Poliflw

Zaterdag 14 september ’19 ben ik vroeg in de ochtend vanuit Eindhoven naar Bayeux vertrokken. Bayeux is een Franse stad in het departement Calvados in de regio Normandië. Een bijzondere reis om de 75ste bevrijdingsjaar te herdenken. Als raadslid vertegenwoordig ik, samen met een collega, de gemeente Eindhoven. Na een lekker diner met een leuk gezelschap samen met de voorzitter van de Stichting 18 september dhr Kemp, de voorzitter van de Lichtjesroute dhr Bajens, en de collega raadslid dhr Langman (LPF) hebben we een bijzondere concert van de Philips Harmonie Oost Brabant in de majestueuze kathedraal van Bayeux bijgewoond. Een afvaardiging van het Eindhovense Gilde met gekleurde vlaggen gaf een vendeldemonstratie. In de kathedraal reikte onze burgemeester John Jorritsma de vriendschapspenning uit aan Daniëlle Brokken. Zij organiseert samen met de gemeente Eindhoven veel activiteiten om de bevrijding niet in de vergetelheid te laten verdwijnen. Zij zet daarmee een traditie voort die haar schoonvader is begonnen in 1946, kort na de bevrijding. Op zondag 15 september heb ik de Duitse militaire begraafplaats in La Cambe bezocht. Indrukwekkend is de weg naartoe die is omzoomd met duizenden bevrijdingsbomen. De begraafplaats zelf, waar mee dan 21.000 soldaten zijn begraven, is eenvoudig en sober. Onder de heuvel in het midden liggen de niet geïdentificeerde resten van duizenden jonge – soms zeer jonge – soldaten. Enkelen zijn niet eens 15 jaar geworden… Point du Hoc, een rots tussen Ohama en Utah Beach, is een symbool van de buitengewone daden van moed die zijn verricht tijdens de geallieerde invasie van Normandië . 225 soldaten hadden de opdracht deze steile, 30 meter hoge klif op te klimmen om de Duitse kanonnen uit te schakelen. Ze werden daarbij onder vuur genomen maar slaagden uiteindelijk in hun missie – die aan ongeveer de helft van de mannen het leven kostte. De dagen voor deze missie is het gebied zwaar gebombardeerd door de geallieerden. De kraters zijn nog steeds goed zichtbaar en hebben het hele landschap compleet veranderd. Maar de daden van deze helden hebben de gang van de geschiedenis veranderd – en ook dat is 75 jaar jaar later nog goed merkbaar. Van Point du Hoc met rillingen door mijn hele lijf door naar de Amerikaanse begraafplaats. Indrukwekkend, groot, imposant. Oneindig en kaarsrecht lopen de rijen met witte, marmeren kruisen over het groene gras. Duizenden witte kruisen met hier en daar een davidsster. In totaal 9.387 gedenktekens. De begraafplaats herinnert aan de offers die de VS maakten voor de bevrijding van Europa. Vanaf dit punt ziet men uit over Omaha Beach, het dodelijkste landingsstrand van Operatie Overlord. Zeer ontroerend om met mijn eigen ogen dit te mogen zien. In Arromanches hebben we de kunstmatige havens (Mulberryhavens) gezien, gecreëerd door gezonken schepen om extra munitie en bevoorrading aan land te kunnen brengen. In Bayeux waren er ook honderd scholieren van vier Eindhovense middelbare scholen. Ook waren er wielrenners uit Eindhoven die in de middag samen met wielrenners uit Bayeux een wedstrijd fietsten. Samen met de locoburgemeester Arnaud Tanquerel, onze wethouder Marcel Oosterveer en raadslid Tjerk Langman hebben we aan de winnaars de bekers en bloemen overhandigd. Een feestelijke afsluiting van een indrukwekkende middag. Na een lekker diner met de complete delegatie ben ik terug naar mijn hotel gegaan. ‘Wat een eer om tijdens deze bijzondere dagen in Normandië te mogen zijn’ waren de gedachten waarmee ik de nacht inging. Maandag 16 september in de ochtend heb ik samen met Tjerk Langman mijn eerste Franse speech geschreven: het bestuur van Bayeux en van Eindhoven, de Harmonie van de politie, het Eindhovense Gilde, de wielrenners en de scholieren waren daarbij aanwezig. Vooral de aanwezigheid van de scholieren was van groot belang: zij zullen deze herinneringen van het verleden de toekomst mee in moeten nemen. Zij die de geschiedenis niet kennen, zullen geen toekomst hebben. In de middag hebben we met de fakkel van vrede door de kleine Franse stad gelopen. Alle mensen stonden ons bij de ramen begroeten. Lopend door een haag van dankbare burgers, net als onze bevrijders 75 jaar geleden over heel het continent werden onthaald…Een intens gevoel van vrede en rust maakte zich van mij meester De volgende ochtends hebben we de Eindhovense en Franse wielrenners om 6:00uur uitgezwaaid. Zij brengen jaarlijks op 18 september het bevrijdingsvuur van Bayeux naar het Fakkeldefilé in Eindhoven. De kers op de taart was het fakkeldefilé met de veteranen en het bestuur van Eindhoven en Bayeux op het stadhuisplein. Sinds mijn terugkomst heb ik met enthousiasme veel met mijn familie en vrienden gepraat over mijn bijzondere reis. Ik vind dat iedereen een keertje in zijn leven Normandië moet bezichtigen. Iedereen zou deze gebeurtenissen moeten herdenken en stil staan bij het feit dat we in Europa al 75 jaar in vrede leven. We moeten dankbaar zijn voor de vele veteranen die voor onze vrijheid hebben gevochten. En zoals het motto van ‘Eindhoven 100 jaar’ luidt: Eer gisteren, Vier vandaag En maak morgen!