Poliflw

Vorig jaar kregen meer dan 450.000 jongeren in Nederland jeugdzorg. Achter die cijfers zitten verhalen van jonge mensen. Jonge mensen die eigenlijk alleen maar beter willen worden.

Deze jongeren willen beter worden en dat maken we hen bijzonder moeilijk: ellenlange wachtlijsten, zorgorganisaties die vooral naar elkaar wijzen en wisselende hulpverleners. En alsof dat niet genoeg is hebben ze bij de start van hun volwassen leven ook nog eens minder kans op het afronden van een opleiding, het vinden van een baan en het hebben van een dak boven hun hoofd. Dat is fundamenteel onrechtvaardig en leidt tot onnodige maatschappelijke kosten.

Voorzitter, ik was vijftien en had toen zelf zorg nodig. Ook ik wilde alleen maar beter worden. Ik zag de mooie en de lelijke kanten van de zorg. Ik nam me toen voor: als ik ooit in de positie kom waarin ik de zorg voor jongeren beter kan maken, dan is dat wat ik ga doen. Dat heb ik de afgelopen jaren gedaan: als consultant, raadslid, wetenschapper en nu als Tweede Kamerlid. Al die rollen had ik niet kunnen vervullen zonder de steun, het vertrouwen, de liefde en de humor van mijn vrouw, kinderen, vrienden en familie. Dank jullie wel!

Voorzitter, achter die CBS-cijfers zitten kinderen en jongeren die nú vastlopen en nú beter geholpen moeten worden. Niet met mooie woorden, maar met oplossingen. En niet alleen de jeugdzorg loopt vast. Hetzelfde geldt voor de geestelijke gezondheidszorg, de gehandicaptenzorg, de ouderenzorg en de medische zorg. Dat vraagt om 1) het slimmer organiseren van de zorg, 2) meer inzet op wat bewezen werkt in de zorg en 3) een andere manier van kijken naar zorg. Bij dat laatste punt wil ik langer stilstaan.

Ik pleit voor een verschuiving van zorg naar gezondheid. We weten dat als je mensen vraagt naar hun ervaren gezondheid, dat slecht 11% daarvan afhankelijk is van zorg. De overige 89% wordt bepaald door factoren zoals het hebben van een sociaal netwerk, een stabiel inkomen en de omgeving waar je woont. Dat betekent dat we het sociale domein en het zorgdomein veel beter moeten verbinden.

Verschuiving van zorg naar gezondheid betekent op kleine schaal dat je kijkt wat een individu en een gezin echt nodig heeft en niet tezelfdertijd inzet op – bijvoorbeeld – traumabehandeling, dagbesteding en aanpak schulden als onderzoek aantoont dat traumabehandeling veel minder effectief is als mensen zich zorgen maken over of ze wel of geen eten op tafel kunnen krijgen.

Verschuiving van zorg naar gezondheid betekent op grote schaal dat we ons ook de vraag moeten stellen of we niet te vaak maatschappelijke problemen in de zorg proberen op te lossen. Zoals de prestatiedruk die jongeren ervaren, de gevolgen van vechtscheidingen en de aanpak van overgewicht. Maatschappelijke problemen met zorg proberen op te lossen is niet wenselijk en niet houdbaar, omdat we problemen niet bij de bron aanpakken én de zorg nu al vastloopt.

Voorzitter, ik gaf al aan: niet alleen mooie woorden, maar juist ook oplossingen. Ik deel er twee:

Ten eerste: Of jij je goed voelt, wordt niet alleen bepaald door of jij ziek bent of niet. Het wordt ook bepaald door of je überhaupt toegang hebt tot medische zorg. Voor meiden die vanwege het gevaar voor eergerelateerd geweld in het geheim worden geplaatst en dus, aan de andere kant van het land, onder een nieuwe identiteit naar school gaan en een nieuw leven opbouwen geldt dat zij vaak geen gebruikmaken van medische zorg. Hun ouders kunnen dan namelijk via de zorgverzekering hun verblijfplaats achterhalen. Hetzelfde probleem speelt bij slachtoffers van huiselijk geweld, aangezien de zorgverzekering vaak op naam van de partner staat. Ik kom met een voorstel om dat recht te zetten.

