Poliflw

Recent heeft de franchisehouder Timo Scharleman van de voormalige vestiging van Halfords in het Leiderdorps Weekblad aangegeven dat hij helemaal klaar is met Wereldhave1. Als voorbeeld van die slechte verhouding memoreerde hij de rechtszaak tegen Wereldhave omdat zij in het nieuwe huishoudelijk regelement hadden vastgelegd dat alle winkels elke zondag open moeten zijn.

Nog recenter heeft Dress For Less Fashion aangegeven de winkel na 40 jaar te moeten sluiten. Ook zij zijn de dupe geworden van het wanbeleid van Wereldhave. Op Facebook wordt aangegeven dat Wereldhave niet voor maar tegen de lokale kleine ondernemer is. Reacties onder de berichten op sociale media geven het beeld dat het winkelend publiek deze winkels juist heel erg mist en ervaart dat het aanbod in de Winkelhof steeds beperkter wordt. Er wordt zelfs gesuggereerd dat je inmiddels beter naar Zoetermeer of de Merenwijk kunt uitwijken. Dit beleid raakt dus al onze lokale ondernemers in de Winkelhof.

Gezien bovenstaande hebben wij de volgende actualiteitsvragen aan het college

1. Wat is de mening van het college over het in korte tijd vertrekken van twee lokale ondernemers met een geschiedenis van ruim 40 jaar in Leiderdorp?

2. Heeft het college recent contact gehad of gesproken met de eigenaren van Halfords en Dress for Less Fashion over hun relatie met Wereldhave?  Zo ja, wanneer heeft dit plaatsgevonden en wat is er besproken? Zo nee, waarom heeft dit gesprek (nog) niet plaatsgevonden?

3. Wat is de mening van het college over het beleid van Wereldhave met betrekking tot de lokale ondernemers in de WInkelhof en het gehele winkelaanbod in heel Leiderdorp?

4. Wat gaat het college doen om verdere uitstroom van lokale ondernemers uit de Winkelhof te voorkomen?

5. Welke boodschap heeft het college voor de lokale ondernemers die ondanks het beleid van Wereldhave nog actief blijven in de Winkelhof?

Het aantal gezinnen onder de armoedegrens neemt toe, ook in Westland. Eén van de speerpunten in het verkiezingsprogramma van de ChristenUnie-SGP is: Zorg voor kwetsbare mensen, waarvan het tegengaan van armoede onderdeel is. Reden voor de fractie om een bezoek te brengen aan de Groente & Fruitbrigade (www.groentefruitbrigade.nl), een mooi Westlands initiatief.

De Groente & Fruitbrigade levert aan de voedselbanken met als ambitie dat elke klant wekelijks 1 kilo groente/fruit ontvangt. De brigade is volledig afhankelijk van vrijwilligers en donaties. De fractieleden van de ChristenUnie-SGP zijn onder de indruk van de inzet en het enthousiasme waarmee de vrijwilligers hun werk doen.

Ad van Harmelen, lijsttrekker: “De Groente & Fruitbrigade zorgt ervoor dat de kwetsbare klanten van de voedselbank de mogelijkheid krijgen om gezonder te eten én helpt voedselverspilling voorkomen”.

Het blijft echter een uitdaging om hun missie uit te voeren zoals de dekking van de exploitatiekosten, het werven van nieuwe vrijwilligers, het vinden van nieuwe leveranciers en ambassadeurs. De ChristenUnie-SGP ziet hier zeker een rol voor het bedrijfsleven in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Bea Koen, 2e op de kandidatenlijst: “voor initiatieven zoals de Groente & Fruitbrigade willen wij ons als ChristenUnie-SGP in de komende raadsperiode inzetten”.         

