Poliflw

Op 26 juli 2019 kopte de NOS bij een nieuwsbericht : ‘Duizenden spookjongeren onvindbaar voor de overheid’. Het item bericht over spookjongeren van 18-27 jaar die wel in Nederland verblijven, maar niet in beeld zijn bij instanties. Het aantal spookjongeren is in 2018 gestegen naar 50.000. De status die zij krijgen wanneer ze uit beeld verdwijnen is Vertrokken Onbekend Waarheen (VOW). De gevolgen voor jongeren die niet ingeschreven staan zijn groot. Ze hebben geen recht op een aantal cruciale voorzieningen. Ze kunnen geen zorgverzekering afsluiten, uitkering aanvragen of baan aannemen. De Nationale Ombudsman geeft aan dat gemeenten beter moeten kijken naar manieren om het afglijden deze jongeren te voorkomen. De fractie van de PvdA vindt het een zorgelijke ontwikkeling en maakt zich in het bijzonder zorgen om de (bijna) uitgeschreven VOW-jongeren in onze gemeente.

Vragen               

Naar aanleiding van het bovenstaande stel ik op grond van art. 32 van het Reglement van orde van de gemeenteraad namens mijn fractie de volgende vraag/vragen aan het college van burgemeester en wethouders:

 

Bent u bekend met de berichtgevingen over spookjongeren, onder andere van de NOS*? Heeft het college een beeld van de hoeveelheid spookjongeren in onze gemeente? Zo nee, waarom niet en wat gaat het college er aan doen om deze jongeren in beeld te krijgen? Heeft het college ervaringen vanuit de gemeente of hulpverlenende instanties met spookjongeren? Zo ja, tegen welke specifieke knellende regels lopen de jongeren aan? Zo nee, ligt daar niet een rol/verantwoordelijkheid voor de lokale overheid? Zijn u situaties bekend dat ouders in de bijstand hun kinderen uitschrijven zodra ze 21 jaar worden, vanwege het feit dat de uitkering dan daalt omdat verwacht wordt dat de jongere kan meebetalen in het huishouden? Hoe gaat u daar mee om? Proactieve benadering van jongeren, voordat ze uitgeschreven worden op een adres blijkt succesvol. Aan welke acties denkt het college, die het meeste effect sorteren? Eén van de redenen voor jongeren om niet ingeschreven te staan is dat ze onvindbaar willen zijn voor deurwaarders en schuldeisers. Is het college voornemens deze jongeren een duurzaam traject aan te bieden zodat er geen drempel meer is om zich niet uit te schrijven op een adres, ze niet meer los te laten en ze te helpen met onder andere het oplossen van hun schulden? Zo niet, waarom niet? Bent u het met ons eens dat niemand hoort te spoken?

Het bericht Vragen raadsfractie over Spookjongeren verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Met grote regelmaat gaan leden van fractie en bestuur van de PvdA Het Hogeland op pad. Vanochtend zijn we zeer hartelijk ontvangen in ‘t Schienvat, het dorpshuis van Kantens.

Onder het genot van een kopje koffie zijn we door een aantal actieve, betrokken inwoners van Kantens meegenomen in het wel en wee van het dorp. Gerda Omta had haar dorpsgenoten van het verenigingsleven (o.a. van de voetbalclub en dorpsbelangen) aan tafel uitgenodigd. De onderwerpen waren ook divers, maar zijn terug te brengen naar leefbaarheid, communicatie, trots, identiteit en krimp (niet!). Zo zijn er zorgen over openbaar vervoer, ’s avonds en in het weekend komt jeugd het dorp niet in of uit met de bus, de matige staat van het dorpshuis, de verkeersveiligheid en de slechte staat van het voetbalveld.

Maar wat een saamhorigheid en gemeenschapszin. De voetbalclub VV K.R.C. heeft een krappe 150 leden, maar dat is wel 20% van het dorp! Van krimp is geen sprake, de bewoners blijven of komen terug van Stad om weer in het dorp te wonen. Dat geeft schaarste aan woningen en het zou beter zijn als een aantal slechte panden (o.a. in bezit NAM) onder handen genomen kunnen worden. En dan ook nog een energiecoöperatie die actief is voor het dorp.

De ochtend werd afgesloten met een korte wandeling door het dorp, waar we een aantal beeldbepalende panden hebben bekeken. Kortom, een geslaagde ochtend.

PvdA Het Hogeland on tour doet dinsdagavond 17 december Ulrum aan.

Ook eens met ons om de tafel? Mail of bel met één van de fractie- of bestuursleden. We treffen je graag.

Het bericht PvdA on tour in Kantens verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Begroting 2020

Zesjes-cultuur?

College schreef in de kadernota dat we ons, gezien de onzekere financiële situatie, veelal tevreden moesten stellen met een 6-je. En wat zien we in deze begroting? De 6 overheerst. Een structureel resultaat van € 6ooo en een negatief incidenteel resultaat van 6 ton. Het college houdt voor 2020 consequent vast aan de zes. Het kan dan ook geen toeval zijn dat de begraafplaatsen ook op een 6 gezet zijn. 2020 is dus het jaar van de zesjes. Creëren we daarmee een zesjes-cultuur? We hopen en verwachten het niet. Het zou weinig ruimte aan Ruimte! bieden. We zijn dan ook verheugd dat in het meerjarenperspectief de zes helemaal niet meer voorkomt.

