Poliflw

Ergens bij een van de vele pontjes in Noord-Holland word ik aangesproken door een jongen die op een prachtige fiets en een rugzak onderweg is van school naar huis. Het gespreksthema heeft in eerste instantie betrekking op onze sportfietsen, maar gaat uiteindelijk over de wereld waarin hij zich bevindt. Plotseling kijk in een leven van iemand in een fase waarin ik mij lang geleden bevond. 

Tekst: Wim Verhoeven - De Koffiekring

Nu is alles anders. Het lijkt of elke structuur die wij vroeger kenden ontbreekt.  Hij kijkt naar een wereld die bestaat uit een duistere brei van gebeurtenissen, die in zijn ogen een bedreiging kunnen vormen. Er is geen enkel overzicht en het vereist een constante bijstelling van de doelen die hij nastreeft. Zijn zicht op de situatie is helder maar het is alsof deze ook signalen afgeeft van een toekomstige depressie. 

Nee, hij heeft geen idee wat hij werkelijk wil, maar de dwang om in de technologie zijn toekomst te zoeken ligt als een loden deken op hem. ‘Als je geld wilt verdienen dan moet je bijvoorbeeld apps of games gaan ontwikkelen’. Onderliggend die grote angst voor de werkelijke wereld, waarin hij straks zijn weg moet gaan zoeken. Een onbekend terrein, waar iedereen wordt wijsgemaakt dat je zelf je toekomst bepaalt. 

Vanmiddag proef ik het verdwijnen van die vanzelfsprekendheid dat je er wel komt. Hier ontmoet ik iemand die model staat voor eerdere ontmoetingen met jonge mensen, die ik had.  Volledig overgelaten aan zichzelf en dolend in een groot bos met vele wegen. De nieuwe God, die zoals iemand zei, thans in Silicon Valley zit bepaalt de richting en zal volgende generaties dwingen tot een wedloop in feite met zichzelf. Ze moeten wel, als ze tenminste de vruchten willen plukken van nieuwe verworvenheden die de nieuwe religie ter beschikking stelt.  

Burn-out dreigt voor miljoenen werkenden kopt het NHD op 18 augustus. ‘Hele bedrijfstakken dreigen stil te vallen doordat werknemers straks met burn-out klachten niet langer kunnen werken”. Ook voor corona was er op grote schaal al sprake van psychische klachten die voortkwamen uit de manier waarop de samenleving en het werk zijn georganiseerd. De complexiteit neemt toe en daarmee de enorme druk om bij te blijven. 

In een gespreksgroep die op een ‘veilige’ manier in de Noorderkerk weer gestalte heeft gekregen wordt gesteld dat technologie een dwingend karakter heeft gekregen. ‘Je moet mee, omdat je anders in de samenleving volledig buiten spel staat’. Philipp Blom, historicus, journalist en vertaler constateert in zijn boek ‘Wat op het spel staat’ het volgende. ‘Juist de controle over het eigen lot en het vermogen beslissingen te nemen worden paradoxaal genoeg door technologische vooruitgang steeds meer beperkt’. 

Er is sprake van digitale hersenspoeling. Het verval weerspiegelt zich tevens in wat onderzoekers het verlies van competenties en vaardigheden noemen. Een daarin gespecialiseerde wetenschapper in Bangladesh wijst op de steeds grotere afhankelijkheid van en verslaving aan technologieproducten die de sterke neiging naar voren laten komen gebruikers te infantiliseren. (=Kinderlijk maken). Het lijkt of de belangrijkste vraag op dit moment alleen gaat over de komst van een vaccin. Als dit echter niet gelijktijdig de discussie van een totale (gedrags) verandering teweegbrengt zal vrijwel zeker onze eigen existentie worden bedreigd. Dat is de alles omvattende vraag. 

De SP is altijd al geworteld geweest in Poelenburg en Peldersveld, dankzij onze diverse achterban. Waar sommige partijen uit de raad hier nog nooit zelfs maar tijdens een verkiezingscampagne in deze wijken zijn geweest, staat de SP tijdens, na en vooral tussen verkiezingen in de wijk.