Op 16 augustus 2020 heeft onze fractie vragen gesteld ten aanzien van het niet functioneren van de rolbrug bij de haven van Tholen. Bij de behandeling van de vragen in de raad van 1 oktober 2020 heeft het college aangegeven er alles aan te doen om voor het nieuw toeristisch seizoen 2021 de rolbrug definitief goed werkend operationeel te krijgen. Nu het seizoen 2021 aanstaande is heeft onze fractie opnieuw vragen gesteld.

De volgende vragen heeft de fractie gesteld:

Wat is de stand van zaken ten aanzien van een definitieve oplossing om de rolburg bij de haven van Tholen volledig operationeel te krijgen? Gaat het college het redden om voor het toeristisch seizoen van 2021 de rolburg in bedrijf te stellen? Is er inmiddels al meer helderheid inzake mogelijke afspraken om het onderhoud en beheer onder te brengen bij de gemeente Tholen zodat we hier als gemeente meer regie over krijgen? 

Wij hopen snel een reactie van het college te ontvangen. 

Op 16 augustus 2020 heeft onze fractie vragen gesteld ten aanzien van het niet functioneren van de rolbrug bij de haven van Tholen. Bij de behandeling van de vragen in de raad van 1 oktober 2020 heeft het college aangegeven er alles aan te doen om voor het nieuw toeristisch seizoen 2021 de rolbrug definitief goed werkend operationeel te krijgen. Nu het seizoen 2021 aanstaande is heeft onze fractie opnieuw vragen gesteld.

De volgende vragen heeft de fractie gesteld:

Wat is de stand van zaken ten aanzien van een definitieve oplossing om de rolburg bij de haven van Tholen volledig operationeel te krijgen? Gaat het college het redden om voor het toeristisch seizoen van 2021 de rolburg in bedrijf te stellen? Is er inmiddels al meer helderheid inzake mogelijke afspraken om het onderhoud en beheer onder te brengen bij de gemeente Tholen zodat we hier als gemeente meer regie over krijgen? 

Wij hopen snel een reactie van het college te ontvangen. 

Op 16 augustus 2020 heeft onze fractie vragen gesteld ten aanzien van het niet functioneren van de rolbrug bij de haven van Tholen. Bij de behandeling van de vragen in de raad van 1 oktober 2020 heeft het college aangegeven er alles aan te doen om voor het nieuw toeristisch seizoen 2021 de rolbrug definitief goed werkend operationeel te krijgen. Nu het seizoen 2021 aanstaande is heeft onze fractie opnieuw vragen gesteld.

De volgende vragen heeft de fractie gesteld:

Wat is de stand van zaken ten aanzien van een definitieve oplossing om de rolburg bij de haven van Tholen volledig operationeel te krijgen? Gaat het college het redden om voor het toeristisch seizoen van 2021 de rolburg in bedrijf te stellen? Is er inmiddels al meer helderheid inzake mogelijke afspraken om het onderhoud en beheer onder te brengen bij de gemeente Tholen zodat we hier als gemeente meer regie over krijgen? 

Wij hopen snel een reactie van het college te ontvangen. 

Na het positieve bericht in de Eendrachtbode van donderdag 13 augustus jl. dat de rolbrug bij de Haven van Tholen in bedrijf is moesten we op 14 augustus lezen op de website van de gemeente dat 'bij extreem weer wordt rolbrug haven Tholen tijdelijk buiten gebruik gesteld'. Feitelijk is dit een nette verwoording van het feit dat de rolburg het gewoon weer niet doet en dus na 3 jaar nog steeds niet gebruikt kan worden. Hiernaast bereikt onze fractie geluiden dat met lokale ondernemers een oplossing voorhanden is en de rolburg snel weer in bedrijf zou kunnen zijn. Als lokale kennis en kunde het in gebruik stellen van de brug kan versnellen wil onze fractie zeer zeker deze mogelijkheid hierbij betrekken.

