Poliflw

Soms lees je in interviews wel eens de vraag; ‘waar mogen we je voor wakker maken?‘

Ik denk dan altijd ‘nergens voor’, en raadsleden hier in de zaal met kleine kinderen zullen dat vast herkennen. Dus nee, maak mij vooral niet wakker ’s nachts.

Maar voorzitter,  ik kan wel wakker liggen ’s nachts. Omdat ik me ergens druk over maak. En dat heeft dan eigenlijk altijd te maken met dat ik iets onrechtvaardig vind. Dat had ik als kind al en dat is altijd zo gebleven.

Het heeft me gestuurd in m’n opleiding en heeft me geholpen in mijn werk in de zorg. Want mensen kiezen, ook als het gaat om hun gezondheid, heel vaak niet voor de omstandigheden waarin ze terecht  zijn gekomen. Dat heeft vooral te maken met  de plek waar je geboren bent. De achternaam die je gekregen hebt. Of het schooladvies dat je ontving . En dat is niet altijd rechtvaardig. Als verpleegkundige heb ik geleerd om creatief te zijn.

Ik zag in de zorg dat als je samen de schouders er onder zette je verschil kon maken. En voorzitter zo’n raadslid heb ik ook geprobeerd te zijn. Dichtbij mensen, samen werkend aan een oplossing. Elke dag een klein beetje verschil maken. En met die ambitie  liep ik  7 jaar geleden het gemeentehuis binnen maar er ook weer uit. Want ik heb ervaren dat we ook in dit huis  met elkaar het verschil kunnen maken.

En wat vond ik het in het begin spannend. En een aantal oud gedienden weten vast ook nog wel dat ik in het begin altijd rode vlekken in m’n nek had. Want natuurlijk hield ik me niet stil, en natuurlijk was m’n angst voor de sp terecht. Want ik moest direct vol aan de bak. En ik heb dat altijd op m’n eigen manier proberen te doen.

Wat minder in t hokje, vooral ver weg van de regels. En voorzitter, dit was weleens tot grote, zeer grote  frustratie van mijn fractie. En dat was vast niet altijd makkelijk. Maar Tom, Bernd, Koosje, Jim, Sander en Andrew ik ben jullie ook heel dankbaar voor de ruimte die ik gekregen heb. En soms ook wel genomen

Voorzitter, Ik denk vaak aan de uitspraak van Hannah Arendt ‘politieke kwesties zijn veel te belangrijk om aan politici over te laten’. En dan denk ik ook vaak aan deze gemeenteraad. Want ik zou er mee afsluiten maar noem het ook alvast nu; wat ga ik jullie missen.

Want zelfs al na nog maar een paar weken in Den Haag weet ik dat wat we hier doen bijzonder is. Er wordt wel eens schamper gedaan over ‘ hard op de inhoud, zacht op de relatie. Maar lieve mensen, koester het. Niet alleen omdat het het belangrijke werk dat jullie hier moeten doen aangenamer maakt maar ook omdat het inwoners van Groningen ten goede komt. Ja, we zijn politiek verschillend maar het verschil, juist voor kwetsbare bewoners, maken we samen.

En een aantal van die kwetsbare inwoners wil ik hier graag noemen. Omdat de worsteling die hun leven is, vaak veroorzaakt door de overheid,  geen einde lijkt te kennen.

Wij snakken allemaal naar perspectief als het gaat om corona. Maar Chun snakt naar bestaansrecht. Davit en Nune, geboren in Nederland, bidden dat we Kinderrechten respecteren,  Christa, een moeder in de bijstand zou zo graag haar kinderen dit jaar wel wat willen geven op hun verjaardag, en vrouwen die naar de abortus kliniek gaan willen dit doen zonder geïntimeerd te worden. En voorzitter, omdat één iemand noemen niet recht doet aan de onrechtvaardigheid. We moeten verschil blijven maken voor de aardbevingsslachtoffers. En dat kunnen we alleen samen

Voorzitter als politiek te belangrijk is om alleen aan politici over te laten wordt de opgave voor t lokale bestuur alleen maar groter. Want hier staan we naast inwoners En dat moet met voldoende middelen, niet alleen hier in de gemeente Groningen maar ook in het Ommeland. Want dat is rechtvaardig. Ik voel zeker dat die boodschap harder door moet klinken in DH.

Maar ik beloof ook het andere geluid te laten horen. Want wat ben ik trots op Groningen. Op de kennis en de innovatie regio die we zijn. Op alle ontwikkelingen op het gebied van zorg en gezonder oud worden. En Op onze culturele sector; want wat worden hier mooie dingen gemaakt.

Voorzitter ik rond af. Het was heerlijk om een keer zoveel spreektijd te hebben, waarvoor dank. En collega’s in de raad, naast dat ik jullie ga missen,  ook enorm veel dank voor de fijne samenwerking. En bel me vooral als ik te Haags wordt.

En ook dank aan het college. Wethouders en burgemeester. Koen, ik was het niet altijd met je eens en ik wens Tom ook veel succes, maar dank voor het laagdrempelige contact dat we hadden. En in het bijzonder dank aan Paul. Ik weet niet of je het je altijd zo gerealiseerd  hebt maar je was voor mij mijn mentor. Iemand bij wie ik altijd terecht kon. En waar ik dingen van af  kon kijken. Zoals veel spreektijd nemen.

En natuurlijk ook dank aan de griffie, aan de bestuursadviseurs, aan de vele ambtenaren waar ik altijd heel plezierig mee heb samengewerkt maar waarvan ik ook weet weet dat jullie werk niet altijd gezien en op waarde geschat wordt. En de lieve bodes; samen met mijn kinderen zijn we groot fan van jullie!

En met het enorme risico mensen te vergeten ga ik wel  1 iemand met naam noemen. Want Liesbeth; je kijkt vast. Waar ik zo trots op ben als het gaat om democratische vernieuwing om bewoners zich gezien en gehoord te laten voelen maar ook echte stappen te zetten als het gaat om inspraak en zeggenschap, wat we hier doen in Groningen,  komt ook omdat jij buiten de lijnen durfde te kleuren. Ze mogen zich bij de Provincie in hun handen knijpen.

En natuurlijk sluit ik af met de inwoners van Groningen. De mensen voor wie we in dit huis aan het werk mogen en moeten. Dank voor alle jullie vertrouwen, tijd en goede ideeën.

Lieve mensen, dat was het. Het ga jullie goed. Pas in al het politieke geraas goed op jezelf en je dierbaren. Maak samen het verschil.