Aantal punten

Waar we bij de kadernota afsloten met een aantal korte opmerkingen, beginnen we onze bijdrage er nu mee.

Het valt ons op dat het hoofdstuk burger en bestuur slechts twee pagina’s beslaat en dat er aan bestuur geen woord vuil gemaakt wordt Alom lezen we dat we trots zijn op onze cultuur waaronder ons erfgoed. Die trots verplicht ook en vereist handhaving Wandelpaden niet handhaven (blz 50), maar uitbreiden. We willen beweegvriendelijke omgeving (blz 46) College schuift energie/duurzaamheid door naar volgende jaren Bij energietransitie onder de kop ‘wat gaan we daarvoor doen?’ staat ‘oog houden voor mensen met minder draagkracht’. Dat klinkt nog tamelijk vrijblijvend. Wij willen dat het college met een voorstel komt hoe ze dit gaat doen! Wij zouden het om uiteenlopende redenen in 2020 wel eens met elkaar willen hebben over vuurwerk Denk in het kader van de inclusie-agenda ook aan openbare en/of toegankelijke toiletten voor bijvoorbeeld mensen met darmproblemen en een stoma Dienstverlening, communicatie en klantvriendelijkheid verdienen nog veel aandacht. We mogen op deze terreinen geen genoegen nemen met een 6

Onderwijs

Ongetwijfeld zijn de schoolbesturen bezig met toekomstperspectieven om in een regio met een afnemend aantal jongeren goed onderwijs overeind te houden. Wij hopen en verwachten dat de schoolbesturen dat gezamenlijk oppakken. Dat moet niet alleen een zorg van de schoolbesturen zijn, maar ook van de gemeente. Nergens vinden we daarover iets terug. Is het college ermee bezig? En datzelfde geldt voor het lerarentekort, dat ook hier speelt. College wil zeer terecht een intensieve samenwerking tussen scholen en voorschoolse voorzieningen. Maar spreekt ook uit een voorschools aanbod voor peuters toegankelijk te willen houden in kleinere dorpen. Betekent het dat een voorschoolse voorziening mogelijk is in dorpen zonder school? Laatste opmerking over onderwijs: breng de (jeugd)zorg de school in!

Jeugd

Al langere tijd spreekt de PvdA uit dat we de bezuinigingen op de jeugdzorg niet gaan halen. Het college deelt die opvatting en schat die kans 90%. Als Den Haag niet over de brug komt, hebben we in de nabije toekomst een groot probleem en staan we voor een duivels dilemma. Onze opvatting is dat investeren in jeugd een investering in preventie is. Onlangs is het jeugd- en jongerenwerk overgegaan van Barkema/De Haan naar Mensenwerk Het Hogeland en tevens wordt de ondersteuning nu integraal aangeboden. Graag vernemen wij binnenkort eens meer over de voortgang en over de nieuwe aanpak..

Wijken en dorpen

Wij hebben de indruk dat de herstructurering van wijken en dorpen heel  voorzichtig en ook langzaam op gang komt. Naar onze mening te langzaam. Rotte kiezen en verloederde plekken verdienen snelle aandacht. Ondanks dat het in meer dorpen speelt, richten we de blik toch even op Wehe-den Hoorn. Kunstencentrum De Ploeg moet daar voor een boost gaan zorgen. Bij ons leeft de vraag of dat de hefboom naar dorpsontwikkeling kan zijn. Is dat wat het dorp nodig heeft en moet er niet veel meer gebeuren? We zijn niet tegen het centrum, zeker niet, maar we vinden wel dat het college in onze richting zeer spaarzaam met informatie is. Dat betekent ook dat we het plan moeilijk kunnen wegen en je je ook wel eens afvraagt welke waarde het kunstencentrum heeft voor het dorp.

Wonen

Prestatieafspraak 29 met Wierden&Borgen luidt als volgt: ‘Gemeente en Wierden&Borgen bespreken in 2019 of er mogelijkheden zijn voor de huisvesting van mensen met een handicap in Munster’. Volgens planning zullen er 5 woningen door Wierden&Borgen in Munster worden gebouwd. Erg veel passende woningen zullen het dan ook wel niet zijn. Kan het college ons hierover informeren? Overigens zijn wij ook zeer benieuwd naar de voortgang van de ‘Projectplanning sloop-nieuwbouw.

