Poliflw

Het CDA Leiden zal niet in instemmen met het verzoek om extra krediet voor de verbouwing van het Leidse Stadhuis. Dat liet CDA fractievoorzitter Joost Bleijie weten tijdens de Raadscommissie Werk & Middelen waar het verzoek van het college van B&W om extra krediet op de agenda stond. “We hebben met elkaar een bedrag afgesproken dat de verbouwing mag kosten. Het CDA heeft daarmee ingestemd. Bij de totstandkoming van de raming van de kosten een jaar geleden is niet over een nacht ijs gegaan. Dan is het heel raar dat een jaar na de raming opeens tonnen meer nodig zijn voor de verbouwing van het stadhuis omdat geen enkele aannemer zegt het voor het vastgestelde bedrag kan doen. Dan gaat er ergens in de raming iets mis.” Stijgende bouwkosten wordt als een van de hoofdredenen genoemd waardoor er een tekort is ontstaan. Bleijie vindt dat vreemd. “Stijgende bouwkosten vanwege een aantrekkende bouwmarkt is niet iets van gisteren. Dat weten we al jaren. Niet voor niets heeft het CDA meerdere malen gewaarschuwd dat het college bij het doorrekenen van allerlei ambities zoals de verbouwing van het stadhuis voorzichtiger moet zijn en soberder moet begroten. Dat wordt telkens door D66, GL en Pvda met gezucht ontvangen. Het weerwoord is dan dat de ambities noodzakelijk zijn voor de stad en die mogen iets kosten. Nu krijgen wij dus gelijk! Te veel ambities en te weinig sober begroten heeft een budgetoverschrijding als gevolg.” Het college wil echter extra krediet om door te kunnen gaan met de verbouwing. Gebeurt dat niet dat valt de bouw nog duurder uit, meent B&W. “Dat wil ik graag geloven, maar daarmee wordt wel het mes op de keel van de Raad gezet. Het is slikken of stikken. Niemand wil natuurlijk dat het nog duurder wordt” zo zegt Bleijie. “De vraag is echter wie hier het probleem van budgetoverschrijding heeft veroorzaakt en wie er dus op de blaren moet zitten om het op te lossen. Er is een budget vastgesteld door de raad waarbinnen het college de verbouwing van het stadhuis moest realiseren. Als dat niet lukt, moet je niet om extra krediet vragen maar terug naar de tekentafel en het ontwerp aanpassen. Als dat meer geld kost, zal het college andere uitgaven moeten schrappen.” Dit college, zo meent Bleijie, lijkt echter bij budgetoverschrijdingen altijd om extra geld te vragen en nooit ambities te willen laten varen. “Dat is de financieel riskante variant waar het CDA niet voor kiest. Zeker niet als je ambities overeind wilt houden terwijl je het geld er niet voor hebt.” Wat nu dan? “Voordat er om extra krediet gevraagd werd, zou het college eerst de plannen moeten terugbrengen naar de tekentafel om zodoende met een plan te komen dat wel binnen het gestelde budget te realiseren is. Schrap bijvoorbeeld de niet noodzakelijke investeringen, de zogenaamde ‘nice to haves’ uit de restauratie van de raadzaal. Verrijdbare Televisieschermen zijn handig, maar niemand zal ze missen als ze er niet zijn. Of schrap de warmte-koude pomp van 5 ton die er later tussen is gefietst. De tijd dat de Leidenaar iedere keer om een bijdrage gevraagd wordt voor budgetoverschrijdingen en de tijd dat de raad daar maar moeiteloos mee instemt is wat betreft het CDA wel voorbij.’ Het CDA zal tijdens de gemeenteraadsvergadering op 20 september aanstaande een motie indienen waar ze het college oproept om het ontwerp, bij voorkeur zonder nieuw aanbestedingstraject te starten, aan te passen zodat het binnen de gestelde financiële kaders blijft. [update 20 september] Het CDA heeft tijdens de raadsvergadering tegen de kredietaanvraag voor het stadhuis gestemd. "Wij zijn voor de verbouwing en renovatie van dit eeuwenoude monument, maar dan wel binnen de door de raad gestelde financiele kaders" zo liet CDA fractievoorzitter Joost Bleijie weten tijdens het debat. "Passen de kaders niet dan zal het college terug moeten naar de tekentafel om dot alsnog voor elkaar te krijgen". Het CDA diende een motie in om dit te bewerkstelligen maar die haalde het ondanks de steun van de VVD, de SP en Partij Sleutelstad. "Helaas zien we ook nu weer dat de collegepartijen D66, GL en PvdA niet in staat zijn om kosten te schrappen maar meteen maar weer de buidel trekken om tekorten te dichten. Met het oog op de astronomische leningen die er worden aangegaan, is dit in mijn beleving onverantwoord". Het CDA wacht af of dit de laatste kostenoverschrijding zal zijn. "Ik hoop van wel, maar ik ben bang van niet."

