Poliflw

SP-Kamerlid Sadet Karabulut doet donderdag een voorstel aan de regering om het initiatief te nemen voor nucleaire ontwapening. Karabulut: ‘Samen met GroenLinks en de PvdA vraag ik het kabinet om in Europees verband te komen tot een plan om Amerikaanse kernwapens terug naar de VS te sturen, in ruil voor ontwapening van Russische zijde.'

Jaar in jaar uit zegt de regering voorstander te zijn van ontwapening, zelfs van een wereld zonder kernwapens. Maar concrete stappen in deze richting worden niet gezet. Integendeel, ondertussen worden honderden miljoenen euro's geïnvesteerd in modernisering van kernwapens. Ook wordt de opvolger van de F-16, de JSF, gereedgemaakt om Amerikaanse kernwapens in te zetten, wat ingaat tegen de uitdrukkelijke wens van de Tweede Kamer.

Karabulut: 'Wie zegt voor kernontwapening te zijn, moet daar ook naar handelen. Daartoe roep ik het kabinet op. Veel te lang zit men stil, terwijl iedereen weet dat zelfs de ontploffing van een enkel kernwapen het einde van de mensheid kan betekenen. Dit is hartstikke urgent.'

Later deze maand komt het voorstel in de Tweede Kamer in stemming.

Een paar Nederlandse politieke partijen spreken zich zelfs openlijk uit voor een zelfstandige Europese krijgsmacht. Er zijn in de kantoren van de Europese Commissie ook zeker plannen in die richting. Het gaat om een stap voor stap benadering die uiteindelijk kan leiden tot een zelfstandige militaire EU. Hoewel de meeste partijen in woord zeggen geen voorstander te zijn van een Europees leger, omarmen ze gewillig de salamitactiek toegepast door de Europese commissie waarmee we een Europees leger in gerommeld kunnen worden.

De zeggenschap over de beslissingen van dit beleid, dat uiteindelijk gaat over leven en dood, komt verder af te staan van de nationale regeringen van iedere lidstaat. Het is een regelrechte aantasting van de nationale soevereiniteit. De ontwikkeling in de EU gaat naar een superstaat, met een sterke wapenindustrie en plannen op eigen krijgsmachtdelen. De discussie over de koers van de EU zou echter moeten gaan over samenwerking op het terrein van sociale veiligheid. Terwijl Europeanen langer moeten doorwerken, er gekort wordt op zorg en andere sociale uitgaven en de ongelijkheid groeit, is er wel geld voor het militaire bedrijfsleven. Zou daar werkelijk een meerderheid van de Europeanen voorstander van zijn? Wij denken van niet.

Dit artikel verscheen op 30 april in het AD.