Zorg

Dan ons grote pijnpunt, namelijk de zorg. De grote omslag is van ‘we regelen het voor jou’ naar ‘jij regelt het zelf met behulp van vrienden en naasten (lees mantelzorgers)’. Wij hebben de afgelopen tijd gesprekken gevoerd met mensen die aangewezen zijn op zorg en van één van die gesprekspartners hebben we ook een brief ontvangen, waaruit we verderop zullen citeren. Een opmerking die er uitsprong was: ‘Alles wordt bij je teruggelegd’. Horendol worden de mensen van uitzoekwerk, telefoontjes, instituties en regels. Regels waar ze mee te maken krijgen en waar medewerkers zich achter verschuilen. Eén van hen verzuchtte: ‘Stop met die mantelzorgpluim’. En op onze vraag waar dan wel behoefte aan is, kregen we het antwoord: ‘De gemeente kan mij ondersteunen door me zaken uit handen te nemen en niet alles zelf te laten uitzoeken’. In een dergelijk klimaat ligt een bezuiniging op mantelzorg van €100.000 ons erg zwaar op de maag. Vooral ook omdat die keuze voor ons, in afwachting van de evaluatie, op niets gebaseerd is.  We willen dat het college het fundament van deze keuze toelicht.

Terug naar onze gesprekken. Ze leveren meer zinvolle informatie op, waar wij en het college ons voordeel mee kunnen doen.

Citaat: ‘Onze maatschappij met zijn regelgeving, wetten en voorzieningen is ingesteld op standaarden en niet op passende hulp en voorzieningen’. Dit citaat zegt heel veel. Ondanks dat we begrijpen dat het in de uitvoering lastig is, lukt het ons nog niet om maatwerk te leveren. Dat moet beter, nu vallen er nog teveel mensen tussen wal en schip. De klanttevredenheidsonderzoeken waarmee we heel redelijk scoren, geven geen volledig beeld. Voer ook kwalitatief onderzoek uit m.a.w. ga in gesprek met of interview mensen die van de zorg van de gemeente gebruik maken. Laat dat doen door onafhankelijke onderzoekers. Waarom door onafhankelijke onderzoekers? Wel hierom en we citeren: ‘Je bent als mens met een beperking kwetsbaar en afhankelijk van de goodwill van de regel- en beleidsmakers’. Dat brengt ons ook bij het volgende punt. Keukentafelgesprekken roepen bij ons het beeld op van gelijkwaardigheid. Er is echter geen gelijkwaardigheid en zo voelen onze inwoners het ook niet. Roep dat beeld dus niet op! Voorkom dat mensen niet overbelast worden door alles op hun bordje terug te leggen. Kijk wat je als gemeente kunt doen om hun taak te verlichten. We citeren: ‘Je komt er nooit meer vanaf. En dan bedoel ik niet de beperking, maar de constante stroom van regelgeving waar je mee te maken hebt. Die molensteen doet mensen letterlijk de das om. En vergalt de levensvreugde’. Optimaliseer de cliëntondersteuning. Hoe kan het dat mensen verzuipen in regels en regelingen? Schiet de cliëntondersteuning tekort?

Resumerend:

Geef ruimte voor maatwerk Vul de klanttevredenheidsonderzoeken aan met interviews Wek met de keukentafelgesprekken niet de schijn van gelijkwaardigheid op Leg niet alles terug op het bordje van de zorgvrager Optimaliseer de cliëntondersteuning

Ter ondersteuning van ons laatste punt, eindigen we met een veelzeggend citaat: ‘Snapt u het nog? Ik allang niet meer. En dan hebben wij nog het geluk dat we bepaalde ambtenarentaal snappen, anders verzuip je helemaal’.

 

Het bericht Zesjescultuur? verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Om mijn kleinzoon van 9 eens te laten zien wat ik zoal uitspook in de gemeenteraad, liet ik hem en mijn kleindochter van 7 vorig jaar beelden zien van een vergadering van de gemeenteraad van de voormalige gemeente Winsum. Uiteraard liet ik alleen beelden van opa zien. Enige ijdelheid is mij niet vreemd en bovendien streef ik er nog altijd naar om mijn PvdA-gen door te geven. Bij mijn dochters is dat maar matig gelukt. Ik weet dat ze af en toe of bijna altijd op de PvdA stemmen, maar GroenLinks heeft ook wel enige sympathie. Het lidmaatschap van ‘mijn club’ zit er dus helemaal (nog?) niet in. Daarom heb ik mijn hoop gevestigd op de tweede generatie. Maar of dat lukt is maar zeer de vraag.

Deze week werd ik keihard geconfronteerd met het matige resultaat van mijn zendingswerk. Tot ergernis van mijn kleinzoon moet ik wel eens verstek laten gaan op onze vaste oppasdag , omdat ik een vergadering van de gemeenteraad of de PvdA heb. Donderdag kondigde mijn vrouw alvast aan dat ik de volgende week eerder naar huis moet voor een vergadering van de lokale afdeling van de PvdA. Dat viel dus niet in goede aarde. Dat betekent dat hij weer eens niet met me kan voetballen, hockeyen of stoeien. Hij baalt daarvan en verzuchtte: ‘Die praatjesmakers van de gemeente ook …..’. En dat terwijl ik alle moeite doe om bij hem het sociaaldemocratisch vuur te doen ontbranden, wakker ik al op jonge leeftijd een afkeer van de politiek aan. Dat is vervelend te constateren, maar dat ‘praatjesmaker’ kwam keihard aan. En dat terwijl ik bij het overlijden van mijn vader, die wel altijd op Den Uyl stemde, maar nooit lid van de partij is geweest, min of meer helzelfde heb gezegd. Ik sprak toen de volgende woorden: ‘Hij handelde als sociaaldemocraat en ik lul erover’. Dat is toch ongeveer identiek als ‘praatjes maken’.