Het CDA Leiden zal niet in instemmen met het verzoek om extra krediet voor de verbouwing van het Leidse Stadhuis. Dat liet CDA fractievoorzitter Joost Bleijie weten tijdens de Raadscommissie Werk & Middelen waar het verzoek van het college van B&W om extra krediet op de agenda stond. “We hebben met elkaar een bedrag afgesproken dat de verbouwing mag kosten. Het CDA heeft daarmee ingestemd. Bij de totstandkoming van de raming van de kosten een jaar geleden is niet over een nacht ijs gegaan. Dan is het heel raar dat een jaar na de raming opeens tonnen meer nodig zijn voor de verbouwing van het stadhuis omdat geen enkele aannemer zegt het voor het vastgestelde bedrag kan doen. Dan gaat er ergens in de raming iets mis.” Stijgende bouwkosten wordt als een van de hoofdredenen genoemd waardoor er een tekort is ontstaan. Bleijie vindt dat vreemd. “Stijgende bouwkosten vanwege een aantrekkende bouwmarkt is niet iets van gisteren. Dat weten we al jaren. Niet voor niets heeft het CDA meerdere malen gewaarschuwd dat het college bij het doorrekenen van allerlei ambities zoals de verbouwing van het stadhuis voorzichtiger moet zijn en soberder moet begroten. Dat wordt telkens door D66, GL en Pvda met gezucht ontvangen. Het weerwoord is dan dat de ambities noodzakelijk zijn voor de stad en die mogen iets kosten. Nu krijgen wij dus gelijk! Te veel ambities en te weinig sober begroten heeft een budgetoverschrijding als gevolg.” Het college wil echter extra krediet om door te kunnen gaan met de verbouwing. Gebeurt dat niet dat valt de bouw nog duurder uit, meent B&W. “Dat wil ik graag geloven, maar daarmee wordt wel het mes op de keel van de Raad gezet. Het is slikken of stikken. Niemand wil natuurlijk dat het nog duurder wordt” zo zegt Bleijie. “De vraag is echter wie hier het probleem van budgetoverschrijding heeft veroorzaakt en wie er dus op de blaren moet zitten om het op te lossen. Er is een budget vastgesteld door de raad waarbinnen het college de verbouwing van het stadhuis moest realiseren. Als dat niet lukt, moet je niet om extra krediet vragen maar terug naar de tekentafel en het ontwerp aanpassen. Als dat meer geld kost, zal het college andere uitgaven moeten schrappen.” Dit college, zo meent Bleijie, lijkt echter bij budgetoverschrijdingen altijd om extra geld te vragen en nooit ambities te willen laten varen. “Dat is de financieel riskante variant waar het CDA niet voor kiest. Zeker niet als je ambities overeind wilt houden terwijl je het geld er niet voor hebt.” Wat nu dan? “Voordat er om extra krediet gevraagd werd, zou het college eerst de plannen moeten terugbrengen naar de tekentafel om zodoende met een plan te komen dat wel binnen het gestelde budget te realiseren is. Schrap bijvoorbeeld de niet noodzakelijke investeringen, de zogenaamde ‘nice to haves’ uit de restauratie van de raadzaal. Verrijdbare Televisieschermen zijn handig, maar niemand zal ze missen als ze er niet zijn. Of schrap de warmte-koude pomp van 5 ton die er later tussen is gefietst. De tijd dat de Leidenaar iedere keer om een bijdrage gevraagd wordt voor budgetoverschrijdingen en de tijd dat de raad daar maar moeiteloos mee instemt is wat betreft het CDA wel voorbij.’ Het CDA zal tijdens de gemeenteraadsvergadering op 20 september aanstaande een motie indienen waar ze het college oproept om het ontwerp, bij voorkeur zonder nieuw aanbestedingstraject te starten, aan te passen zodat het binnen de gestelde financiële kaders blijft.