Ten tweede: De zorg kent helaas lange wachtlijsten. Wachtlijsten moeten korter. Daarnaast moeten we mensen op wachtlijsten ook beter helpen. Uit onderzoek van MIND in de geestelijke gezondheidszorg blijkt dat de helft van de respondenten met een lange wachttijd geen overbruggingshulp krijgt aangeboden tijdens het wachten en wachten op hulp kan soms jaren duren. De zorgvraag wordt dan onnodig erger. Wederom, wat mij betreft een verkeerde keuze, die we moeten rechtzetten.

Tot slot, voorzitter. Ik begon mijn verhaal met mijn gedrevenheid om de zorg beter te maken en ik zal ervoor strijden, nu vanuit deze plek, dat iedereen die zorg nodig heeft zo goed mogelijk wordt geholpen en dat geen jongere met 3-0 achterstand aan zijn of haar volwassen leven begint. Dankuwel.

Ieder kind krijgt straks een vorm van onderwijs. Dit kan op verschillende manieren worden ingevuld. De behoeften van het kind staan hierbij centraal. Scholen krijgen hiervoor veel meer mogelijkheden tot maatwerk. Wanneer een kind beter kan leren door dat een aantal dagen per week thuis te doen, dan kan dat. Maar ook andere vormen van onderwijs zijn mogelijk. Als een kind maar kansen krijgt om te leren en zichzelf te ontwikkelen. Het recht daarop verankeren we met de initiatiefwet ‘leerrecht’ in de wet.

De leerplichtambtenaar wordt leerambtenaar, die naast het kind staat om waar nodig het leerrecht, het recht op onderwijs, af te dwingen. En om te voorkomen dat er niet alleen over kinderen wordt gesproken maar ook mét kinderen, geeft de wet het kind hoorrecht.

‘Het leerrecht staat opgenomen in het door Nederland ondertekende VN Kinderrechtenverdag, maar heeft geen plaats in de Nederlandse wet. Met als gevolg dat we een steeds grotere groep kinderen aan hun lot over laten. Met het leerrecht geven we deze kinderen weer kansen. Zij krijgen recht op onderwijs dat bij hem of haar past’, aldus Van Meenen.

“Ik ben een kind van gastarbeiders. Mijn ouders kwamen beide in de jaren 60 naar Nederland. Mijn moeder in 1968, na mijn vader, met drie kinderen; mijn zus en twee broers. Als enige van het gezin ben ik in Nederland geboren. Mijn jeugd was goed. Ik heb twee ondernemende ouders: van het runnen van pensions tot cafés en het organiseren van evenementen.”

“Ik herinner me een bijzondere ervaring op school: ik kreeg te horen dat ik wel veel vragen stelde in de klas. Of ik dat wat minder kon doen. Ik was een kritisch kind. Op mijn 12e kreeg ik als schooladvies lbo, een voorloper van het hedendaagse vmbo. Ondertussen zat mijn zus op de filmacademie. Ze was feministisch, activistisch en erg betrokken bij mijn leven en schoolloopbaan. Toen zij van mijn schooladvies hoorde, wilde zij ‘wel even met het schoolhoofd praten’. Mijn zus vond dat ik moest gaan studeren, maar het schoolhoofd adviseerde anders. ‘Je kunt beter een beroep leren, een vak’ vond hij. ‘Als je straks weer teruggaat naar je thuisland, heb je daar niks aan je studie.’ Ook dit moment is mij bijgebleven. Het was gek om te horen dat ik een ander thuisland zou hebben dan Nederland. Het waren goede intenties van het schoolhoofd: in die tijd was het een gangbare gedachte dat kinderen van gastarbeiders weer terug zouden gaan. Hij bedoelde het niet slecht.”

Zaterdag had de dag moeten zijn waarop we met 3000 D66’ers samen zouden komen in ’s-Hertogenbosch. Voor het eerst in twee jaar zou het weer mogelijk zijn elkaar te ontmoeten, fysiek te stemmen en nieuwe ideeën op te doen tijdens de grootste D66-bijeenkomst ooit.

Helaas hebben we vandaag het besluit genomen het congres niet door te laten gaan. Met pijn in het hart. Het kabinet maakt komende vrijdagavondbekend of en zo ja welke nieuwe maatregelen nodig zijn om verspreiding van het coronavirus in te dammen. Wij kunnen daar niet op wachten met het nemen van een besluit over of het grootste congres ooit de volgende ochtend kan beginnen. Daarom nemen we dat besluit nu.

