Poliflw

Limburg zit sinds 9 april 2021 al bijna 7 weken effectief zonder een college van Gedeputeerde Staten dat de dagelijkse gang van zaken aanstuurt binnen de eigen organisatie en bevoegd is om de provincie naar buiten toe te vertegenwoordigen. Waarnemend Gouverneur Remkes vormt op dit moment in zijn eentje het college. Vanuit burgers, bedrijven en instellingen hebben Provinciale Staten de oproep gekregen om zo snel mogelijk een nieuwe college te vormen. Dit omdat er veel maatschappelijke vraagstukken wachten op een antwoord. Van zorg tot onderwijs, van wonen tot cultuur en van landbouw tot verkeer.   

Op 21 mei 2021 presenteerde informateur Hoes zijn advies over hoe te komen tot een nieuw college. Nu de informateur zijn werkzaamheden heeft afgerond is het aan Provinciale Staten om dit te bespreken. We constateren dat het advies van de informateur vooralsnog niet wordt gedragen door de partijen die van een nieuw college deel uit zouden moeten gaan maken. De voornaamste reden hiervoor lijkt de vraag wat een nieuwe bestuurscultuur zou moeten inhouden.

De informateur adviseerde vanuit de urgente bestuurlijke situatie om zijn advies te bespreken op dinsdag 25 mei 2021 in een Statenvergadering. Geconstateerd kan worden dat om onduidelijke redenen dit debat is vertraagd aangezien deze vergadering nu pas twee weken later is voorzien op 4 juni 2021 en de uitkomst van dit debat allerminst zeker. De gouverneur noemde uitstel van collegevorming eerder al onverantwoord en gaf aan dat Limburg averij oploopt als een nieuw college te lang op zich laat wachten. Er worden nu nogmaals kostbare weken verloren. Dat mag niet gebeuren.

Vanwege bovenstaande redenen en de noodzaak voor een andere bestuurscultuur om te komen tot een eerlijke overheid nemen wij het initiatief om de diverse politieke partijen uit te nodigen voor een informerend gesprek op vrijdag 28 mei 2021. Het doel hierbij is om te kijken of er een sterk sociale en stabiele coalitie gevormd kan worden.

Vrijdag 11 december werd in het marmeren paleis aan de Maas de Provinciale Energie Strategie besproken. Dat is een beleidsstuk dat als het ware boven de regionale energie strategieën (RES voor de mensen die van ambtelijke afkortingen houden) probeert te hangen. Nou, daar had Jorge wel wat op- en aanmerkingen over te maken. Lees hier zijn verhaal terug:

“Haalbaar, betaalbaar en met draagvlak. Hét mantra dat deze periode door het Gouvernement aan de Maas galmt. En ook in dit document lezen we het vaak genoeg terug. Volop haalbare ideeën zoals zonneparken, windturbines en warmtenetten staan op de planning en ze zijn nog relatief betaalbaar ook.

Draagvlak komt ook aan bod en dat is maar goed ook. Want er zijn voorbeelden aan te halen in onze provincie van hoe het wél en zeker ook hoe het níet moet. We moeten “de burgers meenemen” en hen veel laten “par-ti-ci-pe-ren”. Er staat zelfs dat de energietransitie een gezamenlijke verantwoordelijkheid is voor alle Limburgers. Makkelijk gezegd en zelfs niet waar; de overheid heeft het zover laten komen en het is ook aan haar om doelstellingen te halen. Veel hordes en lasten die onze inwoners nog voor de kiezen gaan krijgen, maar weinig en oneerlijk verdeelde lusten. Dat stemt ons nog altijd PESsimistisch over dit kader.

Energiearmoede Het is niet onbekend bij GS dat Provinciale Staten als geheel zich zorgen maakt over de energiearmoede bij onze gezinnen; daar hebben we het in de commissie uitvoerig over gehad. En ik waardeer de toezegging om met Dhr. Dritty te overleggen hoe wij de sociale huursector beter gaan faciliteren met regelgeving en gelden die vanuit Brussel naar Nederland vloeien. Maar is dat voldoende? Wij zien graag bij vaststelling van dit kader een steviger signaal naar alle Limburgers toe en daarom dienen wij een motie in om daadkrachtiger met Duurzaam Thuis aan de slag te gaan.

Oproep tot meer ambitie 2030 en ook 2050 zijn jaartallen die inmiddels op ons netvlies gebrand staan. We werken hard om alle doelstellingen voor die tijd ook gerealiseerd te hebben, maar wat daarna? We hadden gehoopt op meer ambitie voor de lange termijn en op het gebied van innovaties. Maar ik had beter moeten weten, want een wijze man leerde mij ooit dat hoop slechts uitgestelde teleurstelling is. Vandaar onze oproep om (zoals eerder toegezegd) in Q1 2021 het daar samen goed over te hebben, want een toekomst bouwen enkel op techniek van vandaag is een voorbode voor tekortkoming.

Veel tekst en veel moties en amendementen over de PES zeggen denk ik ook iets over de inhoud en ik verwacht dat GS duidelijker met ons kan afstemmen wat ‘de stip op de horizon’ precies is, hoe we daar komen mét alle inwoners en hoe we op elk gegeven moment kunnen zien hoe succesvol we zijn.

Laten we energie krijgen van energie maken

Uitkomst van dit alles is dat er komend jaar:

Een plan wordt gemaakt met alle woningcorporaties hoe de verduurzaming eerlijk te laten verlopen; dus zonder dat de totale maandelijkse woonlasten stijgen, Er op alle financiële regelingen vanuit Brussel en Den Haag een beroep wordt gedaan om onze woningcorporaties en gezinnen te ontlasten, We halfjaarlijks bekijken of behaalde resultaten voldoende waren, Er een plan komt om omscholing naar de installatietechniek beter en makkelijker te maken, We het voor onze inwoners nóg voordeliger gaan maken om een Duurzaam Thuis lening te nemen ter verduurzaming van hun woning, We in 2021 gezamenlijk gaan bekijken hoe wij innovatie voor de toekomst naar Limburg gaan halen.

Calimero-gedrag is mij niet eigen, maar in dit geval is er voldoende om over te klagen. Sterker nog: om het niet meer te pikken. Sinds het tijdperk van concessieverlening in het openbaar vervoer draait het om kosteneffectiviteit en niet om reisgemak, want kaartjes zijn alleen maar duurder en het aantal lijnen en diensten minder. Een kapitalistische gang van zaken die -zeker gezien de sociale ongelijkheid en onze duurzaamheidsopgave- zeer onwenselijk is en vraagt om een radicaal ander systeem.

Ook als we in acht nemen dat ons wegennet en spoorverbindingen niet lijken te bestaan voor de landelijke politiek, totdat de spreekwoordelijke emmer over loopt. Zo ook nu weer met de Maaslijn.

Uiteraard is het regionale vervoer en daarmee ook de verantwoordelijkheid voor het vastgoed over de randstedelijke schutting geflikkerd. Miljoenen betaalden onze gezinnen voor elektrificatie van iets wat onze toekomst is en een Rijksinvestering had moeten zijn. En nu wij in de Staten dachten alles voor de Maaslijn op de rit te hebben, ontspoort het project tóch nog een keer.

Foutieve calculaties van ProRail zorgen voor de nieuwste kostenoverschrijding die ons weer belastinggeld moet kosten. “Helemaal klaar zijn we er mee; in 2024 is het klaar zonder dat we er nog één euro extra aan besteden”, zo luidde het advies aan Den Haag.

Limburg is geen Niemandsland, niet het wormvormig aanhangsel van Nederland. Maar met verbinding naar Aken, Düsseldorf en Luik de corridor naar de rest van Europa. Waar mensen samenleven, ondanks het gebrek aan de eerste levensbehoefte die het OV tegenwoordig is.