Het college van B&W heeft een aanvraag binnengekregen voor een horecalocatie op een locatie waar de horecavisie nieuwe horeca niet toestaat. Om het plan toch door te kunnen laten gaan overweegt ze nu in te stemmen met het maken van een ingang aan de achterkant van het pand op een niet bestaand adres omdat de horecavisie dat in de ogen van het college wel toestaat. Klopt dat? Het was de strekking van de actualiteitsvraag die CDA’er Joost Bleijie tijdens de commissie Werk en Middelen aan wethouder Van Delft (GroenLinks) stelde. Dat vraag om een uitleg. “In 2016 hebben we in Leiden de horecavisie aangenomen” zo zegt Joost Bleijie. “In die visie is opgenomen waar er in Leiden nog ruimte is voor nieuwe horeca en waar niet. Op de Breestraat is er volgens de visie geen ruimte meer voor horeca en dus zullen alle aanvragen voor nieuwe horeca aldaar worden afgewezen. Maar nu zit de gemeente met het voormalige pand van de ABN-Amro op Breestraat 81 in de maag. Dat pand staat leeg. Er heeft zich kennelijk een ondernemer gemeld die daar wel een horecazaak in wil beginnen. Op zich niets mis mee natuurlijk, maar wel dat het aan de Breestraat niet kan. Dus is de aanvrager inventief geweest en heeft aangegeven dat de ingang van de horeca wel aan de achterkant van het pand, aan aan de Langebrug, te willen maken. Formeel is dat niet de Breestraat, maar het Pieterskwartier. De horecavisie schrijft voor dat daar in het Pieterskwartier nog wel ruimte is voor horeca. Een slim stukje ondernemerschap natuurlijk, maar tegen het beleid dat we als Raad hebben vastgesteld. Want kadastraal en qua bestemmingsplan is dit pand gewoon gelegen aan de Breestraat. Sterker nog, de achterkant is niet eens een bestaand adres! Maar wat is nou het probleem? “Het college dreigt voor de tweede keer met een wel heel dunne argumentatie een uitzondering te maken op de horecavisie. Dan kan je twijfelen aan de houdbaarheid van de visie. Die kan wat mij betreft dan ook meteen de prullenbak in als we dit gaan doen. Daarnaast getuigt het niet echt van betrouwbaar bestuur natuurlijk. Twee jaar geleden hebben we na een lang onderzoek en na intensieve debatten besloten waar wel en waar geen ruimte is voor horeca. Dat is uiteindelijk een goede balans geworden tussen wonen, werken en gezelligheid. Als daar nu op deze gekunstelde manier weer een uitzondering op wordt gemaakt, kan je twijfelen hoe betrouwbaar en toekomstbestendig de besluiten van het stadsbestuur nog zijn.” Maar er is volgens Bleijie nog een probleem. “De wijkbewoners zijn wat horeca betreft wel wat gewend in het Pieterskwartier, maar zeggen van dit plan en met name van het volume aan horeca dat gemaakt wordt dat het ‘too much’ is. Qua verkeersafwikkeling, qua bezoekersstromen, qua verwachte overlast, qua fietsparkeren twijfelen zij of dit wel goed is voor de wijk en of de wijk dit wel aankan. Daar hebben ze zorg over. Die zorg deelt het CDA. Daarom hebben wij het college gevraagd hoe het precies zit.” Het antwoord van Wethouder van Delft was dat er inderdaad een horecaondernemer een aanvraag heeft gedaan en dat het college de aanvraag passend zal beoordelen. Het is nog geen uitgemaakte zaak dat de horeca er ook echt gaat komen. “Daar waren we blij mee. Wij zullen deze aanvraag dan ook met argusogen blijven volgen en een de bel trekken als dat nodig is.” (bron foto: Google Streetview sept 2016)