Martin Drent van RTVNoord had het wel niet over een ‘praatjesmaker’, maar zo voelde ik me wel een beetje toen hij me woensdag vroeg: ‘Jan Willem, hoe zit het nu met die borden bij de entree aan de zuidzijde van Winsum?’  Om het geheugen op te frissen, ga ik even terug in de tijd. Op 23 april bij de bespreking van het collegeprogramma deed ik de volgende uitspraak: ‘Terzijde en daarmee sluiten we af, de PvdA vindt de entree aan de zuidzijde van Winsum met de vele reclame- en promotieborden een rommeltje’. Martin Drent pikte dit op en zond er een stuk over uit. We zijn nu zes maanden verder en de borden staan er nog. Logisch dat hij me er nog eens fijntjes aan herinnerde. Op dit soort momenten denk ik ook wel eens wat doet het er eigenlijk nog toe wat ik zeg. Om in de woorden van mijn kleinzoon te blijven, dan voel ik me een praatjesmaker.

Twee dagen later liep ik samen met mijn vrouw langs de historische begraafplaats Bellingeweer. In het verlengde van de oude stenen muur heeft een bewoner van de oude wierde een houten bouwwerk opgericht. Een aanfluiting en een miskenning van de waarde van een dergelijke historische plek. In de tijd dat de oude gemeente Winsum nog bestond heeft deze ‘verkrachting’ al politieke aandacht gekregen en niet alleen van de PvdA. Hoewel ik weet dat het handhavingstraject loopt en we dus geduld (hoe lang nog?)moeten hebben , ontsiert het bouwwerk nog altijd Bellingeweer. Stilletjes liep ik naast mijn vrouw voort. Doodsbenauwd dat enig woord van mij bij haar de volgende reactie zou oproepen: ‘Praatjesmakers, die lui van de gemeenteraad’.

Soms is het goed om je eigen rol en de betekenis die jouw bijdrage heeft op de Hogelandster samenleving te relativeren. En altijd is het goed dat er mensen in je omgeving zijn die je met beide benen op de grond houden, zoals mijn kleinzoon en mijn vrouw.  Maar ‘praatjesmaker’ klinkt niet alleen heel negatief, het is ook net of politiek bedrijven er niet toe doet. Dat wil ik toch bestrijden. Natuurlijk doet de gemeenteraad ertoe. Kijk eens rond op Het Hogeland naar zaken die, hoewel het soms lang duurt, gerealiseerd zijn of op korte termijn gaan worden. Ik noem dan bijvoorbeeld één school met één ingang in Baflo, school en zorg ineen in De Tirrel in Winsum en een compacter en nu al veel levendiger centrum van Winsum. Ik laat het bij deze voorbeelden uit mijn eigen politiek verleden als raadslid van het Winsumer deel van onze nieuwe gemeente.

Ik ben er heilig van overtuigd dat de gemeenteraad ertoe doet, dat ik met mijn bijdragen in de raad het leven van individuele Hogelandsters in meer of mindere mate kan beïnvloeden en een positieve wending kan geven aan het samenleven op Het Hogeland. Ik ga toch niet voor de flauwekul twaalf jaar in de gemeenteraad zitten, terwijl ik ook met mijn kleinzoon kan voetballen, hockeyen en stoeien? En ja, dat doe ik wel door te debatteren, te discussiëren en de praatjesmaker uit te hangen.

Het bericht Praatjesmaker verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Vrijdagavond 25 oktober heeft de PvdA Het Hogeland een politiek café georganiseerd in het Dorpshuis in Usquert. Op de website van Winsum nieuws staat een uitgebreid verslag. U kunt het hier lezen.

Het bericht Politiek café in Usquert goed bezocht verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Ondanks dat ik zelf geen actievoerder of staker ben, vind ik dat in een democratie iedereen de gelegenheid moet hebben om te demonstreren. Zo ook de ‘boeren’. Hoewel boeren? Ik heb niet de indruk dat alle boeren erg ingenomen waren met de actie van twee weken geleden. En al helemaal niet met de acties die nog volgen. Waar ik in het vervolg in generaliserende zin schrijf over ‘boeren’, wil ik zeker niet alle boeren over één kam scheren. Dit even tussendoor  om mijn opvattingen bij voorbaat te nuanceren.

Maar wat had ik een moeite met die actie van 1 oktober. Waar ging het de actievoerders nu eigenlijk om? De indruk werd gewekt dat het zou gaan om het respect en de waardering van parlementariërs in het bijzonder en de Nederlands bevolking in het algemeen. Steeds meer bekroop me het gevoel dat het daar helemaal niet om ging. Mijn gevoel zei me dat het draaide om de onwelgevallige maatregelen die het kabinet zal moeten opleggen aan met name de veeteelt om onze natuurgebieden en de biodiversiteit nog enigermate overeind te houden. De roep om waardering en respect verdween gaandeweg naar de achtergrond en druk op kabinet en Tweede Kamer kwam steeds nadrukkelijker op de voorgrond te staan. Daardoor en door de intimiderende wijze waarop tractoren als machtsmiddelen werden ingezet (wat respect?), verdween mijn sympathie voor deze actie als sneeuw voor de zon.

