Poliflw

De fractie PvdA-GroenLinks zet zich dit jaar opnieuw voor een algeheel vuurwerkverbod in de gemeente Wijdemeren. Gisteren hebben we een initiatiefvoorstel hiervoor ingediend in de gemeenteraad. Het College van B&W van de gemeente Wijdemeren moet binnen een maand op ons voorstel reageren.

De fractie PvdA-GroenLinks pleit al jaren voor een vuurwerkverbod omdat:

Mensen gewond raken door het afsteken van vuurwerk c.q. rondvliegend vuurwerk. Elk jaar weer wijzen oogchirurgen en andere medici op de  grote gevaren van vuurwerk. Er met vuurwerk veel schade aan (openbare) gebouwen, de openbare ruimte,  brievenbussen en dergelijke wordt aangericht. Hulpverleners in gevaar zijn omdat er zwaar vuurwerk op ze afgevuurd wordt. Vuurwerk een enorme luchtvervuiling veroorzaakt. De zware metalen die  vrij komen zijn  slecht voor mens, dier, water en bodem. Veel (huis)dieren doodsbang zijn voor vuurwerk. Voor hun is Oud & Nieuw zeker geen feest.

De fractie PvdA-GroenLinks zet zich dit jaar opnieuw voor een algeheel vuurwerkverbod in onze gemeente. Begin maart 2020 hebben we een initiatiefvoorstel hiervoor ingediend in de gemeenteraad. Het College van B&W moet binnen een maand op ons voorstel reageren. De volledige tekst van ons voorstel is te vinden via de website van de fractie in Wijdemeren.

In de laatstgehouden Raadsvergadering van 6 februari is een voorstel van het College van B&W fundamenteel aangepast. Het College wilde de bevoegdheid hebben om (maximaal) één miljoen Euro uit te geven per zogenaamde ‘strategische grondaankoop’; zonder toestemming van de gemeenteraad!

Daar waren wij, als oppositiepartijen PvdA/GroenLinks en DeLokalePartij, geen voorstander van. Dat vinden wij een aantasting van het zogenaamde ‘budgetrecht’ van de gemeenteraad. Wij willen dat zo’n aankoop van tevoren aan de gemeenteraad wordt voorgelegd ter goedkeuring.

Tot onze verbazing gingen na een stevig gesprek tijdens een schorsing in de raadsvergadering ook de coalitiepartijen met ons mee. VVD, D66 en DorpsBelangen leverden al hun eisen in. Daarmee verwierpen ze dus een voorstel van hun eigen College. Zelfs een ultieme poging van wethouder De Kloet om in dit kader bedragen onder de € 25.000 zonder voorafgaande toestemming van de raad uit te mogen geven werd genegeerd.

Dit alles getuigt van weinig vertrouwen in het College. Dat is ook wel verklaarbaar. Recent hebben we te maken gehad met forse overschrijdingen op grote infrastructurele projecten. Zoals de overschrijding van € 420.000 op het project herinrichting Oud Loosdrechtsedijk tussen de rotondes. Het College heeft dus moeite om dit soort grote projecten te beheersen. En wie garandeert ons dat dit niet gebeurt bij de aankoop van grond, en dan met name in het traject daarna als er bijvoorbeeld met woningbouw wordt gestart?

Feitelijk is het College qua grondaankopen dus ‘onder curatele’ gesteld. Is dat wegens (een gebrek aan) vertrouwen? Wij vinden het (een) noodzakelijk (kwaad).

Stan Poels en Gert Zagt Raadsleden PvdA/GroenLinks en DeLokaleParti Gemeente Wijdemeren

Soms vraag je je af of men in Den Haag wel weet hoe het is in de Nederlandse gemeenten aan toe gaat? Dit had ik in de discussie rond de Participatiewet afgelopen week. De Participatiewet werd in 2015 ingevoerd om mensen die naast de arbeidsmarkt blijven staan aan een baan te helpen. Vorige week publiceerde het Sociaal en Cultureel Planbureau een vernietigend rapport over deze wet. De wet, van het kabinet Rutte-II van VVD en PvdA, heeft er niet of nauwelijks toe geleid dat er meer mensen vanuit een uitkering of sociale werkplaats naar een gewone baan zijn doorgestroomd.