Wat ons betreft is de lijn die we moeten volgen helder: een nationaal openbaar vervoer bedrijf, dat ook eigenaar is van het spoor. Een overheid die fors investeert om ook het “buitengebied” beter bereikbaar te maken, ons land fatsoenlijk laat aansluiten op het Europese spoorboekje en het reisgemak aan ons Limburgers teruggeeft, waar wij netjes belastingen voor betalen.

--- Jorge Wolters Gregorio ---

Bewustwording bij jongerenover gevaarlijke gedrag in het verkeer is van groot belang. De Traffic Informers bestaat uit een groep mensen die zichtbaar werden getekend voor het leven door een ernstig verkeersongeluk. Zij confronteren leerlingen met de gevolgen van gevaren en gevaarlijke gedrag in het verkeer. Leerlingen reageren positief op de manier waarop de Traffic Informers te werk gaan. 

De afgelopen jaren werd duidelijk dat de confrontatie met zwaar getroffen slachtoffers zorgt voor bewustwording/gedragsverandering. Docenten en leerlingen/oud-leerlingen bevestigen de effectiviteit van de Traffic Informers. Voor de Traffic Informers zelf is het net zo goed van belang, zij halen positiviteit uit de negatieve ervaring en leven energieker met de beperking die ze er aan over hebben gehouden. Voor hen is het vertellen aan leerlingen een mogelijkheid om uit de negatieve ervaring juist kracht te putten.

Toch geven het Limburgs Parlement en/of ROVL geen groen licht voor voortzetting van het project 'Traffic Informers'.

 

Na onthullingen in de Limburger en het NRC over de goedbetaalde klusjes voor ex-politici in Limburg waarbij aanbestedingsregels worden overtreden, de gedragscode geschonden wordt en belangenverstrengeling op de loer ligt, willen de Staten de onderste steen boven krijgen. De Zuidelijke Rekenkamer deed uitgebreid onderzoek. De resultaten zijn er inmiddels en afgelopen vrijdag zouden die worden besproken met de Statenleden. Gouverneur Theo Bovens, die verantwoordelijk is voor het toezien op en bevorderen van de integriteit in Limburg, kreeg in het rapport kritiek. 

Hij heeft tot op heden in beperkte mate een leidende rol vervuld in reactie op mediaberichten en onrust, ondanks zijn wettelijke zorgplicht voor bestuurlijke integriteit binnen de provincie. De hardnekkige beeldvorming rond integriteit in het provinciale beleid wordt hiermee niet doorbroken en hiermee wordt geen blijk gegeven van diepgaande zelfreflectie en bewustzijn over de gevoeligheid van gemaakte keuzes.  De Zuidelijke Rekenkamer is bovendien van mening dat College en Gouverneur op een verdedigende manier reageren op de onrust, met de nadruk op de rechtmatigheid en het handelen binnen de regels. 

Opvallend was daarom dan ook de afwezigheid van Bovens. Hierdoor ontbrak voor Provinciale Staten de mogelijkheid om hem vragen te stellen.  SP-fractievoorzitter Marc van Caldenberg: “Het is van belang dat de Gouverneur verantwoording komt afleggen aan het Limburgs Parlement. Er liggen stevige aantijgingen en een stevig rapport van de Rekenkamer over het handelen van het College en de Gouverneur. Voordat we ons oordeel geven willen we de uitleg van de gouverneur horen.”

Limburgers zijn, ten opzichte van de rest van Nederland, gemiddeld ongezonder. Limburg kampt al jaren met sociaal-economische achterstanden, waardoor we minder gezond zijn. Een op de drie Limburgers heeft diabetes of zit een voorstadium van deze ziekte. De Maastricht Studie is een grootschalig onderzoek onder de Limburgse bevolking naar de oorzaken en naar manieren om dit te voorkomen. De SP is zeer tevreden dat de provincie een vervolgstudie nu mogelijk maakt met 1,5 miljoen de komende drie jaar.