Tot overmaat van ramp word ik, als burger ook nog eens gebruikt als zou ik achter de actie staan. Op internet bladerend door allerlei sites staat te lezen dat een groot deel van de Nederlandse bevolking achter deze ‘helden’ (Geert Wilders) staat. Ja, de inwoners van ons land hebben makkelijk praten. Het kost ze niets. Maar vraag diezelfde Nederlanders eens een eerlijke prijs voor een ‘eerlijk’ stukje vlees of pak melk te betalen, hoeveel steun zou er dan nog zijn?

Terug naar het aanvankelijk zo benadrukte respect en waardering. Het slaat toch helemaal nergens op om dat tot doel van je actie te kiezen? Respect en waardering is toch niet voorbehouden aan een bepaalde beroepsgroep? Respect verdient toch iedereen? Of  je nu boer bent of politieagent of leraar of werkt in de zorg of toevallig De Groot heet en van D66 bent en een iets andere opvatting hebt over stikstofmaatregelen dan de doorsnee boer, ook dan verdien je respectvol benaderd te worden.

Terwijl ik het schrijven van deze column even onderbreek, zie ik op het journaal van vrijdag 11 oktober weer boeren  voorbijkomen. Friese blokkeerboeren hebben politie en autoriteiten volledig verrast door het centrum van Leeuwarden plat te leggen en het provinciehuis te blokkeren. Schielijk trekt het provinciebestuur zijn plannen in. ‘Dat gaat makkelijk’, denk je dan als buitenstaander, ‘demonstrerende boeren laten een scheet, de stikstof is nog niet neergedaald en ze krijgen hun zin al’.

Hoe anders is dat met het andere item waar op datzelfde journaal aandacht aan wordt besteed. Dat gaat over jongeren met ernstige psychische klachten, die op een wachtlijst worden geplaatst en als ze dan eindelijk behandeld kunnen worden, met meerdere en wisselende zorgverleners te maken krijgen. Ook nu weer wordt er voor deze ongewenste situatie in de jeugdzorg door, in dit geval een kinderarts, nadrukkelijk aandacht  gevraagd. En dat is niet de eerste keer. Horden artsen, psychiaters, verpleegkundigen en ouders ageren al tijden tevergeefs tegen de problemen in de jeugdzorg. Zelfs noodkreten van de gemeenten bieden geen soelaas. Jongeren en hun ouders beschikken helaas niet over een groen gevaarte op wielen en gemeenten kunnen het zich niet permitteren om met al hun rijdend materieel in actie te komen.

Ondertussen trekt de groene karavaan op intimiderende wijze verder. Provinciale acties zijn aangekondigd en ‘Farmers Defence Force’ roept de boeren op woensdag 16 oktober naar het Binnenhof op te trekken. Kijk voor de aardigheid eens op de site van deze groep. Je vindt er geen enkele informatie. Wat valt er te verbergen? En kijk ook eens goed naar het logo. De groene karavaan trekt op naar het Binnenhof en eist dat de groene wind, die er al jaren waait, onverminderd blijft waaien.

Het bericht Boeren, burgers en ‘buiten’lui verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Agenda Opening en mededelingen Vaststellen agenda Vragenuur Besluitenlijst Ingekomen stukken

Besluitvormend (zonder opiniërende behandeling)

Benoeming leden RKC

Opiniërend

Beleid kleinschalige duurzame energie opwekking Het Hogeland

Het college kiest voor een duidelijk energie beleid op Het Hogeland, dorpen zijn zelf aan zet en krijgen ruimschoots de kans om zelfvoorzienend te kunnen worden. De participatie van onze inwoners staat centraal, energie lokaal opwekken moet in verhouding staan met wat lokaal nodig is, passend in de omgeving. De Partij van de Arbeid onderschrijft participatie van onze inwoners maar wil een stap verder gaan; wat lokaal wordt opgewekt moet lokaal worden gebruikt. Bij voorkeur 100 % lokaal eigendom. Baten terug laten vloeien naar het eigen dorp. Eerlijke verdeling tussen lusten en lasten voor onze inwoners. College wees positief, maar wel realistisch, terughoudendheid is geboden ten aanzien van commerciële partijen, stel initiatieven vanuit onze inwoners voorop en geef lokale energiecoöperaties de ruimte. Draagvlak en lokaal belang staan voorop!

Het college wil de mogelijkheden van grote windmolens onderzoeken en wijkt daarmee af van Provinciaal beleid. Neem in het onderzoek de opgedane  ervaringen van andere gemeenten en dorpen mee. Ons beeld vanuit gesprekken met raadsleden uit diverse gemeenten is toenemende  weerstand  inwoners groeit t.a.v. grote windmolens. Het maatschappelijke draagvlak voor grote windmolens wankelt. Wees dus terughoudend. Bezin voor je begint…… Maatschappelijk draagvlak is een voorwaarde voor het succesvol invlechten van energievoorzieningen in de samenleving, wees daar alert op.