En dat kon voor ons uiteindelijk alleen maar het besluit zijn om het congres af te gelasten. Met het oog op de snel stijgende besmettingen, de situatie in de ziekenhuizen en de aanhoudende onzekerheid over eventueel striktere coronamaatregelen is dat voor ons de meest verantwoorde keuze.  Zodat jij weet waar je aan toe bent. Zodat wij kunnen werken aan alternatieven.

Wij willen alle leden bedanken voor het indienen van voorstellen en het organiseren van subsessies. En voor het enthousiasme dat vele leden de afgelopen weken met ons deelden om naar ’s-Hertogenbosch te komen. Natuurlijk willen we ook de medewerkers bedanken die al weken heel hard werken om van deze dag een succes te maken.

“Dit is voor mij dat ene boek dat je na lezing voor eeuwig opdringt aan vrienden en familie. Solomon deed tien jaar lang onderzoek naar ‘bijzondere families’: gezinnen met een kind dat doof is, met downsyndroom, meervoudige beperkingen, een transgender kind, een hoogbegaafd kind en een kind dat misdaden pleegt – allemaal kinderen die anders zijn dan hun ouders. Het is een echt onderzoeksboek, een flinke pil dus, gebaseerd op heel veel interviews en met veel verwijzingen. Wat me trof is hoe empathisch en persoonlijk Solomon het boek heeft gemaakt. Hij stelt de vraag die iedere ouder – en misschien ook wel ieder kind – kent: in hoeverre accepteer je als ouders je kinderen zoals ze zijn en in hoeverre help je ze om het beste uit hun leven te halen? Of zoals Solomon zelf zegt: How do we decide what to cure and what to celebrate? Uiteindelijk draait het boek om veel meer dan ouders en kinderen; het gaat over identiteit, vooroordelen, diversiteit, acceptatie en waartoe we in staat zijn voor en door liefde. Leerzaam en buitengewoon ontroerend.” ■

D66 is voorstander van het opvangen van kinderen uit de Griekse kampen. Binnen de coalitie hebben wij ons samen met de ChristenUnie ingezet om te zorgen dat Nederland binnen Europa z’n verantwoordelijkheid neemt, maar tot op de dag van vandaag is daar in de coalitie en in de Tweede Kamer onvoldoende draagvlak voor. Het is geen geheim dat de coalitie ernstig verdeeld is over asiel en migratie, en dat geldt ook hier.

In mei van dit jaar is wel besloten om kinderen van de Griekse eilanden af te halen en in veiligheid te brengen in door Nederland betaalde opvang op het Griekse vasteland. In die opvang is er goed onderdak, psychosociale zorg en begeleiding, onderwijs, medische zorg en juridische steun bij de asielprocedure. Dit zal worden uitgevoerd door NGO’s. Voor de opvang zijn 48 plekken beschikbaar voor drie jaar, waardoor in totaal enkele honderden alleenstaande minderjarigen kunnen worden geholpen. Ook ondersteunt Nederland de Griekse autoriteiten bij het opzetten van een voogdijsysteem, zoals NIDOS dat in Nederland doet.

Is dit voor D66 de gewenste uitkomst? Nee, dat moge duidelijk zijn. Maar het helpt uiteindelijk honderden kinderen op de Griekse eilanden wel een stap vooruit, want zij hoeven niet langer in de mensonterende kampen te overleven.

Vandaag is in de Tweede Kamer gestemd over een motie die het kabinet oproept om een aantal kinderen in Nederland op te vangen. D66 heeft die motie niet gesteund, vanwege het gesloten compromis. Het komt er nu op aan om de opvangvoorziening op te zetten en de kinderen daadwerkelijk van de eilanden af te halen om ze in veiligheid te brengen. Het is aan de staatssecretaris om te laten zien dat het haar menens is. Zij zal volop vaart moeten maken.

D66 zal haar aan de afspraken houden. Uiterlijk in september moeten de eerste kinderen van de eilanden naar de Nederlandse opvangplekken worden gebracht. Als dat plan onverhoopt niet werkt, dan zal de fractie een nieuwe afweging maken.