GroenLinks deelt het beeld dat het Sociaal Cultureel Planbureau schetst. We vinden dat er in de huidige situatie veel te veel druk wordt gezet op mensen om aan het werk te gaan, zonder hierbij oog te hebben voor de achterliggende oorzaken waarom mensen thuis zitten. Misschien gaat er nu eindelijk iets veranderen dacht ik. Maar het kabinet kwam als snel met een reactie.

Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken, VVD) wil af van de vrijblijvendheid in de bijstand en wil daarom in de wet vastleggen dat alle gemeenten bijstandsgerechtigden een "passend, niet vrijblijvend aanbod" doen. Nu is dat niet verplicht. Nog meer dwang dus. De reactie van het kabinet is een duidelijk voorbeeld van een denkfout die in onze samenleving is geslopen. Veel mensen zijn ervan overtuigd geraakt dat iedereen aan het werk moet, want mensen die werken zijn het gelukkigst. Als dit je niet lukt, is het je eigen schuld en mag je daarvoor worden gestraft of verplicht worden om werk dat je wordt aangeboden aan te nemen. Ik zal hieronder uitleggen dat dit beeld niet reëel is.

Iedereen moet aan het werk, mensen die werken zijn het gelukkigst

Het idee achter de Participatiewet is dat iedereen aan het werk moet. Door een baan hebben mensen een zinvolle dagbesteding, een inkomen en de mogelijkheid om zich te ontwikkelen.

Dit zal vast voor een heleboel mensen zo zijn, maar geldt echt niet voor iedereen. Voor een grote groep is werk helemaal niet de weg naar een gelukkig leven. Stel dat je bijvoorbeeld kampt met gezondheidsproblemen, dat je als alleenstaande ouder zorgt voor je kinderen of mantelzorger bent voor een familielid. Is het dan de beste oplossing om daarnaast te moeten werken? Daarnaast kampt 1 op de 7 werknemers in Nederland tegenwoordig met burn-outklachten. Dit roept de vraag op of werken echt wel zo goed is voor mensen als het kabinet ons doet geloven?

Als je het niet lukt om aan het werk te komen is dat je eigen schuld

Het beeld dat steeds wordt geschetst is mensen die in de bijstand zitten lui zijn en daarom daar zitten. Het is volgens het kabinet dan ook logisch dat je door de zogenaamde tegenprestatie iets terug gaat doen voor de uitkering die je ontvangt. Deze redenering gaat ervan uit dat iedereen in Nederland dezelfde kansen heeft op school en op de arbeidsmarkt. Als je vervolgens in de bijstand terechtkomt, is dat je eigen schuld.

De realiteit is echter dat er in Nederland sprake is van een grote kansenongelijkheid. Het simpele feit is dat als je ouders hoogopgeleid zijn, je zelf ook een veel grotere kans hebt om hoogopgeleid te geraken dan wanneer je ouders laagopgeleid zijn. Daaruit voortvloeiend zijn je kansen op de arbeidsmarkt natuurlijk ook een stuk beter. Het is totaal niet rechtvaardig om kritiek te uitten op mensen in de bijstand zonder daarbij kansenongelijkheid in ogenschouw te nemen.

Mensen die niet werken moeten worden verplicht om dat wel te doen.

Terug naar het plan van staatssecretaris Van Ark. Gemeenten moeten mensen in de bijstand een niet vrijblijvend aanbod tot werk doen. Dit plan slaat de plank volledig mis. Het overgrote deel van mensen in de bijstand bestaat uit mensen die er voor kiezen om niet te werken vanwege bijvoorbeeld de zorg voor kinderen. Daarnaast is er een groep die vanwege andere problemen niet in staat is om te werken. Zoals een wethouder uit Stadskanaal het vorige week in NRC formuleerde: “Ongeveer een kwart van de bijstandsgerechtigden is domweg bezig zijn leven weer op de rails te krijgen. Dat ontkennen vind ik getuigen van een irreëel mensbeeld”, voegde hij daaraan toe.

Voor deze mensen is de verplichting om te werken onrechtvaardig en zorgt alleen maar voor problemen. Dit beleid moeten we in Hilversum absoluut niet uit gaan voeren. Laten we in plaats daarvan verder durven kijken dan alleen werk. Laten we voor iedere inwoner van Hilversum die een steuntje in de rug nodig heeft, kijken naar de best mogelijke ondersteuning. In de vorm van zorg, werk, een uitkering of wat dan ook.

Arie Poels Fractielid GroenLinks Hilversum

In de Woonvisie 2016-2020 van de gemeente Wijdemeren lezen we de volgende tekst: “De woningvoorraad in onze gemeente is eenzijdig samengesteld. In alle kernen bestaat het overgrote deel (70%) van de woningvoorraad uit koopeengezinswoningen. Aan dit type woningen (met name tussenwoningen) tussen € 200.000,- en € 300.000,- bestaat een overschot. De grootste behoefte bevindt zich aan de onderkant van de woningmarkt: goedkope koopwoningen en huurappartementen. Bij woningtoevoegingen geldt dat we niet méér van hetzelfde willen toevoegen, maar zo veel mogelijk die segmenten willen toevoegen die de woningvoorraad meer divers en toekomstbestendig maken. Dit betekent dat in de nieuwbouwprogramma’s het aandeel betaalbare en gestapelde bouw omhoog gaat”.

Tekst die aan duidelijkheid niets te wensen over laat. Wijdemeren is de sterkst vergrijzende gemeente in de regio Gooi en Vechtstreek. Betaalbare woningen voor jongeren en jonge gezinnen zijn dus noodzakelijk om tot een evenwichtige(re) samenstelling van de bevolking in de diverse woonkernen te komen. Woningen die nu ontbreken waardoor die jongeren verhuizen naar bijvoorbeeld Hilversum en Gooische Meren.

Maar de praktijk is weerbarstig. We zien in Wijdemeren vooral particulieren en projectontwikkelaars die met woningbouwplannen komen. Veelal in het (zeer) dure koopsegment , zoals de Porseleinhaven en het Kompas in Loosdrecht. Woningen voor de zeer welgestelden, maar die bieden geen oplossing voor het bovengenoemde probleem. En bij de wat kleinere plannen moeten we als Raad ontzettend hard werken om de afspraak  van 1/3-de sociale huur of koop op tafel te houden.

Wat nodig is is dat de gemeente Wijdemeren op dit onderdeel veel actiever gaat worden. De gemeente heeft immers ook de mogelijkheid een actief grondbeleid te voeren, met name als het een grondpositie heeft. Door het realiseren van een aantal Integrale Kind Centra (IKC) In Loosdrecht gaat die situatie ontstaan. Wij verwachten als fractie PvdA/GroenLinks de komende periode dan ook een actief beleid om daar sociale woningbouw mogelijk te maken, met name bij Het Achtererf, het vrijkomend terrein van de Lindeschool en het vrijkomend terrein en gebouw van de Terpstraschool. Dus een fors aandeel sociaal huur en koop.

Aan de slag!

Stan Poels, fractievoorzitter Wijdemeren

In de gemeente Wijdemeren is in 2018 de “Duurzaamheidagenda 2018-2021” vastgesteld. Een keurige notitie met ambities op het terrein van vermindering van de CO2-uitstoot, van de opwekking van energie en van energiebesparing , het bevorderen van de circulariteit, klimaataanpassing en mobiliteit. Als fractie PvdA-Groen Links hebben we dan ook ingestemd met deze agenda. Daarbij hebben we direct opgemerkt dat de financiële middelen om dit beleid mogelijk te maken grotendeels ontbreken.

Uit een bestuurskrachtonderzoek (in opdracht van de provincie Noord Holland) uit 2016 is gebleken dat de gemeente Wijdemeren onvoldoende bestuurskracht heeft. Het heeft er heel lang naar uitgezoen dat dit zou leiden tot een bestuurlijke fusie met de gemeente Hilversum, maar in 2018 heeft de provincie Noord Holland besloten dit toch niet te doen. Dat hebben wij als fractie zeer betreurd omdat  een gemeente als Wijdemeren met 24.000 inwoners niet in staat is alle (toekomstige) taken adequaat uit te voeren.