Wat een betrekkelijk eenvoudig rondvraag leek te zijn, eindigde in een wonderlijk tafereel tussen twee wethouders. “Ja” lacht Joost Bleijie, “van de een kreeg ik een keurige toezegging dat ik in een brief antwoord zou krijgen op mijn vragen, maar de ander veegde dit resoluut van tafel. Waar ik nu aan toe ben weet ik niet echt.” Bleijie stelde in de raadscommissie Werk en Middelen een rondvraag over de sokkel waarop de Morspoort sinds enige jaren staat. Een situatie waaraan het Leidsch Dagblad onlangs aandacht aan besteedde (foto). “In de plannen voor het Singelpark is ook het Morspoortplein aangepakt en daarin is kennelijk het idee dat de Morspoort op een sokkel komt te staan er door heen geglipt. Nu heeft de stadspoort dus een trappetje aan weerszijden van de poort en ziet het er uit alsof de poort op een sokkel staat. Nog los van het feit dat dat een mooi stukje moderne geschiedvervalsing is, is het ook onveilig. Mensen die het trappetje niet opmerken kunnen lelijk vallen. Bovenal, een poort was er om er onder door de stad in of uit te gaan. Door het trappetje, maar ook door het terras aan de stadskant van de poort wordt dat nu lastig. Een poort waar je met moeite onder door kan, dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van Stadsarchitect Willem van der Helm die de poort in 1669 op trok.” Bleijie wilde tijdens de rondvraag, in navolging van de Historische Vereniging Oud Leiden (HVOL) die meerdere malen aan de bel trok over de sokkel, weten wat Wethouder Van Delft (Cultuur en Erfgoed) vindt van de situatie en of ze werk wilde maken van de oplossing die de HVOL haar aanbood. “HVOL gaf in een brief terecht aan dat het trappetje tijdelijk verdwijnt als de Marathon door Leiden gelopen wordt. Dan wordt er een hellingbaantje aangelegd. Mijn vraag was inderdaad of de wethouder die ‘tijdelijke’ hellingbaan kon laten liggen en wilde onderzoeken of het mogelijk is en wat het kost om van die tijdelijke hellingbaan een permanente te maken. Dan is iedereen tevreden volgens mij en zijn we met minimaal budget af van het vermaledijde trappetje.” Wethouder van Delft zegde dat toe, maar wethouder Dirkse (Sport) veegde dat resoluut van tafel en gaf aan helemaal niets te willen veranderen of te willen onderzoeken. Daarmee liet hij Bleijie en de commissie verbouwereerd achter. “Dat was een wonderlijk situatie. Ik vond het antwoord van wethouder Van Delft beter en ook wat sympathieker. En logischer trouwens, want niet Dirkse maar Van Delft gaat over cultuur en erfgoed” zo zegt Bleijie die uiteindelijk dus geen toezegging kreeg. En nu? “Ja, dat is een goede vraag. Ik wil gewoon nog steeds weten of die tijdelijke hellingbaan kan blijven liggen en of het mogelijk is om de oude situatie met niet al te veel geld te herstellen. Ik zal mijn vragen dan ook maar schriftelijk stellen. Want antwoord krijg ik!” Joost Bleijie over de sokkel waarop de Morspoort staat, luister hier (bron foto: Herman Kleibrink via Erfgoed Leiden (PV 3252.50))