De staatssecretaris van Justitie heeft aangekondigd dat Nederland Griekenland gedurende drie jaar gaat ondersteunen met het opzetten en versterken van een voogdijsysteem voor minderjarige asielzoekers. Daarnaast worden op korte termijn 48 alleenstaande minderjarigen ondergebracht in door Nederland gefinancierde opvangvoorzieningen op het Griekse vasteland.

Die 48 plekken blijven drie jaar beschikbaar, waardoor in totaal zo’n 500 alleenstaande minderjarigen in Griekenland geholpen kunnen worden. De kinderen krijgen in de opvangvoorzieningen onderwijs, psychosociale zorg, gezondheidszorg, juridische bijstand en andere vormen van hulp. Hiervoor wordt samengewerkt met onder meer het Nederlandse NIDOS en NGO’s. Dat geeft vertrouwen, want zij hebben bewezen de situatie voor kinderen in erbarmelijke omstandigheden te kunnen verbeteren.

D66 heeft eerder de oproep van gemeenten, kerken en maatschappelijke organisaties gesteund om een deel van de alleenstaande minderjarige kinderen op de Griekse eilanden in Nederland op te vangen. We vinden het teleurstellend dat hiervoor politiek onvoldoende steun is. D66 zal de opvang van kinderen hier blijven bepleiten.

Om toch nu voor een aantal kinderen de slechte situatie iets te kunnen verbeteren, is intussen gekeken wat er wel kan, waar wel draagvlak voor is. Is dit voor D66 de gewenste uitkomst? Nee, dat moge duidelijk zijn. Maar het helpt uiteindelijk honderden kinderen op de Griekse eilanden wel een stap vooruit, want zij hoeven niet langer in de mensonterende kampen te overleven. Het is nu aan de staatssecretaris om dit goed uit te voeren. Daar zullen wij haar kritisch op gaan controleren.

Tegelijkertijd blijft D66 zich inzetten voor een structurele oplossing in de Europese Unie. Daarbij staat voorop dat lidstaten zich niet kunnen onttrekken aan hun verplichtingen. En dat we solidair zijn met lidstaten die te maken hebben met een hoge instroom van vluchtelingen.

Wat vindt D66 van de aanpak van de coronacrisis?

Op 27 februari is de eerste besmetting van het coronavirus in Nederland geconstateerd. En helaas moeten we constateren dat de verspreiding van het virus zijn hoogtepunt nog niet heeft bereikt. D66 snapt de zorg van veel mensen die zich afvragen of wat we doen wel genoeg is. Sommigen zijn dierbaren verloren, sommigen zijn zelf ziek geworden of moeten nu in quarantaine zitten.

Het virus raakt ons allemaal. Zorgverleners, mensen die werken in de GGD en voor het RIVM zetten zich dag en nacht in voor de bestrijding van dit virus.

D66 vindt het belangrijk om de adviezen van de RIVM en andere experts serieus te nemen. Zij volgen de richtlijnen van de Wereld Gezondheidsorganisatie, hebben contact met collega’s in andere landen en werken nauw samen met onder andere de GGD’s en de veiligheidsregio’s. Wij steunen het kabinet dat zich laat adviseren door deze experts.

Voorop staat dat we dit met 17 miljoen Nederlanders samen moeten oppakken:

Neem de adviezen serieus en volg de voorgestelde maatregelen

Neem je verantwoordelijkheid

Houd rekening met elkaar

De scholen, horeca en sportclubs gaan dicht

Zojuist heeft het kabinet vergaande maatregelen afgekondigd in de strijd tegen het coronavirus. Dit in goed overleg met onze onafhankelijke medici en gezondheidsexperts.⠀

Het besluit om de scholen en de horeca tot nader orde te sluiten is ingrijpend. Maar de duidelijkheid die hiermee wordt geboden is meer dan welkom. In een crisis als deze volstaat het niet om ruimte te laten voor interpretatie. We hebben behoefte aan heldere regels voor iedereen.

We hebben veel waardering en bewondering voor alle mensen in de zorg, de hulpdiensten en supermarkten. Bijzondere dank gaat uit naar iedereen die de komende tijd kan helpen bij de opvang van kinderen van ouders die nu niet op het werk gemist kunnen worden.

We hebben elkaar nu nodig om hier zo snel mogelijk uit te komen. Dat vraagt van de politiek eensgezindheid en onverstoorbaar vertrouwen in de wetenschap. Van ons als mensen onderling vraagt het rust, vertrouwen en solidariteit. Wij gaan hier uitkomen. Maar dat kan alleen samen.

