Poliflw

EMMELOORD, 2 juli 2019 | De pioniersgeschiedenis, Schokland, de Zuiderzee: ze maken deel uit van de geschiedenis van Noordoostpolder. Veel vrijwilligers en organisaties houden zich hiermee bezig, vanuit hun eigen perspectief en enthousiasme voor vaak een gedeelte van die geschiedenis. Ze hebben dikwijls een eigen archief met waardevolle informatie, documenten en voorwerpen.

Raadslid voor ChristenUnie-SGP Gerda Knijnenberg-Alblas zegt hierover het volgende: “We hebben grote waardering voor alle organisaties en vrijwilligers die zich bezig houden met de eigen, unieke historie van Noordoostpolder. Zij steken hier tijd en energie in, zodat de geschiedenis van dit mooie stukje Nederland bewaard blijft. We denken wel dat het belangrijk is dat de toegankelijkheid van deze informatie zo optimaal mogelijk is. Een centraal verzamelpunt zou hiervoor bij uitstek geschikt zijn.” Ook Bert Jan Aling, raadslid van ONS is eenzelfde mening toegedaan: “Het is belangrijk om de geschiedenis van Noordoostpolder te bewaren, te kennen en bekend te maken. Dat is gemakkelijker als de informatie gecentraliseerd is”.

Belang van onze Poldergeschiedenis

Dat geschiedenis populair is onder de inwoners van Noordoostpolder blijkt uit alle belangstelling voor het vorig jaar opgegraven koopvaardijschip in Rutten. De twee kijkdagen werden druk bezocht. De inpoldering leidt tot een beter beeld van de maritieme geschiedenis van Nederland.

De pioniersgeschiedenis maakt een belangrijk deel uit van de geschiedenis van de polder. De drooglegging, het bikkelen om het land bewoonbaar te maken en klaar voor de landbouw en het opstarten van een nieuwe samenleving: het is jonge geschiedenis waarvan de verhalen nog levendig aanwezig zijn. Ook zijn er veel foto’s, documenten en voorwerpen die de geschiedenis van de inpoldering en de tijd erna vertellen. Bert Jan Aling: “Heel bijzonder dat er zoveel verhalen en foto’s zijn over dat eerste begin van onze polder. Het is goed om deze informatie te bewaren en belangrijk om het verhaal van de polder te blijven vertellen aan toekomstige generaties”.

Met de inpoldering van Noordoostpolder is ook een eiland ingepolderd: Schokland, een eiland dat in de late middeleeuwen is ontstaan en na jarenlange strijd tegen het water in 1859 is ontruimd. Sinds 1995 heeft Schokland de Werelderfgoedstatus, toegekend door Unesco.

Deze bekende en karakteristieke periodes in de (voor)geschiedenis van de Noordoostpolder, maar ook andere, kennen hun eigen informatie, documentatie en voorwerpen die op veel verschillende plekken zorgvuldig worden bewaard. De verwachting is dat van tijd tot tijd nieuwe informatie gevonden wordt, die het waard is bewaard te blijven. “Belangrijk is dat als een proces van centralisatie van informatie in gang wordt gezet, dit in overleg gebeurt met alle organisaties en vrijwilligers die zich hiermee bezighouden. Een goede samenwerking om onze bijzondere geschiedenis overzichtelijk en toegankelijk te kunnen bewaren”, aldus Gerda Knijnenberg-Alblas. “We roepen het college op om hier werk van te maken”.

Veel inwoners van Noordoostpolder zorgen voor een partner, familielid of bekende. Deze vorm van zorg is heel belangrijk voor iemand met een langdurige ziekte, beperking of hoge ouderdom. “Mantelzorgers moeten we ondersteunen en niet op bezuinigen”, zegt CU-SGP-raadslid Yosef Mahmoud.

“Mantelzorgers kunnen overbelast raken. Het is goed dat we informatie geven, persoonlijk adviseren, respijtzorg organiseren en bijeenkomsten organiseren om mantelzorgers te ondersteunen. Die mantelzorgondersteuning willen we voortzetten. Mantelzorgers zijn van grote waarde voor onze samenleving”, aldus Mahmoud (CU-SGP).

Vorig jaar heeft de gemeenteraad besloten om het mantelzorgcompliment te verhogen. “Nu blijkt dat dit besluit ten koste gaat van de mantelzorgondersteuning. Het is een sigaar uit eigen doos. Laat ik duidelijk zijn: we willen geen financieel geknibbel op dit belangrijke onderwerp, maar de mantelzorger verdient blijvende aandacht en ondersteuning”, zegt Mahmoud.

De fractie van ChristenUnie-SGP dient op 8 juli een motie in om het budget voor mantelzorg te wijzigen. Het doel van de fractie is de mantelzorgondersteuning op hetzelfde niveau te houden als dat het nu is.

