Ruim twee jaar geleden ontving ik een bericht van een betrokken CDA-lid. Hij vertelde mij dat hij bij een begrafenis van een jonge jongen was geweest die zelfmoord had gepleegd. Het had hem aan het denken gezet en hij deelde zijn zorgen met mij: “Hebben we (zijn er) voldoende maatregelen getroffen om de mogelijkheid tot springen te verhinderen? Realiseren we ons wel de emotionele gevolgen voor nabestaanden en de mensen die in de desbetreffende appartementen wonen?” Het bericht raakte mij. Wat zou ik vanuit mijn rol als raadslid hierin kunnen betekenen, vroeg ik mijzelf af. Iedereen die suïcide van dichtbij heeft meegemaakt weet hoe verschrikkelijk de gevolgen zijn. Toen ik mij wat meer in het onderwerp verdiepte, kwam ik erachter dat ik zo weinig van het onderwerp wist. Wist u bijvoorbeeld dat er per jaar meer mensen overlijden door zelfmoord dan dat er verkeersdoden vallen? Nadat ik verschillende gesprekken met bevlogen medewerkers van de Stichting 113 Zelfmoordpreventie heb gevoerd, heb ik namens de CDA fractie een motie geschreven en deze in juni 2018 ingediend. Via deze motie werd het college verzocht om: Om door de Regio Gooi en Vechtstreek een actieplan ‘suïcidepreventie’ op te laten stellen en hierover de gemeenteraad uiterlijk in het najaar te informeren. Dit suïcidepreventieplan moet leiden tot een regionale integrale en structurele aanpak . De motie werd in de raadsvergadering van 11 juli 2018 unaniem aangenomen. Nu, ruim twee jaar na de e-mail, is de motie vertaald in een uitvoeringsplan. De regio heeft, samen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie een actieplan opgesteld. Dit actieplan moet leiden tot: Suïcidaliteit in de Gooi en Vechtstreek terugdringen.Tijdige en passende hulp voor inwoners met suïcidaal gedrag en/of suïcidale gedachten. Landelijk en internationaal is er onderzoek gedaan naar de meest effectieve manier van het uitvoeren van suïcidepreventie. Uit deze onderzoeken is gebleken dat succesvolle suïcidepreventie het best werkt in een community-aanpak. In Duitsland heeft deze aanpak geleid tot 32% vermindering van suïcidepogingen en suïcides. Door de community worden vier acties gelijktijdig ingezet waarvan bewezen is dat ze suïcidaliteit rechtstreeks beïnvloeden. De vier acties zijn: Publiekscampagne over suïcidaliteit.Trainen van gatekeepers.Actief benaderen van specifieke risicogroepenSuïcidepreventie in de huisartsenpraktijk Deze aanpak is de basis voor het uitwerken van de actielijnen voor Regio Gooi en Vechtstreek Mijn wens Wat zou het mooi zijn als dit plan effect heeft. Al lukt het ons maar om één persoon op andere gedachten te brengen. Eén persoon die de zin van het leven belangrijker vindt dan te kiezen voor de dood. Maar hulp bij suïcidaliteit is geen verantwoordelijkheid van een enkele partij, maar van velen. Van ons allemaal. Gerben van Voorden Raadslid CDA Hilversum Door de huidige ontwikkelingen en maatregelen rondom het corona-virus is het Actieplan zoals beschreven beperkt uitvoerbaar. Echter is juist nu belangrijk te werken aan suïcidepreventie, omdat maatschappelijke en economische effecten van de corona-crisis kunnen leiden tot een stijging van suïcides. Waar mogelijk wordt gekeken naar alternatieven om de gestelde doelen uit het Actieplan te bereiken en/of wordt de planning aangepast. Heb je vragen of wil je doorpraten: Ga naar www.113.nl of bel: 0900-0113 Klik hier om het actieplan te lezen
41 documenten
Politiek doet er toe! Actieplan suïcidepreventie vastgesteld.