Waarom verschilt de Nederlandse aanpak van die van andere landen?

Mensen thuis kijken natuurlijk ook naar wat er gebeurt in andere landen. Oostenrijk scherpt grenscontroles met Italië aan. Tsjechië controleert vanaf morgen bij elf grensovergangen met Duitsland en Oostenrijk. Denemarken heeft besloten om het vliegverkeer van en naar risicogebieden te beperken.

Mensen vragen zich af: waarom neemt Nederland die maatregelen allemaal niet? Gaan die landen dan te ver, of doen wij niet genoeg? Waarom zou mijn situatie verschillen van iemand een paar minuten verderop, aan de andere kant van een denkbeeldig lijntje op de kaart?

Het kabinet laat nu zien die zorgen serieus te nemen met de aankondiging van een extra pakket maatregelen. Die zijn uniek voor onze situatie, maar nu wel ook meer in lijn gebracht met de rest van Europa. Het kabinet laat ook zien te vertrouwen op de wetenschappers en gezondheidsexperts en iedereen te betrekken in de strijd om dit virus in te dammen. Dat steunen wij.

Hoe voorkomen we een economische crisis?

D66 wil dat alle scenario’s worden klaargezet om het bedrijfsleven, de zzp’er, de mkb’er, maar ook de grote werkgevers te helpen om deze acute crisis door te komen. Hulp van de overheid is geen luxe. Het kan de komende dagen en weken pure noodzaak zijn.

Economische stabiliteit is nu van het grootste belang. Daarbij wordt ten eerste gekeken naar de nationale gezondheidszorg. Wij willen dat ziekenhuizen en GGD’s alle middelen krijgen om hun cruciale werk te doen.

We kunnen het ons niet veroorloven hier laks te zijn. De economie moet gestut worden. Whatever it takes. Dat signaal moet door het land worden gehoord van de premier en zijn kabinet.

Kunnen we in Europa beter samenwerken?

D66 verwacht meer van de samenwerking tussen de lidstaten van de Europese Unie. Waar blijft de afstemming over de reisadviezen van en naar risicogebieden? Deze zijn binnen Europa erg wisselend. Zo kondigde Nederland op 24 februari een negatief reisadvies af voor Noord-Italië maar België deed dit pas veel later, terwijl Polen en Tsjechië toen al een negatief reisadvies over heel Italië afgaven. En op dit moment heeft Estland een negatief reisadvies voor delen van Frankrijk en Duitsland, maar wij hebben dat nog niet. Hier moet dus wel afstemming over zijn. We willen dat minister Bruins regelt dat hier eenduidig beleid voor komt.

Hetzelfde geldt voor het inreizen vanuit risicogebieden en het uitreizen naar risicogebieden. Oostenrijk sluit de grens met Italië, maar via Slovenië kun je Italië nog wel in. Denemarken verbiedt vluchten uit risicogebieden, maar als je op Hamburg vliegt kun je vervolgens gewoon de grens met Denemarken oversteken. Ook hiervoor willen we dat Bruins met zijn Europese collega’s regelt dat hierop gezamenlijk wordt opgetrokken.

Het derde punt betreft internationale evenementen. Het Europees Parlement komt nog maar beperkt bij elkaar en sommige internationale evenementen, zoals de Autosalon in Geneve, zijn afgelast en andere gaan wel door. Het is begrijpelijk dat mensen hier vragen bij hebben en onbegrijpelijk dat er geen gemeenschappelijk EU-beleid op wordt gevoerd.

Hoe zorgen we voor goede informatie voor alle Nederlanders?

De communicatie van de overheid moet altijd helder en reëel zijn voor alle Nederlanders. Vorige week heeft D66 een voorstel ingediend om op één vast moment op de dag te communiceren over de ontwikkeling van het coronavirus. Dat voorstel moet zo snel mogelijk worden uitgevoerd.

Musea moeten dicht. Concerten gaan niet door. Dat heeft enorme impact op de cultuursector, waar veel zpp’ers werken. Daarom vroegen D66 en GroenLinks het kabinet om een steunplan. Dat komt er! Lees hier meer over het steunpakket voor de culturele sector.

