Nieuws van politieke partijen in Amsterdam inzichtelijk

24 documenten

Michael van der Vlis-lezing 16 september

PvdA PvdA GroenLinks Amsterdam 28-08-2020 09:23

Wethouder Marieke van Doorninck (Groenlinks) houdt dit jaar de Michael van der Vlis-lezing.

Maandagmiddag 31 augustus aanstaande start de verkoop van de kaarten voor de Michael van der Vlis-lezing. Door Corona is het aantal plaatsen in de zaal zeer beperkt.  Daardoor is het noodzakelijk dat je tenminste 2 kaarten koopt en dus samen met nog iemand komt.  Je zit dan samen aan een tafel met voldoende afstand.

Mocht het vinden van een tweede persoon een probleem zijn, neem dan contact op info@michaelvandervlis.nl. Wij zorgen dan voor een oplossing. Je kan ook een tafel voor 3 of voor 4 personen kopen.

Over de lezing: de compacte stad in het Corona-tijdperk Wijlen Michael van der Vlis was 12 jaar wethouder in Amsterdam. Hij heeft zich als wethouder met tomeloze energie ingezet voor het redden van de stad. In zijn beginperiode liep de stad namelijk leeg. Jaarlijks verlieten per saldo meer dan tienduizend mensen de stad. Michael werd de drager van het idee van de compacte stad. Een leefbare stad om te wonen en te werken op fietsafstand.  Door zijn inzet kwam de stad weer tot bloei.

Nu dreigt de stad, Corona of niet, haast aan zijn eigen succes ten onder te gaan.

Alle rede om de compacte stad weer te bespreken. Met de wethouder Ruimtelijke Ordening Marieke van Doorninck die de nieuwe Omgevingsvisie presenteert. Met de cijfers over de groei van de stad van Jeroen Slot, het Hoofd Onderzoek en Statistiek.

Een lezing voor iedereen die belang hecht aan de toekomst van de stad.

Wanneer: 16 september 2020 om 20:00 in de Balie.

Meer informatie vind je op de site Michael van der Vlis. De kaartverkoop start maandagmiddag 31 augustus op de site van De Balie.

Het bericht Michael van der Vlis-lezing 16 september verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De binnenstad moet weer een levende stadswijk worden | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 29-06-2020 00:00

Toerisme trekt weer aan sinds de versoepeling van de coronamaatregelen. Hoe beschermen we de binnenstad tegen vrijgezellenfeesten en wafelwinkels? Ons raadslid Zeeger Ernsting deelt de lessen van de lockdown.

 

Het wordt gelukkig weer iets drukker in de binnenstad. Dat is een hele rare zin om zo op te schrijven na jaren van debatten over te veel drukte en overlast in het stadscentrum en met name het Wallengebied, bij mij thuis om de hoek. Maar de coronacrisis maakte alles anders en tegelijkertijd maakte het ook veel extra duidelijk.

 

Ruimte op straat

Tijdens de lockdown maakte ik met mijn jonge kinderen een wandeling over de wallen, het Oude Kerksplein, de Warmoesstraat en de Zeedijk. Ik vertelde hen over de geschiedenis van dit unieke middeleeuwse deel van de stad, terwijl zij op hun stepjes meepeddelden zonder van de sokken te worden gereden door bestelauto’s, tourgroups of waggelende stag party’s. Het was een verademing dat er zoveel ruimte was op straat. Maar het was ook onwerkelijk. Het was namelijk zó rustig dat het leek alsof we door een decor liepen in plaats van door een levende stad. Er was niemand. En dat bood daarmee ook een inkijkje in hoe de binnenstad de jaren voor de coronacrisis was vergroeid tot een plek waar niet meer wordt geleefd, maar alleen nog maar wordt beleefd.

 

Wonen en werken

Want in de andere wijken van de stad was er ook een lockdown, maar waren wel mensen op straat te vinden. Mensen die voorzichtig boodschappen deden of een ommetje maakten, terwijl ze verder thuis werkten en de kinderen thuisonderwijs gaven. In die wijken werd duidelijk dat gevarieerde buurten waar mensen wonen en werken, waar kortom een grote diversiteit aan functies naast elkaar en door elkaar bestaan, een prettiger aanblik boden dan de uitgestorven binnenstad.

 

Gemengde stad

Het onderstreept nogmaals de grote urgentie om de monocultuur van de binnenstad als pretpark aan te pakken en er weer een goed functionerende stadswijk voor alle Amsterdammers van te maken. Uiteraard met centrumfuncties, maar niet meer alleen voor bezoekers en toeristen. Amsterdam en ook de oudste delen ervan moeten een levendige én levende stad zijn. En in een levende stad wonen mensen, werken mensen, gaan studenten naar college en spelen kinderen op straat. En dus blijft het ideaal van de beroemde stedenbouwkundig-activist Jane Jacobs voor een gemengde stad fier overeind staan. Of, zoals het motto luidt van de bewonersraad Nieuwmarkt: “Wij willen een stad met buurten waar wonen, spelen, werken, leren en winkelen vlakbij en door elkaar gebeurt voor jonge en oude mensen.”

 

Verbod op AirBnB in drukste buurten

Daar waren het gemeentebestuur en GroenLinks ook al mee bezig. En dat blijft de ambitie ook na de coronacrisis. Want niemand wil terug naar het uit de hand gelopen pretpark van ervoor. En dus gaan we door met maatregelen voor winkeldiversificatie, zodat de binnenstadseconomie weer diverser en ook meer stads- en buurtgerichter wordt. Onze Dagelijks Bestuurder Ilse Griek maakt daar in stadsdeel Centrum flinke vorderingen mee, maar we willen bijvoorbeeld ook panden kunnen aankopen om daar nog meer invloed op uit te kunnen oefenen. En dus gaan we ook in de drie drukste buurten AirBnB verbieden, nadat we diezelfde vakantieverhuur van woningen in de rest van de stad al hadden ingeperkt en de groei van het aantal Bed & Breakfasts en hotels een halt hadden toegeroepen.