CDA
Hilversum
25-04-2020 04:46
Ruim twee jaar geleden ontving ik een bericht van een betrokken CDA-lid. Hij vertelde mij dat hij bij een begrafenis van een jonge jongen was geweest die zelfmoord had gepleegd. Het had hem aan het denken gezet en hij deelde zijn zorgen met mij: “Hebben we (zijn er) voldoende maatregelen getroffen om de mogelijkheid tot springen te verhinderen? Realiseren we ons wel de emotionele gevolgen voor nabestaanden en de mensen die in de desbetreffende appartementen wonen?” Het bericht raakte mij. Wat zou ik vanuit mijn rol als raadslid hierin kunnen betekenen, vroeg ik mijzelf af. Iedereen die suïcide van dichtbij heeft meegemaakt weet hoe verschrikkelijk de gevolgen zijn. Toen ik mij wat meer in het onderwerp verdiepte, kwam ik erachter dat ik zo weinig van het onderwerp wist. Wist u bijvoorbeeld dat er per jaar meer mensen overlijden door zelfmoord dan dat er verkeersdoden vallen? Nadat ik verschillende gesprekken met bevlogen medewerkers van de Stichting 113 Zelfmoordpreventie heb gevoerd, heb ik namens de CDA fractie een motie geschreven en deze in juni 2018 ingediend. Via deze motie werd het college verzocht om: Om door de Regio Gooi en Vechtstreek een actieplan ‘suïcidepreventie’ op te laten stellen en hierover de gemeenteraad uiterlijk in het najaar te informeren. Dit suïcidepreventieplan moet leiden tot een regionale integrale en structurele aanpak . De motie werd in de raadsvergadering van 11 juli 2018 unaniem aangenomen. Nu, ruim twee jaar na de e-mail, is de motie vertaald in een uitvoeringsplan. De regio heeft, samen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie een actieplan opgesteld. Dit actieplan moet leiden tot: Suïcidaliteit in de Gooi en Vechtstreek terugdringen.Tijdige en passende hulp voor inwoners met suïcidaal gedrag en/of suïcidale gedachten. Landelijk en internationaal is er onderzoek gedaan naar de meest effectieve manier van het uitvoeren van suïcidepreventie. Uit deze onderzoeken is gebleken dat succesvolle suïcidepreventie het best werkt in een community-aanpak. In Duitsland heeft deze aanpak geleid tot 32% vermindering van suïcidepogingen en suïcides. Door de community worden vier acties gelijktijdig ingezet waarvan bewezen is dat ze suïcidaliteit rechtstreeks beïnvloeden. De vier acties zijn: Publiekscampagne over suïcidaliteit.Trainen van gatekeepers.Actief benaderen van specifieke risicogroepenSuïcidepreventie in de huisartsenpraktijk Deze aanpak is de basis voor het uitwerken van de actielijnen voor Regio Gooi en Vechtstreek Mijn wens Wat zou het mooi zijn als dit plan effect heeft. Al lukt het ons maar om één persoon op andere gedachten te brengen. Eén persoon die de zin van het leven belangrijker vindt dan te kiezen voor de dood. Maar hulp bij suïcidaliteit is geen verantwoordelijkheid van een enkele partij, maar van velen. Van ons allemaal. Gerben van Voorden Raadslid CDA Hilversum Door de huidige ontwikkelingen en maatregelen rondom het corona-virus is het Actieplan zoals beschreven beperkt uitvoerbaar. Echter is juist nu belangrijk te werken aan suïcidepreventie, omdat maatschappelijke en economische effecten van de corona-crisis kunnen leiden tot een stijging van suïcides. Waar mogelijk wordt gekeken naar alternatieven om de gestelde doelen uit het Actieplan te bereiken en/of wordt de planning aangepast. Heb je vragen of wil je doorpraten: Ga naar www.113.nl of bel: 0900-0113 Klik hier om het actieplan te lezen