Na het positieve bericht in de Eendrachtbode van donderdag 13 augustus jl. dat de rolbrug bij de Haven van Tholen in bedrijf is moesten we op 14 augustus lezen op de website van de gemeente dat 'bij extreem weer wordt rolbrug haven Tholen tijdelijk buiten gebruik gesteld'. Feitelijk is dit een nette verwoording van het feit dat de rolburg het gewoon weer niet doet en dus na 3 jaar nog steeds niet gebruikt kan worden. Hiernaast bereikt onze fractie geluiden dat met lokale ondernemers een oplossing voorhanden is en de rolburg snel weer in bedrijf zou kunnen zijn. Als lokale kennis en kunde het in gebruik stellen van de brug kan versnellen wil onze fractie zeer zeker deze mogelijkheid hierbij betrekken.

Door Joël Voordewind op 12 februari 2020 om 12:02

Over eerlijke handel, rentmeesterschap en twijfel

Handel is iets moois. Zolang als we bestaan wordt er al handelgedreven, wat enorm heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van heel veel landen, zeker ook van Nederland. En nog steeds is handel belangrijk, zowel voor ontwikkelde als minder-ontwikkelde landen.

Maar handel is wel ingewikkelder geworden. Juist in een wereld waarin de mogelijkheden grenzeloos zijn, dringen zich belangrijke vragen op. Bijvoorbeeld over hoe we goed rentmeesterschap invullen en hoe we ons werk, onze landbouw en uiteindelijk onze handel daar dienstbaar aan laten zijn. Over hoe we een eerlijk speelveld houden tussen verschillende landen, zodat handel mensen niet tegen elkaar uitspeelt, maar juist samenlevingen verbindt. Over hoe we als land eisen kunnen stellen aan de producten en de productiewijze van producten die we hier in de Nederlandse schappen vinden, zodat we ervan op aan kunnen dat ons voedsel veilig is.

CETA

Deze week debatteert de Tweede Kamer over het handelsverdrag met Canada. Dit handelsverdrag heet ‘CETA’ en ook de ChristenUnie moet daar nu iets van vinden. Daarom is het goed iets meer te vertellen over CETA, handelsverdragen in het algemeen en hoe de ChristenUnie daar nu tegenaan kijkt.

Handelsverdragen zijn afspraken tussen landen over de voorwaarden waaronder handel kan plaatsvinden. Ook handelsverdragen zijn in principe dus niet slecht.

Veel mensen zeggen bovendien: Canada, dat is een Westers land, we zijn cultureel en historisch met elkaar verbonden, daar moeten we toch handel mee kunnen drijven?

Handel kan goed, maar ook slecht zijn

En in zekere zin is dat terecht. Momenteel speelt er naast de discussie over CETA bijvoorbeeld nog een discussie over een handelsverdrag met de Mercosur-landen. Landen in Zuid-Amerika, die op veel manieren veel verder van ons af staan dan Canada. Denk alleen al aan de enorme stukken van het Amazone-woud die daar worden gekapt om soja te kunnen telen. Het Mercosur-verdrag zou de export van soja vanuit deze landen een enorme impuls geven en dus de doodsteek betekenen voor het Amazone-woud.

Het mag duidelijk zijn: zo’n handelsverdrag met de Mercosur-landen steunt de ChristenUnie zeker niet.

Maar dan CETA.

Het is niet erg gebruikelijk in de politiek, maar het is wel waar: we twijfelen. Eerder stemden we al eens tegen, waarna het verdrag veranderd is. En nu moeten we opnieuw de balans opmaken.

Aan de ene kant: handel kan dus goed zijn, Canada is een land dat in veel opzichten bij ons past en er zijn na onze tegenstem in de vorige ronde duidelijke verbeteringen aangebracht als het gaat om belangrijke bezwaren die we hadden bij de geschillenbeslechting (dat gaat over hoe je conflicten over de handel oplost, wie daarin rechtspreekt en wie toegang heeft tot die rechtspraak – een principieel belangrijk punt). Voorstanders zeggen bovendien dat het nu vooral gaat om de bevestiging van een al bestaande situatie: in principe gebeurt in de praktijk alles al wat nu in CETA staat.