 

Binnenstad in balans

En dus hebben we extra restricties ingesteld op groepsrondleidingen en pubcrawls en handhaven we strenger op de overlast, bijvoorbeeld als gevolg van drankmisbruik. En tot slot zullen we ook moeten kijken wat de draagkracht is van Amsterdam en daar conclusies uit trekken. Het gaat er immers om dat de binnenstad in balans komt, dat ook alle Amsterdammers er zich thuis voelen én dat bezoekers zo een levende en authentieke stad kunnen ontdekken en niet een leeg decor. Zo kan Amsterdam, en de toerismebranche gezond en toekomstbestendig worden en dat is niet alleen prettig voor bewoners, maar ook economische heel verstandig.

 

Bellen met: Jeroen van Berkel, stadsdeelbestuurder in West

PvdA PvdA GroenLinks Amsterdam 02-04-2020 12:52

Net zoals voor alle andere 850.000 Amsterdammers is door de #coronacrisis het werk en het leven van onze stadsdeelbestuurders van de ene op de andere week veranderd. Hoe gaan zij daarmee om? Wat zijn op dit moment hun prioriteiten en waar ligt de kracht en de kwetsbaarheid van hun stadsdeel? De redactie van de PvdA Amsterdam gaat er met hen over in gesprek. In deze derde aflevering bellen we met Jeroen van Berkel, stadsdeelbestuurder namens de PvdA in Stadsdeel West

Dag Jeroen, hoe gaat het met je? “Met mij persoonlijk gaat het goed. Mijn familie en ik zijn gezond. Het is thuis wel een beetje aanpassen aan elkaar, maar het voordeel is dat je heel erg veel samen bent, samen spelletjes speelt en dat is natuurlijk ook heel erg leuk.”

Is de familie Van Berkel al gewend aan een thuis werkende vader? “Haha, mijn dochters proberen er het beste van te maken. Bij mijn oudste gaan de tentamens van de universiteit gewoon door. Die moet ze thuis maken. Als dat gebeurt heeft ze stilte nodig en moet de rest even het huis uit. Mijn jongste dochter probeert zich op allerlei manieren te vermaken, maar mist haar school en sportclubje heel erg. Ikzelf moet voor mijn werk nu heel veel bellen. Om de rest van de familie daar zo min mogelijk mee tot last te zijn doe ik dat achterin de tuin of op de stoep voor mijn huis. Zo proberen we het voor elkaar zo aangenaam mogelijk te houden.”

“Ik bel vooral achterin de tuin of op de stoep voor mijn huis.”

Hoe ziet jouw werkdag er tijdens deze coronacrisis gemiddeld uit? “Waar ik vooral mee bezig ben is het ophalen van verhalen en signalen uit de buurten. Dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van wat er speelt, waar de problemen zitten en waar we dus moeten helpen. We maken hier iedere dag rapportages over. Ik bel daarom veel met organisaties en vrijwilligers die in de haarvaten van de wijken aanwezig zijn, met daarbij natuurlijk de grootste focus op de mensen die zich om kwetsbare ouderen bekommeren. Maar ik bel ook veel met mensen die zich normaal inzetten als vrijwilliger bij kinderboerderijen, speeltuinen en buurthuizen en dat werk nu enorm moeten missen. Om te laten zien dat we hen nu zeker niet vergeten zijn. We hebben hen straks als dit achter de rug is namelijk weer hard nodig.”

Hoe lopen de lijnen op dit moment met het centrale stadsbestuur? “Dit contact gaat heel goed en snel. Het is nu allemaal iets hiërarchischer georganiseerd dan normaal, waardoor besluiten heel snel en strak genomen kunnen worden. Fenna Ulichki (GroenLinks) is als stadsdeelvoorzitter het eerste aanspreekpunt voor burgemeester en wij als collega-bestuurders voeden haar met de signalen uit de buurten. Dit gaat heel goed.”

Wat valt je op als je door Amsterdam-West loopt? “Mijn algemene beeld is dat iedereen zich behoorlijk goed aan de regels houdt en rekening met elkaar houdt. Wat me daarnaast erg opvalt is de ‘verstilde’ stad. Het lijkt wel heel de dag zondagochtend. Dat heeft zijn voordelen, maar ik mis wel mijn bruisende stad als ik eerlijk ben. Waar ik niet zo blij ben is het vele grofvuil op straat. Ik begrijp dat mensen deze tijd gebruiken om hun berging of zolder leeg te ruimen, maar houd dat dan in het belang van ons allen thuis even vast tot de ophaaldag.”

“Ik begrijp dat mensen deze tijd gebruiken om hun berging of zolder leeg te ruimen, maar houd dat dan in het belang van ons allen thuis even vast tot de ophaaldag.”

Zijn er op het gebied van handhaving plekken waar jullie extra aandacht voor hebben? “Zeker. We voeren per dag zo’n 200 controles uit verdeeld over 50 plekken in West om te kijken of het nergens te druk wordt. Dat vergt enorm veel inzet. Daar waar het niet goed gaat proberen we mensen er middels borden extra op attent te maken. Maar nogmaals: 99% van de Amsterdammers houdt zich aan de voorschriften.”