Vergaderen en inspreken in crisistijd pakt dramatisch uit
CDA
VVD
Hilversum
17-04-2020 14:48
De kijkers naar de via YouTube te volgen Commissievergadering van gisteravond zullen na de vanwege de strakke tijdsplanning bruusk afgebroken bijeenkomst wel even in de ogen hebben gewreven. Wat hadden zij net meegemaakt? Op de agenda stond het raadsvoorstel rond de sluiting van de Kleine Spoorbomen voor autoverkeer. Een besluit met grote gevolgen. De 7 insprekers, 7 inwoners van Hilversum die met hart en ziel gebruik maakten van hun spreekrecht, liepen echter tegen een muur van opgeworpen beperkingen aan: slechte verbinding, gebrekkige hoor- en wederhoor. Het zwaarbevochten democratische spreekrecht van burgers gereduceerd tot een krakkemikkige livestream op een schermpje. En de vergadering was al zo dramatisch gestart. Het ordevoorstel van de SP om dit voor alle bewoners van de Oostkant van het spoor ingrijpende besluit te verplaatsen tot er weer op een fatsoenlijke manier gedebatteerd en gehoord kan worden, werd terzijde geschoven. Realiseren de inwoners van Hilversum zich dat Hart voor Hilversum, de partij die met veel electorale spierballentaal over het behartigen van de belangen van de bewoners van Hilversum met 8 zetels de verkiezingen won, zich op het moment suprême tégen het uitstellen van dit zeer controversiële moment van vergaderen keerde? De tijdens de verkiezingen gevoerde campagne tegen het sluiten van de Kleine Spoorbomen was voor het gemak maar even vergeten. Wat de angst om de praktisch al tot bijna nul gereduceerde ‘macht’ te verliezen met een partij kan doen! De toelichting op dit moment van vergaderen van wethouder Scheepers (VVD) was uiterst mager. Terwijl het Rijk niets anders doet dan op alle fronten uitstel verlenen, zou hij niet in staat zijn met zijn eigen VVD-Minister afspraken hierover te maken en zich volkomen terecht te beroepen op overmacht? Hier lijken andere krachten aan het werk te zijn. Dit tot groot verdriet van de bevlogen insprekers met hun bijna wanhopige verhalen met maar één terugkerend thema: het College luistert niet en heeft nooit geluisterd. Conclusies uit rapporten zijn terzijde geschovenen reactiesop het commentaar van de belangengroepenbleven maanden uit. De gisteren gevoerde betogen waren vernietigend voor deze wethouder en zijn College. In dat opzicht was deze dramatische weergave wel exemplarisch: zo slecht en gebrekkig als de insprekers nu te horen waren, zo slecht is er naar ze geluisterd in de aanloop naar dit besluit. Volgende week woensdagavond (22 april) wordt de vergadering vervolgd. *Dit stuk is op 19-4-2020 aangepast. Er werd oorspronkelijk een link gelegd tussen de VVD, de beroemde uitspraak van Churchill ('never let a good crisis go to waste') en het moment van het agenderen van dit onderwerp. Dit zonder bij de lezer ruimte te laten voor eigen interpretatie. Deze passage hebben we verwijderd.
Corona crisis: de derde week
Intussen zitten we in de derde week van de Corona crisis, en we gaan nog een aantal weken krijgen. In mijn geval betekent dat ik met mijn jonge gezin thuis thuis zit. Voor mijn kinderen van negen en vier jaar oud betekent deze periode dus dat zij niet naar school kunnen. Gelukkig heeft de school van mijn kinderen tablet's en laptops ter beschikking gesteld zodat er op afstand geleerd kan worden. Dan hebben mijn kinderen ook nog eens het geluk of misschien wel pech, dat mijn vrouw als onderwijzeres in het basis onderwijs werkzaam is.
Met ondersteuning van mij en mijn vrouw proberen wij onze kinderen een dagelijks ritme van opstaan, ontbijt, school tv, leren, pauze, leren en spelen te geven. Voor mij nu een dagtaak waar ik mij graag voor inzet. Mijn vrouw beweegt zich tussen het thuis onderwijs geven en het op afstand les geven aan haar klas in. Ik zie nu met eigen ogen hoe mijn vrouw na het ontbijt, even na acht uur in de ochtend, op zolder haar laptop open klapt. De dag begint vaak met een kort werkoverleg met haar collega's. dan volgt het op afstand ondersteunen aan kinderen waar nodig, nakijken, overleg met een directe collega, les voorbereidingen en soms trouble shooter als de techniek even anders werkt dan gewenst. Een taak waarbij ik haar moet attenderen om nu eens even rustig een kop thee te drinken. In de avonduren wordt op de bank achter haar laptop verder gewerkt. Ik hoor haar niet klagen over de vele uren die zij nu moet draaien. Wel zie ik haar zorgen maken over de kinderen uit haar klas en school.
Onze kinderen hebben gelukkig een veilige thuishaven thuis, maar voor een aantal kinderen is juist de veilige thuishaven school. Die thuishaven is er nu niet. Gelukkig heeft de school van mijn vrouw niet alleen de deur open gezet van kinderen met ouders met een vitaal beroep maar ook voor enkele kinderen waarvoor het echt beter is zich op school te begeven. En dan staat zo'n school weer voor een dilemma. Want je wil de groep kinderen graag zo klein mogelijk houden voor de gezondheid van je medewerkers en kinderen. Dan zijn er ook nog kinderen waarvan de ouders geen steun, door vele uiteenlopende redenen, kunnen geven aan het thuis onderwijs. Deze kinderen, enkele al met een leerproblematiek, lopen nu alleen maar meer achterstand op. Hoe goed leerkrachten ook hun best doen, de motivatie, het schouderklopje en de fysieke aandacht ontbreekt.
Kortom voor mensen werkzaam in het onderwijs is het nu niet alleen een marathon lopen maar zal er zeker nog een extra sprintje getrokken moeten worden als de coronacrisis voorbij is.
Mensen die ik nu al een extra sprintje zie trekken zijn de mensen die in de zorg werkzaam zijn. Door een stom stoei incident sloeg onlangs de pink van mijn oudste dochter dubbel. Een zeer pijnlijke situatie voor mijn dochter. Dit gebeurde natuurlijk einde middag, en na meer dan twintig minuten in de wacht te hebben gestaan bij de huisarts konden wij gelukkig direct langs komen.
Helaas is mijn dochter ook nog eens verkouden, dus moest de huisarts om begrijpelijke wijze alle voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Wij mochten ons niet melden aan de receptie maar moesten in een aparte ruimte wachten waar wij opgehaald werden in een huisarts volledig bedekt met schort, mondkapje en bril. Zij vertelde mij dat zij net voordat wij belden een "corona" spreekuur had gehouden en na afloop haar beschermende kleding had uitgedaan. Nu moest zij zich weer volledig, wegens de verkoudheid van mijn dochter, met nieuwe kleding aankleden, en dat nam ze ons niet kwalijk, maar ze heeft gewoon te weinig middelen om dat te doen.
Wat een zorgelijke situatie, dat mensen, werkzaam in de eerste lijn zorg, niet over voldoende beschermende middelen kunnen beschikken. Huisartsen, andere artsen, en verpleegkundigen kunnen en mogen wij niet blootstellen aan gevaren.
Gelukkig zie ik onze Tweede Kamerfractie in Den Haag keihard aan het werk om dit probleem keer op keer aan te kaarten en zo nodig extra maatregelen te bepleiten. Niet alleen voor de huisartsen, zorgwerkers in het ziekenhuis maar ook voor de verpleeghuis- en thuiszorgmedewerkers en vele anderen die risico lopen.
Daarnaast zie ik om mij heen vele goede acties. De GGD die oproept om materialen aan te leveren, Naaiateliers die mondkapjes en beschermende kleding maken. Vuurwerkbrillen welke worden ingezameld. Een druppel op de gloeiende plaat? Jazeker, maar o zo hard nodig in de tijd.
Corona crisis: de derde week
Intussen zitten we in de derde week van de Corona crisis, en we gaan nog een aantal weken krijgen. In mijn geval betekent dat ik met mijn jonge gezin thuis thuis zit. Voor mijn kinderen van negen en vier jaar oud betekent deze periode dus dat zij niet naar school kunnen. Gelukkig heeft de school van mijn kinderen tablet's en laptops ter beschikking gesteld zodat er op afstand geleerd kan worden. Dan hebben mijn kinderen ook nog eens het geluk of misschien wel pech, dat mijn vrouw als onderwijzeres in het basis onderwijs werkzaam is.
Met ondersteuning van mij en mijn vrouw proberen wij onze kinderen een dagelijks ritme van opstaan, ontbijt, school tv, leren, pauze, leren en spelen te geven. Voor mij nu een dagtaak waar ik mij graag voor inzet. Mijn vrouw beweegt zich tussen het thuis onderwijs geven en het op afstand les geven aan haar klas in. Ik zie nu met eigen ogen hoe mijn vrouw na het ontbijt, even na acht uur in de ochtend, op zolder haar laptop open klapt. De dag begint vaak met een kort werkoverleg met haar collega's. dan volgt het op afstand ondersteunen aan kinderen waar nodig, nakijken, overleg met een directe collega, les voorbereidingen en soms trouble shooter als de techniek even anders werkt dan gewenst. Een taak waarbij ik haar moet attenderen om nu eens even rustig een kop thee te drinken. In de avonduren wordt op de bank achter haar laptop verder gewerkt. Ik hoor haar niet klagen over de vele uren die zij nu moet draaien. Wel zie ik haar zorgen maken over de kinderen uit haar klas en school.
Onze kinderen hebben gelukkig een veilige thuishaven thuis, maar voor een aantal kinderen is juist de veilige thuishaven school. Die thuishaven is er nu niet. Gelukkig heeft de school van mijn vrouw niet alleen de deur open gezet van kinderen met ouders met een vitaal beroep maar ook voor enkele kinderen waarvoor het echt beter is zich op school te begeven. En dan staat zo'n school weer voor een dilemma. Want je wil de groep kinderen graag zo klein mogelijk houden voor de gezondheid van je medewerkers en kinderen. Dan zijn er ook nog kinderen waarvan de ouders geen steun, door vele uiteenlopende redenen, kunnen geven aan het thuis onderwijs. Deze kinderen, enkele al met een leerproblematiek, lopen nu alleen maar meer achterstand op. Hoe goed leerkrachten ook hun best doen, de motivatie, het schouderklopje en de fysieke aandacht ontbreekt.
Kortom voor mensen werkzaam in het onderwijs is het nu niet alleen een marathon lopen maar zal er zeker nog een extra sprintje getrokken moeten worden als de coronacrisis voorbij is.
Mensen die ik nu al een extra sprintje zie trekken zijn de mensen die in de zorg werkzaam zijn. Door een stom stoei incident sloeg onlangs de pink van mijn oudste dochter dubbel. Een zeer pijnlijke situatie voor mijn dochter. Dit gebeurde natuurlijk einde middag, en na meer dan twintig minuten in de wacht te hebben gestaan bij de huisarts konden wij gelukkig direct langs komen.
Helaas is mijn dochter ook nog eens verkouden, dus moest de huisarts om begrijpelijke wijze alle voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Wij mochten ons niet melden aan de receptie maar moesten in een aparte ruimte wachten waar wij opgehaald werden in een huisarts volledig bedekt met schort, mondkapje en bril. Zij vertelde mij dat zij net voordat wij belden een "corona" spreekuur had gehouden en na afloop haar beschermende kleding had uitgedaan. Nu moest zij zich weer volledig, wegens de verkoudheid van mijn dochter, met nieuwe kleding aankleden, en dat nam ze ons niet kwalijk, maar ze heeft gewoon te weinig middelen om dat te doen.
Wat een zorgelijke situatie, dat mensen, werkzaam in de eerste lijn zorg, niet over voldoende beschermende middelen kunnen beschikken. Huisartsen, andere artsen, en verpleegkundigen kunnen en mogen wij niet blootstellen aan gevaren.