Tekst: Patrick Zoomermeijer - SP Zaanstad fractievoorzitter

Toen de gemeente eindelijk de wijk introk met vrijwilligers om eens echt met de bewoners te spreken, waren er onder de vrijwilligers niet alleen SP’ers: wij hadden maanden daarvoor als met tientallen SP’ers bij honderden mensen aangebeld. We weten uit eigen ervaring van SP-leden, en de honderden bewoners en ondernemers die we er over de jaren spraken uit eerste hand wat er allemaal speelt. Zelf heb ik in Poelenburg gewerkt, ons raadslid Roland van Braam is er opgegroeid.

Daarom heeft de SP Poelenburg en Peldersveld nooit in de steek gelaten, en toen de gemeente het mooie Masterplan Poelenburg als een nachtkaars uit liet gaan, heeft de SP consequent oppositie gevoerd in de raad vóór een goede toekomst voor deze prachtwijken. Soms als roependen in de woestijn. Toen rechtse krachten vanuit het kamp Erdogan zich roerden in de wijk, stonden wij zij aan zij met de democratische Nederturken in de wijk, en moesten wij bij het college aandringen op actie voor behoud van democratische rechten.

Met het idee van ‘Positief Poelenburg’ van deze raad leek eindelijk erger positieve aandacht te komen voor Poelenburg en Peldersveld. De uiteindelijke plannen waren nog niet erg indrukwekkend en de middelen beperkt, maar de eerste stap werd gezet. De SP steunde dat.

Maar nu wil het college een stap verder gaan met dit Pact Poelenburg. Dit is een kopie van het NPRZ: het plan voor Rotterdam Zuid van Marco Pastors. Hij kwam zelf vorige week uitleg geven over de resultaten van het originele plan in Rotterdam.

Het blijkt dat er eigenlijk nog niets is gelukt. Het is niet gelukt om meer mensen uit de uitkering te krijgen: er zijn zelfs meer uitkeringen. Het is nagenoeg niet gelukt om substantieel meer kinderen een hogere topscore te laten krijgen. Er zijn bijna nog evenveel te zware en ongezonde mensen. Alleen het vervangen van sociale huurwoningen door duurdere woningen is gelukt: mensen met lagere inkomens zijn effectief weggejaagd. En het is niet mogelijk gebleken om tussentijds om te schakelen naar een andere werkwijze, want het programma duurt 20 jaar.

De SP vindt dan ook dat we met het Pact Poelenburg een ongewisse route inslaan, waar we tussentijds niet meer af kunnen. Een organisatie op afstand wordt opgetuigd, waardoor de democratische invloed van de raad wordt verkleind, net als bij de vele gemeenschappelijke regelingen waar deze raad vaak zo kritisch over was.

We kunnen pas naar een lagere voorraad sociale huurwoningen in de wijken als we elders meer sociale woningen hebben gebouwd. En een kind met een lage topscore evenveel waard is als een kind met een hoge topscore, want die test meet immers alleen intellectuele vaardigheden en geen praktische vaardigheden. Om mensen aan het werk te krijgen zullen we toch echt moeten zorgen voor duurzaam vast werk voor iedereen, aangepast aan ieders mogelijkheden. Kinderen en volwassenen met een ongezonde leefstijl moeten toegang krijgen tot gezonder voedsel: dus goedkopere groenten en fruit, kooklessen, ontmoedigen van fats doof en snoep en limonade.

Het ontbreekt in alle plannen nog steeds aan concrete plannen of zelfs maar een visie op hoe de wijken echt gemengd te maken, in plaats van enclaves te creëren. Geen plannen of visie wat er met de mensen gebeurd die de wijken zullen moeten verlaten (weggejaagd worden). Geen plannen of visie over hoe de kansen op vast, betekenisvol werk met minimaal minimumloon voor de mensen die nu vrijwel kansloos zijn op de arbeidsmarkt te vergroten. Geen plannen of visie over de vele aan de buitenkant opgeknapte oude woningen, waarbinnen het tocht en de schimmel mensen ziek maakt.

Er wordt hier een plan opgetuigd wat een kopie is van een mislukt plan uit een andere stad. Wat nog steeds uitgaat van negativiteit in plaats van positiviteit. Dat mensen uitsluit in plaats van kansen biedt. Dat met minimale middelen schone schijn wil maken, en dreigt de zoveelste mooie belofte te worden voor deze wijken. Zoals de bekende PvdA-wethouder Jan Scheafer ooit terecht zei: “in gelul kun je niet wonen.”