De Kolenkit is in West een van de wijken waar bovengemiddeld veel sociale achterstand is. Wat proberen jullie in deze weken specifiek voor dit soort buurten te doen? “Heel heel bellen met de organisaties en vrijwilligers die in die buurten actief zijn. Zij hebben goed in kaart wie zij in de gaten moeten houden. Dat is zo waardevol. Als er signalen zijn dat er mensen echt klem zitten, proberen we daar op de korte termijn oplossingen voor te vinden. Denk bijvoorbeeld aan extra ondersteuning in de vorm van huiswerkbegeleiding voor de kinderen. We hebben er veel aandacht voor, maar het is moeilijk omdat je niet bij mensen over de vloer kunt komen.”

Wat is een van de mooiste initiatieven die je bent tegengekomen? “Het mooiste vind ik dat het aanbod aan mensen die iets willen doen, op dit moment groter is dan de vraag. Dat vind ik een heel goed teken. Aan de andere kant vinden mensen het ook moeilijk om hulp te vragen, dus hen wil ik nogmaals oproepen: trek aan de bel als je iets nodig hebt. Laatst kreeg ik een verzoek van iemand die wilde skypen, maar niet wist hoe dat werkte. Toen heeft er iemand uit onze PvdA club hem dat uitgelegd. Ook is er recent een Bingo op straat voor een ouderenflat georganiseerd. Met een megafoon werden de getallen omgeroepen en je moest zwaaien als je bingo had. Dat soort kleine dingetjes maken onze stad zo mooi. Als iemand nog een mooi initiatief heeft en daar hulp bij nodig heeft, ga dan naar wijamsterdam.nl. We kunnen eventueel helpen met contacten, maar ook met middelen.” 

Tot slot, wat wil je nog kwijt aan alle Amsterdammers? “Ik fietste afgelopen week langs het Mercatorplein en daar hangt een prachtige tekening van Kamp Seedorf van Eberhard van der Laan, met zijn tekst: ‘Zorg goed voor onze stad en voor elkaar’. Dat moeten we echt blijven doen. Ik denk dat hij stiekem weleens meekijkt en denkt: ‘ze doen hun best’, maar laten we de stad schoon houden – dat is belangrijk voor de hygiëne – en wees lief voor elkaar. Help je buren, klop op de ramen, doe boodschappen. Alleen zo komen we samen deze tijd door.” 

“Help je buren, klop op de ramen, doe boodschappen. Alleen zo komen we samen deze tijd door.”

Doe met ons mee!
Naam
Voornaam Achternaam
E-mailadres
Name
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Het bericht Bellen met: Jeroen van Berkel, stadsdeelbestuurder in West verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Bellen met: Flora Breemer, stadsdeelbestuurder in Zuid

PvdA PvdA Amsterdam 01-04-2020 10:06

Net zoals voor alle andere 850.000 Amsterdammers is door de #coronacrisis het werk en het leven van onze stadsdeelbestuurders van de ene op de andere week veranderd. Hoe gaan zij daarmee om? Wat zijn op dit moment hun prioriteiten en waar ligt de kracht en de kwetsbaarheid van hun stadsdeel? De redactie van de PvdA Amsterdam gaat er met hen over in gesprek. In deze tweede aflevering bellen we met Flora Breemer, stadsdeelbestuurder namens de PvdA in Zuid.

https://amsterdam.pvda.nl/nieuws/bellen-met-flora-breemer-stadsdeelbestuurder-in-zuid/

Dag Flora, hoe gaat het met je? “Het gaat goed, naar omstandigheden. Het is een tijd met veel zorgen en verdriet – maar het is ook heel mooi en inspirerend om te zien hoe mensen naar elkaar omzien in crisistijd.”

Is de familie Breemer al gewend aan hun thuis werkende moeder? “Het is aanpoten! We hebben drie kinderen en moeten allebei hard werken. Mijn vriend werkt bij de Kunstenbond, de vakbond voor de culturele en creatieve sector, dus hij moet juist in deze tijd ook heel hard werken, onder andere voor alle ZZP’ers in die sector die nu ineens geen inkomen hebben. En dan hebben we een baby van vijf maanden, een peuter die net zindelijk aan het worden is en een kind dat op het speciaal onderwijs zit en heel veel begeleiding nodig heeft bij het schoolwerk. Gelukkig ben ik van huis uit juf, dus dat beroep komt nu mooi van pas!” 

“Gelukkig ben ik van huis uit juf, dus dat beroep komt nu mooi van pas!”

Hoe ziet een werkdag van een stadsdeelbestuurder in zo’n crisis eruit? “Zoveel mogelijk interne afspraken gaan door, maar dan vanuit huis met een videovergadering. Externe afspraken zijn vervangen door telefoontjes. Ik bel met partners in de wijken om te vragen hoe het gaat en om te bespreken wat er nodig is om goed te zorgen voor onze bewoners. Juist nu is het aan het welzijnswerk om te doen waar ze goed in zijn: de zorg ontlasten met hun aanbod.” 

Hoe lopen de lijnen op dit moment met het centrale stadsbestuur? “We zitten in een crisissituatie en daar hoort een vooraf bepaalde mate van coördinatie en organisatie bij, GRIP 4 heet dat in dit geval. Dat betekent dat de voorzitter van de veiligheidsregio, onze burgemeester, de besluiten neemt voor de hele veiligheidsregio. Als stadsdeelbestuurders nemen we nu geen grote besluiten. Dit is geen tijd om te gaan freestylen, dat kost alleen maar tijd en geeft onduidelijkheid. De hele gemeentelijke organisatie staat nu strak in het gelid, en dat is heel indrukwekkend om mee te maken. Elke ochtend voor 9:00 uur geven wij mogelijke knelpunten of dillema’s door, en daar wordt dan diezelfde dag over besloten. Zaken worden razendsnel geregeld. Ik ben echt trots op onze gemeente.” 

“Zaken worden razendsnel geregeld. Ik ben echt trots op onze gemeente.”

Wat valt je op als je op dit moment door Zuid loopt? “Vooropgesteld: ik hou me aan regels en ga alleen naar buiten als het echt moet, bijvoorbeeld om boodschappen te doen, boodschappen bij iemand langs te brengen of om de kinderen even te laten rennen. Maar als ik dan buiten ben zie ik hoe rustig het is. Er zijn nog maar een paar plekken waar het soms te druk is, en daar is echt veel aandacht voor vanuit bijvoorbeeld politie, handhaving, maar ook jongerenwerkers en straatcoaches. Elke dag maakt ons Team Veiligheid en het Team Sociaal Domein een rapportage: daar staat per buurt wat opvalt en wat er speelt. “ 

Eén van jouw speerpunten de afgelopen jaren is de positie van ouderen in zuid. Dat is natuurlijk een extra kwetsbare doelgroep in deze tijd. Hoe gaan jullie bijvoorbeeld eenzaamheid tegen? “Mijn zorgen gaan verder dan eenzaamheid. Hebben we iedereen wel in beeld? Zit er iemand thuis zonder gas en licht of met een lege koelkast, of ligt er iemand zonder hulp ziek op bed? Ook dat komt helaas voor. Daarom heb ik de afgelopen periode ingezet op huisbezoeken in de buurten met de meest kwetsbare huishoudens, zoals bepaalde flats en straten in Buitenveldert waar veel ouderen wonen (en in de toekomst ook de Diamantbuurt en de Marathonbuurt, waar veel armoede is). Iemand komt dan (aangekondigd) langs om te bespreken wat de ouderen nodig hebben. Zij kunnen dan bijvoorbeeld gekoppeld worden aan een student verpleegkunde die langere tijd met de oudere optrekt. Een zorgmaatje noemen we dat. Of de klusser van de woningbouwcorporatie komt mee om onderhoud te plegen, of er wordt samen gekeken welk welzijnsaanbod zou passen. Het is vreselijk dat die bezoeken nu niet door kunnen gaan. We doen dit nu zo goed en zo kwaad als het kan telefonisch, maar dat is verre van optimaal.”

Hoe zorgen jullie ervoor dat ouderen die niet meer hun huis uit gaan van de benodigde boodschappen worden voorzien? “Er is ontzettend veel hulp, allemaal samengebracht bij het platform voorelkaarinamsterdam.nl. Samen met de organisaties in de wijken houden we in de gaten dat iedereen die hulp nodig heeft, dat ook krijgt. Dat kunnen boodschappen zijn, maar dat kan ook een praatje zijn, of wat afleiding van de situatie.”

Wat is het mooiste initiatief wat je tot nu toe bent tegengekomen in jouw stadsdeel? “Een medewerker van het Huisbezoekenproject heeft haar zoon ingezet om nog snel wat bewoners te helpen aan een internetverbinding, zodat ze konden skypen met hun familie. Daar kreeg ik traanogen van. Boodschappen zijn een basisbehoefte, maar contact is ook onmisbaar. Er zijn veel mensen die niet de vaardigheden of middelen hebben om contacten te laten voortgaan via video en geluid zoals de meeste mensen nu massaal doen. Dat is schrijnend. Het is met stip op 1 mijn speerpunt om hier iets aan te doen de resterende bestuursperiode, bijvoorbeeld op het gebied van digitale mogelijkheden voor ouderen.”

“Een medewerker van het Huisbezoekenproject heeft haar zoon ingezet om nog snel wat bewoners te helpen aan een internetverbinding, zodat ze konden skypen met hun familie.”

Waar kunnen Amsterdammers uit Zuid terecht als zij hulp nodig hebben? “Gelukkig is het makkelijk te onthouden, want alle hulp is gebundeld onder voorelkaarinamsterdam.nl en alle initiatieven staan op wijamsterdam.nl

Wat wil je ten slotte nog kwijt aan alle Amsterdammers? “Je bent geen bemoeial als je aan een onbekende vraagt of diegene hulp nodig heeft. En je bent niet lastig als je om hulp vraagt. We houden fysiek afstand, maar hebben tegelijk extra oog voor elkaar.” 

Doe met ons mee!
Naam
Voornaam Achternaam
E-mailadres
Name
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Het bericht Bellen met: Flora Breemer, stadsdeelbestuurder in Zuid verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Bellen met: Maarten Poorter, stadsdeelvoorzitter in Oost

PvdA PvdA Amsterdam 31-03-2020 13:19

Net zoals voor alle andere 850.000 Amsterdammers is door de #coronacrisis het werk en het leven van onze stadsdeelbestuurders van de ene op de andere week veranderd. Hoe gaan zij daarmee om? Wat zijn op dit moment hun prioriteiten en waar ligt de kracht en de kwetsbaarheid van hun stadsdeel? De redactie van de PvdA Amsterdam gaat er met hen over in gesprek. In deze eerste aflevering bellen we met Maarten Poorter, stadsdeelvoorzitter namens de PvdA in Oost.

Dag Maarten, hoe gaat het met je? “Het gaat goed met me. Ik ben gezond. Net als iedereen zit ik thuis en met vier kinderen inclusief baby is dat even schakelen geweest. Het biedt echter ook voordelen. We zijn veel bij elkaar en dat is ook heel erg fijn in deze tijd.” 

Is de familie Poorter al gewend aan een thuis werkende vader? Heb je nog goede thuiswerk tips? “Haha, inmiddels hebben we al aardig een routine ontwikkeld. De school van mijn kinderen stuurt iedere dag opdrachten waarmee de kinderen aan het werk kunnen en samen met mijn vrouw begeleid ik hen tussen mijn online vergaderingen door. Om de dagen afwisselend en daarmee leuk te houden, werken we thuis ook met extra projectjes. Iedere dag staat er één onderwerp centraal. Dat kan iets met natuur zijn, geschiedenis of iets anders. Daar zoeken de kinderen heel de dag informatie over op en dat presenteren ze ’s middags aan ons. Hartstikke leuk!” 