Belangrijke vragen

Maar aan de andere kant zitten we ook nog met vragen.

Wat betekent dit handelsverdrag voor de Nederlandse boeren? Canada is een groot en uitgestrekt land waarin de boerderijen doorgaans groot zijn. In Nederland zetten we vol in op kringlooplandbouw: duurzame landbouw die rekening houdt met de natuur en die vaak juist kleinschaliger is. We willen die kringlooplandbouw niet ondergraven, maar willen boeren die dat doen juist versterken. Dat is voor ons een belangrijke voorwaarde.

De tweede vraag is: wat betekent dit voor wat voor producten in de Nederlandse schappen liggen? In CETA staat expliciet dat we dezelfde eisen aan producten mogen stellen uit Canada als we aan onze eigen producten stellen. Dat is belangrijk. Hormoonvlees, bijvoorbeeld, is in Nederland verboden en moet dat blijven.

Maar soms zie je niet aan de buitenkant wat voor product het is – daarvoor moet je ook de productiewijze kunnen controleren. We willen dat we dat hier kunnen doen – met voldoende douane. En we willen dat ook dáár kunnen doen – met bedrijfsbezoeken en onderzoeken naar de herkomst van producten. Want we willen kunnen controleren of alle producten wel aan onze hoge standaarden voldoen. We willen waarborgen, zowel van de Nederlandse als van de Europese overheid, dat deze controles strikt en regelmatig worden uitgevoerd.

En dan is er nog een derde, bredere vraag: hoe vinden we eigenlijk dat het gaat met alle afspraken die we met landen maken over de manier waarop producten worden gemaakt? Denk aan arbeidsomstandigheden, aan dierenwelzijn, aan omgang met de schepping. Internationale afspraken zouden ertoe moeten leiden dat er op al die onderdelen verbeteringen plaats zouden vinden.

Komende zomer is er een evaluatie van dat beleid, die moet aantonen of we de goede, of juist de verkeerde kant opgaan. Mocht uit de evaluatie blijken dat het eerder de verkeerde dan de goede kant opgaat, dan vind ik dat er een wet moet komen die wettelijk vastlegt dat bedrijven transparant moeten zijn over waar hun producten vandaan komen en hoe ze zijn geproduceerd. Want in Nederland mogen we nooit accepteren dat er producten binnenkomen die niet voldoen aan de internationale VN-normen als het gaat om milieu, dierenwelzijn en arbeidsomstandigheden.

Balans opmaken

De afgelopen weken werd de fractie herhaaldelijk benaderd door mensen die wilden dat we ons uit zouden spreken over CETA – maar dan wel op zo’n manier dat we het met hen eens zijn. Zowel voor- als tegenstanders voeren een zware lobby en zijn zelf heel overtuigd van hun ‘ja’ of ‘nee’.

Heel eerlijk: ik denk dat u van de ChristenUnie misschien wel nooit een overtuigd ‘ja’ of ‘nee’ zult horen. Waar Mercosur om heel veel redenen een duidelijk ‘nee’ krijgt, kent CETA zowel voor- als nadelen. En het is eerlijk om die allemaal serieus nemen.

Omdat we uiteindelijk toch een ‘ja’ of ’nee’ zullen móeten geven, stellen we onszelf drie richtinggevende vragen. Op basis van de antwoorden die we op die vragen krijgen, maken we daarna de balans op. Kunnen we de kringlooplandbouw versterken? Kunnen we de producten en de productiewijze van wat er in de Nederlandse schappen ligt serieus controleren? Kunnen we ervoor zorgen dat we in de wereld zoveel mogelijk stappen in de goede richting zetten als het gaat om arbeidsvoorwaarden, dierenwelzijn en omgang met de schepping?