Gelukkig zie ik onze Tweede Kamerfractie in Den Haag keihard aan het werk om dit probleem keer op keer aan te kaarten en zo nodig extra maatregelen te bepleiten. Niet alleen voor de huisartsen, zorgwerkers in het ziekenhuis maar ook voor de verpleeghuis- en thuiszorgmedewerkers en vele anderen die risico lopen.
Daarnaast zie ik om mij heen vele goede acties. De GGD die oproept om materialen aan te leveren, Naaiateliers die mondkapjes en beschermende kleding maken. Vuurwerkbrillen welke worden ingezameld. Een druppel op de gloeiende plaat? Jazeker, maar o zo hard nodig in de tijd.
Jasiu van Haarlem
Afdelingsvoorzitter, SP Hilversum
Jan, dankjewel! | Hilversum en Wijdemeren
GroenLinks
Hilversum
19-03-2020 00:00
Op 16 maart kondigde ‘onze’ wethouder Jan Kastje aan dat hij terugtreedt als wethouder van de gemeente Hilversum. GroenLinks is hem dankbaar voor zijn jarenlange betrokkenheid en grote inzet.
De fractie bedankt Jan! Lees hier hoe Jan GroenLinks heeft gepositioneerd in onze groene gemeente.
Jan Kastje is vanaf 2010 zeer actief betrokken bij GroenLinks Hilversum. Frank Kool, toenmalig en huidig raadslid, kent hem sinds die periode: “Jan heeft vanaf toen de afdeling opgebouwd. Hij werd gevraagd door het bestuur om fractievoorzitter te worden, wat hij met veel energie heeft opgepakt. Hij heeft ervoor gezorgd dat er goede mensen bij de fractie werden betrokken. Daarvoor heeft hij menig kopje koffie gedronken met GroenLinksers die hij wist te verleiden tot een actieve bijdrage aan een groenere en levendiger stad. In die eerste raadsperiode speelden een aantal dossiers in de raad waarin GroenLinks een beslissend standpunt innam. Ik denk bijvoorbeeld aan de zeer succesvolle campagne tegen een weg op de hei, voor vergroening van Hilversum (het 1.000 bomen plan) en onze beslissende stem voor het HOV. De overweging was – zoals nog steeds – zorgen voor een toegankelijke stad door het openbaar te verbeteren.”
Wethouderschap In de raad wist Jan een stevige reputatie op te bouwen: verbindende standpunten, constructief, met een genuanceerde mening. Na de verkiezingen van maart 2018, toen GroenLinks van 2 naar 5 zetels in de raad ging, werd Jan wethouder. Gezien zijn passie voor duurzaamheid en het belang van meer bouwen voor verschillende doelgroepen, was voor GroenLinks de portefeuilleverdeling in de coalitie niet ingewikkeld.
Als wethouder had Jan met deze onderwerpen een aantal voor ons belangrijke onderwerpen in zijn portefeuille. Eerstverantwoordelijke voor de regionale energietransitie. Een flinke uitdaging: een maatschappelijke ommekeer die we allemaal belangrijk vinden, maar waarvan we nog niet goed weten wat de beste manier is om grote stappen te zetten, nog afgezien van de vraag wie dat gaat betalen.
"Een uitstekend tandem" Marleen Remmers – fractievoorzitter – kent Jan vanaf 2012 toen ze samenin de fractie zaten. “De vorige raadsperiode functioneerden we als een uitstekend tandem; we verstonden elkaar met weinig woorden, vertrouwden elkaar op onze domeinen volledig. Jan hamerde er ook altijd op dat we naar buiten gingen en spraakmakende debatten organiseerden. Hij wist daarin een goede balans te vinden tussen raadswerk uitvoeren en de buitenwereld ingaan. Hij gaf ruimte aan de individuele fractieleden, maar verloor het langere-termijnperspectief nooit uit het oog door zijn strategische blik en politieke inzicht.”