André gaat er vaak op uit om afval op te ruimen. Voor zijn werk en in zijn vrije tijd. Hij verbaast zich erover wat er allemaal op straat en in de berm ligt: pizzadozen, blikjes, plastic, flesjes, noem maar op! Daarom pakt hij vaak de afvalknijper. Hij krijgt er - met dank aan Ria Bos-Versluis - via onze facebookactie nog een afvalknijper bij. Dan kan hij samen met anderen op stap. Voor een schoon Emmeloord. Echt super, André!

Jacomijn van der Kolk- van Lummel nomineerde haar ouders voor een knijper, zodat ze tijdens hun dagelijkse rondje wandelen door Tollebeek aan de slag kunnen voor een schonere polder. Zij hebben hem inmiddels in ontvangst genomen en ook zijzelf kreeg er eentje uitgereikt. Deze familie gaat ervoor!

Zo zie je maar weer dat alle kleine beetjes helpen. Dit zijn gelukkige winnaars die willen geven in plaats van ontvangen. Bijzonder. Heel veel succes gewenst!

Als fractie stemmen we eensgezind. Dat betekent dat we van tevoren overleggen of we ergens voor of tegen zijn. Er is een taakverdeling waarbij iedereen in een commissie plaatsneemt en daarbinnen eigen onderwerpen heeft. Degene wiens onderwerp aan bod komt, adviseert de anderen wat te doen - wat overigens niet betekent dat er geen discussie plaatsvindt.

Soms is de uitkomst dat er meer informatie nodig is en is daardoor tot het laatste moment onduidelijk waarvoor we kiezen. Maar één ding is zeker, er moet een keuze gemaakt worden!

Zo ook tijdens de raadsvergadering van 9 juli jl. Er werden maar liefst 32 moties ingediend en een flink aantal daarvan riepen vragen op. Soms geven de antwoorden opheldering of wordt er iets gewijzigd of geschrapt. Voor de stemming plaatsvindt, hebben we nog even snel overleg om ervoor te zorgen dat iedereen hetzelfde stemt. De lastigste motie was dit keer die van de PvdA over wijkontwikkelingsplannen.

Qua intentie vonden we die namelijk goed. Daar waren we het eigenlijk allemaal over eens: het probleem dat gesignaleerd wordt herkennen we.

We willen als gemeente wijken tot ontwikkeling laten komen (zowel fysiek als sociaal), maar in sommige wijken ontbreekt het aan (voldoende) organisatorisch vermogen. Om wijken te ontwikkelen moeten er plannen komen en in gang gezet worden. Het liefst passend bij - en bedacht door - de inwoners van die wijk zélf.

Wat wij lastig vinden aan deze motie, is dat we ons afvragen wat de rol van de gemeente hierin moet zijn. Dat werd ons niet duidelijk. Ook niet met de wijzigingen die gedaan werden tijdens het debat.

We denken dat de gemeente (luisterend naar de wethouder) voldoende in de gaten heeft waar de schoen wringt en dat ze actie onderneemt. Hierbij kan prima gekeken worden naar wijken waar het al goed gaat omdat er een wijkplatform is. Dat wat op de ene plek succes heeft, is op andere plekken de moeite van het proberen waard.

Een centrale, sturende rol van de gemeente lijkt ons geen goed idee. Het is dan maar de vraag of de plannen goed aansluiten bij de behoefte in de wijk en er draagvlak voor is.

Wat we graag zouden zien, is dat Emmeloord met haar verschillende wijken een voorbeeld neemt aan de dorpen. Hier is dorpsvertegenwoordiging. Zij hebben samen met bewoners en met hulp van professionals een aantal jaar geleden allemaal een dorpsvisie opgesteld. Die dorpsvisies dienen als basis voor allerlei verbeterplannen voor het dorp. Ieder dorp een eigen plan, allemaal verschillend en allemaal gesteund door de bevolking.

Het mooiste is als goed voorbeeld doet volgen - daar zij wij sowieso voorstander van - waarbij één wijk als voorbeeld dient om te laten zien wat mogelijk is en wat er gebeurt als inwoners zelf de schouders eronder zetten. De energie die daarmee vrijkomt is niet te evenaren door welk opgelegd plan dan ook! Als andere wijken dit voorbeeld willen volgen gaat de gemeente daarbij helpen, als het moet via een motie in de gemeenteraad.

Terugkomend op deze motie, we hebben uiteindelijk tegengestemd. Hij heeft het niet gehaald, met 18 stemmen tegen en 10 stemmen voor. De werkelijkheid ligt genuanceerder: we zijn niet tegen wijkontwikkelingsplannen. Wel tegen (ons) onduidelijke moties!