Hoe dan ook, om de lokale bestuurskracht te versterken heeft de gemeenteraad besloten om eenmalig 800.000 euro ter beschikking te stellen om “de basis op orde te krijgen” en structureel 1 miljoen ter versterking van de  ambtelijke capaciteit. Grote sommen geld dus, met als gevolg dar er nauwelijks nog middelen ter beschikking zijn voor nieuw beleid, waaronder duurzaamheidsbeleid.  Er is een kleine “reserve duurzaamheidsbeleid” van ruim 1 ton en voor de rest zal het uit bestaande budgetten moeten worden gehaald. Onze wethouder duurzaamheid heeft een dus vrijwel lege portemonnee.

En als er dan eens geld is wordt dat uitgegeven aan onderwerpen als “dorpenbeleid” en het aantrekken van een “strategisch adviseur”. Die moet draagvlak zien te verwerven in de regio voor het standpunt van de gemeente Wijdemeren dat het tot 2028 zelfstandig wil blijven en dat er daarna 1 gemeente Gooi- en Vechtstreek moet komen. Een standpunt waar helemaal geen draagvlak voor is in de regio. Zonde van het geld dus.

Kortom, veel ambities, weinig geld, en als er dan eens geld is wordt dat aan andere zaken besteed. Als oppositiepartij blijven wij hier natuurlijk op hameren, zeker in een gemeente met zo veel kwetsbare natuurgebieden en Natura-2000-terreinen als Wijdemeren.

Stan Poels, Fractie PvdA/Groen Links Wijdemeren

GroenLinks Hilversum en PvdA/GroenLinks Wijdemeren staan op donderdag 20 juni stil bij de situatie in de jeugdzorg. Sinds 2015 is deze zorg een taak van de gemeentes maar veel gemeenten worstelen met de hoge kosten en de kwaliteit van de zorg. Wat heeft vier jaar jeugdzorg bij gemeenten opgeleverd? En wat moet er in de toekomst gebeuren? Deelnemers aan het debat zijn onder andere  Cor Anneveldt (Hoofd Bedrijfsvoering GGZ Fornhese), Johan Vroegindeweij (directeur van samenwerkingsverband Unita) en Marlies van Loon (Bestuurder Youké).

Lees verder >>

In de afgelopen raadsvergadering op 6 juni riep ik mijn collega-raadsfracties en het college op om in verzet te komen tegen de voorgenomen plannen van staatssecretaris Van Ark, die van plan was om arbeidsgehandicapten minder te betalen dan het minimumloon.

Het kabinet wilde de loonkostensubsidie in de Participatiewet, ingevoerd door het vorige kabinet, vervangen door loondispensatie. Het doel was om meer mensen met een arbeidsbeperking aan de slag te helpen. In het eerste geval - de huidige situatie dus - betaalt de werkgever arbeidsbeperkten een volwaardig loon, waarvoor de gemeente subsidie bijdraagt. Bij loondispensatie, wat Van Ark voorstelde, mogen werkgevers onder het minimumloon gaan zitten voor werknemers met een verminderde productiviteit. Daarvoor hebben ze dan ‘dispensatie’ nodig van de gemeente. Die vult het salaris van de arbeidsbeperkte vervolgens aan.

Ik sprak in de raadsvergadering van juni over de donkere wolken die hingen boven mensen met een arbeidsbeperking en een verdienende partner of eigen geld. Voor hen zou het plan zeer ongunstig zijn; zij hebben geen recht op een uitkering als aanvulling op hun inkomen en dat inkomen zou dus lager worden dan het minimumloon. Op verzoek van GroenLinks stuurde het college een brief naar de staatssecretaris, waarin onze gemeentelijke bezwaren tegen dit plan werden voorgelegd. We waren niet de enige met bezwaren, ook werknemersorganisaties hadden grote bezwaren. Ook belangenorganisaties van uitkeringsgerechtigden konden zich niet vinden in de voorstellen. Cedris, de landelijke vereniging voor sociale werkgelegenheid en re-integratie, had onderzocht dat werkgevers geen enkele behoefte hadden aan dit nieuwe instrument en daar negatieve verwachtingen van hadden.

