Poliflw

De gemeenteraad heeft ingestemd met het voorstel om te gaan werken met variabele tarieven. Wij hebben een motie ingediend waarbij we nog eens nadrukkelijk wijzen op mensen die hun restafval niet goed kunnen beperken (denk aan luiers, medisch afval). Voor deze mensen moeten een oplossing worden gezocht. Een meerderheid van de raad deelt deze mening. Het college moet hier dan ook mee aan de slag. Hieronder volgt onze bijdrage tijdens het debat.

Voorzitter,

Wij vinden het van belang, dat de hoeveelheid restafval daalt naar de door de landelijke overheid gestelde norm. Hoe minder restafval, hoe beter!

Dit vereist een cultuuromslag, maar het is ook goed als dit financieel voordeel oplevert voor wie het afval goed scheidt. Daarnaast is het natuurlijk onaanvaardbaar dat onze inwoners moeten betalen voor afval dat inwoners buiten de Waardlandenregio hier dumpen. Ook kunnen wij ons helemaal vinden in de pogingen om te komen tot een volledig circulaire economie. Wij hebben een verantwoordelijkheid om goed om te gaan met de schepping en dan kan het soms niet anders of we moeten daartoe maatregelen nemen. 

Het is ons ook niet ontgaan dat het voorstel tot beroering heeft geleid, een door 950 inwoners getekende petitie toont dat aan. Onze fractie heeft ook uitgebreid met de indiener gesproken, we hadden een goed gesprek (al waren we het niet overal over eens)! Wij hebben diverse artikelen over de voors en tegens van variabele tarieven (Diftar) gelezen. Zoals vaker het geval is spreken de deskundigen elkaar ook bij dit onderwerp tegen, evenals de verschillen die er zijn in ervaringen met Diftar. Als je echter wat beter leest dan zie je dat de conclusies in grote steden anders zijn dan in gemeenten met een landelijk karakter. In gemeenten met een landelijk karakter werkt Diftar! 

Alles afwegende geloven wij dan ook , dat het voorstel zoals dat nu voor ons ligt zal werken en zal bijdragen om de gestelde doelen te halen.

Van belang is wel, dat inwoners niet gestraft wordt voor iets wat ze niet kunnen voorkomen. We denken dan aan bewoners van hoogbouw, gebruikers van medicinale voorzieningen, luiers, maandverband. Zij hebben geen keuze en zouden onevenredig benadeeld kunnen worden. Uit de beantwoording van de technische vragen blijkt dat hiernaar wordt gekeken en gezocht wordt naar een oplossing. Onze fractie dient een motie in om dit ook nog eens te benadrukken. Wij willen niet dan mensen veel moeten betalen voor iets wat ze niet kunnen voorkomen!

Een ander belangrijk punt is communicatie en voorlichting. Wat kunnen inwoners als PMD (plastik, metaal en drinkpakken) kwijt, wat als GFT, wat is echt restafval? Wij vermoeden dat hier ook nog de nodige winst te behalen is. Zelf ontdekte ik gisteren dat ik ook nog het nodige over PMD kan leren. 

Dat brengt mij dan tot slot bij de circulaire economie. In het antwoord op onze vraag geeft het college aan dat de kringloopwinkel haar afval (huisraad) gratis mag blijven aanbieden. Dat stemt mijn fractie tot grote tevredenheid. Immers de kringloop levert een belangrijke bijdrage aan de circulaire economie. Wij roepen Waardlanden dan ook op met de kringloopwinkel in overleg te gaan om die circulaire economie te realiseren.