Kamerlid Salima Belhaj: “Het virus raakt ons allemaal. Als woordvoerder cultuur krijg ik veel vragen over de klap voor de culturele sector. Cultuurmakers hebben het vaak niet breed. 60% van de mensen die in de culturele sector werken zijn zelfstandig ondernemers. Veel van hen zitten nu in onzekerheid thuis, zonder werk en inkomen. Daarom vind ik het goed dat het kabinet op verzoek van D66 werkt aan een steunpakket voor de culturele sector. Maar jij kunt ook iets doen! Heb je een kaartje gekocht voor een voorstelling, popconcert, opera of festival dat is afgelast? Vraag het geld dan niet terug maar doneer het aan de artiesten of instelling zelf, zodat onze cultuurmakers brood op de plank hebben.”

We begrijpen dat alle afwegingen die nu worden gemaakt niet makkelijk zijn. Laten we elkaar dan ook ondersteunen. Door elkaar kritisch te bevragen, maar ook te luisteren. Gehakketak en geharrewar heeft nu geen zin. Dit is geen politiek spelletje. Hier staan de levens van mensen op het spel.

Het enige dat nu helpt is eensgezindheid. De keuzes die we nu maken zijn uitsluitend gericht op het beschermen van kwetsbare ouderen, van jonge ouders die hun kinderen veilig naar school willen brengen, en van alle mensen die deel willen zijn van het openbare leven zonder te vrezen voor ziekte.

Laat ieder z’n rol pakken. Alleen dan komen we hier sterker uit. Samen de schouders eronder, en wel nu!

Mocht je meer informatie willen over het coronavirus, kijk dan op de website van het RIVM.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Kamerlid Rens Raemakers met ziekteverlof

Kamerlid Rens Raemakers treedt voorlopig terug als Kamerlid van D66. Raemakers gaat met ziekteverlof. Hij heeft een burn-out. Al voor het Kerstreces kon hij zijn werk niet goed meer doen. Raemakers hoopte na een paar weken rust in de periode rond Kerst en Oud en Nieuw weer volledig hersteld te zijn. Dat is helaas niet het geval.

Raemakers: “Het valt me zwaar nu een stap terug te moeten doen. Ik ben met ongelooflijk veel plezier Kamerlid en trots op het feit dat ik onze kiezers mag vertegenwoordigen. Het advies van artsen is nu echter om mijn gezondheid voorop te stellen en de tijd te nemen voor volledig herstel. Daar ga ik me op richten. En ik hoop daarna weer met volle energie mijn Kamerwerk te kunnen oppakken.”

Raemakers zal tijdens zijn ziekteverlof worden vervangen door Marijke van Beukering. De 48-jarige Van Beukering was in het verleden onder meer wethouder voor D66 in de Utrechtse gemeente IJsselstein. Momenteel werkt zij als zelfstandig ondernemer in de jeugdzorg. Van Beukering is getrouwd en heeft twee kinderen. Zij wordt volgende week woensdag 22 januari geïnstalleerd als Kamerlid.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

We hebben nog geen definitieve uitslag. Maar de exit polls laten zien dat we met twee D66’ers het nieuwe Europees parlement ingaan. Dat is een stap terug ten opzichte van de uitslag in 2014.

We hadden natuurlijk op meer gehoopt. Maar we zijn, als we naar de uitslag kijken, blij om te zien dat het pro-Europese verhaal deze campagne heeft gewonnen. Wij gaan samen met alle andere pro-Europese partijen werken aan een sterk Europa.

Trots op onze optimistische campagne

We zijn trots op onze optimistische campagne. Met tal van plannen voor Europa hebben we kiezers weten te overtuigen te kiezen vóór Europa. Wij zijn trots op al die campaigners die ieder vrij uurtje in de campagne hebben gestoken.

De komende jaren gaan we door met dit positieve geluid. We gaan samenwerken in Europa om zoveel mogelijk van onze plannen te realiseren. Dat is hard nodig. Wij kiezen volmondig voor Europa. Dat deden we al jaren en dat blijven we doen.

Sophie in ’t Veld

Bij de verkiezingen voor het Europees Parlement zijn lijsttrekker Sophie in ’t Veld en Samira Rafaela verkozen. Sophie kreeg 248.383 stemmen. Samira kon rekenen op 32.510 voorkeursstemmen. In totaal stemden 389.694 kiesgerechtigden op D66.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook