Op 8 maart van dit jaar schreef Clement Remijnse:
Juist nu het bestuur bij deze operatie gedegen-, consistent-, gezamenlijk- en zorgvuldig zou moeten zijn, lijkt het overgrote deel van de Middelburgse raad snelle en verregaande veranderingen door te willen voeren. Veranderingen die vrijwel zeker zullen leiden tot verstoring in de samenwerking met Vlissingen en Veere en reorganisatiegedoe en onzekerheid bij Porthos. Veranderingen ook die vooruit willen lopen op een goed doordachte en gerichte evaluatie van de pentekening en de werking van Porthos. Evaluaties die overigens al waren aangekondigd en gepland voor dit jaar.
Als ChristenUnie houden we ons ‘zorg-hart’ vast. Wij zullen er alles aan doen om niet al te gretig maar eerder wel overwogen, gezamenlijk en vastberaden te koersen op een verbetering van onze eigen positie als gemeenteraad en een verbetering van de dienstverlening van Porthos en Orionis voor u als onze naaste.
We zijn nu een half jaar verder en we houden ons ‘zorg-hart’ nog steeds vast. De Middelburgse veranderingen hebben inderdaad geleid tot verstoring in de samenwerking met Vlissingen en Veere en reorganisatiegedoe en onzekerheid bij Porthos.
En dit alles door het onverstandige, overhaastte besluit wat in februari in Middelburg genomen is.
Bij Vlissingen en Veere heeft dit kwaad bloed gezet. En terecht.
Net voor de zomer heb ik een Vlissingse raadsvergadering bijgewoond. In deze vergadering is besloten om, in navolging van het besluit van februari in Middelburg, de zorg anders te organiseren. En zo blijft er weinig over van een gezamenlijk Porthos. Terwijl het toch juist goed is voor onze inwoners dat we op Walcheren gezamenlijk beleid hebben over de zorg, waar het niet uitmaakt of je in Middelburg woont en in Vlissingen op school zit. Je had één loket waar je terecht kon.
Naar aanleiding van de raadsvergadering in Vlissingen heb ik contact gehad met diverse raadsleden uit Vlissingen, met de vraag ‘hoe kunnen we toch gezamenlijk verder’. Het antwoord was duidelijk ‘Middelburg moet op zijn schreden terug komen’. Tsja, wat zou ik dat graag willen. Maar gezien de houding van diverse politieke partijen in Middelburg zie ik dit nog niet zo snel gebeuren.
Net na de zomervakantie hebben we, op initiatief van het SGP, overleg met de SGP en ChristenUnie op Walcheren gehad. Ook daar hebben we gezocht naar mogelijkheden om de samenwerking in Porthos weer Walchers vorm te geven.
We kwamen tot de slotsom dat er nog één mogelijkheid is, door gezamenlijk op Walcheren een motie in te dienen waarin we als raden uitspreken dat we de pentekening (het beleid over de zorg) evalueren en doorontwikkelen. Wat zou het gaaf zijn als dit lukt, want dit is winst voor onze inwoners. En daar doen we het voor. De inwoner centraal!
Donderdagavond is in Vlissingen de motie met een grote meerderheid aangenomen. Ik hou mijn zorg-hart nog even vast, maar ik heb weer hoop!
Middelburg, 22 september 2017, Willemien Treurniet
Wat is het toch heerlijk als er een zwembad in de buurt is, waar je zo even kan gaan zwemmen in de buitenlucht, waar kinderen zelfstandig naar toe kunnen. De afgelopen dagen was het mooi weer, heerlijk zwemweer, maar er wordt niet gezwommen in het zwembad van Arnemuiden. Hoe is het zo gekomen?