Wim IJzerman

Woordvoerder Afval- en grondstoffenbeleid, 24 juni 2021

Donderdag 27 mei is in de gemeenteraad een voorstel besproken over de lange termijn financiering van Stedin. Het raadsvoorstel omvatte een aantal punten:

Het College wil geen extra kapitaal storten vanuit het oogpunt van schuldreductie. Hoewel onze fractie daar begrip voor heeft, hebben wij aangegeven dat naar onze mening er een nog hogere prioriteit is, namelijk de volgende: zorg voor onze omgeving / duurzaamheid. Om de energielevering in de hele energietransitie te kunnen garanderen ziet Stedin zich geplaatst voor een belangrijke opgave: het realiseren van een toekomstbestendig elektriciteitsnetwerk. Hiervoor vragen zij om extra kapitaal aan haar aandeelhouders voor noodzakelijke investeringen.

Wij vinden dat ook onze gemeente als aandeelhouder daarin haar steentje dient bij te dragen!

Naast het argument van duurzaamheid, vragen wij ons ook af, of het vanuit financieel oogpunt verstandig is geen gebruik te maken van de geboden mogelijkheid tot deelname in de kapitaalstorting. Immers de investering levert een rendement op van 3%, in ons geval zou het om 3% * € 900.000, oftewel € 27.000 gaan. Dat lopen we nu jaarlijks mis. 

Tot onze spijt vonden we in de gemeenteraad geen meerderheid voor ons standpunt en daarmee leveren we niet de bijdrage die we hadden kunnen leveren aan de energietransitie en gooien we ook nog eens € 27.000 per jaar dividend weg. Een gemiste kans!

Burgemeester Dirk Heijkoop bezocht woensdag 12 mei de herdenkingsborden die geplaatst zijn door de Stichting 75 jaar vrijheid Hardinxveld-Giessendam. In april 2021 zijn in Hardinxveld-Giessendam 6 herdenkingsborden geplaatst ter herinnering aan belangwekkende gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog. Het initiatief van de Stichting 75 Jaar Vrijheid Hardinxveld-Giessendam is gerealiseerd vanuit MAG-bijdragen. De gemeente Hardinxveld-Giesendam verleende op meerdere onderdelen van de uitvoering medewerking. Kijk op onze website voor het volledige artikel over de herdenkingsborden. Yvonne Hoogendoorn Communicatieadviseur Gemeente Hardinxveld-Giessendam

Net als veel anderen werden ook wij verrast door het geplaatste hek op/langs het wandelpad tussen de spoorwegovergang bij het station en de spoorwegovergang naar NuBuiten. We hebben direct om opheldering gevraagd. We kregen hierop het volgende antwoord van het college: 

"De Achterdijk-West is in de wegenlegger van de gemeente opgenomen als openbare weg, met de beperking dat deze alleen toegankelijk is voor voetgangers. Op grond van de Wegenwet heeft degene op wiens grond een openbare weg ligt, de plicht de aanwezigheid van de weg te dulden. De eigenaar van de ondergrond mag een openbare weg dus niet afsluiten met een hek. De wegenlegger bepaalt waar de weg ligt, wie er onderhoudsplichtige is en wie het bevoegd gezag heeft. Het Waterschap Rivierenland is onderhoudsplichtige en heeft het bevoegd gezag voor de Achterdijk West. Dit betekent dat de gemeente op deze weg geen zeggenschap heeft. Het Waterschap moet er als bevoegd gezag op toezien dat een weg in goede staat verkeert en dat de toegankelijkheid van de weg is gewaarborgd." 

De situatie is ondertussen onder de aandacht bij het Waterschap, wij volgen het vervolg op de voet.

De biggenruggen op het fietspad langs de Rivierdijk in Boven-Hardinxveld waarover het CDA zich terecht druk maakte gaan mogelijk binnenkort toch weg. Ook de T@B heeft zich inmiddels verwonderd over deze "veilige" oplossing. Lees het artikel in het AD: https://www.ad.nl/rivierenland/biggenruggen-rivierdijk-mogelijk-binnen-een-jaar-alweer-weg~a9f6aeaf/