Verduurzaming van onze stad Jan Kastje hechtte ook vanuit zijn functie als wethouder veel waarde aan een degelijke aanpak van de energietransitie en de verduurzaming van Hilversum. Om ingrijpende keuzes te maken is brede steun van de raad noodzakelijk. De fractie van GroenLinks en de wethouder moesten in de afgelopen periode constateren dat hij in toenemende mate moeite had die steun te verkrijgen. Wethouder Kastje trok daaruit zijn conclusie en is per 18 maart afgetreden.
De fractie is trots op hetgeen Jan voor GroenLinks in Hilversum heeft bereikt, en is hem grote dankbaarheid verschuldigd voor zijn jarenlange betrokkenheid en grote inzet. GroenLinks blijft onverminderd gecommitteerd aan het coalitieakkoord en steunt het college. Er loopt een procedure voor het vinden van een nieuwe kandidaat-wethouder.
Herdenking Februaristaking Hilversum en 't Gooi
Op 25 februari vindt in Amsterdam, en op 26 februari in Hilversum, de herdenking plaats van de Februaristaking. Het is dan 79 jaar geleden, dat vele tienduizenden burgers het werk neerlegden en opkwamen voor de vervolgde Joodse bevolking.
De staking in Amsterdam kreeg direct gevolg in andere plaatsen, zoals de Zaanstreek, het Kennemerland, Utrecht, Hilversum en Weesp. Met name in Hilversum vond op 26 februari 1941 een grootschalige staking plaats. Duizenden mensen legden het werk neer en vormden een stoet door het centrum naar het raadhuis. Gelet hierop wordt de Februaristaking in Hilversum niet op 25 februari, maar op 26 februari herdacht.
Programma:
16.30– 17.00 uur Inloop
17.00 uur. Spreker: Roel Walraven, oud wethouder Amsterdam en een goede bekende van de Amsterdamse stakers van het eerste uur.
Aansluitend Wandeling naar begraafplaats Gedenk te Sterven waar bij het NSF monument Burgemeester Pieter Broertjes zal spreken en de eerste krans namens de gemeente Hilversum zal leggen.
Ter afsluiting Terug naar het Goois Museum in de Oude raadkamer is er gelegenheid om onder het genot van een kopje koffie of thee nog even na te praten.
(bron: uitnodiging gemeente Hilversum)
Voor het eerst huis-aan-huizen: Hannah liep mee | Hilversum en Wijdemeren
GroenLinks
Hilversum
04-02-2020 00:00
Na een zeer leuk en aangenaam gesprek met Sara Steenkamp ben ik erg enthousiast geworden over het huis-aan-huis door de wijken van Hilversum. Ik was erg benieuwd hoe het eraan toe ging en heb mij daarom opgegeven om mee te lopen! Ik wist mij totaal niet wat me te wachten stond. Totaal geen beeld bij en dat maakte het alleen maar spannend.
Huis-aan-huis is een maandelijkse bijeenkomst dat op de eerste zaterdag van de maand georganiseerd wordt door het campagneteam van Hilversum. Elke maand wordt er een nieuwe wijk uitgekozen, waar wij als GroenLinksers een gesprek aangaan met de bewoners van de wijk. Wij proberen op die manier in kaart te brengen wat de mening van de bewoners van Hilversum is! Waar lopen zij tegenaan, hoe denken zij over duurzaamheid, gemeentepolitiek, hoe denken zij over hun woonbuurt, en de zorg en welzijn? Ik vond het erg interessant maar ook erg leuk om het gesprek aan te gaan met de bewoners van Hilversum! Zo raak je meer betrokken met de bewoners van Hilversum en weet je ook wat er in jouw gemeente speelt. Met deze informatie laten wij de lokale politiek weten wat er speelt en welke punten zij eventueel in hun volgende verkiezingsprogramma moeten aanpakken.