Daarnaast is het belangrijk om de technische innovatieve ontwikkelingen mee te nemen, er verandert veel op het gebied van de energietransitie. Wat onze fractie betreft willen we géén uitzondering maken voor bedrijventerreinen, een groene inpassingstrook past ook op bedrijventerreinen. Het zicht en het klimaat zijn erbij gebaat, bomen én planten vangen CO2 op. Twee vliegen in een klap!

 In onze Eemshaven staan inmiddels al veel verschillende windmolens, die bij elkaar niet alleen  energie opleveren maar ook OZB. Het nieuwe beleid voor Het Hogeland overweegt windmolens OZB vrij te stellen. Daar hebben we een vraagteken bij, hoe kijkt het college hiernaar? Kan dat, OZB differentiatie op Het Hogeland?

De fractie van de PvdA is positief over het beleid  kleinschalige lokale energie-opwekking, maar wel met de volgende opmerkingen; biedt een goed luisterend oor aan onze inwoners, laat de baten terugvloeien naar inwoners in de dorpen, maak mogelijk dat mensen met lagere inkomens ook kunnen participeren. Maak geen uitzondering voor bedrijventerreinen. Benut ervaringen vanuit andere gemeenten. Lokaal opgewekte energie lokaal gebruiken.

Opiniërend en besluitvormend

Verklaring van geen bedenkingen Bedumerweg 68 Onderdendam

Geen opmerkingen Startdocument Regionale Energiestrategie Groningen

Tijdens de troonrede op Prinsjesdag sprak Koning Willem Alexander uiteraard over het klimaatakkoord; “We zullen de bakens moeten verzetten….” De Groningers hebben al vele malen hun bakens moeten verzetten vanwege de problematiek rondom de gaswinning, soms letterlijk doordat hun veiligheid van eigen woning in het gedrang kwam… De Regionale Energie Strategie vraagt aan alle regio’s in Nederland om met een bod te komen om te kunnen voldoen aan de totale landelijke energievoorziening, te weten 35 TWh.

Het startdocument is helder, met een duidelijk tijdpad,  waarin de raad wordt meegenomen en dankzij de stuurgroep  de kans krijgt om haar mening in te brengen. Onze fractie is van mening dat Groningen geen koploper in kwantiteit moet zijn, maar moet kiezen voor kwaliteit met een realistisch bod passend bij het tempo dat ons gebied kan dragen, met een redelijke verdeling tussen lasten en lusten.

Enige terughoudendheid is geboden als we rekening houden met de draagkracht van ons gebied én met de draagkracht van onze inwoners. De veerkracht is aangetast door de stapeling van problemen rondom de aardbevingen. Neem onze inwoners vanaf het startpunt mee,  zorg voor voldoende maatschappelijk draagvlak door vroegtijdig  onze inwoners uit te leggen wat de energieveranderingen voor hun betekent.

In sommige gebieden op Het Hogeland kampen we met een beperkte netwerkcapaciteit, daarnaast ontvangen wij meerdere signalen over een toenemend tekort aan materiaal voor deze energietransitie. We vragen ons af hebben we überhaupt voldoende geschikte mankracht in Groningen voor de energietransitie? Meer voldoende opgeleide mensen zijn noodzakelijk, meer opleidingen gewenst.

Laten we vooral realistisch blijven; qua haalbaarheid, optimaal rekening houden met inwonersinitiatieven, realistisch qua draagkracht met een eerlijke verdeling tussen lusten en lasten in ons gebied.

 

Startnotitie lokale Inclusie Agenda Het Hogeland 2020-2022

Wat is het eigenlijk beschamend dat we dit onderwerp op de agenda hebben, dat er beleid gevoerd moet worden op het uitgangspunt dat iedereen mee moet kunnen doen. Toch blijkt elke dag dat het hard nodig is concrete plannen en afspraken te maken om te komen tot een inclusieve samenleving. Een samenleving waarin iedereen er zeker van kan zijn mee te kunnen doen.

Juist dit onderwerp,  dat we nu bespreken – inclusie- is voor ons de belangrijkste reden om om de motie van de SP niet te steunen. Want natuurlijk willen we óók extra aandacht voor de mensen met dementie en hun (mantel)zorgers en natuurlijk willen we een dementievriendelijke gemeente zijn. Maar ook voor alle andere groepen die extra steun en aandacht nodig hebben. De fractie van de PvdA vindt deze motie afbreuk doen aan de in het startdocument uitgesproken ambitie.

We zijn blij dat de gemeente een initiërende rol neemt, dat is uitermate goed. De startnotitie die voorligt is veelomvattend, inclusie wordt breed getrokken. Daar is niets mis mee, maar er is wel heel nadrukkelijk een verschil. Als het gaat om gender, geaardheid etcetera betreft het vooral het veranderen van de mindset van mensen, hoe we naar elkaar kijken, over elkaar denken. Bij mensen met een beperking gaat het daar ook om, maar daarboven ook om concrete veranderingen in de openbare ruimte. Toegankelijkheid van woningen, gebouwen etcetera. In de startnotitie wordt onderkend dat bewustwording een belangrijk proces is, bij alle partijen. Maar we kunnen de  maatschappelijke organisatie pas meenemen in de bewustwording als we het zelf tot diep in onze vezels hebben verankerd, verinnerlijkt. Dat proces is niet van vandaag op morgen klaar.