De vervolgstudie zet vooral in op een verbetering van de preventieve gezondheidszorg. Met deze studie kunnen veel Limburgers profiteren van projecten rondom diabetes en leefstijl. De studie draagt daarmee bij aan het verkleinen van gezondheidsachterstanden en dat is onder andere wat wij beoogden met de Sociale agenda. Zoals Marc van Caldenberg zegt: “De SP heeft sociaal beleid op de agenda van de provincie gezet. Nu nemen andere partijen dat over. Daar worden de Limburgers alleen maar beter van!”

In 2008 kocht de provincie een papierfabriek in Meerssen, met drie doelen: werkgelegenheid behouden, ambachtelijke productie behouden en de natuurwaarden er omheen verbeteren. Twaalf jaar later is de conclusie van de Zuidelijke Rekenkamer dat al deze drie doelen verre van gehaald zijn. En dat ook de financiële verwachtingen niet zijn waargemaakt. Conclusie: Het gevoerde beleid ten aanzien van de papierfabriek Meerssen is mislukt. En Provinciale Staten zijn daarover niet of onvolledig geïnformeerd. Een pijnlijke constatering, vele miljoenen later. Tijdens het debat diende de SP een motie van afkeuring in.

In de vergadering over het rapport papierfabriek Meerssen werd brede kritiek geuit op dit provinciebestuur en de voorgangers. Belangrijke informatie werd beperkt en onvolledig gedeeld met Provinciale Staten. De manier waarop bijvoorbeeld de onafhankelijke handhaving buiten de deur werd gehouden bij onderzoek naar onderhoud van de panden, dat is kwalijk. De SP noemde ook dat afspraken over investeringen niet werden nagekomen en dat er geen plan van aanpak was. De meeste partijen stelden kritische vragen aan het college: hoe gaan zij zorgen voor verbeteringen voor de toekomst?

Het provinciebestuur beloofde beterschap en beloofde zoiets niet meer te doen. Maar dat betekent niet dat de fouten die er gemaakt zijn zonder politiek oordeel kunnen blijven volgens de SP. Wij willen aangeven dat dit gedrag geen patroon mag zijn. Provinciale Staten moeten goed geïnformeerd worden over dergelijke investeringen en de mogelijkheid hebben om goed gefundeerde besluiten te nemen. Verstoppen van informatie ver weg in jaarstukken staan wij niet toe.

De SP diende daarom vandaag een motie van afkeuring in voor de opeenvolgende colleges van Gedeputeerde Staten. PvdA en 50 Plus steunen deze motie van afkeuring, ook zij kunnen dit gedrag niet goedkeuren. Partij voor de Dieren en GroenLinks denken nog na of ze ons steunen in de afkeuring.

De coronacrisis hakt er in voor de cultuursector, voor de vele verenigingen op het gebied van amateurkunst- en cultuur die Limburg rijk is en voor de grote groep beroepskrachten daarachter. De SP in Limburg ziet dat zij, vanwege verschillende en vaak bureaucratische redenen, geen aanspraak kunnen doen op steunmaatregelen van het Rijk. De SP maakt zich dan ook sterk voor een Provinciaal Steunfonds. Ze startte een petitie om het provinciebestuur te doordringen van de noodzaak de amateurkunst te ondersteunen.

De amateurkunst- en cultuur is op veel plekken het maatschappelijk cement, tienduizenden mensen in Limburg zijn actief in het verenigingsleven. De afgelopen periode merkten zij niet alleen dat de repetities en bijeenkomsten stillagen, ook sponsoracties zijn afgelast. De inkomsten van veel verenigingen bestaan behalve uit contributie van de leden en opbrengsten van acties, ook uit concerten en voorstellingen. Die inkomstenbronnen zijn vanwege de coronacrisis volledig opgedroogd, terwijl huur en loon voor professionele begeleiders gewoon doorbetaald moeten worden. De beroepskrachten zoals muziekdocenten en kunstdocenten hebben vaak kleine contracten en komen niet aanmerkingen voor ondersteuning. Daarmee dreigt de sector zware schade te lijden. De coronamaatregelen hebben ook impact op langere termijn. Immers: bij anderhalve meter afstand kunnen er gewoonweg minder mensen tegelijkertijd van cultuur en kunst genieten. Al met al zijn er dus flink minder inkomsten, terwijl de uitgaven gelijk blijven.