Socialisten vertrekken altijd vanuit de reële noden, wensen en behoeften van mensen in het hier en nu. En iedereen die tot pak hem beet twee keer modaal verdient, zo’n 80 procent van de bevolking, heeft vergelijkbare zorgen en dromen.

Algemene beschouwingen door SP-raadslid Patrick Zoomermeijer op de voorjaarsnota in de Zaanse raadsvergadering van 3 juni 2019

Zorgen over onbereikbare starterswoningen, lange wachtlijsten voor sociale huurwoningen, schimmel, tocht en vocht in huis in veel corporatiewoningen, funderingsproblemen, belachelijk hoge huurprijzen voor wie in de vrije sector moet huren. En de droom van een goede en betaalbare woning, een levensbehoefte. Daarom maakt de SP zich met andere linkse partijen in de raad hard voor betaalbare woningen en op straat voert de SP actie voor kwalitatief goede woningen. De SP zal hier voorstellen voor doen, te beginnen met meer sociale woningbouw in nieuwbouwprojecten.

Een andere zorg is onze gezondheid en het milieu. Aan de aan de door de Haagse politiek de chaos van de markt overgelaten zorg kunnen we hier niet veel doen. Maar de SP spreekt wel haar zorg uit dat de jeugdzorg onder druk staat en de voorgestelde plannen om de tekorten terug te dringen niet voldoende zullen zijn. Waar we in zaanstad wél invloed hebben is op een andere levensbehoefte en voorwaarde voor een gezond leven, namelijk het milieu. Daarom dient de SP samen met GroenLinks en de Partij van de Dieren een amendement in voor het planten van meer bomen. En met dezelfde partijen dienen we een amendement in om, in lijn met het voorstel van het college om de aanleg van de onzalige A8-A9 uit te stellen, geld voor deze weg die er voorlopig toch niet komt te investeren in minder geluidsoverlast en een betere luchtkwaliteit rond de A8 in Zaandam, zoals bij de Coenbrug. Dit alles past in een droom voor een beter milieu, om te leven!

Overigens: als we de streefcijfers van het college moeten geloven mag het gevoel van veiligheid, of eigenlijk gevoel onveiligheid, min of meer gelijk blijven en de criminaliteitscijfers zelfs stijgen. Niet echt Iets waar inwoners van dromen, lijkt ons.

Veel mensen hebben ook zorgen omdat ze ondanks dat de crisis voorbij is, ze ongewild langs de kant blijven staan. Want ook inkomen en waardigheid zijn een levensbehoefte. Vooral veel oudere werknemers die hun baan en vroegpensioen verloren dromen van zekerheid van inkomen. Daarom heeft de SP een amendement ingediend voor een werkgelegenheidsproject voor 55-plussers, maar dan nu eens goed.

Zaken waar mensen in Zaanstad niet op zitten te wachten, kunnen we volgens ons worden geschrapt, en daarvoor zal de SP voorstellen doen. Zo heeft niemand bij het opstellen van de nieuwe Cultuurvisie voor een nieuw Zaans Museum gepleit, maar toch wenst het college dat zonder goede onderbouwing al op te nemen in deze Voorjaarsnota. Onze inwoners vragen daar niet om. Die vragen om cultuur in alle wijken en dorpen, bereikbaar en betaalbaar, met een scherp randje en kansen voor nieuw talent. Van scherpe randjes en talent is er genoeg in de Zaanstreek!

Met wat wij afwijzen, maar vooral met waar wij voor zijn laten we in woord en daad zien waar de SP voor staat: een menswaardig bestaan voor iedereen, ongeacht afkomst, een gezonde groene leefomgeving en een bruisende stad.

We hopen dat het college onze waarden van gelijkwaardigheid, menselijke waardigheid en solidariteit deelt en dat collegepartijen hun groene en sociale hart laten spreken en onze voorstellen steunen. Geen wij-zij, geen coalitie tegen oppositie, maar doen wat juist is en goed voor onze huidige inwoners.