In de raad van Hilversum spreken we over het algemeen niet over zaken die in de Haagse politiek geregeld worden. Maar ik maak me sterk dat een aantal van mijn collega’s toch een brief hebben geschreven naar hun landelijke vertegenwoordigers. Dank daarvoor, heel veel dank! Want ondertussen is duidelijk geworden dat staatssecretaris Van Ark het plan herziet. Zij kwam tot de conclusie dat het plan niet goed uitvoerbaar en ongewenst is. Wel blijft ze streven naar meer arbeidsparticipatie van werknemers met een arbeidsbeperking, en dat streven is natuurlijk uitstekend.

De afgelopen raadsperiode heb ik regelmatig gepleit voor het behoud van de sociale werkplaats als publieke voorziening voor onze regio en onze inwoners. De instroom in de sociale werkplaats is met ingang van 1 januari 2015, toen de Participatiewet inging, op slot gegaan en zijn er nieuwe regelingen bedacht, maar met volstrekt onvoldoende resultaat. Inwoners die voorheen bij sociale werkplaatsen aan de slag konden, zitten nu, onder het regime van de participatiewet, veelal thuis. Langzaam aan begint het besef ook bij andere partijen door te dringen dat de genomen maatregelen niet werken. In de NRC van 12 september stelt Tweede Kamerlid Gijs van Dijk (PvdA) dat de sociale werkplaatsen terug moeten. In de NRC van 13 september staat een gezamenlijk stuk van de SP en VNO-NCW. Als zij, ideologische tegenpolen, samen optrekken, moet er wel iets aan de hand zijn. En dat is het geval: tienduizenden mensen met een arbeidsbeperking zitten thuis.

Natuurlijk denk ik niet dat enkel de brief van het Hilversumse college staatssecretaris Van Ark heeft doen besluiten tot het intrekken van dit onzalige voorstel. Wel denk ik dat het heeft geholpen en het sterkt mij in elk geval om me te blijven inzetten voor inwoners die op steun moeten kunnen blijven rekenen.

 

Marleen Remmers is fractievoorzitter van GroenLinks Hilversum.

GroenLinks, PvdA en SP willen wettelijk vastleggen dat het aantal sociale huurwoningen in Nederland tenminste op peil blijft. De partijen presenteren daartoe vandaag een initiatiefwetsvoorstel. De nieuwe wet garandeert dat er in gemeenten altijd tenminste evenveel nieuwe sociale huurwoningen bij moeten komen, als er gesloopt of verkocht worden. Dit is nodig om voldoende betaalbare huurwoningen voor mensen met een kleine beurs beschikbaar te houden.

GroenLinks Tweede Kamerlid Linda Voortman: “De enorme afname van sociale huurwoningen en de enorme toename van vraag ernaar is natuurlijk geen natuurverschijnsel. Het is het gevolg van een lakse overheid die onterecht vertrouwde op de markt. Wij willen dat iedereen betaalbaar en prettig kan wonen. Deze wet zorgt ervoor dat de overheid meer regie neemt om daarvoor te zorgen.”

 

PvdA-Kamerlid Henk Nijboer: "Iedereen moet zeker zijn van een goede, betaalbare woning. Maar voor veel Nederlanders is het vinden van een fijn huis een hopeloze zoektocht. Wachtlijsten van vele jaren zijn onacceptabel maar wel vaak de praktijk. In veel gemeenten is echt sprake van woningnood, daarom moeten we de sociale woningbouw beschermen en juist meer gaan bijbouwen.”

 

SP-Kamerlid Sandra Beckerman: "De komende jaren dreigen vele tienduizenden sociale huurwoningen gesloopt of verkocht te worden, terwijl het aantal mensen dat in aanmerking komt voor een sociale huurwoning juist toeneemt. Deze initiatiefwet beschermt de sociale woningbouw."

 

21 maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Meer weten over GroenLinks in jouw gemeente? Vind jouw gemeente op onze speciale verkiezingspagina.