Hoe ziet een werkdag van een stadsdeelvoorzitter in zo’n crisis eruit? “Heel veel bellen en facetimen. Ik probeer zoveel mogelijk overleggen door te laten gaan omdat er zo vreselijk veel gebeurt. In bezoekjes ben ik zo terughoudend mogelijk. Ik bel heel veel mensen uit het netwerk om te vragen hoe het gaat: zelforganisaties, buurthuizen, moskeeën maar ook de politie. Zo houd ik een goed beeld van wat er goed gaat en waar aan gewerkt moet worden.” 

Hoe ziet de werkstructuur er in het stads(deel)bestuur in deze crisis nu uit? “Als stadsdeel volgen we op dit moment de lijn van de burgemeester. Daarvoor is het reguliere overleg met Femke Halsema en alle stadsdeelvoorzitters in deze crisis intensiever gemaakt. In dat overleg vergaderen we over opmerkelijke zaken die in de stadsdelen gebeuren en moeten worden aangepakt. Denk bijvoorbeeld aan de situatie op de markten, maar ook over sluiting van voetbalveldjes. Als er iets gebeurt wat echt niet kan wachten op een regulier overleg, bel ik even één op één met de burgemeester om af te stemmen.” 

Wat valt je op als je op dit moment door Oost loopt? “Vooral dat mensen zich heel erg goed aan de richtlijnen van het kabinet en het stadsbestuur houden. Het is over het algemeen erg stil op straat. Een aantal plekken – zoals de Dappermarkt en Oosterpark – waren daar wel een uitzondering op. We hebben echt ons best moeten doen om dat rustig te krijgen. En daarnaast valt het nu natuurlijk extra op hoe mooi Oost is.”

Eén van jouw speerpunten de afgelopen jaren is de bestrijding van eenzaamheid geweest. Extra relevant in tijden als deze. Hoe pakt Oost dit aan? “We werken bij de bestrijding van eenzaamheid heel intensief samen met zelforganisaties. Dat kunnen migrantenorganisaties zijn, buurtverenigingen of andere initiatieven. Hun rol in de buurt willen we nu nog groter maken. Met al die organisaties is er afgelopen week twee keer gebeld met de vraag hoe wij hen extra kunnen ondersteunen. Wat we nu aan het doen zijn is kijken hoe zij door wat extra geld, of door versoepeling van subsidievoorwaarden alle ruimte krijgen om te doen wat in hun ogen nodig is. Daarnaast zijn we ook buurtspecifiek bezig. In een buurt als Betondorp wonen gemiddeld veel ouderen. Daar ben ik nu bezig met het opzetten van een boodschappenservice.” 

Een ander kenmerk van Oost is het grote aantal jongeren dat er woont. Hoe zorgen jullie ervoor dat zij zich aan de regels houden en dat de verveling niet toeslaat? “Allereerst zijn jongeren zelf verantwoordelijk voor hun eigen gedrag en moeten ook zij de regels naleven. Maar we kunnen hen wel helpen om dat makkelijker te maken. Ik denk dat sociale ontmoeting voor jongeren heel erg belangrijk is. Als dat even niet offline kan, moeten we dat online faciliteren. Om dat mogelijk te maken werken we intensief samen met jongerenwerk organisaties. Het zijn dit soort organisaties in de haarvaten van onze wijken die – net als in bij de bestrijding van eenzaamheid – nu het verschil maken.” 

Wat is het mooiste initiatief wat je tot nu toe bent tegengekomen in jouw stadsdeel? “Ik heb al zoveel mooie dingen gezien. Maar één van de mooiste vond ik dat de Assadaaka Community, de Meevaart en restaurant Nomads samen buurtmaaltijden gingen rondbrengen gemaakt uit eten dat overbleef in het restaurant.” 

Waar kunnen Amsterdammers uit Oost terecht als zij hulp nodig hebben? “Zij kunnen bellen naar Amsterdam Voor Elkaar, alle buurthuizen in Oost zijn fysiek gesloten maar nog wel bereikbaar en ik wil ook wijzen op het platform Wij Amsterdam waar onder andere alle initiatieven uit Oost opstaan.” 

Wat wil je ten slotte nog kwijt aan alle Amsterdammers? “Het gedachtengoed van Eberhard is nu heel actueel geworden: wees lief voor elkaar. We zien geweldige initiatieven ontstaan. Daarmee laten we zien hoe rijk een stad als Amsterdam is. Ik wil mensen vooral oproepen om ook hulp aan te bieden aan mensen die je wellicht minder goed kent. Heb het lef om op mensen af te stappen als je twijfelt of het wel goed met ze gaat. We moeten dit samen doen.”  

Doe met ons mee!
Naam
Voornaam Achternaam
E-mailadres
Email
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Het bericht Bellen met: Maarten Poorter, stadsdeelvoorzitter in Oost verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Laat de straat ook van vrouwen en meisjes zijn | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 06-03-2020 00:00

Ruim 80 procent van de jonge vrouwen (18-34 jaar) heeft wel eens te maken gehad met straatintimidatie. Landelijk heeft de helft van de Nederlandse vrouwen wel eens te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag (onder mannen is dat 19%). 45% van de Nederlandse vrouwen maakt in haar leven seksueel of fysiek geweld mee. 1 op de 10 vrouwen wordt in haar leven verkracht. In 94% van de gevallen van seksueel geweld is de dader een man.