De fractie van de PvdA stelt dan ook voor om onderscheid te maken in de sociale en procesinclusie: Een uitvoeringsplan voor 2 jaar, waarin de ruimtelijke opdracht wordt opgepakt. Dus waar de ruimte concreet wordt aangepakt. Dat houdt dus in dat bij alle ontwikkelingen op het gebied van infra, wonen, sport etcetera gedacht en gehandeld wordt vanuit de inclusie-agenda. En vergeet dan ook niet aanpassingen in de bestaande openbare ruimte als gebouwen, winkels, begraafplaatsen. Daarnaast een beleidsplan voor de lange(re) termijn waarin procesinclusie wordt ontwikkeld en vastgelegd en geëvalueerd. Dit is een traject van de lange adem. Daar waar kan moeten we handelen, en rap wat.

 

Startnotitie harmonisatie subsidiebeleid en aanpassing subsidieverordening

 

geen opmerkingen Jaarstukken 2018 en begroting 2020 Vereniging Waddenzeegemeenten Sluiting

 

Het bericht Raadsbijdrage PvdA raadsvergadering 18 september 2019 verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Woensdag 18 september vond de eerste raadsvergadering van Het Hogeland weer plaats na een lange zomervakantie. Maar wel zonder mijn aanwezigheid. Als senior doe ik aan vakantiespreiding. Ondanks dat ik in de raad zit, sta ik mezelf toe één of twee keer een raadsvergadering te verzuimen en te genieten van een korte vakantie op een ogenblik dat ouders met kinderen weer hun verplichtingen hebben. En zo wandelden mijn vrouw en ik in de Vogezen ten tijde van die eerste raadsvergadering. Dat keertje spijbelen voelde goed. Het schoolkind in me is nog steeds niet ver weg.

Op de agenda van de raadsvergadering stond ‘Startnotitie lokale inclusie agenda’. Een onderwerp waar ik normaal het woord over voer namens de PvdA. Ondanks dat ik niet aanwezig zou zijn, was ik bij de voorbereiding van dit onderwerp volop betrokken. Uiteraard had ik de startnotitie gelezen. Maar ik had ook enige mensen uit ‘de doelgroep’ gevraagd het stuk te lezen en van commentaar te voorzien. Zij waren daar gelukkig toe bereid en mailden mij hun inhoudelijke reacties. Eén van mijn meelezers begon met een niet-inhoudelijke opmerking. Haar opmerking betrof de vorm van de startnotitie en luidde ongeveer als volgt: ‘Jan Willem, wat heb ik een respect voor je dat je dit soort stukken al vanaf 2010 leest, ik was op bladzijde 2 al afgehaakt.’

Ik schrok van die opmerking. In de eerste plaats omdat ik me realiseerde dat ik het zelf in eerste instantie niet opgemerkt had. Kennelijk raak je gewend aan het lezen van stukken die niet zo makkelijk leesbaar zijn. Na negen jaar in de raad gezeten te hebben, ontwikkel je kennelijk een vorm van (beroeps)deformatie. Maar als ik er nog eens over nadenk, dan komen er toch wel regelmatig moeilijk leesbare stukken voorbij. Stukken die je niet even vlot leest, die te groot van  omvang zijn of te veel bijlagen bevatten.

De schok is nog groter als je bedenkt dat het mensen die nauw bij dit of een ander onderwerp betrokken zijn, al afschrikt om een stuk even vlot te lezen. Als zij al afhaken, wie leest het dan nog wel? We willen toch dat onze inwoners betrokken zijn bij de lokale politiek? We willen toch dat ze daaraan op een bij hun passende wijze een bijdrage leveren? En de schok wordt nog groter als je bedenkt dat in een democratie iedereen uit de Hogelandster samenleving in de gemeenteraad zou moeten kunnen zitten. De raad moet een afspiegeling zijn van die samenleving. Dan mag het raadswerk niet exclusief voorbehouden zijn aan inwoners die in staat zijn moeilijke en omvangrijke stukken te lezen.

Onder het agendapunt D.10 ‘Startnotitie Lokale Inclusie Agenda Het Hogeland 2020-2022’ staat het volgende en ik citeer: ‘Onder inclusie wordt verstaan dat alle inwoners, ongeacht culturele achtergrond, leeftijd, taal, sekse, seksuele geaardheid, status, talenten en/of beperkingen moeten kunnen meedoen’.  Dat roept de vraag op waaraan alle inwoners moeten kunnen meedoen. Mijn antwoord: ‘Alle inwoners moeten overal aan kunnen meedoen en dus ook aan het raadswerk en de politiek, indien ze dat tenminste willen’.  En mijn boodschap: ‘Als we werkelijk inclusief willen zijn, dan zullen we in de spiegel moeten kijken, te beginnen bij de gemeente’.