Voor alle drie de vragen geldt dat we ze deze week in het debat over CETA kunnen stellen. En we gáán ze stellen, zoals we nog veel meer vragen zullen stellen. Om vervolgens goed te luisteren naar de antwoorden die we krijgen en door te vragen waar we door moeten vragen.

Zo gaan we deze week het debat in. Met een open houding, maar kritisch, met bovenal onze idealen duidelijk voor ogen.

Midden-Groningen heeft een nieuw detailhandelsbeleid gemaakt. Na een intensief traject ligt er nu een plan waar we ons als ChristenUnie in hoofdlijnen in kunnen vinden. Door steeds meer digitale aankopen draaien de bezorgdiensten in bepaalde maanden overuren. Klanten laten fysieke winkels steeds vaker links liggen. Hoe gaan we in Midden-Groningen om met ons bestaande winkeloppervlak en hoe voorkomen we leegstand en vervolgens verpaupering.

In een van de informatieavonden die we als raad gehad hebben gedurende het ontwikkelproces van de detailhandelsvisie werd gezegd: Het aantal vierkante meters winkeloppervlak in de provincie Groningen is genoeg voor twee maal het aantal inwoners van de provincie.  De verwachte krimp van vierkante meters is 25-30% de komende jaren.  We leven immers in een platformeconomie.  Nagenoeg iedere consument start tegenwoordig zijn zoektocht op een platform: booking.com; bol.com. thuisbezorgd.nl; blende enz. enz.  Hoe combineer je dit met bestaande retail?  Hebben onze ondernemers voldoende innovatiekracht?

Een andere boodschap was dat vastgoedpartijen het noorden als investeringsmogelijkheid links laten liggen.

Schuif de hete aardappel rond het Winkelpark niet langer door.

Het is een grote uitdaging om tegen deze achtergrond een gedegen detailhandelsvisie te ontwikkelen.  Het liefst willen we immers een visie die realiteitszin combineert met ambitie?  Onzes inziens ligt een realistische visie voor ons.  Wat meer ambitie had wat onze fractie betreft wel gemogen.

Bijvoorbeeld ten aanzien van het proces rondom het Winkelpark in Hoogezand.  Opnieuw wordt de hete aardappel doorgeschoven. Voorgesteld wordt een zorgvuldige heroverweging van de huidige branchering. Zorgvuldigheid begrijpen we, maar gaat het daarom of komen we er niet uit? Alle betrokkenen hebben recht op procesduidelijkheid en een heldere communicatie daarover. Is de wethouder bereid hier, met voorrang, werk van te maken? Zo ja, op welke termijn?

Een andere vraag: is de zo gewenste zorgvuldigheid ook toegepast ten aanzien van allerlei ondernemers die met naam genoemd worden in een aantal van onze kernen, bijvoorbeeld over verplaatsing van hun winkel?  Is er met hen gesproken voorafgaand aan de publicatie van deze visie?

Uit de visie blijkt dat het voor ondernemers veelal lastig samenwerken is. Terwijl juist daar kansen liggen. Bijvoorbeeld ten aanzien van marketing en het creëren van beleving.   We begrijpen dat dit onderwerp des ondernemers is, maar is er een mogelijkheid dat de gemeente hen daarbij een duwtje in de rug geeft bijv. door het organiseren van bijeenkomsten?

Tenslotte: U noemt in de visie in de strijd tegen overaanbod en het creëren van compacte centra dat na een jaar van leegstand de bestemming detailhandel op een pand vervalt om te voorkomen dat nieuwe toetreders zich vestigen op niet-gewenst locaties.  Wat is de grondslag onder deze termijn van een jaar? Kunt u dit toelichten?

