Poliflw

THE DILEMMA OF RACISM IN THE NETHERLANDS In this country when you complain about racism, there is always somebody who comes to criticize you for being a racist yourself. The Dutch applaud seriously when especially another black person comes to criticize you for even pointing out that there is something wrong. And always there is a black person waiting for his 3 seconds of fame. You see here a racist is either a black man or an alien who drops in from the sky in the night and perform racist acts and then disappear. It is never a Dutch person. The poster of a man exorting people to vote PVV, a right wing party is illustrative of what we have to face as Africans here. It says stop the foreigners. They came here because they were hungry. More than half of them do not work. And now at the cost of the Dutch taxpayer, they want to earn huge salaries in politics. There are 137 candidates and all of them are foreigners. There is nothing in that statement that is true, absolutely nothing. But even to say that means you open yourself to insults.

Platform Amsterdam was aanwezig vandaag bij de Landelijke Demonstratie: Geen Racisme in de Raden! (English text below) Het organiserende Comitee 21 Maart heeft de support van meer dan 70 organisaties die het manifest ondertekenden, waaronder Platform Amsterdam. 21 maart is naast de dag van de Gemeenteraadsverkiezingen ook de internationale dag tegen racisme en discriminatie. Juist nu het gedachtegoed van Forum voor democratie vaste voet aan de grond lijkt te krijgen in de gemeenteraad is het interessant welke partijen zich niet hebben laten zien vandaag. Voorop natuurlijk de PvdA. Die In het relletje rondom het thema van deze demonstratie gemakshalve maar voor de kant van het FVD koos en de demonstratie als “ondemocratisch” wegzette. Alsof racisme een mening is waarover te debatteren valt en dat we dat maar op democratische wijze moeten gaan doen in de gemeenteraad. En wat te denken van de Christen Unie? Heb je naaste lief, maar dan in stilte, want daar de straat op gaan is aan de CU niet besteed. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de SP, de VVD en het CDA die kennelijk ook niet echt een probleem hebben met racisten in de gemeenteraad. Laten we er duidelijk over zijn: zwijgen over racisme en discriminatie maakt je medeplichtig! In Amsterdam is er wat betreft Platform Amsterdam geen plek voor racisme, fascisme of xenofobisch gedachtengoed. nu niet en nooit. Ook niet onder voorwaarden Geen Racisme in de Raad! ------------------ This afternoon Platform Amsterdam was supporting the No Racism in the Councils! National Demonstration. The organising party, Committee 21 March, is backed by more than 70 organisations that signed the manifest, including Platform Amsterdam. March 21st is not only the day of the Municipal Elections 2018, but also the International Day against Racism and Discrimination. In these Elections where the fascist ideas of Forum voor Democratie may gain a foothold in the City Council of Amsterdam, it is interesting to see which political parties have decided to not show up today. First of all, of course, the PvdA. Who, in the upheaval around the theme of this demonstration, conveniently chose the side of the FVD saying such a demonstration is “undemocratic”. As if racism is an opinion worth debating and that we should do so in the city council in a democratic way.. And what about the Christen Unie? Love thy neighbour, but let's be silent today. And then we haven’t started about the SP, the VVD and CDA, who also seem to not be totally opposed to the idea of racists in the City Council. Let's be clear about it: staying silent about racism and discrimination makes you complicit! For Platform Amsterdam there is no place for racism, fascism or xenophobic ideas in Amsterdam. Not now or ever. No Racism in the City Council!

Photos from Platform Amsterdam's post

Persbericht Datum 22 februari 2018 Kenmerk Pb-055 Bezoekadres Amstel 1 1011 PN Amsterdam Postbus 202 1000 AE Amsterdam Telefoon 14 020 amsterdam.nl Betaalbare woningen steeds schaarser in Amsterdam Alle woningen in Amsterdam zijn duurder geworden. Dit blijkt uit het Wonen in Amsterdam (WiA) onderzoek dat voor de 12 e keer op rij is uitgevoerd. Dit onderzoek vergelijkt de woningmarkt met de inkomensgroepen die in Amsterdam wonen. Het onderzoek dat sinds 1995 uitgevoerd wordt, is een belangrijke graadmeter voor het Amsterdamse woonbeleid. Amsterdam is inmiddels de jaren van economische- en woningmarktcrisis overtuigend voorbij. Het gemiddelde inkomen groeit weer en het aandeel lage inkomens is afgenomen ten opzichte van 2015. Tegelijkertijd slinkt de gereguleerde huurvoorraad en het segment betaalbare koop. Daarnaast neemt ook het segment middeldure woningen af en groeit het dure segment juist erg snel. Wethouder Laurens Ivens (Bouwen en Wonen): “Amsterdam wordt steeds duurder om in te wonen. Deze cijfers uit WiA confronteren ons met nieuwe feiten en tonen aan dat er een groot tekort is ontstaan aan middeldure huurwoningen. Amsterdam heeft in 2017 al besloten jaarlijks 1500 middeldure huurwoningen bij te bouwen en heeft goede afspraken gemaakt met de corporaties. Toch is dit niet genoeg. In het huidige economische klimaat stijgen alle prijzen razendsnel en wordt de beperkte bestaande voorraad aan particuliere huurwoningen voor de hoofdprijs geliberaliseerd. Om toegang van alle inkomens tot de Amsterdamse woningmarkt te behouden is bescherming van de bestaande voorraad hard nodig.’’ Middeldure huur Afgelopen jaren zijn er bouwrecords gevestigd in Amsterdam. Toch is tussen 2015 en 2017 de Amsterdamse woningvoorraad in zijn geheel duurder geworden. Dit komt onder andere doordat er steeds meer mensen in de stad willen wonen en het gemiddelde inkomen toeneemt. Het aandeel gereguleerde huurwoningen is afgenomen en het aandeel dure huurwoningen (vanaf €971) is groter geworden. Het aandeel middeldure huur (tussen €710,68 en €971) wordt maar langzaam groter. Dit komt doordat woningen die geliberaliseerd worden vaak doorschieten naar het dure segment Ook de koopvoorraad is opgeschoven naar het duurdere segment. Voor huishoudens met een middeninkomen is het momenteel erg moeilijk om in Amsterdam een woning te kopen. Sociale huur Het aantal huishoudens met een laag inkomen is kleiner geworden. Dit is in 2017 48,5% van het totaal, in 2015 was dat 51,4% van het totaal. Tegelijkertijd wordt het aandeel huurwoningen dat toegankelijk is voor deze huishoudens steeds kleiner. Hoewel volgens de cijfers uit WiA 2017 bijna 53% van de woningvoorraad een gereguleerde huurwoning is, is slechts 40% hiervan toekomstbestendig. Dit zijn namelijk de sociale huurwoningen van woningcorporaties waarover afspraken zijn gemaakt met de corporaties. De overige 13% zijn gereguleerde huurwoningen van particulieren en die woningen zijn momenteel niet beschermd tegen prijsstijgingen. Gemeente Amsterdam Datum 22 februari 2018 Kenmerk Pb-055 Pagina 2 van 2 De Amsterdamse corporaties zijn van mening dat het aantal sociale huurwoningen weer zal groeien de komende jaren. Directeur Egbert de Vries van de AFWC: “Er is meer ruimte voor nieuwbouw van sociale huur, 40% op elke nieuwbouwlocatie. De effecten daarvan zullen de komende twee jaar te zien zijn. Inmiddels hebben de corporaties ook de verkoop van sociale huurwoningen naar beneden bijgesteld, naar minder dan 1000 in 2017. In vijftien jaar tijd verkochten de corporaties nog nooit zo weinig sociale huurwoningen. Dat heeft wel negatief effect op het aanbod van betaalbare koopwoningen. Daarom ijveren wij ook voor meer nieuwbouw voor middeninkomens.” Noot voor de pers / niet voor publicatie Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Janine Harbers, woordvoerder van wethouder

Betreft een onderzoek naar racisme waarbij vragenlijsten zijn verstuurd aan zowel allochtone als autochtone medewerkers in 150 thuiszorginstellingen (Gabriëls e.a., 1997). De onderzoekers concluderen dat alledaags racisme in de thuiszorg een serieus probleem is: 51% van de hulpverleners wordt af en toe geconfronteerd met racistische uitingen en 7% dikwijls. Het betreft hier niet alleen racisme vanuit cliënten: 15 % komt in aanraking met racistische uitingen van collega's. Van de zorgverleners spreekt 37% van een toename van racistische uitingen in de afgelopen vijf jaar. Een kwart van de zorgverleners vindt het moeilijk om te reageren op racistische uitingen van cliënten. Veel zorgverleners (59%) weten niet of er in de eigen instelling een beroepscode is waar iets over racisme wordt vermeld. Een bijna even groot aantal weet niet of er binnen de instelling een klachtencommissie of -regeling is ter bestrijding van racisme.Wat zou de situatie nu zijn?????