zou moeten zijn. En naar onze mening is dat toch het startpunt als je een startnotitie opstelt.

Het antwoord dat men dit doelbewust niet gedaan heeft omdat je dan al de visie invult , zonder inbreng van betrokken partijen toont aan dat er gewoonweg geen ambitie van het college is, laat staan een hogere ambitie. Het college verzuimt in een startnotitie te benoemen wat het gewenste resultaat moet zijn en welke ambitie het college daarbij voor ogen heeft. Laat staan dat men die zaken SMART benoemt. Stel je voor dat het college afrekenbaar is, dat is toch blijkbaar vooral niet de bedoeling.

Kortom het college benoemt de eigen ambitie niet en ziet wel wat het eindresultaat zal zijn. Het moet juist zo zijn dat je je ambitie aan de voorkant benoemt en later eventueel moet uitleggen waarom deze ambitie al dan niet behaald wordt.

Daarnaast is de startnotitie eigenlijk alleen op het onderwijs (LEA) gericht en geeft het college slechts een vaag  beeld welke andere partijen betrokken zouden moeten worden. Het antwoord dat tijdens het proces pas duidelijk wordt welke partijen en partners betrokken zullen worden, terwijl men enkele partijen al wel benoemd, laat nogmaals zien dat men eigenlijk niet weet wat het IKC zou moeten inhouden.

Het amenderen van de startnotitie is onbegonnen werk. Zie daarvoor onze eerdere opmerkingen.

We hebben een deja vu: ook bij het afvalplan vond de college dat dat er hoe dan ook moest komen. Alle positieve input van de raad werd ter zijde geschoven. Gelukkig waren er verkiezingen waarom dit ondoordachte plan on hold is gezet. Pas nu neemt men de eerdere inbreng van de raad blijkbaar wel ter harte. Dus is het advies van de VVD: neem de startnotitie terug en maak hem beter met de inbreng van de raad, zoals ook blijkbaar bij het afvalplan gebeurt. Dat is geen teken van zwakte , maar laat zien dat het college verstandig is de raad echt serieus neemt.

Namens SAN en VVD werden aan het College de volgende schriftelijke vragen gesteld.

Het college wordt verzocht de volgende vragen te beantwoorden:1. Is in het gemeentelijke verkeers-en vervoersplan aandacht voor deze weg?2. Hoe is het onderhoud van de Klotweg via de wegenlegger geregeld?3. Is het college bekend met de klachten van de aanwonenden?4. Zijn er tussen gemeente en aanwonenden afspraken gemaakt die betrekking hebben op de Klotweg?5. We hebben in het bestaande beleid afgesproken om geen onverharde wegen te verharden. Hoe denkt het huidige college hierover?6. Hebben we binnen onze gemeente meerdere van deze onverharde wegen met veel bedrijvigheid?