Lijkt het je leuk om eens mee te gaan huis-aan-huizen? Door heel Nederland gaan GroenLinksers op de eerste zaterdag van de maand op pad. Meer informatie krijg je van Sara Steenkamp. Je kunt Sara ook bellen of appen: 0624224337
Goed zwembad belangrijk voor Hilversum
VVD
Hilversum
29-01-2020 08:19
Goede sport- en beweegvoorzieningen in Hilversum vinden wij als VVD heel belangrijk. Daarbij geldt dat een sportcomplex -zoals een zwembad- moet voldoen aan de wensen van de gebruikers én aan de huidige veiligheidseisen. Bij het huidige zwembad De Lieberg is dat niet langer het geval. Daarom moet er iets gebeuren.
Gisteren viel te lezen in de krant dat het college voorstelt om het zwembad De Lieberg te sluiten en een nieuw zwembad te openen op het Arenapark.
Als VVD kunnen we deze gedachtegang volgen. Het was al eerder duidelijk geworden dat de ontwikkeling van een zwembad op een nieuwe locatie voordelen heeft voor alle verschillende soorten gebruikers van het zwembad en het is financieel het beste scenario.
In De Lieberg hebben de afgelopen 44 jaar tienduizenden kinderen gezwommen, van babyzwemmen tot afzwemmen voor diploma’s. Volwassenen hebben er verschillende vormen van aqua-beweeglessen gevolgd. Verenigingen hebben daar kunnen genieten van hun sport. Als dit besluit door de gemeenteraad genomen wordt, verhuist het zwembad naar hét sportpark van Hilversum: het Arenapark. Voor de VVD een goede ontwikkeling omdat het sportpark hiermee een prachtige sportieve voorzieningen rijker wordt.
Wij kijken uit naar het bespreken van dit voorstel van het college in de commissie in februari waar we de wethouder onder meer zullen vragen naar mogelijkheden om de bereikbaarheid van de beoogde nieuwe locatie te verbeteren.
Tobias Westerneng Raadslid VVD Hilversum
Gerben van Voorden Politicus van het Jaar 2019
CDA
Hilversum
19-01-2020 09:39
De 15e editie van de Hilversumse verkiezing ‘Politicus van het jaar 2019’, een initiatief van De Gooi en Eembode in samenwerking met de Stichting Politiek Debat Hilversum, had een geweldige uitkomst voor het CDA Hilversum. CDA raadslid Gerben van Voorden mocht de publieksprijs in ontvangst nemen met maar liefst 25% van de stemmen! Gerben van Voorden is het afgelopen jaar veelvuldig in het nieuws geweest met zijn tomeloze inzet voor de zwakkeren in de samenleving, zijn kritische kijk op dossiers in de zorg en zijn originele ideeën op het gebied van de aanpak van eenzaamheid of het stimuleren van vrijwilligerswerk. Maar ook voor het blijven aanjagen van een betrouwbare en betaalbare energietransitie draait hij zijn hand niet om. Wij zien de winst van Gerben ook als bevestiging dat de koers die onze fractie is ingeslagenz’nvruchten afwerpt. Het afgelopen jaar heeft de voltallige fractie zich ingezet om van Hilversum een nog mooier dorp te maken. Een jaar waarin de fractie aandacht heeft gevraagd voor verkeersveiligheid, de verbinding tussen Hilversum Oost en West, eenzaamheidsbestrijding, vrijwilligerswerkbeleid en nog veel meer. Het CDA staat voor een sterke samenleving waar mensen naar elkaar omzien en dat is het uitgangspunt in alle debatten. Gerben droeg in zijn dankwoord zijn prijs dan ook op aan de hele fractie. Ook complimenteerde hij nog even de fractiemedewerkers (Tjalke de Jong, Gertjan Postma, Maurits van Spellen en Jacobine van Dijk) die – aldus Gerben- op de achtergrond keihard meewerken, veel voorwerk verrichten, woordvoerder zijn in commissievergaderingen, als sparringpartner fungeren en dit voor een hele kleine of geen vergoeding. De fractie feliciteert natuurlijk ook Aafke Vreugdenhil met het winnen van de vakprijs. (foto: Eduard Metz)