Voor verenigingen en de groep daarachter is dat een flinke klap, die niet zomaar opgevangen is. Gezien de vaak regionale functie van veel instanties in de amateurkunst- en cultuursector is de provincie dé uitgelezen overheid om deze sector te redden. De SP komt daarom in actie en start een petitie. Om op die manier met extra gewicht bij de provincie aan te geven dat het hoog tijd is om de amateurkunst in Limburg te hulp te schieten en te voorkomen dat deze sector omvalt.

Teken hier de petitie: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdt80TKWUb8RGg2J3I6mEZaU-5CmAai...

Kort na de aankondiging van maatregelen over het coronavirus startte de SP in Limburg een onderzoek naar het tekort aan beschermingsmiddelen in vitale beroepen. De reacties zijn op zijn zachtst gezegd pijnlijk te noemen.

Thuiszorgmedewerkers, wijkverpleegkundigen, buschauffeurs, schoonmakers van treinen, bussen en scholen, supermarktmedewerkers, politieagenten, vuilnismannen- en vrouwen en nog vele anderen zijn onmisbaar voor ons land. Uit een eerste analyse van de signalen die de SP in Limburg ontving, blijkt dat met name het tekort aan beschermingsmiddelen (zoals mondkapjes, handschoenen, schorten, brillen, desinfecterende middelen) een doorn in het oog van de medewerkers en een bron van dagelijkse onrust zijn. Medewerkers zijn bang om zelf ziek te worden, terwijl ze niet anders kunnen dan doorwerken. 

“Dit onderzoek toont aan dat de medewerkers in de vitale beroepen grote en reële zorgen hebben. Voor hen is dit geen theoretische situatie, ze lopen elke dag risico’s en een deel van die risico’s is onnodig” zegt fractievoorzitter Marc van Caldenberg.  

De SP in Limburg vindt allereerst dat de tekorten moeten worden aangepakt door als de wiedeweerga te zorgen voor voldoende beschermingsmiddelen, maar roept het college van GS ook op om dringend na te denken over de manier waarop 'onze helden’ in vitale beroepen structureel voldoende beschermd worden en meer waardering krijgen voor het mooie werk dat zij doen.

Wordt u voldoende beschermd? Zijn alle nodige voorzorgsmaatregelengetroffen? En zijn er genoeg mondkapjes en anderebeschermingsmaterialen? Laat het ons weten!

Vul het formulier in via https://forms.gle/f2DgKzmqgBT4QmkEA.

 

De SP in het Limburgs Parlement is op zoek naar twee enthousiaste fractiemedewerkers die ons team willen komen versterken. Ben jij diegene die wij zoeken? 

De functies waarvoor wij op zoek zijn naar nieuwe collega's betreffen een secretarieel fractiemedewerker (m/v) voor 16 uur per week en 1 medewerker beleid en communicatie (m/v) voor 28 uur per week.

De SP is een politieke partij die zich binnen en buiten het parlement inzet voor een samenleving waarin menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit centraal staan.

Wij bieden in eerste aanleg een contract voor 6 maanden waarbij bij goed functioneren een verlenging van het dienstverband tot de mogelijkheden behoort. Wij bieden een salaris op basis van de arbeidsvoorwaardenregeling van de stichting Personeel SP met goede secundaire arbeidsvoorwaarden

Heb je interesse in een van deze functies? Klik dan voor meer informatie op de onderstaande vacatures.