De ChristenUnie Ommen heeft bij het aangaan van de coalitie bestuurlijke verantwoordelijkheid genomen. Daar hoorde instemming tot een gedegen onderzoek naar de bestaande regeling voor de winkeltijden bij. Om recht te doen aan de democratie vond de ChristenUnie het onderzoek belangrijk. Wat de (ruimere) openstelling winkels op zondag betreft, de ChristenUnie is daar altijd tegenstander van geweest. Ook in 2015, toen de ChristenUnie niet in de coalitie zat, is er tegen het voorstel gestemd om van 0 naar 12 koopzondagen te gaan en ook nu we wel in de coalitie zitten zal de ChristenUnie niet meegaan in het voorstel dat er nu ligt.

De ChristenUnie Ommen heeft bij het aangaan van de coalitie bestuurlijke verantwoordelijkheid genomen. Daar hoorde instemming tot een gedegen onderzoek naar de bestaande regeling voor de winkeltijden bij. Om recht te doen aan de democratie vond de ChristenUnie het onderzoek belangrijk.

Wat de (ruimere) openstelling winkels op zondag betreft, de ChristenUnie is daar altijd tegenstander van geweest. Ook in 2015, toen de ChristenUnie niet in de coalitie zat, is er tegen het voorstel gestemd om van 0 naar 12 koopzondagen te gaan en ook nu we wel in de coalitie zitten zal de ChristenUnie niet meegaan in het voorstel dat er nu ligt.

Standpunt ChristenUnieDe voornaamste reden om tegen te stemmen is dat we geloven dat onze Schepper er goed aan heeft gedaan om één dag in de week apart te zetten om alle overbodige werkzaamheden achterwege te laten. Dat is goed voor alle mensen. Maar niet alleen dit christelijke uitgangspunt is voor de ChristenUnie van belang. Ook sociale aspecten spelen een rol. We horen dat ook van inwoners die het christelijke uitgangspunt van de partij niet altijd delen, maar zich wel kunnen vinden in de respectering van een collectieve rust op zondag. ‘Die heb je nodig voor je gezin en om weer bij te tanken voor de komende werkweek’. Daarnaast spelen ook economische factoren een rol. Grote supermarkten zullen het jaar rond open zijn en daardoor worden de Ommer winkeliers onder druk gezet om ook open te zijn. Als ze er voor kiezen om dat niet te doen, dan leidt dat ongetwijfeld tot omzetverlies, zo niet tot sluiting op den duur.

Evaluatie winkeltijdenUit het onderzoek kwam naar voren dat er een zeer wisselend beeld bestaat over de wens tot openstelling van winkels op zondag. De meningen zijn sterk verdeeld. 61% van de inwoners en 54% van de ondernemers (winkeliers + horeca) is voor verruiming van het aantal koopzondagen. Binnen de klankbordgroep lagen niet alle partijen op één lijn. Vrijwel alle kerken in Ommen geven aan zich niet te kunnen vinden in het vrijgeven van 52 koopzondagen. Toch heeft de klankbordgroep een advies naar het college uitgebracht om het aantal koopzondagen te verhogen van 12 naar 52, ofwel volledig vrij te geven. Het college heeft, om onbegrijpelijke redenen, dit advies overgenomen.

Reactie ChristenUnie op collegevoorstelDe ChristenUnie is uiterst onaangenaam verrast door het voorstel van het college alle 52 zondagen vrij te geven in plaats van de 12 koopzondagen die we nu hebben. Dit voorstel doet in onze ogen op geen enkele manier recht aan de uitkomst van het onderzoek waaruit blijkt dat slechts een kleine meerderheid aangaf voor een zekere mate van verruiming van het aantal koopzondagen te zijn. Het voorstel houdt ook duidelijk geen rekening met de belangen van alle betrokkenen en belanghebbenden en dat was vooraf duidelijk als randvoorwaarde aangegeven.

In de raadsvergadering van 28 november zal de ChristenUnie haar standpunt nog eens duidelijk maken en met volle overtuiging om principiële én sociaal-economische redenen tegen het voorstel stemmen.