Ik kan helaas niet zeggen dat ik geschrokken ben van deze cijfers. Daarvoor woon ik zelf al te lang in deze stad, en ken ik te veel vrouwen die dergelijke ervaringen hebben gehad. Ik ben de tel kwijt geraakt hoe vaak ik niet in het uitgaansleven ongewenste mannenhanden van mijn billen of borsten weg heb moeten slaan. Of wat te denken van het lesbische stel dat deze zomer seksuele verwensingen naar hun hoofd kreeg en vervolgens in elkaar geslagen werd. Het zijn helaas geen incidenten. Verdrietig en boos zelfs maken ze me wel. Iedereen hoort zich vrij en beschermd te kunnen bewegen, in welke stad of dorp dan ook. Dat is voor zeker de helft van de bevolking helaas nog altijd niet vanzelfsprekend.

Bedreigingen, uitbuiting en chantage pikken we niet. Niet op straat, niet in je eigen buurt, niet tijdens het uitgaan en niet online. Met die tekst lanceerde burgemeester Halsema in februari een breed programma om seksuele intimidatie en seksueel geweld in Amsterdam tegen te gaan, met de hashtag Jij staat #nietalleen.

Ik spreek regelmatig met middelbare scholieren, onder meer over gendergelijkheid. Wat me daarbij steeds weer opvalt is hoe gewend tienermeiden al zijn aan het feit dat ze een potentiële seksuele prooi zijn. In gesprek met een klas uit 5VWO vertelden meiden me de strategieën ze hebben ontwikkeld om mannen af te weren. ‘s Avonds altijd in groepjes over straat gaan bijvoorbeeld. In een ander gesprek opperde een meisje over er niet om de vijftig meter een meldpaal kon komen, zoals de wegenwacht palen op de snelwegen. De vraag of het wel normaal zou moeten zijn dat oudere mannen je naroepen op straat of betasten in een club werd niet meer gesteld. Alsof seksueel wangedrag voor vrouwen nu eenmaal bij het leven hoort.

Als vrouwen amper nog ter discussie stellen of seksueel grensoverschrijdend gedrag normaal is, waarom zouden mannen het dan nog doen?

Het zou niet normaal mogen zijn dat vrouwen het normaal vinden dat ze ‘s avonds altijd met een sleutelbos in hun hand over straat gaan, zei de burgemeester in een interview bij de lancering van haar maatregelen. De mannelijke interviewer bleef doorvragen naar de precieze aard en omvang het probleem. Alsof het probleem eerst in harde cijfers groot genoeg moest zijn om groots aangepakt te worden. Maar de gemeente Amsterdam kiest nu nadrukkelijk voor een aanpak waarin de slachtoffers centraal staan. Hopelijk volgen daarin meer gemeentes in heel Nederland. Voor meisjes en jonge vrouwen die behoefte hebben aan steun staat een ‘vriendin’ klaar, een Amsterdamse vrouw die een steun kan zijn. Er komt nader onderzoek om de problemen meer zichtbaar te maken. Meisjes en jonge vrouwen staan centraal bij de aanpak van online seksueel geweld, met name sextortion, het fenomeen waarbij vrouwen gechanteerd worden met in goed vertrouwen gedeelde seksuele foto’s of video’s.

De gemeente zegt hiermee ook tegen de slachtoffers: we geloven jullie.

We zien jullie.

We steunen jullie.

Dat signaal alleen al is zó belangrijk.

De interviewer vroeg zich ook af of het een Amsterdams probleem is. Nee, zeiden de vrouwelijke tafelgasten. Vanuit hun eigen ervaring wisten ze dat het overal voorkomt; grote en kleine steden, in grote en kleine dorpen, overal waar een dichte voordeur is, een stille straat of een drukke club. Ik schrik van het achteloze gemak haast waarmee jonge, kwetsbare meiden in een web van seksuele uitbuiting en geweld verstrikt raken. Hoe het versturen van een seksueel getinte foto het startschot kan zijn voor afpersing, gedwongen prostitutie en seksslavernij kan worden. Ik schrik ervan hoe slecht het lukt ze daar weer uit te helpen. Ook zij, juist zij verdienen alle zorg en bescherming die we kunnen bieden. Het is daarom een goed begin dat de gemeente Amsterdam nu komt met een speciale, persoonlijke aanpak voor meisjes en jonge vrouwen die het slachtoffer zijn van complexe problemen, zoals seksuele uitbuiting, psychiatrische problemen, schulden en huiselijk geweld. Maar bij zorg achteraf zou het eigenlijk niet mogen blijven. Hoe gaan we ervoor zorgen dat jonge vrouwen überhaupt niet in deze problematiek terecht komen?

Bij een aanpak tegen online seksueel geweld kan het onderwijs een belangrijke rol spelen. Denk bijvoorbeeld aan het signaleren en bespreekbaar maken. Ook moeten jongeren vooral zelf worden betrokken bij het onderzoek naar hun online leefwereld en sextortion. Bijna 5% van de meisjes in de vierde klas van de middelbare school (15-16 jaar) geeft aan dat zij wel eens gedwongen is tot een seksuele handeling (bij jongens 1%). Van de meisjes uit de tweede klas (13-14 jaar) geeft 3% dat aan (bij jongens 1%) .

Ik hoor vaak dat vrouwen bang zijn dat de politie hen niet zal geloven of dat er met aangifte niets gebeurt. Slechte ervaringen met de politie op dit vlak verspreiden zich gemakkelijk en hebben daardoor een langdurig negatief effect op de aangiftebereidheid.

Een idee is om binnen de politie een netwerk op te richten met speciale kennis van en aandacht voor vrouwen die te maken hebben met seksuele intimidatie of geweld. Een speciale groep binnen de politie, met een telefoonnummer, waarbij slachtoffers zich vertrouwd voelen en geloofd weten. En dat is hard nodig, want na het meemaken van seksueel geweld ondervindt 40% van de vrouwen psychische klachten als gevolg hiervan en 28% ondervindt seksuele problemen. 45% van de vrouwen die slachtoffer zijn van verkrachting ontwikkelt PTSS.