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

Hardinxveld-Giessendam, 16 juli 2020 Artikel 12 vraag Reglement van Orde: bomenkap ter hoogte van Middenwetering/ Hakgriend/ bedrijventerrein Nieuweweg Aanleiding: In juli 2020 zijn op het bedrijventerrein Nieuweweg 7 bomen langs de Middenwetering gekapt. De CDA – fractie heeft van diverse omwonenden aan de Nieuweweg hierover kritische vragen gehad. De kap kwam als een verrassing. De CDA – fractie heeft hierover vragen. 1 Is het college op de hoogte van de bomenkap langs de Middenwetering gelegen op het bedrijventerrein Nieuweweg? Zie de bijgevoegde foto’s. 2 Wat is de reden van de bomenkap 3 Deelt u het standpunt van de omwonenden dat bomen een functie hebben van geluidswering en lichtvermijding, hetgeen ook past in het huidige bomenbeleidsplan? 4 Bent u op de hoogte van compensatie van de gekapte bomen, immers het betreft een groenstrook als overgang van industrieterrein naar de wetering? 5 Begin maart 2020 zijn ook bomen gekapt langs de grens van industrieterrein Nieuweweg, grenzend aan enkele achtertuinen van de Nieuweweg. Deelt u met ons het standpunt dat het van groot belang is dat direct omwonenden gedegen geïnformeerd worden voordat de kap begint? Met vriendelijke groet, Timon van Zessen, CDA raadslid Hardinxveld-Giessendam

Het college heeft de balans opgemaakt, de Jaarstukken 2019 sluiten af met een voordelig resultaat van 28.000 euro. Ook is het weerstandsvermogen als gezond te bestempelen. Het CDA hecht waarde aan financiële duurzaamheid. Wij complimenteren de ambtelijke organisatie en het college voor de opstelling van de Jaarstukken. In 2019 zijn stappen gezet op het gebied van het proces raadsprogramma, de bestuurlijke samenwerking, de Omgevingswet, ‘t Oog en het jeugdbeleid. De accountant Het CDA constateert dat de verklaring een getrouw beeld geeft en dat volgens de regels is gehandeld.. Een felicitatie voor de organisatie en het college. Opzet Jaarstukken Conform afspraak worden de middelen sociaal domein (raadsbesluit 4 dec. 2019) gestort in de reserve en de rijksmiddelen duurzaamheid zijn ook geoormerkt. Wij adviseren het college om in het Bestuursverslag het raadsbesluit bij de Jaarstukken de reservemutaties explicieter toe te lichten in de toekomst. Wij kunnen ons vinden in het voorstel resultaatbestemming. Grondexploitaties De risico's inzake grondexploitaties zijn beheersbaar. In de raadsinformatiebrief zijn de algemene risico’s helder verwoord: stikstof, corona, pfas en Omgevingswet. Zo is een verlies genomen op de IJzergieterij van € 150.000. Het is zaak om de bestemmingsplannen ’t Oog, Rokerij en IJzergieterij vast te stellen. Duurzaamheid Er zijn voordelen in 2019 ontstaan als gevolg van de lokale energieagenda. Bij ons is als CDA-fractie wel de vraag wat is blijven liggen? Cruciaal is dat meters gemaakt gaan worden, denk aan de zonnepanelen op gemeentelijke gebouwen. Wij komen in september met een motie hiertoe. Wij roepen het college op om met een voorstel reserve Duurzaamheid te komen. Sociaal domein De financiën sociaal domein en dan met name Jeugdhulp blijven kopzorgen geven. Aangegeven is dat de kosten Jeugdhulp in 2019 een nadelig effect laat zien van € 130.000. Zoals afgesproken lopen alle plussen en minnen via de reserve. Het gevoel van de CDA fractie zegt dat ‘’we’’ er nog niet zijn Afrondend U geeft in de politiek-bestuurlijke hoofdlijnen aan dat de uitvoering van het programma op schema ligt. De CDA-fractie hecht waarde aan een beperkte set aan zelf gekozen indicatoren. Wij kunnen instemmen met de Jaarstukken. De CDA-fractie herkent zich in de genoemde religieuze verdieping die een extra dimensie krijgt in het huidige coronatijdperk.