Het bericht In de spiegel kijken verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

15 september 2019

Enkele tientallen deelnemers hebben genoten van een wandel- of fietstocht rond Onderdendam. De afdeling Het Hogeland van de Partij van de Arbeid had enkele routes uitgezet. De sociaal-democraten deden dat in het kader van de week van de duurzame mobiliteit.

Janny Klei nam samen met Afie Eleveld het initiatief. “Het is heerlijk om te wandelen of fietsen door het weidse land. Zowel leden als niet-leden namen deel. De deelnemers hebben met elkaar gemeen dat ze heel blij zijn met de rust en mooie vergezichten. Het Hogeland is prachtig!”

PvdA’er Klei vertelt dat tijdens de tochten ook gepuzzeld kon worden. Maria Bolt, Ivo Pol en Jan-Willem van de Kolk hadden onderweg het beste opgelet en kwamen met de oplossing. “PvdA HH, oftewel Partij van de Arbeid Het Hogeland was het goede antwoord. Ze verdienen hiermee de eerste prijs en eeuwige roem” vertelt Klei met een knipoog.

De geslaagde dag werd gestart en afgesloten bij de gastvrije vrijwilligers van het Dorpshuis in Onderdendam. Deze dag waar iedereen gratis aan deel kon nemen werd mede mogelijk gemaakt door de sponsors supermarkt Plus uit Bedum en het Dorpshuis Zijlvesterhoek.

Het bericht “Het goede antwoord is PvdA HH”, PvdA promoot wandelen en fietsen in Het Hogeland. verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Ik ben even een tijdje uit de lucht geweest. In de zomervakantie lag het raadswerk stil en ik heb mezelf gepermitteerd om ook even geen columns te schrijven. Nu het politiek seizoen weer voor de deur staat, pak ik de draad weer op.

Hiervoor schreef ik over het politieke seizoen dat weer voor de deur staat. Daarmee doel ik op het openbare en zichtbare werk in de gemeenteraad. Het politieke handwerk is echter niet altijd zicht- en hoorbaar. Zo heb ik de vorige week al weer drie bezoeken bij mensen thuis afgelegd. Dit naar aanleiding van een telefoontje of een mail. Vaak zoeken inwoners contact als ze een probleem hebben. Soms kan ik achter de schermen iets voor hen doen, soms ook niets. Indien het probleem het individuele belang overstijgt en waarschijnlijk meer mensen hier tegenaan zouden kunnen lopen, dan kan ik het ‘politiek’ maken. In gesprekken met mensen zeg ik dat ook en zeg ik hen dat ik een onderscheid moet maken tussen het individuele en het algemene belang. Alleen dat laatste kan ik in de raad aankaarten en/of in een column verwoorden. Eén van mijn (huis)bezoeken heeft aanleiding gegeven tot onderstaande overpeinzingen en stellingname.

De gemeente Het Hogeland heeft er in zijn dienstverlening voor gekozen om geen confectie, maar maatwerk te leveren. Of het nu gaat om maatschappelijke ondersteuning, ruimtelijke plannen, begeleiding bij het vinden van werk, ondersteuning van gezinnen met een laag inkomen of plannen van dorpen, de gemeente wil ‘verschil’ maken en recht doen aan die verschillen. Niet alleen de gemeente vindt dat, ook onze inwoners. In de toekomstvisie op de nieuwe gemeente Het Hogeland met de titel ‘Ruimte!’ wordt dat op bladzijde 15 als volgt verwoord: ‘Maar liefst 90%van de respondenten van de inwonersenquête noemde dit (met ‘dit’ wordt ‘maatwerk’ bedoeld) (zeer) belangrijk en de term werd veel genoemd in de inloopsessies’.

Het motto is dus ‘geen mens, geen dorp en geen situatie is gelijk en daarom moeten we hen dus ook niet als gelijken willen behandelen’. Maar willen we dat ook echt? Ja, als het voor onszelf of voor ons dorp goed uitpakt.  In het andere geval zullen we onszelf graag vergelijken met onze buurman, die ‘het beter geregeld heeft’. In die zin is het schoolkind in ons nooit ver weg: ‘ja, maar hij ……’.

Maatwerk betekent dat je de één anders behandelt dan de ander, dat je de mogelijkheid hebt om af te wijken van regels, dat er geen mal bestaat, dat we geen confectie leveren, maar iedereen een ‘maatpak’ aanmeten. Maatwerk leveren betekent dan ook vrijwel automatisch dat je elke keer als je afwijkt van de regels een precedent schept, hetgeen voor de inwoner aanleiding kan zijn om te zeggen ‘ja, maar hij …..’.  Dit argument ‘ja, maar hij …..’ houdt dus geen stand meer als we maatwerk willen. De individuele bewoner kan hier eigenlijk niet meer mee aankomen. En de gemeente dan? Tegelijkertijd verliest ook de gemeente een argument. De gemeente kan zich nooit meer verschuilen achter het argument  ‘ja, maar daarmee scheppen we een precedent’.

Het bericht Maatwerk, daarmee scheppen we een precedent verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.