Helpen we met al deze maatregelen seksuele intimidatie en geweld de wereld uit? Zorgen we er zo voor dat geen enkele vrouw meer bang hoeft te zijn alleen de straat op te gaan, bang hoeft te zijn een man af te wijzen, bang hoeft te zijn een prooi te worden? Nee, natuurlijk niet. Daarvoor is een lange weg te gaan. Een eerste stap is dat meisjes en jonge vrouwen de straat weer kunnen claimen. En dat mannen en jongens zich uitspreken: ja, wij gunnen jou die ruimte. Zonder roepen, zonder kijken, zonder aanraken. Zondag is het internationale vrouwendag. De Women’s March op die dag is een uitgelezen moment om te laten zien dat de straat van ons allemaal is. Lopen jullie mee?

Borrelpraat #2 – ‘Amsterdam onder invloed’

PvdA PvdA Amsterdam 27-02-2020 10:59

Op vrijdag 28 februari organiseert de PvdA Amsterdam de tweede editie van #BorrelPraat. Met ditmaal als thema: ‘Amsterdam onder invloed’.

Hoe moeten we in de stad omgaan met de grootscheepse handel van drugs, het gebruik ervan, het genot maar ook de risico’s van drugs voor individu en samenleving? Welke strategieën en maatregelen zijn effectief om drugsproblemen aan te pakken? En welke niet? We bespreken het op een interactieve manier met preventiewerker bij Jellinek Jacqueline Krouwel, gebiedsteam coördinator bij Streetcornerwork Youssef El Mourabet en fractievoorzitter van de PvdA Amsterdam Sofyan Mbarki.

Wanneer? Vrijdag 28 februari 2020

Hoe laat? 18:00 uur start borrel, 19:00 uur start programma

Waar? PvdA HQ – Van Musschenbroekstraat 3HS

Tot dan!

Het bericht Borrelpraat #2 – ‘Amsterdam onder invloed’ verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Huiskamergesprek met Don Ceder 'Voor wie is er plaats in Amsterdam?'

ChristenUnie ChristenUnie Amsterdam 29-01-2020 13:33

https://amsterdam.christenunie.nl/k/n5998/news/view/1310340/645733/huiskamergesprek.jpgDon Ceder gaat graag met u in gesprek over de thema’s die de stad bezig houden. In het eerste huiskamergesprek willen we graag met u van gedachten wisselen over de problematiek van de woningmarkt.

Jongeren en starters komen niet of lastig aan een woning en een koopwoning lijkt helemaal uit zicht. Ouderen zitten vast in hun (soms niet eens meer geschikte) woning. Voor gezinnen lijkt de stad te duur en Amsterdam heeft het laagste percentage eengezinswoningen. Daarnaast zijn er veel groepen in onze stad die hulp behoeven en waarbij de overheid moet helpen door voor huisvesting te zorgen. Denk aan daklozen, slachtoffers van huiselijk geweld of seksuele uitbuiting of mensen die uit de hulpverlening of maatschappelijke opvang uitstromen. Welke problemen en uitdagingen zijn er bij het huisvesten van al deze mensen en hoe kan de gemeente hier een nog betere rol in spelen?

Kortom, genoeg om te bespreken. Tijdens het gesprek is er alle ruimte voor vragen of om uw oplossingen aan te dragen. Van harte welkom!   

Op deze avond zijn ook medewerkers van woningcoöperaties IJmere en Rochdale aanwezig. Zij informeren ons over hun aanpak.locatieVan harte welkom in de huiskamer van Good Luck, Adelaarsweg 11, Amsterdam-Noord.Inloop vanaf 19u30, Start programma; 19u45AanmeldenGraag aanmelden op voorhand bij Gerdine Westland. Haar e-mail is: gerdinewestland.nl@gmail.com 

Ken jij iemand die het "Roze Lieverdje" verdient? Geef diegene dan nu op | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 17-12-2019 00:00

GroenLinks Amsterdam organiseert dit jaar voor de achtste keer de verkiezing van het Roze Lieverdje. Deze prijs wordt elke twee jaar uitgereikt aan een Amsterdammer of initiatief, die zich buitengewoon en op vrijwillige basis inzet voor de LHBTIQ+-gemeenschap. 

Tot 5 januari 2020 kan iedereen iemand voordragen. De jury selecteert vervolgens uit de voorgedragen kandidaten een shortlist van vier genomineerden. Voorzitter van de jury is dit jaar  Dolly Bellefleur, die in 2012 er met het Roze Lieverdje vandoor ging. Na de bekendmaking van de genomineerden wordt de publieksverkiezing geopend. Deze stemmen tellen voor de helft mee in de uitslag van de uiteindelijke winnaar.

 

De jury bestaat naast Dolly Bellefleur uit Dounia Jari (winnaar van het Roze Lieverdje 2018 en voorzitter van Stichting Maruf), Wielie Elhorst (genomineerde van het Roze Lieverdje in 2014 en 2018 en predikant met een bijzondere opdracht voor de LHBT-gemeenschap), Dinah de Riquet-Bons (voorzitter Trans United Europe en Ambassadrice Amsterdam Pride 2019), Marten Bos (Voorzitter Alle Kleuren Oost), Rocco Piers (bestuurslid RozeLinks) en Tirza de Fockert (juryvoorzitter van het Roze Lieverdje 2018 en gemeenteraadslid voor GroenLinks Amsterdam). 

 

Amsterdammers worden uitgenodigd om kandidaten of initiatieven voor te dragen, met een korte motivatie, via de site www.rozelieverdje.nl. De winnaar van het Roze Lieverdje 2020 wordt op Valentijnsdag (14 februari 2020) bekendgemaakt tijdens een feestelijk gala in Vondel CS. 

 

Samen met de gemeenschap zelf zet GroenLinks Amsterdam zich in om de positie, veiligheid en zichtbaarheid van de LHBTIQ+-gemeenschap te verbeteren. GroenLinks Amsterdam steunt de emancipatie en acceptatie van seksuele en gender diversiteit actief, onder andere met het Roze Lieverdje. De eerdere winnaars van het Roze Lieverdje zijn:

Dounia Jari (2018)

Ellie Lust (2016)

Lady Galore (2014)

Dolly Bellefleur (2012)

De vrijwilligers van undergrounddisco de Trut (2010)

Karin Spaink (2008)

Pater van Kilsdonk (2006)

Simion blogt over geweld in Zuidoost: ‘We moeten drastisch ingrijpen’ | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 19-09-2019 00:00

Woensdagavond overleed een 32-jarige man na een schietpartij in Zuidoost. Hij is het zoveelste slachtoffer. Vandaag liet het college weten meer geld vrij te maken om het geweld en criminaliteit tegen te gaan. Ook in de buurt heerst een groot gevoel van urgentie.

Amsterdam Zuidoost staat bekend om de warmte, betrokkenheid van bewoners en de onderlinge cohesie. Dat was ook te merken bij een aantal bijeenkomsten in het stadsdeel naar aanleiding van het recente vuurwapengeweld en steekpartijen.

Tijdens een van die buurtbijeenkomsten, in buurthuis Kraaiennest, vertelde een moeder emotioneel: “Mijn zoon is vaker slachtoffer geweest van berovingen, geweld en afpersing. Ik weet wie het heeft gedaan en ben er vaak voor naar de politie geweest om aangifte te doen.” 

Vertrouwen

Maar tot nu toe is er niets gebeurd en lopen die jongens vrij rond. “Wat moet ik nog meer doen om hulp te krijgen. Waarom pakt de politie deze daders niet gewoon op?” zei ze. “Mijn vertrouwen in de politie is nul komma nul.”

Dat wantrouwen van de politie was bij mij niet onbekend. Ik kwam het de afgelopen tijd regelmatig op andere plekken tegen. Onlangs was ik op een barbecuefeest in de wijk Holendrecht. Een jongen vertelde me: “Iedereen heeft het op straat over wie er schiet en iedereen weet wie het volgende slachtoffer wordt.”

Hij noemde het een ‘publiek geheim’. Maar praten met de politie wordt gezien als ‘snitchen’. Ook vrezen veel mensen voor hun eigen veiligheid als zij informatie doorspelen aan de politie. 

"Laten we de generatie die nu opgroeit niet afschrijven. De vicieuze cirkel moet doorbroken worden."

Maatregelen

Iedereen kent wel iemand die de afgelopen maanden nabestaande is geworden door een schietpartij of een steekpartij. En terwijl ik deze blog schreef las ik het nieuws over weer een schietpartij in de wijk. Ik ben er bedroefd van om te zien wat er in mijn wijk gebeurt. Hopelijk is de recente veiligheidssituatie voor de politie en bewoners aanleiding om nu echt te werken aan een betere relatie. Er staat te veel op het spel.

De gemeente is al jaren bezig maatregelen te nemen: meer zichtbaarheid van de politie en een actieplan ondermijning. Een pasklare oplossing is er niet, maar het is tijd voor extra maatregelen.  

Tijdens de bijeenkomsten in de buurt hoorde ik dat sommige jonge mannen uit de criminele wereld willen stappen, maar niet goed weten hoe dat moet. Het lukt niet zomaar. Hier zou een speciaal programma bij moeten helpen. 

Buurthuizen

Ook buurthuizen kunnen een rol spelen, waar jongeren terecht kunnen voor activiteiten. Maar tijdens dezelfde bijeenkomsten weten veel mensen dat er al eerder veel sociale projecten zijn opgezet die na twee, drie jaar weer werden beëindigd. Dit moet anders.

En dan zijn er nog de buurtvaders en buurtmoeders. Zij kennen de daders en de slachtoffers vaak. Ik denk dat we hen meer moeten helpen en ondersteunen. De gemeente kan veel beter met ze samenwerken en ze als een serieuze gesprekspartner zien, zoals de gemeente wel al doet met  organisaties als Swazoom of Dynamo. Deze organisaties moeten meer samenwerken met buurtvaders en buurtmoeders. Hetzelfde geldt voor kerken en moskeeën. 

Met verdriet in mijn hart zie ik hoe jonge buurtgenoten afglijden door armoede, werkloosheid, gebroken gezinnen en woningnood. Velen vallen buiten de boot door hobbels in hun onderwijscarrière. 

Sleutelfiguren

Ik heb het zelf ook zien gebeuren. Hoe intelligente zwarte kinderen - waar de maatschappij en school, weinig van verwachtte - op zoek naar respect en het grote geld aan illegale handeltjes in het criminele circuit begonnen. 

Laten we de generatie die nu opgroeit niet afschrijven. De vicieuze cirkel moet doorbroken worden. Daar hebben rolmodellen, sleutelfiguren en jonge leiders uit de gemeenschap een cruciale rol te vervullen. De gemeente moet hen steunen en faciliteren. Er staat nu te veel op het spel. 

Om het tij te keren hebben we elkaar nodig: gemeente, politie en het OM kunnen het niet alleen. Bewoners zijn de belangrijkste partners. De gemeenschap is hecht en de vurigheid en vechtlust zijn groot om de rust en veiligheid terug te brengen. Zuidoost kan het en verdient dat.  

De komende weken zal ik er in de gemeenteraad meer over vertellen. Wil je er met mij over doorpraten, stuur me dan een mail op s.blom [at] amsterdam [punt] nl.

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.